Προσοχή!!! ....Πρωταπριλιά

Προσοχή!!! ....Πρωταπριλιά


Πώς γεννήθηκε το έθιμο των ψεμάτων


Η 1η Απριλίου, είναι εθιμοτυπικά τουλάχιστον, συνδεδεμένη με τα μικρά αθώα ψεματάκια, που λέγονται για να αστειευτούμε μεταξύ μας. Όλοι, αυτή τη μέρα, δικαιούνται να πουν ένα μικρό ψέμα, χωρίς να παρεξηγηθούν ακόμα και οι ...πολιτικοί. Τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, καλό είναι να αποφεύγονται απ’ όλους....

Το έθιμο του πρωταπριλιάτικου ψέματος μας έρχεται από την Ευρώπη. Διάφορες είναι οι εκδοχές, για το πότε και πώς γεννήθηκε αυτό το έθιμο, αλλά δύο είναι οι πιο διαδεδομένες.

Η πρώτη, θέλει το έθιμο να ξεκινά από τους Κέλτες, λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης και εξαιρετικοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος γι’ αυτούς, ξεκινούσε πάντα την πρώτη Απριλίου. Ήταν δύσκολο όμως, όσο καλοί ψαράδες κι αν ήταν, αυτή την εποχή, να πιάσουν ψάρια. Έτσι κι αυτοί, μη θέλοντας να διακινδυνεύσουν το καλή τους φήμη, έλεγαν ψέματα για την ψαριά τους. Μ’ αυτό αφορμή, η συνήθεια των ψαράδων, κατέληξε να γίνει έθιμο για την πρώτη μέρα του Απρίλη.

Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, το έθιμο αυτό, γεννήθηκε στη Γαλλία τον 16ο αιώνα. Ως το 1564 η Πρωτοχρονιά των Γάλλων, ήταν η 1η Απριλίου. Ο Κάρολος ο 9ος όμως, τη χρονιά αυτή, άλλαξε τον εορτασμό της πρώτης μέρας του χρόνου, από την 1η Απριλίου, στην 1η Ιανουαρίου. Ήταν κάτι που δεν άρεσε από την αρχή σε όλους τους πολίτες. Εκείνοι που διαφωνούσαν, συνέχιζαν να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά στην 1η Απριλίου και οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα λοιπόν αυτό, κατέληξε να γίνει έθιμο με το πέρασμα του χρόνου.

Όποια κι αν είναι η προέλευσή του βέβαια, το έθιμο έφτασε και στην Ελλάδα όπου διαφοροποιημένο αποκτά ελληνική «ταυτότητα». Στην Ελλάδα δηλαδή, λέμε αθώα ψέματα, αλλά με σκοπό να ξεγελάσουμε τους άλλους. Μάλιστα σε μερικές περιοχές, πιστεύουν πως εκείνος που θα καταφέρει να ξεγελάσει τους άλλους την Πρωταπριλιά, θα έχει τύχη για όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Σε άλλες, πάλι πιστεύουν πως θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειές του, σε αντίθεση με το θύμα, που πιστεύεται πως θα έχει γουρσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο. Στη Θράκη μάλιστα, πιστεύουν πως η βροχή της Πρωταπριλιάς φέρνει τύχη και είναι θεραπευτική, γι’ αυτό μαζεύουν βρόχινο νερό σε ένα μπουκάλι και το φυλάνε να το πιει όποιος είναι άρρωστος. Στην Κομοτηνή, την εποχή που εξέτρεφαν μεταξοσκώληκες, το είχαν σε καλό να γελούν την Πρωταπριλιά για να «γίνουν τα κουκούλια» τους και στην ανατολική Θράκη, για να κάνουν καρπούς τα δέντρα τους. Στην Άνδρο όμως, λένε ψέματα την πρώτη μέρα του Μάρτη.


πηγή: wikipedia.org

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Η "Ώρα της Γης", "Ώρα της Ελλάδας"!

Η "Ώρα της Γης", "Ώρα της Ελλάδας"!



Τα τελευταία χρόνια η παγκόσμια διοργάνωση «Ώρα της Γης», προσπαθεί να αναδείξει την μεγάλη σημασία της διατήρησης της φύσης από τις βλαβερές συνέπειες της μόλυνσης και της κατάχρησης ενέργειας, που επιβάλλει ο σύγχρονος τρόπος ζωής των ανθρώπων.

Η φετινή παγκόσμια διοργάνωση «Ώρα της Γης» επικεντρώνεται στην ανάδειξη και την προστασία του ελληνικού περιβάλλοντος.
Για τέταρτη συνεχή χρονιά γιορτάζεται φέτος η «Ώρα της Γης», δίνοντας έμφαση αυτή τη χρονιά, στις αξίες της ελληνικής φύσης.
Η περιβαλλοντική οργάνωση WWF, έχοντας την ευθύνη της παγκόσμιας διοργάνωσης, δημιούργησε μια δράση αφιερωμένη στην Ελλάδα, προσπαθώντας έτσι να αναδείξει την σπάνια ελληνική φύση. Για το λόγο αυτό, καλεί τους πολίτες στην ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης  www.facebook.com/WWFGreece, με το σύνθημα, «Μπορούμε να σώσουμε…» να καταγράψουν όλα τα αγαθά της ελληνικής φύσης, είτε είναι ζώα, φυτά, ιστορία, πολιτιστική κληρονομιά και τοπικά προϊόντα.
Το Σάββατο 31 Μαρτίου, στις 8:30 μ.μ. σβήνοντας για μια ώρα τα φώτα, συμμετέχουμε στην παγκόσμια γιορτή του πλανήτη, στέλνοντας παράλληλα ηχηρό μήνυμα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων των κλιματολογικών αλλαγών.
Κάνοντας αυτή την κίνηση μπορούμε να μειώσουμε την κατανάλωση ενέργειας και την έκλυση επικίνδυνων ρύπων στην ατμόσφαιρα, ζώντας για μία μόνο ώρα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Οικολογικά. Στην κίνηση αυτή θα συμμετάσχουν περισσότερες από 40 χώρες σε όλο τον πλανήτη, συμπεριλαμβάνοντας κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και απλούς  πολίτες.
Όποιος θέλει να πάρει μέρος στη φετινή «ώρα της Γης», δεν έχει παρά να επισκεφθεί την ιστοσελίδα του WWF Ελλάδας στο facebook, στέλνοντας το μήνυμά του και προσθέτοντας μια φωτογραφία της ελληνικής φύσης. Αν θέλετε να προχωρήσετε λίγο παραπάνω, μοιραστείτε το μήνυμά σας με τους φίλους σας και τοποθετήστε web banner στο blog ή στο site σας (κατεβάστε από http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=870&ltemid=208) και το Σάββατο 31 Μαρτίου σβήστε στις 8:30 μ.μ. τα φώτα για μια ώρα!!!



Πηγή: realplanet της Realnews

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Μέρα ιστορικής μνήμης

Μέρα ιστορικής μνήμης



Και να που έρχεται η ώρα που πρέπει να ξαναπάμε όλοι σχολείο! Να διαβάσουμε από την αρχή Ιστορία, για να καταλάβουμε, τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου!

Είναι ημέρα ιστορικής μνήμης και όχι διαμαρτυρίας, διατείνονται από τα τηλεοπτικά παράθυρα, μεγαλοσχήμονες δημοσιογράφοι.

Μέρα ιστορικής μνήμης! Σωστά! Σας συμφέρει όμως πραγματικά, να το δουν έτσι, οι πολίτες;

Γιατί, μέρα ιστορικής μνήμης, σημαίνει ότι θα θυμηθεί ο λαός, ποιοι ήταν εκείνοι που πολέμησαν το 1821 και γιατί! Θα θυμηθεί ότι μια χούφτα "ραγιάδες" αντιτάχθηκαν στον τουρκικό ζυγό και απαίτησαν πίσω την πατρίδα μας. Αυτή την πατρίδα που τα δάνεια, τα μνημόνια και τα χρέη, υποδουλώνουν ξανά τώρα, σε μια ιδιότυπη κατοχή. Θα θυμηθεί ότι και τότε περίμεναν τη σωτηρία από τις Μεγάλες Δυνάμεις, αλλά αν δεν πολεμούσαν και δεν έχυναν το αίμα τους, οι σκλαβωμένοι Έλληνες, αυτό δεν θα γινόταν ποτέ!

Κυρίως όμως θα θυμηθεί ο λαός, πως αυτή την πολύπαθη πατρίδα, πολλοί την αγάπησαν και θυσιάστηκαν και κάποιοι την πρόδωσαν και τη θυσίασαν. Σε ποια κατηγορία, θα σας κατατάξει κύριοι πολιτικοί ηγέτες, που φοβάστε να πάτε στις παρελάσεις; Προς τι ο φόβος; Προς τι τα κιγκλιδώματα και ο αστυνομικός κλοιός;

Πράξατε το καθήκον σας, όπως λέτε ή μήπως όχι;


Μαρίνα













[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Φιλική Εταιρεία  η αρχή της Επανάστασης του 1821

Φιλική Εταιρεία η αρχή της Επανάστασης του 1821







Οδησσός 14 Σεπτεμβρίου 1814.

Τρεις άνθρωποι, που ασχολούνται με το εμπόριο και τη βιοτεχνία στη Ρωσία, ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ο Νικόλαος Σκουφάς και ο Εμμανουήλ Ξάνθος, βάζουν ως στόχο τους να προετοιμάσουν μια εξέγερση, που θα ελευθέρωνε το Γένος και την Πατρίδα από τον Τουρκικό ζυγό. Οραματίζονται την ίδρυση μιας μυστικής ολιγομελούς οργάνωσης επίλεκτων Ελλήνων, που θα δουλέψουν για το σκοπό αυτό.

Τα πρώτα χρόνια ή οργάνωση απαριθμεί μόνο τριάντα μέλη. Το 1818 όμως, που οι Φιλικοί επισκέπτονται τις ελληνικές κοινότητες, οι μυημένοι αυξάνονται ραγδαία. Ένα χρόνο μετά γίνονται μέλη της, οι περισσότεροι πρόκριτοι της Πελοποννήσου και των νησιών του Αιγαίου, καθώς και πολλοί οπλαρχηγοί. Ανάμεσα στα κυριότερα μέλη της, βρίσκουμε τους αδελφούς Σέκερη, τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, το Γεώργιο Γεννάδιο, τον Άνθιμο Γαζή, τον Βρατσάνο, τον Ίωνα Κωνσταντινίδη, τον Νικηταρά, τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, τον Γεωργάκη Ολύμπιο, το Μακρυγιάννη και τόσους άλλους. Οι μυημένοι ήταν πλέον χιλιάδες και το μεγάλο «μυστικό» κυκλοφορούσε σε όλα τα Βαλκάνια με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να γίνει γνωστό στους Τούρκους. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης που ανέλαβε τη θέση του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής ξεκινά τις προετοιμασίες της επανάστασης, ταχύτατα, κατορθώνοντας να εμφυσήσει στους Έλληνες την ιδέα της εξέγερσης και την εκδήλωση της επανάστασης, η οποία οδήγησε στη δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.


Ο Όρκος της Φιλικής Εταιρείας

«Τέλος πάντων, ορκίζομαι εις Σε, ω Ιερά πλην τρισαθλία Πατρίς! Ορκίζομαι εις τας πολυχρονίους βασάνους Σου, ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα, τα οποία τόσους αιώνας έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα ίδια μου τα δάκρυα, χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν και εις την μέλλουσαν ελευθερίαν των ομογενών μου, ότι αφιερώνομαι όλως εις Σε. Εις το εξής Συ θέλεις είσαι η αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών μου. Το όνομά Σου ο οδηγός των πράξεών μου και η ευτυχία Σου η ανταμοιβή των κόπων μου. Η Θεία δικαιοσύνη ας εξαντλήσει επάνω εις την κεφαλήν μου όλους τους κεραυνούς της, το όνομά μου να είναι εις αποστροφήν, και το υποκείμενόν μου το αντικείμενο της κατάρας και του αναθέματος των ομογενών μου, αν ίσως λησμονήσω εις μίαν στιγμήν τας δυστυχίας των και δεν εκπληρώσω το χρέος μου. Τέλος, ο θάνατός μου ας είναι η άφευκτος τιμωρία του αμαρτήματός μου, δια μη μολύνω την αγνότητα της εταιρείας με την συμμετοχήν μου.»

