Ο πρώτος "Δρόμος της Ολυμπιακής Εκεχειρίας" είναι γεγονός!
Θα πραγματοποιηθεί την παραμονή της Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας, στις 20 Απριλίου 2016, 1623 χρόνια μετά τη διακοπή των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων στο "Μονοπάτι της Εκεχειρίας".

Ο Δήμος Ήλιδας και η Συμπολιτεία Ολυμπίας συνδιοργανώνουν εκδηλώσεις, που τελούν υπό την αιγίδα του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας, της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, των Υπουργείων Ανάπτυξης &Τουρισμού και Οικονομίας, της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την Unesco, του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Πανελληνίου Αθλητικού Σωματείου "Η Καλλιπάτειρα".

Εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα, στις 6 Απριλίου στο Πολεμικό Μουσείο και στις 19 Απριλίου στην Αρχαία 'Ηλιδα όπου θα διεξαχθεί και ο πρώτος "Δρόμος της Ολυμπιακής Εκεχειρίας". Η πρόεδρος της Συμπολιτείας Ολυμπίας κ. Σοφία Χίντζιου - Κoντογιάννη μιλώντας σε συνέντευξη που παραχώρησε η Οργανωτική Επιτροπή στην ΕΣΗΕΑ, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο στόχο της οργάνωσης, που δεν είναι άλλος από την προάσπιση αρχών και αξιών που πηγάζουν από την ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων όπως αυτοί τελούνταν στην αρχαιότητα, τονίζοντας ότι πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες αγγελιοφόροι κήρυτταν την ιερή Εκεχειρία, που ήταν προϋπόθεση για τη συμμετοχή στους Αγώνες.

Η "Συμπολιτεία Ολυμπίας" αξιοποιώντας χρήματα του ΕΣΠΑ προσπάθησε να αναμορφώσει τα 49 χλμ του "μονοπατιού της Εκεχειρίας", το οποίο ενώνει την Αρχαία Ήλιδα με την Αρχαία Ολυμπία. Σ΄αυτό θα περπατήσουν όλοι όσοι εμπλέκονται με το σύγχρονο Ολυμπιακό κίνημα αθλητές και πολίτες, αναδεικνύοντας το νόημα της Εκεχειρίας στην ταραγμένη εποχή που διανύουμε.


Στις εκδηλώσεις, που θα προηγηθούν όπως αυτή στις 6 Απριλίου στο Πολεμικό Μουσείο, θα γίνουν διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα και θα εκτεθούν έργα Ελλήνων καλλιτεχνών με θέμα τον αθλητισμό και την εκεχειρία.
Στις 19 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί και η αναπαράσταση της εναπόθεσης των όπλων των αθλητών των Ενόπλων Δυνάμεων, ως διακήρυξη της Εκεχειρίας και της επιβολής της ειρήνης σε όλο τον κόσμο, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής των αγώνων.
Ένστολοι αθλητές από όλο των κόσμου και αθλητές που ήδη έχουν εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, θα παραδώσουν συμβολικά τον οπλισμό τους στο όνομα της.

Η κορύφωση των εκδηλώσεων θα γίνει στις 20 Απριλίου με τον "Δρόμο της Ολυμπιακής Εκεχειρίας" όπου θα λάβουν μέρος αθλητές ένστολοι και μη είτε μεμονωμένα, είτε ως ομάδες με τη μορφή σκυταλοδρομίας 10x5 χιλιόμετρα, παραδίδοντας ο ένας στον άλλο αντί για σκυτάλη, κλαδί ελιάς.

Πρόκειται για ένα μεγάλης σπουδαιότητας και σημειολογίας εγχείρημα, του οποίου στόχος είναι, να εδραιωθεί σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο βαθμό στο σύγχρονο κόσμο, όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, μια που υπάρχουν περισσότερα από 40 σημεία στον κόσμο, όπου μαίνονται οι ένοπλες συγκρούσεις.

Αξίζει να αναφέρουμε πως η διαδρομή περνά μέσα από 13 χωριά εκτός από την Ήλιδα και την Ολυμπία όπου τερματίζει, στα ίδια χνάρια των αρχαίων αθλητών, δίνοντας τη δυνατότητα στους κατοίκους και κυρίως στα παιδιά να βιώσουν ένα γεγονός, το οποίο ήταν η βάση του Ολυμπιακού Πνεύματος, του πολιτισμού μας και της φιλοσοφίας των Ολυμπιακών Αγώνων.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.

