Τη Μ. Τρίτη εθιμοτυπικά, οι νοικοκυρές την αφιερώνουν στο καθάρισμα του σπιτιού. Όλα πρέπει να λάμπουν για το Πάσχα, οι αυλές, τα σπίτια, όλα! Ασπρίζονται οι μαντρότοιχοι, καθαρίζονται τζάμια και παντζούρια, τινάζονται χαλιά, για να είναι έτοιμα για τη μεγάλη γιορτή.

Έτσι συνήθιζε ο λαός μας κι έτσι συνηθίζει ακόμα, να κάνει.

Δεν μπορώ όμως να μην αναρωτηθώ... Καθαρίζουμε το σπίτι μας, το χώρο μας, καθαρίζουμε το σώμα μας, καθαρίζουμε και την ψυχή μας; Και το μυαλό μας;

Μη βιαστείτε να μου απαντήσετε θετικά, έχοντας στο νου σας, την εξομολόγηση και τη Θεία Κοινωνία.

Μιλάω για την ουσιαστική καθαρότητα, που προέρχεται από τον τρόπο σκέψης. Αυτή την καθαρότητα, που έχουν τα παιδιά όταν σε κοιτούν βαθιά στα μάτια και σε διαπερνούν κάνοντάς σε διάφανο. Αυτή την καθαρότητα, που ξεκινά από το βλέμα και καταλήγει στην καρδιά, χωρίς να ρωτά ποιος είσαι, τι είσαι, αν έχεις θέση, επιρροή ή χρήματα.

Αρκείται στο ότι είσαι άνθρωπος και ανθρώπινα σε αντιμετωπίζει.

Πόσοι από μας είναι τόσο καθαροί; Πόσοι από μας, θα άνοιγαν την πόρτα και την καρδιά τους σε ανθρώπους άστεγους ή άπορους για το πασχαλιάτικο τραπέζι; Πόσοι από μας θα άνοιγαν την πόρτα τους σε ένα άγνωστο;

Ελάχιστοι φοβάμαι!...

Ανθρώπινο, θα μου πείτε. Ο κόσμος άλλαξε, οι καιροί έγιναν επικίνδυνοι, δεν ξέρεις ποιος είναι ο διπλανός σου...

Κατανοητό, όμως ο άνθρωπος, είναι φτιαγμένος για να αγαπά, για να χαμογελά, για να απλώνει το χέρι στον άλλο άνθρωπο, όχι για να καταστρέφει ή να αδιαφορεί.

Ίσως αυτό το Πάσχα, για να υπάρξει πραγματική Ανάσταση, να πρέπει αντί να μετράμε τα χρήματα, που χρειαζόμαστε για το πασχαλινό τραπέζι, να μετρήσουμε τα συναισθήματα που χρειαζόμαστε για να νιώσουμε καθαροί άνθρωποι. Τότε, θα ανακαλύψουμε, πως μόνο ένα συναίσθημα είναι αρκετό. Η Αγάπη!

Όλα μπορούν ν' αλλάξουν, με αυτή που δεν αγοράζεται, δεν πουλιέται κι όταν μοιράζεται, πολλαπλασιάζεται!...

Υλικά που θα χρειαστείτε:

Ένας μπακαλιάρος παστός, περίπου στο κιλό
3/4 του κιλού, σπανάκι
1 κούπα λάδι
πιπέρι, ΟΧΙ αλάτι (έχει ο μπακαλιάρος)
1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια
2 φρέσκες τομάτες και λίγος τοματοπελτές
1 σκελίδα σκόρδο

Πώς θα το φτιάξετε:

Ξαρμυρίστε πρώτα τον μπακαλιάρο και κόψτε τον σε μερίδες...
Ψιλοκόβετε το φρέσκο κρεμμυδάκι και το μαραίνετε στο λάδι, μαζί με το σπανάκι. Όταν αρχίσει να γίνεται το σπανάκι, ρίχνετε τη ντομάτα, το πιπέρι και το σκόρδο ψιλοκομμένο.
Μόλις το φαγητό πάρει μια βράση, βάζετε πάνω από όλα τα υλικά το μπακαλιάρο φροντίζοντας η σάλτσα να τον σκεπάζει και χαμηλώνετε το μάτι της κουζίνας, στο μισό. Το αφήνετε να βράσει για 20 λεπτά και είναι έτοιμο!...

Εμείς τη δοκιμάσαμε και μας άρεσε πολύ. Περιμένουμε και τις δικές σας εντυπώσεις!...

πηγή: kapilesvos.gr

(από πού προήλθε η φράση;)

Ο λαός του Βυζαντίου γιόρταζε με μεγάλη κατάνυξη και πίστη όλες τις μέρες της Σαρακοστής. Το φαγητό του ήταν μαρουλόφυλλα βουτηγμένα στο ξίδι, μαυρομάτικα φασόλια, φρέσκα κουκιά και θαλασσινά. 
Στα μοναστήρια όμως, ήταν ακόμη πιο αυστηρά, αν και πολλοί καλόγεροι, που δεν μπορούσαν να κρατήσουν περισσότερο τη νηστεία, έκαναν πολλές κρυφές αμαρτίες κι έτρωγαν αβγά ή έπιναν γάλα. Αν τύχαινε, όμως, κανένας απ' αυτούς να πέσει στην αντίληψη των άλλων - ότι είχε σπάσει δηλαδή τη νηστεία του - καταγγελλόταν αμέσως στο ηγουμενοσυμβούλιο και καταδικαζόταν στις πιο αυστηρές ποινές.

Κάποτε λοιπόν, ένας καλόγερος ο Μεθόδιος, πιάστηκε να τηγανίζει ψάρια μέσα σε μια σπηλιά, που ήταν κοντά στο μοναστήρι. Το αμάρτημά του θεωρήθηκε φοβερό. Το ηγουμενοσυμβούλιο τον καταδίκασε τότε στην εξής τιμωρία: Διάταξε και του γέμισαν το στόμα με αναμμένα κάρβουνα και κει πάνω έβαλαν ένα ωμό ψάρι, για να ψηθεί! 
Το γεγονός αυτό το αναφέρει ο Θεοφάνης. Φυσικά ο καλόγερος πέθανε έπειτα από λίγο μέσα σε τρομερούς πόνους. 
Αλλά ωστόσο έμεινε η φράση «Μου έψησε το ψάρι στα χείλη» ή «Του έψησε το ψάρι στα χείλη» όταν θέλουμε να δηλώσουμε πόσο υποφέραμε από τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου.