Τον περιέγραψαν πολλοί, τον ύμνησαν περισσότεροι και άλλοι τόσοι τον θεώρησαν υπεύθυνο για τον πόνο τους. Ένα συναίσθημα που φέρνει αναστάτωση στην ψυχή και στο σώμα. Φέρνει αντάρα στο μυαλό, παγιδεύοντας γλυκά τους ανθρώπους μέσα στη δίνη του πάθους.
Οι αρχαίοι τον είχαν θεό, οι νεότεροι κέντρο της ύπαρξής τους! Ο λόγος φυσικά, για τον έρωτα που η 14η του Φλεβάρη, αφιερώθηκε σε κείνον και τους απανταχού ερωτευμένους.
Άλλοι γιορτάζουν τη μέρα αυτή (υιοθετώντας τη δυτική συνήθεια), άλλοι την αγνοούν πεισματικά και κάποιοι προσπαθούν να γιορτάζουν όλο τον υπόλοιπο χρόνο.
Σε όποια κατηγορία κι αν βρίσκεται ο καθένας από μας, δεν είναι δυνατό να αρνηθεί, πως ο έρωτας είναι ένα δυνατό κομμάτι της ύπαρξής μας, καθορίζει τη ζωή μας, τις αποφάσεις μας, τις πράξεις μας πολλές φορές. Μπορεί όταν τελειώνει, να μας γεμίζει πόνο και αμέτρητα δάκρυα, αλλά καμιά φορά αν κανείς είναι τυχερός, τη θέση του παίρνει η αγάπη! Η ολοκληρωτική, άδολη, ατελείωτη αγάπη!
Ο,τι όμως κι αν συμβεί, όλοι συμφωνούν πως όποιος δεν ένιωσε αυτό το συναίσθημα, όποιος δεν ερωτεύτηκε, δεν έζησε!!!
Οι εύγλωττοι στίχοι του Γιάννη Πάριου, στο τραγούδι που ακολουθεί, το αποδεικνύουν...
Η μουσική είναι του Χάρη Βαρθακούρη και μοιράζονται την ερμηνεία.
Έρωτας είναι θαρρώ ό,τι νιώθω αγγίζω και ζω ένα αθώο φιλί ένα βλέμμα που στάζει η ζωή.
Έρωτας είναι θαρρώ ό,τι ψάχνω σε σένα να βρω δύο σταγόνες ζωής, ένας τρόπος να πεις σ' αγαπώ.
Ένα ταξίδι στο φως ένας δέκατος τρίτος Θεός μια γλυκιά φυλακή που δε θέλεις να βγεις από κεί.
Ένα ταξίδι στο φως ένας δέκατος τρίτος Θεός κι ένας λόγος να πεις πώς αξίζει στον κόσμο να ζεις.
Έρωτας είναι θαρρώ που γελά σαν παιδάκι μικρό με δυο χείλη φωτιά με δυο χέρια ανοιχτά σαν φτερά.
Τα μάτια της είχε κλειστά Τα μαλλιά της στον ώμο λυτά κι ένας ήλιος θαρρείς στο κορμί της να πέφτει νωρίς.
Μετά από κάμποσες μέρες αναγκαστικής αποχής από το περιοδικό, (ας όψονται οι απανωτές ιώσεις και οι επιπλοκές τους) μπήκα στο blog για καινούργια ανάρτηση. Εκεί βρήκα το μήνυμα της αγαπημένης μου φίλης της Χριστίνας από το Andromeda my galaxy, που μου έκανε πάσα ερωτήσεις απολογισμού για το χρόνο που πέρασε.
Δεν ξέρω αν κι άλλες φίλες bloggers μου έχουν προτείνει τον απολογισμό αυτό, επειδή τον τελευταίο καιρό ήταν αδύνατο να παρακολουθήσω τα blog τους, ας με συγχωρέσουν αν δεν κατάφερα να το δω.
Το ζήτησε λοιπόν η Χριστίνα και, γεννηθήτω το θέλημά της!
Κάτι που έκανα στο '15 που δεν είχα ξανακάνει ποτέ.
Έγραψα για πρώτη φορά στίχους! Δεν ήξερα καν ότι μπορώ και μεταξύ μας, μπορεί και να μην τα καταφέρνω. Εσείς θα το κρίνετε αυτό. Εγώ πάντως, μέσα στο '15 ξεκίνησα...
Αν κράτησα τους στόχους, που είχα βάλει πέρυσι και αν θα βάλω νέους, φέτος.
Δεν βάζω στόχους, ποτέ ή σχεδόν ποτέ! Όσες φορές το έκανα, μόνο άγχος μου πρόσθεσε και χαρά καμία. Επειδή πιστεύω πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να την παίρνει κανείς στα σοβαρά, αποφάσισα να έχω ένα και μοναδικό στόχο. Να χαμογελώ και να αγαπώ.
Ποιες χώρες επισκέφτηκα το '15;
Πολλές, πάρα πολλές!!!... Στο χάρτη, σε ντοκιμαντέρ, νοερά και ονειροπόλα...
Βλέπετε από τη μια η κρίση, από την άλλη ο τρόμος μου για τα αεροπλάνα, καθηλώθηκα στα εντός, αλλά μόνο σαν φυσική παρουσία. Το μυαλό, συνεχώς ταξιδεύει...
Τι θα ήθελα να κάνω το '16, που στερήθηκα το '15;
Το μόνο που πραγματικά στερήθηκα το ΄15, ήταν τα μπάνια στη θάλασσα. Έκανα ελάχιστα κι ομολογώ πως αυτό, με στεναχώρησε. Ελπίζω το επόμενο καλοκαίρι να τα καταφέρω καλύτερα. Αλλιώς, καλή και η μπανιέρα, δεν θα σκάσω κιόλας!
Ποιες ημερομηνίες θα μου μείνουν αξέχαστες στο '15 και γιατί;
Η ημερομηνία που μου ανακοίνωσε η κόρη μου, πως παίρνει πτυχίο! Αυτή θα μου μείνει αξέχαστη σαν αδιόρθωτη χαζομαμά, που είμαι. Συγκινήθηκα πολύ και καμάρωνα άλλο τόσο.
Τι αγόρασα και το χάρηκα πολύ;
Μια καινούργια τσάντα. Λατρεύω τις τσάντες (καλά εντάξει και τα παπούτσια) και την είχα βάλει στο μάτι, για μήνες...
Πού πήγαν τα περισσότερα λεφτά μου;
Ποια λεφτά μου;... Άνεργη και χωρίς ταμείο ανεργίας, δεν έχει λεφτά, μόνο καλό σύζυγο! (αν έχει κι εκείνος δουλειά)
Τι με ενθουσίασε περισσότερο;
Αυτό που ειλικρινά με ενθουσίασε περισσότερο, ήταν η δυνατότητα που μας δόθηκε ή καλύτερα η ευκαιρία να συμμετέχουμε σε φιλανθρωπικά bazaar με τις μικρές μας δυνάμεις με αντικείμενα, που φτιάξαμε μόνες μας. Ήταν μαγικό και μου έδωσε τέτοια ευφορία ψυχής, που θα το ξανάκανα χωρίς σκέψη.
Ποιο τραγούδι θα μου θυμίζει το '15;
"Το τραγούδι του μεθυσμένου" του Σωκράτη Μάλαμα. Μάλιστα, θα το αφιέρωνα και στον Αλέξη, ξέρει αυτός γιατί!... Εκτός των άλλων, είναι και υπέροχο τραγούδι. Απολαύστε το!
Σε σύγκριση με πέρυσι τέτοιο καιρό, φέτος είμαι... Μια χαρά!!! Όχι ότι πέρυσι ήμουν άσχημα... δεν αφήνω τίποτα να με ταράξει για πολύ. Όσο η οικογένειά μου κι εγώ έχουμε υγεία, όλα είναι καλά. Όπως πάντα λέει και μια αγαπημένη φίλη, αν κάτι δεν είναι πρόβλημα υγείας, δεν είναι πρόβλημα. Ποια ήταν η αγαπημένη μου ταινία ή σειρά για το '15; Εδώ, θα με βρείτε εντελώς ετεροχρονισμένη, αφού μέσα στο '15 είδα το "Αν" και το αγάπησα. Τι έκανε το '15 πιο ξεχωριστό για μένα; Το γεγονός πως παρά τις δυσκολίες καταφέραμε (σαν οικογένεια) να παραμείνουμε ενωμένοι, χαμογελαστοί και όρθιοι, κάτι που στις μέρες μας γίνεται συνεχώς δυσκολότερο. Ποιο είναι το fashion concept μου για το '15; Αυτό που είναι πάντα! "Φόρα το ρούχο, χωρίς να σε φορά, μόνο αν σου πηγαίνει και νιώθεις άνετα μέσα σ' αυτό κι όχι γιατί σου το "επιβάλλουν" οι fashion editors". Αγαπώ τα παντελόνια, τα άνετα και κομψά ρούχα, τα εφαρμοστά φορέματα, τα φουλάρια. Ακόμα κι αν διαφωνούσε μαζί μου η μόδα του '15, έκανα πως δεν άκουγα...
Τι με κράτησε στα λογικά μου;
Το γράψιμο, το e - περιοδικό μας, οι στίχοι, η οικογένειά μου και οι αγαπημένοι μου φίλοι.
Ποιο πολιτικό γεγονός με αναστάτωσε;
Το δημοψήφισμα!!! Δεν είναι λίγο, να κοιμάσαι με το ΟΧΙ και να ξυπνάς με το ΝΑΙ!
Ένα μάθημα ζωής από το ΄15
Πολλά! Θα σταθώ περισσότερο σ' αυτό που έδωσαν και δίνουν οι κάτοικοι των νησιών μας στο Αιγαίο, που με την ανθρωπιά και τη μεγαλοσύνη τους, φρόντισαν όποιο ταλαιπωρημένο πρόσφυγα ξέβρασε το κύμα των ατελείωτων ναυαγίων διακομιδής...
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φράση του υπέροχου Μυτιληνιού ψαρά: "Τα μωρέλια, να σώσουμε τα μωρέλια...".
Όπως εξήγησα και παραπάνω δεν είχα επαφή τις τελευταίες μέρες με τη γειτονιά των blogs και τις φίλες κατόχους τους κι έτσι δεν ξέρω ποια δεν έχει πάρει σκυτάλη ακόμα. Την αφήνω λοιπόν εδώ, για όποια θέλει να ανταποκριθεί και να μας γνωρίσει κομμάτια του εαυτού της λίγο καλύτερα.
Ο Πιερ Ντουλέιν γεννήθηκε στις 23 Απριλίου του 1944. Υπήρξε χορευτής και δάσκαλος χορού και δημιούργησε μέθοδο διδασκαλίας χορού, που πήρε το όνομά του. Είναι εκείνος που δημιούργησε ένα πρόγραμμα ανάπτυξης κοινωνικής και συναισθηματικής των παιδιών από την 5η Δημοτικού χρησιμοποιώντας το χορό για να αλλάξει τις ζωές όχι μόνο των παιδιών, αλλά και των οικογενειών τους.
Γεννημένος στη Χάιφα της Παλαιστίνης, από Ιρλανδό πατέρα που υπηρετούσε στον βρετανικό στρατό, η ζωή του γίνεται από μικρή ηλικία ένα ταξίδι. Το 1948 οι γονείς του φεύγουν από την Παλαιστίνη για την Κύπρο και στη συνέχεια για την Αγγλία και την Ιρλανδία. Μετά από οχτώ μήνες μετακινήσεων, τελικά καταλήγουν στο Αμμάν της Ιορδανίας. Το 1956 η κρίση του Σουέζ, αναγκάζει την οικογένεια να εγκαταλείψει την περιοχή και να μετοικίσει στο Μπέρμιγχαμ στην Αγγλία.
Ο Πιερ Ντουλέιν ξεκίνησε να χορεύει στα 14 του και πήρε το πτυχίο του, ως επαγγελματίας χορευτής, σε ηλικία 18 χρόνων. Μετά από τρία χρόνια επιπλέον σπουδών και εξετάσεων έγινε πλήρες μέλος του Imperial Society of Teachers of Dancing. Εργάστηκε ως σόλο χορευτής στο Λονδίνο και αργότερα μετακόμισε στο Ναϊρόμπι της Κένυας, συνεργαζόμενος και με το θίασο Bluebell από το Παρίσι, για να βρεθεί αργότερα στο Arthur Murray στούντιο χορού.
Τον Ιανουάριο του 1976 γνωρίστηκε με την Yvonne Marceau, χορεύτρια και χορογράφο, η οποία βρισκόταν στο στούντιο από το 1973. Γίνονται χορευτικό ζευγάρι και σπουδάζουν μαζί στην Αγγλία κοντά στον John Delroy, κερδίζοντας πολλά βραβεία, μεταξύ αυτών και το βραβείο Αστέρ. Οι δυο τους, μαζί με τον Otto Cappel, θα ιδρύσουν το 1984 την American Ballroom Theater Comany.
Το 1994 ο Ντουλέιν ίδρυσε το πρόγραμμα "Χορεύοντας στις τάξεις" για την Νέα Υόρκη, σε συνεργασία με το Αμερικανικό Υπουργείο Παιδείας. Η "μέθοδος Ντουλέιν" ενθαρρύνει τα παιδιά να χορεύουν μαζί και μέσα από το χορό, διδάσκονται συνύπαρξη και αλληλοσεβασμό, ενώ παράλληλα αποκτούν καλό έλεγχο του σώματός τους και κοινωνικοποιούνται καλύτερα.
Αυτό το πρόγραμμα έχει ήδη παρουσιαστεί από τον Π. Ντουλέιν, στη Βόρεια Ιρλανδία (όπου και διδάσκεται) και το 2011, ταξίδεψε στο Ισραήλ για να διδάξει τη μέθοδό του κι εκεί!
Η γλώσσα είναι μέσο επικοινωνίας για τους ανθρώπους. Όταν κάποιος φεύγει από την πατρίδα του για μια ξένη χώρα, ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι η άγνωστη γλώσσα. Αυτό δυσκολεύει ιδιαίτερα την καθημερινότητά του και τον εμποδίζει να ενταχθεί στην καινούργια κοινωνία που βρίσκεται.
Αυτό το πρόβλημα θέλει να εξαλείψει το "Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών" που λειτουργεί τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα. Έλληνες εθελοντές, καθηγητές φιλόλογοι, αλλά και φοιτητές φιλολογικών και παιδαγωγικών σχολών, διδάσκουν ελληνικά, στα σχολεία αυτά. Παράλληλα με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, έλληνες πολίτες μαθαίνουν γερμανικά και άλλες ξένες γλώσσες, εντελώς δωρεάν.
Το "Κυριακάτικο σχολείο" αποτελεί επίσης, ενεργό τμήμα του κινήματος για τα δικαιώματα τόσο των μεταναστών όσο και των προσφύγων ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. Για το λόγο αυτό λειτουργεί και ομάδα νομικής υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών, έτσι ώστε να μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους ως άνθρωποι, πρωτίστως.
Τα μαθήματα γίνονται τα Σαββατοκύριακα στον Κολωνό. Κάθε διδακτικό έτος χωρίζεται σε δύο κύκλους σπουδών. Ο πρώτος διαρκεί από τον Οκτώβρη ως και τον Φλεβάρη και ο δεύτερος από το Μάρτη ως τον Ιούνη. Υπάρχει γραμματειακή ομάδα η οποία υποδέχεται τους μαθητές αλλά και τους εθελοντές στην αρχή των δύο κύκλων, στις περιόδους των εγγραφών.
Οι άνθρωποι που πηγαίνουν εκεί ως μαθητές, δεν χρειάζεται να έχουν έγγραφα νομιμοποιητικά, αφού το σχολείο δεν είναι κρατικός φορέας, αλλά εθελοντικός, ο οποίος στηρίζεται αποκλειστικά στην οικονομική ενίσχυση όσων πολιτών θέλουν να βοηθήσουν.
Όποιος θέλει να συμμετέχει στην ομάδα των δασκάλων ή στη γραμματειακή και νομική υποστήριξη, αλλά και στην αντιρατσιστική δράση του σχολείου, δεν έχει παρά να επικοινωνήσει στο τηλέφωνο 210 5130373 αν είναι Σαββατοκύριακο και στα 210 8842151 - 694 523 7837 για τις καθημερινές.
Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ, γιατί όπως λέει και το "Κυριακάτικο Σχολείο" η γλώσσα ενώνει!