Κείμενο: "to e-periodiko mas"

Το Ιστορικό Αρχείο Μουσείο της Ύδρας, ιδρύθηκε το 1918 και στεγάστηκε σε κτίριο που οικοδομήθηκε με δαπάνη του Υδραίου εφοπλιστή Γκίκα Ν. Κουλούρα, το οποίο και δώρησε στο ελληνικό κράτος το 1952. Την ταξινόμιση και τη μεταγραφή των τεκμηρίων του Αρχείου της Κοινότητας Ύδρας (1798 - 1865) ανέλαβε ο Αντώνιος Λιγνός (γιατρός και Δήμαρχος Ύδρας), τα οποία ο ίδιος είχε ανακαλύψει σε κελί του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Έτσι μπήκαν τα θεμέλια για τη δημιουργία του Μουσείου και της Βιβλιοθήκης στο νησί.

Το Ι.Α.Μ.Υ. λειτουργεί ως Δημόσια Υπηρεσία που υπάγεται διοικητικά στο Υπουργείο Παιδείας και εποπτεύεται επιστημονικά από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους.

Το 1972 για λόγους κατασκευαστικούς κατεδαφίστηκε το αρχικό κτίριο και στη θέση του οικοδομήθηκε το σημερινό με τη φροντίδα του Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Ιερόθεου. Στους χώρους του στεγάζεται η πλήρως αναδιοργανωμένη Αρχειακή - Μουσειακή Υπηρεσία και η Βιβλιοθήκη.
Επίσημα εγκαίνια του κτιρίου έγιναν το 1996 και από τότε λειτουργεί καθημερινά τόσο για τους ιστορικούς ερευνητές όσο και για το κοινό, που επισκέπτεται το νησί.

Τρία είναι όπως θα καταλάβατε τα τμήματα του Ιστορικού Αρχείου Μουσείου της Ύδρας. Αρχειακό, Μουσειακό και Βιβλιοθήκη.

Το Αρχειακό τμήμα, που σκοπό έχει τον εντοπισμό και τη συγκέντρωση, ταξινόμηση, ευρετηρίαση και δημοσίευση κάθε είδους αρχειακού υλικού σχετικά με το νησί, την τοπική ιστορία του, την παράδοση και το πολιτισμό του. Αξίζει να αναφέρουμε πως μια μεγάλη ενότητα αρχειακού υλικού, αφορά το Αρχείο της Κοινότητας Ύδρας (1708 - 1865), όπου συγκαταλέγονται 18.000 περίπου πρωτογενή έγγραφα, χειρόγραφα, κώδικες και κατάστιχα που σκιαγραφούν διεξοδικά τους προεπαναστατικού, επαναστατικούς και μετεπαναστατικούς χρόνους της Ελληνικής Ιστορίας, ενώ υπάρχουν αρχεία εκπαιδευτικά, διοικητικά, εκκλησιαστικά, συλλογικά που ξεκινούν χρονολογικά από τα μέσα του 19ου αι και μέχρι τις μέρες μας.


Στο Μουσειακό τμήμα η νεοελληνική τέχνη του 18ου και 19ου αι, καθώς και του 20ου, προσφέρει αξιόλογες δημιουργίες. Εξαίρετα δείγματα της ζωγραφικής διαθέτει η συλλογή του μουσείου, σε μια αίθουσα που έχει μετατραπεί σε Ιστορική Πινακοθήκη. Μέσα σ' αυτή μπορεί κανείς να θαυμάσει έργα αξιόλογων Υδραίων ζωγράφων όπως ο Ανδρέας Κριεζής (1813 - 1880), ο Γεράσιμος Βώκος (1861 - 1902) και ο Αυστριακός Φραγκίσκος Πίτζε (1822 - 1862).


Πιο συγκεκριμένα η Πινακοθήκη περιλαμβάνει προσωπογραφίες ιστορικών μορφών, πορτρέτα πλοίων του Αγώνα αλλά και νεότερων και μια αξιόλογη συλλογή ναυτικών χαρτών.
Σπουδαίο έκθεμα της μουσειακής συλλογής που βρίσκει ο επισκέπτης στον προθάλαμο της αίθουσας είναι η Μεγάλη Χάρτα του Ρήγα Φεραίου φιλοτεχνημένη από τον ίδιο και τυπωμένη στη Βιέννη το 1793.

Ο επισκέπτης μπορεί ακόμα να δει πλήθος αντικειμένων - κειμηλίων από τον Αγώνα του 1821, υδραϊκές φορεσιές της εποχής, χάρτες, όργανα ναυσιπλοΐας, κανόνια, ξυλόγλυπτα ακρόπρωρα και ακροστόλια πλοίων, κατασκευαστικά ομοιώματα και λιθογραφίες πλοίων του Αγώνα, ενώ δεν λείπουν όπλα Υδραίων ναυμάχων, τρομπόνια, πιστόλες, σπαθιά, καριοφίλια καθώς και λάφυρα από νικηφόρες ναυμαχίες του υδραίικου στόλου.

Η Βιβλιοθήκη σήμερα περιλαμβάνει 15.000 τίτλους βιβλίων, κυρίως παλαιών και σπάνιων εκδόσεων, που πολλές χρονολογούνται από τις αρχές του 18ου αι. ενώ το περιεχόμενό της εμπλουτιζεται συνεχώς με νέες εκδόσεις κυρίως ιστορικές και αρχειακές, χωρίς όμως να λείπουν και οι λογοτεχνικές, τα περιοδικά και οι εφημερίδες.
Η Βιβλιοθήκη είναι ανοιχτή προς ανάγνωση καθημερινά.

Στο Ιστορικό Αρχείο Μουσείο της Ύδρας γίνονται κατά καιρούς διάφορες εκδηλώσεις όπως εικαστικές εκθέσεις, διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων, συνέδρια, σεμινάρια, μουσειακές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις κ.α.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.

Οι πάπιες είναι πολύ γνωστά υδρόβια πτηνά, μικρότερα σε μέγεθος από τους συγγενείς τους τις χήνες και τους κύκνους. Η οικόσιτη πάπια που όλοι γνωρίζουμε διατήρησε τις συνήθειες και τα χαρακτηριστικά της καταγωγής της, της αγριόπαπιας δηλαδή.

Υπάρχουν όμως 75 είδη πάπιας που ζουν σε διάφορα σημεία του πλανήτη με αρκετούς εχθρούς, στους οποίους δυστυχώς συμπεριλαμβάνεται και ο άνθρωπος, ο οποίος την κυνηγά ή την εκτρέφει για το κρέας της, αλλά και για τα αυγά και τα φτερά της.
Θεωρούνται τυχερές εκείνες που μεγαλώνουν σε ζωολογικούς κήπους, όπου είναι προστατευμένες και έχουν αποκτήσει και φιλοθεάμον κοινό.


Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι δεν είχε κάποιο οπτικό παράδοξο, αφού το χρώμα της είναι σε κάποιες φυλές λευκό και σε κάποιες άλλες γκρι ή καφετί. Τα πράγματα όμως άλλαξαν, από τη στιγμή που γνωρίσαμε τις πάπιες - μανδαρίνους.

Αν κάποιος έχει την τύχη να τις δει από κοντά και ιδιαίτερα το αρσενικό, δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί από τα μοναδικά χρώματα που καλύπτουν το φτέρωμά τους. Οι αποχρώσεις καλύπτουν και ξεπερνούν αυτές του ουράνιου τόξου, που μόνο ένας ζωγράφος θα μπορούσε να συνδυάσει και να παίξει, σπάζοντας τη μονοτονία.

Οι πάπιες - μανδαρίνοι είναι όπως καταλαβαίνετε σπάνια πτηνά. Ενδημούν σε ρηχές λίμνες ή έλη με πλούσια βλάστηση, τρέφονται με σπόρους, φυτά, έντομα, ψάρια και σαλιγκάρια και το αξιοσημείωτο είναι πως κατά καιρούς έχουν κάνει την εμφάνισή τους και στην πατρίδα μας, στη λίμνη της Καστοριάς και των Ιωαννίνων.


Στην Ιαπωνία θεωρούνται ιερά πτηνά που συμβολίζουν την παντοτινή αγάπη, τη συζυγική αφοσίωση και την πίστη. Αυτός είναι ο λόγος που χρησιμοποιούνται ευρέως ως διακοσμητικά αντικείμενα στις γαμήλιες τελετών.

Μάλιστα, τις χαρίζουν στα νεαρά ζευγάρια για να θυμούνται πως πρέπει να σέβονται ο ένας τη μοναδικότητα του άλλου μέσα στο γάμο, αφού είναι ίσοι μα όχι όμοιοι.


Πηγή πληροφοριών και φωτογραφιών: perierga.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"