Η μύηση του Μακρυγιάννη

…. ήρθε το παιδί εις Άρτα κατηχημένο, ορκίζει τον πατέρα του και φεύγει οπίσω. Ο πατέρας του θέλει να βάλη κι εμένα εις το μυστήριον. Παίρνει να μ’ ορκίση και πάλι μετανογούσε και αυτό μου το ‘καμε πολλές φορές. Τότε και εγώ, πείσμωσα αναντίον του και του λέγω. «Σου πέρασε υποψία ότ΄ είμαι άτιμος του σπιτιού σου και ντρέπεσαι να μου το ειπής; Και όντως είμαι άτιμος αν ματαπατήσω εις την πόρτα σου». Και σηκώθηκα και έφυγα. Φωνάζει ο παπάς, εγώ δεν ματαγύρισα οπίσω. Πέρασαν δυο τρεις ημέρες, ήρθε ξαναήρθε, δεν ματαζύγωσα.

Αφού ήρθε πολλές φορές, με δάκρυα, εις τα μάτια μου τ΄ αποκρίθηκα. «Δια μένα να σου περάση κακή ιδέα, το παιδί σου;» Έκλαψε και αυτός και με περικάλεσε να πάμε μαζί και ύστερα να μη ματαπάγω, σαν μου ξηθή. Πήγα. Κατεβάζει τις εικόνες όλες και μ΄ ορκίζει και αρχινάγει να με βάλει εις το μυστήριον. Αφού προχώρεσε, τότε τ΄ ορκίστηκα ότι δεν θα το μαρτυρήσω κανενού. Όμως να μου δώση καιρόν οχτώ ημέρες να συλλογιστώ αν είμαι άξιος δι΄ αυτό το μυστήριον, και αν μπορώ να ωφελήσω, να το λάβω, ή να κάτζω. Είναι σα να μην το ξέρω ολότελα.

Πήγα στοχάστηκα και τα βαλα όλα ομπρός και σκοτωμόν και κιντύνους και αγώνες - θα τα πάθω δια την λευτερίαν της πατρίδος μου και της θρησκείας μου. Πήγα και του είπα. «Είμαι άξιος». Του φίλησα το χέρι, ορκίστηκα. Τον περικάλεσα να μη μου μαρτυρήση τα σημεία της κατήχησης, ότ΄ είμαι νέος και να μην αντέσω και λυπηθώ την ζωή μου και προδώσω το μυστήριον και κιντυνέψη η πατρίς.

Συμφωνήσαμεν και εις αυτό και μου είπε ότι όθεν δουλέψω, χρήματα…… και κατάχρησες δεν μπορώ να κάμω, όμως να παίρνω από ΄να αποδειχτικόν, αυτά τα πλούτη να κάνω. Και η ευκή του παπά του ευλογημένου και της πατρίδος μου και θρησκείας μου, ως την σήμερον δεν μ΄ άφησε ο Θεός να ντροπιαστώ….







πηγή: wikipedia.org


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Με αφορμή την ...Άνοιξη!

Με αφορμή την ...Άνοιξη!


Η σχέση των Ελλήνων με τα λουλούδια...
Η μυθολογία μας, αποτελεί τον πιο αδιάψευστο μάρτυρα της σχέσης των Ελλήνων με τα λουλούδια, που είναι πανάρχαιη και δυνατή. Για όλα σχεδόν τα λουλούδια της Ελλάδας υπάρχει μια ιστορία. Ας δούμε μαζί κάποιες από αυτές.


Ίρις  (αγριόκρινο)   Η Ίριδα ήταν αγγελιοφόρος των Θεών. Όταν οι θεοί ήθελαν να ορκιστούν στο νερό της Στυγός, την έστελναν να γεμίσει το χρυσό της σταμνί. Όπως περνούσε, φανερωνόταν στον ουρανό εφτά υπέροχα χρώματα. Αυτός είναι κι ο λόγος που θεωρήθηκε η προσωποποίηση του ουράνιου τόξου. Ένας ακόμα ρόλος της ήταν να συνοδεύει τις ψυχές στους τόπους της αιώνιας ειρήνης, περνώντας τις από το δρόμο του ουράνιου τόξου, που έχει τα χρώματά της. Έτσι το λουλούδι αυτό πήρε το όνομά του.

Νάρκισσος   Ο Νάρκισσος ήταν γιός του θεού Κηφισού και μιας νύμφης των δασών και ήταν πανέμορφος. Τον επιθυμούσαν όλες οι νύμφες, αλλά εκείνος αγαπούσε μόνο τον εαυτό του. Μια μέρα ενώ απολάμβανε για μια ακόμα φορά το είδωλο του προσώπου του να καθρεφτίζεται στα νερά μιας πηγής του Ελικώνα, οι θεοί τον τιμώρησαν για την αυθάδειά του. Έτσι έπεσε στο νερό και πνίγηκε. Στη θέση του έμεινε ένα λουλούδι ο νάρκισσος μ’ ένα χρυσό στεφάνι, το οποίο γέρνει πάνω από τα νερά των λιμνών και των ποταμών, σήμερα.

Τριαντάφυλλο Ο Άδωνις σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν ένας πανέμορφος νέος, ο οποίος ήταν ο αγαπημένος της θεάς Αφροδίτης. Μετά από απόφαση του Δία, ήταν υποχρεωμένος να ζει τα δύο τρίτα του χρόνου του με την Αφροδίτη και το ένα τρίτο με την Περσεφόνη στον Κάτω Κόσμο. Όμως ένα αγριογούρουνο σκότωσε τον Άδωνη και η Αφροδίτη ήταν απαρηγόρητη. Έχυσε μάλιστα τόσα δάκρυα όσες και η σταγόνες αίματος που τρέξανε από το σώμα του. Από κάθε δάκρυ της Αφροδίτης φύτρωσε και μια τριανταφυλλιά. Έχει όλη την ομορφιά του Άδωνη, το πανέμορφο άρωμα της αγάπης, αλλά και τα αγκάθια του πόνου και των δακρύων της Αφροδίτης.
Λυγαριά  Η μυθολογία είναι γεμάτη από πληροφορίες γι’ αυτή. Λέγεται ότι η Ήρα προστάτιδα του γάμου, γεννήθηκε κάτω από λυγαριά και σύμφωνα με τον Παυσανία, κοσμούσε το Ναό της στη Σάμο.Έχει μάλιστα και το όνομα «αγνή». Στις θεσμοφορίες οι γυναίκες για να παραμείνουν αγνές, χρησιμοποιούσαν κρεβάτι από τα κλαδιά της.       
Mαργαρίτα (η άγρια)  Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν συνδέσει και αφιερώσει τη μαργαρίτα με τη θεά Άρτεμη. Θεωρούσαν μάλιστα ότι είναι φυτό που θεραπεύει τα γυναικεία προβλήματα.
Κενταυρία η χειρωνιάς  Σύμφωνα με το μύθο το λουλούδι πήρε το όνομά του από τον Κένταυρο Χείρωνα, δάσκαλο του Ασκληπιού, του Αχιλλέα, του Ιάσονα και του Απόλλωνα. Ο Χείρωνας στην τιτανομαχία ήταν με το μέρος του Ηρακλή και εναντίον των κενταύρων. Όταν κατά λάθος ο Ηρακλής τον πλήγωσε στο πόδι με ένα δηλητηριασμένο βέλος, ο Χείρωνας χρησιμοποίησε το φυτό της κενταύριας σαν βότανο για να γιατρέψει την πληγή του.
Αχίλλεια (Χιλιολούλουδο)  Οφείλει το όνομά της στον Αχιλλέα, ο οποίος λέγεται ότι έδινε στους στρατιώτες του, τους Μυρμιδόνες, αυτό το φυτό για να σταματήσουν την αιμορραγία από τις πληγές τους κατά την διάρκεια του Τρωικού πολέμου. Αυτός είναι ίσως ο λόγος που αποκαλείται και βότανο των στρατιωτών.
Ασφόδελος  Ήταν το έμβλημα του θεού Διονύσου. Σύμβολο πένθους για τους αρχαίους Έλληνες. Όπως αναφέρει ο Όμηρος στην Οδύσσεια, έσπερναν τον ασφόδελο στους τάφους, πιστεύοντας πως οι ψυχές τρέφονταν με τους κονδύλους του. Τα λουλούδια του συμβόλιζαν τη λησμονιά.

Ροδιά  Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία η ροδιά συμβολίζει τη γονιμότητα και την αφθονία. Ήταν αφιερωμένη στην Ήρα, η οποία πάντα στα γλυπτά κρατά μια ροδιά.


Bιόλα (πανσές)  Ο Δίας σύμφωνα με τη μυθολογία δημιούργησε τα λουλούδια αυτά για να τραφεί η Ηώ, η ερωμένη του, που είχε μεταμορφώσει σε αγελάδα, προσπαθώντας έτσι να την προστατεύσει από την οργή της γυναίκας του της Ήρας. Ήταν μάλιστα πολύ διαδεδομένο στους αρχαίους Αθηναίους ως θεραπευτικό για τους πονοκεφάλους και το μεθύσι.
Υάκινθος (ζουμπούλι)  Υπήρξε ένας όμορφος νέος από τη Σπάρτη, σύντροφος του θεού Απόλλωνα και του Ζέφυρου θεού του ανέμου. Ο Ζέφυρος ζηλεύοντας που ο νέος προτιμούσε την παρέα του Απόλλωνα, μια μέρα που ο Υάκινθος μάθαινε δισκοβολία, φύσηξε πάνω στο δίσκο κατευθύνοντάς τον να τον χτυπήσει. Ο δίσκος τον σκότωσε. Ο Απόλλωνας από το αίμα του νέου έπλασε ένα λουλούδι, που όταν άνθιζε, κάθε του πέταλο έμοιαζε να βγάζει μια θρηνητική κραυγή.
Δάφνη  Κόρη του ποτάμιου θεού Πηνειού είχε αφιερώσει τη ζωή της στη θεά του κυνηγιού Άρτεμη. Την ερωτεύθηκε ο Απόλλωνας κι όταν εκείνη αρνήθηκε τον έρωτά του, αυτός την κυνήγησε στο δάσος. Τότε προσευχήθηκε στον πατέρα της, ζητώντας του να τη γλιτώσει. Εκείνος  τη μεταμόρφωσε σε φυτό. Όταν ο Απόλλωνας έμαθε τι είχε συμβεί, έκοψε μερικά κλαδιά από το φυτό κι έφτιαξε στεφάνι σε ανάμνησή της. Από τότε έγινε σύμβολο του Απόλλωνα και ιερό φυτό με το οποίο στεφανώνονταν και οι Ολυμπιονίκες.

Κρόκος  Ο μύθος θέλει τον Κρόκο φίλο του θεού Ερμή. Μια μέρα ο Ερμής εκεί που έπαιζαν χτύπησε κατά λάθος στο κεφάλι το φίλο του και τον σκότωσε. Στο σημείο αυτό φύτρωσε ένα λουλούδι. Τρείς σταγόνες από το αίμα του νέου έπεσαν πάνω στο λουλούδι, στο κέντρο του, δίνοντάς του τα στίγματα που έχει το φυτό και το όνομά του.

πηγή πληροφοριών: wikipedia.org, users.sch.gr
Κείμενα: "to e-periodiko mas"


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
2 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram