Με τον τίτλο "Από τον Απόλλωνα έως το Ζορμπά", οι χορευτές του Ήλιου μας προσκαλούν στο θέατρο Ακροπόλ στο κέντρο της Αθήνας, σε ένα μοναδικό μουσικοχορευτικό υπερθέαμα.

Η παράδοση, ο πολιτισμός και η κληρονομιά των Ελλήνων ζωντανεύουν στη σκηνή του ιστορικού αυτού θεάτρου, για να γίνουν οι καλύτεροι πρεσβευτές μιας Ελλάδας λεβέντικης, ζωντανής που κάνει τη χαρά και τη λύπη της χορό και τραγούδι, ξεκινώντας πάντα με ένα "Ώπα"!...


Κινήσεις και βήματα που εκφράζουν χαρά ή λύπη, βγαλμένα από τη ζωή, αφού για μας τους Έλληνες ο χορός εδώ και 3000 χρόνια, δεν είναι απλά κίνηση σώματος, αλλά έκφραση ψυχής και συναισθημάτων.

“Ο χορός διαπλάθει την ψυχή περισσότερο από όλες τις τέχνες.” έγραψε ο Πλάτων. Της διδάσκει βαθιές αξίες: φιλία, γενναιοδωρία, φιλότιμο. Αξίες που ξεχειλίζουν από τη μουσική του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη για το Ζορμπά και καταλήγουν στα χείλη του βραβευμένου με Όσκαρ Άντονι Κουίν σαν μία λέξη: “Ώπα!”

Τι σημαίνει Ώπα!...



“Ώπα!” σημαίνει να μην σταματάς στα εμπόδια. Να συνεχίζεις. Σημαίνει θέληση για ζωή. Μια θέληση βαθιά ριζωμένη στην ψυχή των ελλήνων νησιωτών της Δωδεκανήσου.

“Ώπα!” σημαίνει να ξεφεύγεις, να προσπερνάς για λίγο τη λογική, να ξεχειλίζεις από ενέργεια, να ξεχνάς τα “πρέπει”. Όπως κάνουν χιλιάδες χρόνια τώρα οι Θρακιώτες.



“Ώπα!” σημαίνει να χορεύεις στα ίδια βήματα που χόρευαν οι πρόγονοί σου πριν από χιλιάδες χρόνια. Στα βήματα των χορών της Ρούμελης και του Μοριά.








“Ώπα!” σημαίνει να κοιτάς τη ζωή στα μάτια. Σημαίνει να έχεις δύναμη και λεβεντιά.
Τη λεβεντιά που αποπνέουν όσο κανένας άλλος οι λεβέντικοι χοροί των Μακεδόνων.
“Ώπα!” σημαίνει να είσαι “έξω καρδιά”, ανοιχτός με τους ανθρώπους. Να τολμάς τη ρίξη, αλλά να τολμάς και τη συμφιλίωση. Να κάνεις χώρο για τους άλλους στο χορό σου. 
“Ώπα!” σημαίνει να βάζεις στη ζωή σου κάτι από τον Ζορμπά.



Από τη Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014 και κάθε μέρα στις 19:00, οι θεατές του θεάτρου Ακροπόλ θα ταξιδεύουν στην ελληνική παράδοση και στην πλούσια λαογραφική μας κληρονομιά με οδηγούς τους χορευτές του Σωματείου Ελληνικών Χορών "Παραδοσιακή Φλόγα". Η επιμέλεια των χορών είναι  του Θοδωρή Μπότσαρη και η καλλιτεχνική επιμέλεια είναι της κ. Βαρβάρας Μπότσαρη.
Πάρτε μια μικρή γεύση, παρακολουθώντας το video

Η τόσο αγαπημένη σε όλους μας χωριάτικη σαλάτα, δεν είναι μόνο το κατ' εξοχήν καλοκαιρινό πιάτο, είναι και πηγή πολύτιμων βιταμινών για τον οργανισμό μας. Μαζί με λίγο ψωμί, μπορεί να αποτελέσει ένα χορταστικό, εύγευστο και πλήρες γεύμα (περιέχει πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες), επομένως δικαίως κατέχει την πρώτη θέση στο τραπέζι μας, κυρίως το καλοκαίρι.

Ας δούμε αναλυτικά το περιεχόμενό της και τη διατροφική του αξία.
Η χωριάτικη σαλάτα, συνήθως περιέχει φρέσκιες ντομάτες, αγγούρι, πράσινη πιπεριά, ξερά κρεμμύδια, ελιές, φέτα και φυσικά ελαιόλαδο, καθώς και ρίγανη και κάππαρη, όπως συνηθίζεται σε πολλά ελληνικά νησιά.


Ντομάτα: Οι ντομάτες, είναι μια πολύ αγαπημένη και δροσερή τροφή. Μια μέτρια ντομάτα δίνει περίπου 40 θερμίδες και είναι ένα από τα λαχανικά που θεωρείται πως έχουν αντικαρκινική δράση, η οποία οφείλεται στο λυκοπένιο που περιέχει. Το λυκοπένιο είναι ένα κροτινοειδές (προβατιμίνη Α) που έχει αποδεδειγμένα αντιοξειδωτική δράση. Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε αν είναι θερμοκηπίου, αρκεί να μυρίσουμε το κοτσάνι της: οι φρέσκιες ντομάτες έχουν μια χαρακτηριστική μυρωδιά στο κοτσάνι, η οποία συνήθως λείπει από τις ντομάτες θερμοκηπίου. 

Φέτα: Κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στην ελληνική κουζίνα, καθώς θεωρείται «εθνικό μας τυρί, αν και δεν έχει κατοχυρωθεί ως «προϊόν ονομασίας προέλευσης (το λευκό τυρί της Δανίας διεκδικεί την ίδια ονομασία). Η παραδοσιακή φέτα φτιάχνεται από κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα, αν και πλέον χρησιμοποιείται και αγελαδινό για την παρασκευή της. Αν και εξαιρετικά νόστιμη, πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο, αφού δίνει αρκετές θερμίδες (240 θερμίδες ανά 100 γρ.) και έχει αυξημένο ζωικό λίπος και χοληστερίνη. Η φέτα είναι πλούσια σε ασβέστιο, έχει αυξημένη υγρασία σε σχέση με τα κίτρινα τυριά, που είναι αφυδατωμένα, και παράλληλα λιγότερα λιπαρά. 

Ελαιόλαδο: Σίγουρα το καλύτερο λάδι που μπορούμε να εμπιστευτούμε για την καθημερινή μας διατροφή. Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Ε, με πιθανή αντικαρκινική δράση, και περιορίζει τις συνέπειες που μπορεί να έχουν τα υπόλοιπα λίπη στον οργανισμό, αν χρησιμοποιείται συχνά. Αν και εξαιρετικά ωφέλιμο, το ελαιόλαδο δεν παύει να έχει πολλές θερμίδες (μια κουταλιά της σούπας δίνει περίπου 135 θερμίδες). Σε μια κανονική σαλάτα για τέσσερα άτομα 3 κουταλιές της σούπας είναι αρκετές. 


Ελιές: Αν και πρόκειται για τον καρπό από τον οποίο προέρχεται το λάδι, η διατροφική τους αξία δεν είναι ίδια. Η ελιά είναι τροφή πολύ πλούσια σε ασβέστιο και σε φώσφορο, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως έχει τριακόσιες φορές περισσότερη βιταμίνη Α από το λάδι. Η θερμιδική τους αξία δεν είναι αμελητέα: οι 5 ελιές δίνουν περίπου 45 θερμίδες. 
Συμβουλή: Οι ελιές έχουν συνήθως πολύ αλάτι και μπορεί να ανεβάσουν την πίεση. Προτιμήστε να τις ξαλμυρίσετε πριν τις φάτε ή επιλέξτε ελιές που έχουν συντηρηθεί με αλάτισμα και όχι με άλμη. Αν σας αρέσουν οι θρούμπες, οι οποίες συντηρούνται με χοντρό αλάτι, να τις ξεπλύνετε πριν τις χρησιμοποιήσετε

Πράσινη πιπεριά: Η πιπεριά έχει ελάχιστες θερμίδες (μια μέτρια πιπεριά δίνει 19 θερμίδες), είναι όμως από τα πιο πλούσια σε βιταμίνη C λαχανικά και περιέχει πολλά αντιοξειδτικά στοιχεία. Είναι αυτονόητο για την πιπεριά, όπως και για όλα τα λαχανικά που τρώγονται ωμά, πως πρέπει να πλυθεί πολύ καλά πριν μπει στη σαλάτα. Επίσης, θα πρέπει να αποφύγουμε κάθε επαφή των χεριών με τα μάτια όταν την καθαρίζουμε, αφού η καψιτίνη που περιέχει η πιπεριά είναι μια ουσία εξαιρετικά ερεθιστική για τον οργανισμό. 
Συμβουλή: Όταν αγοράζετε πιπεριές, δώστε προσοχή στο δέρμα τους: πρέπει να είναι λείο και να έχει ομοιόμορφο χρώμα. 

Κρεμμύδι: Ένα μέτριο κρεμμύδι δίνει 60 θερμίδες, ανήκει – όπως και το σκόρδο – στα λαχανικά που είναι γνωστά κυρίως για την αντισηπτική τους δράση, ενώ διάφορες μελέτες τα τελευταία χρόνια αναφέρονται και στην προστασία που είναι πιθανό να προσφέρει στον οργανισμό μας από τον καρκίνο. Όμως είναι γεγονός πως, ανεξάρτητα από το τι προσφέρει στον οργανισμό, μπορεί να το αποφεύγετε λόγω της έντονης μυρωδιάς και γεύσης του, ιδιαίτερα όταν είναι ωμό. Σε αυτή τη περίπτωση μπορείτε να επωφεληθείτε από αυτό χωρίς να το φάτε: κόψτε το μέσα στη σαλάτα και, αφού περιμένετε λίγο μέχρι να αφήσει τα θρεπτικά του συστατικά, βρέχετε το ψωμί σας στο λάδι. 
Συμβουλή: Καθαρίστε τα κρεμμύδια μέσα στο νεροχύτη, πάνω από μια μικρή λεκάνη με νερό και όσο γίνεται πιο μακριά από τα μάτια σας, για να μην σας πιάσουν τα… κλάματα

Αγγούρι: Το βασικότερο συστατικό του αγγουριού είναι το νερό, γι’ αυτό και είναι αρκετά φτωχό σε διατροφική αξία σε σχέση με άλλα λαχανικά. Τρώγεται όμως πολύ ευχάριστα το καλοκαίρι, κυρίως λόγω της ντελικάτης και δροσερής του γεύσης. Ένα μέτριο αγγούρι δίνει 32 θερμίδες, ενώ δεν περιέχει καθόλου χοληστερίνη και λίπος. Όταν διαλέγεται αγγούρια για τη σαλάτα προτιμήστε αυτά που έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα και είναι σκληρά στην υφή. Μπορούν να διατηρηθούν χωρίς πρόβλημα στο ψυγείο για 2 εβδομάδες. 
Συμβουλή: Βάλτε το στη σαλάτα χωρίς να το ξεφλουδίσετε, αφού φυσικά το πλύνετε πολύ καλά. Αν η φλούδα αφαιρεθεί, η διατροφική αξία του πέφτει σχεδόν στον μηδέν, καθώς όση βιταμίνη Α, C και φυτικές ίνες περιέχει βρίσκονται εκεί. 

Πηγή: ygeiaonline.gr 

Πρόκειται για ένα από τα δύο μεγαλύτερα απολιθωμένα δάση του κόσμου! Το άλλο βρίσκεται στην Αριζόνα των ΗΠΑ (Εθνικό Πάρκο Απολιθωμένου Δάσους).
Περικλείεται από τους οικισμούς Σίγρι, Ερεσός, Άντισσα στη δυτική Λέσβο, όπου σε μια έκταση 150 τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκονται διάσπαρτοι απολιθωμένοι κορμοί δέντρων, ενώ μεμονωμένα απολιθώματα βρίσκονται σε πολλά άλλα μέρη του νησιού, όπως ο Μόλυβος, το Πλωμάρι και ο Πολιχνίτος.



Η δημιουργία του έχει άμεση σχέση με την ηφαιστειακή δραστηριότητα που υπήρχε στο νησί 20 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου, είναι ένα προστατευόμενο φυσικό μνημείο, από το 1985 σύμφωνα με το ΦΕΚ 160/Α/1985 και δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησαν οι πρώτες ανασκαφές στο Πάρκο Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου, που ήταν το πρώτο που δημιουργήθηκε. Δέκα χρόνια αργότερα το 1997, πραγματοποιούνται συστηματικές ανασκαφές από το νεοϊδρυθέν Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, το οποίο ιδρύθηκε το 1994 στο Σίγρι, με σκοπό τη μελέτη, ανάδειξη και προστασία του δάσους.

Από το 2000 το Μουσείο είναι ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Ευρωπαϊκών Γεώπαρκων, ενώ το 2004 εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεώπαρκων της Unesco.
Στο νησί υπάρχουν πέντε ακόμα προστατευόμενες εκτάσεις το πάρκο Πλάκας, το πάρκο Σιγρίου, το πάρκο Νησιώτης και το πάρκο Χαμανδρούλα.
Εδώ και δύο χρόνια, από το 2012, η περιοχή του προστατευόμενου γεώπαρκου επεκτάθηκε και περιλαμβάνει τώρα ολόκληρο το νησί της Λέσβου.




Φέτος, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, κλείνει 20 χρόνια δράσης και σε συνεργασία με Πανεπιστήμια και ερευνητικούς φορείς και με την υποστήριξη της TETRAGON προγραμματίζει την παρουσίαση μεγάλης έκθεσης με θέμα «ΑΙΓΑΙΟ | Η Γέννηση ενός αρχιπελάγους », βασισμένη στα διάσπαρτα τεκμήρια της γεωιστορικής εξέλιξης του Ελληνικού αρχιπελάγους που δημιούργησε τα νησιά, εντυπωσιακά τοπία, γεωλογικά μνημεία και γεωτόπους κατά την διάρκεια των τελευταίων 150 εκατομμυρίων ετών. Μέσα από σημαντικά εκθέματα, πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αναπαραστάσεις και οπτικοακουστικές διαδραστικές παρουσιάσεις, εμφανίζονται οι διεργασίες και τα αποτελέσματα των χερσαίων και θαλάσσιων δυνάμεων που διαμόρφωσαν τόσο το ιστορικό αρχιπέλαγος, στο πέρασμα εκατομμυρίων χρόνων, όσο και την εξέλιξη της ζωής στην περιοχή.




Η έκθεση, πέρα από την επιστημονική της επάρκεια και τον εκπαιδευτικό της χαρακτήρα, σκοπό έχει να αποκομίζει ο επισκέπτης της τη δύναμη των τοπίων και της ομορφιάς του Αιγαίου πελάγους μέσα από σύγχρονους τρόπους παρουσίασης, όπου τα εκθέματα, οι εικόνες και οι οπτικοακουστικές παρουσιάσεις συνθέτουν ένα δυνατό επικοινωνιακά και εικαστικά σύνολο, ικανό να θέλξει και να εντυπωσιάσει το ευρύ κοινό.
Χωρίζεται σε τρεις ενότητες Γεωλογικά μνημεία - Ηφαιστειότητα - Απολίθωση και θα διαρκέσει έως το τέλος του Ιουνίου.

Η δύναμη του παιχνιδιού στα νήπια είναι μεγάλη.

Μια ακόμα, σημαντική κατά τη γνώμη μας, έρευνα έρχεται να το αποδείξει. 200 εκατομμύρια παιδιά στις φτωχές χώρες, αρχίζουν τη ζωή τους με μια επιπλέον επιβάρυνση. Ο υποσιτισμός και οι ασθένειες κάνουν αυτά τα παιδιά να είναι λιγότερο αναπτυγμένα από άλλα (των ανεπτυγμένων χωρών) της ίδιας ηλικίας, τόσο στο σώμα όσο και στον εγκέφαλο. Οι συνέπειες αυτές μάλιστα, μπορεί να τους ακολουθούν μέχρι την ενήλικη ζωή τους.

Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, δείχνει πως αυτό μπορεί να αποτραπεί, αν οι γονείς παίζουν με τα παιδιά τους σε καθημερινή βάση, από την αρχή της ζωής τους και μέχρι τη νηπιακή ηλικία, κυρίως.

Το 1986 η Susan Walker και μερικοί άλλοι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο των Δυτικών Ινδιών, πήγαν στις φτωχότερες γειτονιές της πόλης του Κίνγκστον (Τζαμάικα) αναζητώντας παιδιά που ζούσαν σε καλύβες χωρίς ηλεκτρισμό και ποικιλία τροφής. Ζητούσαν παιδιά πολύ μικρά από 9 μηνών, μέχρι και νήπια για να δουν από κοντά τις συνθήκες που μεγάλωναν.

Όπως λέει χαρακτηριστικά η Susan Walker στη Nurith Aizenman της Washigton Post, πήγαν σε σπίτια όπου τα παιδιά ήταν πολλά, τα παιχνίδια ελάχιστα και κανείς από τους γονείς δεν έδειχνε διατεθειμένος να ασχοληθεί με το παιχνίδι των παιδιών. Θέλησαν λοιπόν εκεί να δοκιμάσουν μια θεωρία πάνω στην οποία είχαν εργαστεί, κάνοντας τις μαμάδες να παίξουν με τα παιδιά τους για λίγο μέσα στη διάρκεια της μέρας. Το υγειονομικό προσωπικό της κοινότητας βοήθησε ώστε μια φορά την εβδομάδα για μια ώρα να διδάξει στη μητέρα πώς να παίζει με το παιδί της, χρησιμοποιώντας σαν παιχνίδια τα σκεύη του φαγητού...

Αυτό το πρόγραμμα συνεχίστηκε για δύο χρόνια και σταμάτησε. Στη διάρκεια των δύο επόμενων δεκαετιών, οι ερευνητές διατηρούσαν επαφή με τα παιδιά και τα σύγκριναν με παιδιά αντίστοιχης ηλικίας. Σε μια ομάδα απ' αυτά τα παιδιά, δόθηκαν επιπλέον τρόφιμα και σε άλλη ομάδα, συνεχίστηκε η εκπαίδευση παιχνιδιού για περισσότερο χρονικό διάστημα. Καθώς τα παιδιά έφταναν στην ηλικία των 20 χρόνων, αυτό που διαπιστώθηκε ήταν πως τα παιδιά που πήραν το επιπλέον παιχνίδι, είχαν υψηλότερο δείκτη IQ και καλύτερο αυτοέλεγχο, με λιγότερη επιθετικότητα.

Ο Paul Gertler που είναι οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ και ηγήθηκε το πιο πρόσφατο μέρος της μελέτης, αναφέρει ότι 20 χρόνια αργότερα τα παιδιά που έλαβαν αυτά τα μαθήματα - διέγερση, κερδίζουν 25% περισσότερα χρήματα από εκείνα που δεν συμμετείχαν στο πρόγραμμα, τονίζοντας πως πολλά από τα παιδιά του προγράμματος φοιτούν σε Πανεπιστήμια και δεν έχουν βγει ακόμα στην αγορά εργασίας. Με άλλα λόγια, χάρη στο παιχνίδι, αναπτύχθηκαν!!!

Το συμπέρασμα της έρευνας δεν αφορά βεβαίως μόνο τα φτωχά και υποσιτισμένα παιδιά. Όπως και ο Paul Gertler αναφέρει, πολλοί γονείς συνάδελφοί του, παρατήρησαν πως δεν περνούν όσο ποιοτικό χρόνο θα ήθελαν ή θα έπρεπε με τα παιδιά τους, παίζοντας.


Καλό είναι να θυμόμαστε, πως ούτε τα παιχνίδια δεν είναι απαραίτητα. Μόνο το παιχνίδι!!!






Πηγή:npr.org

Το Καλοκαίρι έκανε και επισήμως (έτσι λέει το ημερολόγιο) την εμφάνισή του και μαζί του, θα έχουμε και τα συνήθη προβλήματα ιδρώτα και κακοσμίας.

Πολλά έχουμε κατά καιρούς ακούσει για τα αποσμητικά και τα αντιιδρωτικά και οι περισσότεροι από μας τα έχουμε, λίγο συγκεχυμένα στο μυαλό μας.

Για το λόγο αυτό σήμερα θα προσπαθήσουμε να αποσαφηνίσουμε τις διαφορές τους, έτσι ώστε να ξέρουμε, τι χρησιμοποιούμε και τι καλό ή κακό, κάνουμε στον οργανισμό μας.

Κανένας δεν θέλει να μυρίζει άσχημα, αλλά τι είναι ασφαλές για την υγεία μας;

Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι ο ιδρώτας δεν έχει οσμή.

Η δυσάρεστη οσμή από την οποία αγωνιζόμαστε να απαλλαγούμε, προκαλείται από τα βακτήρια που ζουν στο δέρμα και τα μαλλιά μας. Αυτά τα βακτήρια μεταβολίζουν τις πρωτεΐνες και τα λιπαρά οξέα από τον ιδρώτα μας και προκαλούν τη γνωστή σε όλους, δυσάρεστη οσμή.

Τα αποσμητικά (deodorant) καταπολεμούν τη μυρωδιά, σκοτώνοντας τα βακτήρια, που υπάρχουν στο δέρμα, σε αντίθεση με τα αντιιδρωτικά (antiperspirant) τα οποία εμποδίζουν την εφίδρωση, με το φράξιμο των πόρων και με τη χρήση αλουμινίου. Αν δεν υπάρχει ιδρώτας, τα βακτήρια δεν μπορούν να μεταβολίσουν τις πρωτεΐνες και τα λιπαρά οξέα και το αποτέλεσμα είναι, να αποτρέπεται η δυσάρεστη οσμή.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε όμως, είναι πως τα αντιιδρωτικά είναι στην πραγματικότητα ένα κοκτέιλ φαρμάκων και η απόφραξη που δημιουργούν, το κλείσιμο (φράξιμο) των πόρων με άλατα αλουμινίου, εμποδίζοντας τον ιδρώτα, αλλάζει τη λειτουργία του σώματος. Τα αντιιδρωτικά θεωρούνται και είναι φάρμακα, επειδή επηρεάζουν τη φυσιολογία του σώματος.

Τι μπορούν να προκαλέσουν λοιπόν τα αντιιδρωτικά;

Μπορούν να προκαλέσουν Υδραδενίτιδα (Ιδραδενίτιδα), μια μολυσματική διόγκωση του δέρματος λόγω της απόφραξης των πόρων απ' όπου θα έπρεπε να αποβάλλεται ο ιδρώτας, οι τοξίνες, το σμήγμα και άλλες άχρηστες ουσίες του οργανισμού και οι οποίες λόγω των αντιιδρωτικών φυλακίζονται κάτω από το δέρμα και στους αδένες, όπου αναπτύσσονται βακτήρια και μολύνεται η περιοχή. Το αποτέλεσμα είναι ένα επώδυνο πρήξιμο της περιοχής, που συχνά χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για να φύγει, εκτός από φαρμακευτική αγωγή.

Παράλληλα, υπάρχουν συστατικά τα οποία καλό είναι, να τα αποφεύγουμε.

Αυτά είναι:

Αλουμίνιο. Ένα μέταλλο, το οποίο όπως ήδη είπαμε, χρησιμοποιείται για να εμποδίζει τον ιδρώτα να διαφεύγει από τους πόρους του δέρματος, με διάφορες ενώσεις του όπως άλατα αλουμινίου, Aluminum chloride, Aluminum chlorohydrade, Aluminum zirconium, Aluminum zirconium tetrachlorohydrex gly, Aluminum zirconium trichlorohydrex gly. Έχουν συνδεθεί με τον καρκίνο του μαστού στις γυναίκες και τη νόσο Αλτσχάιμερ, ενώ αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει σύνδεση με τον καρκίνο του προστάτη στους άνδρες. Παρόλα αυτά η FDA (Οργανισμός Φαρμάκων & Τροφίμων ΗΠΑ) ακόμα δεν έχει χαρακτηρίσει αυτά τα συστατικά ως καρκινογόνα και για το λόγο αυτό περιέχονται σε αποσμητικά, μέχρι νεωτέρας...

Parabens. Πρόκειται για συνθετικά συντηρητικά που βρίσκονται όχι μόνο στα αποσμητικά, αλλά και σε πολλά ευρέως χρησιμοποιούμενα προϊόντα περιποίησης σώματος και μαλλιών. Η ανησυχία με αυτά βρίσκεται στο γεγονός ότι διαταράσσουν τη λεπτή ορμονική μας ισορροπία, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο καρκίνου των ορμονών. Έχουν επίσης συνδεθεί με γενετικές ανωμαλίες και τοξικότητα στα όργανα.

Προπυλενογλυκόλη (Propylene Glycol). Αυτό το συστατικό χρησιμοποιείται στα αποσμητικά για να γίνεται το προϊόν πιο εύκολα εφαρμοζόμενο στο δέρμα, αφού τα κάνει πιο εύπλαστα.


Φθαλικοί εστέρες. Πρόκειται για συνθετικά αρώματα και έχουν συνδεθεί με αύξηση των κινδύνων γενετικών ανωμαλιών, αφού μπορούν να διαταράξουν τις υποδοχείς ορμονών και να αυξήσουν τις πιθανότητες μετάλλαξης των κυττάρων.

Triclosan. Χρησιμοποιείται στα αποσμητικά αλλά και στα σαπούνια και τα υγρά μαντηλάκια για τα χέρια, αφού έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες. Στην πραγματικότητα πρόκειται για παρασιτοκτόνο. Ορισμένες εταιρείες το έχουν αφαιρέσει από τα προϊόντα τους, όπως και τα parabens, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το κάνουν όλες.

Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και τα παράγωγα σιλικόνης (Dimethicone), το ταλκ, τα παράγωγα πετρελαίου (Mineral oil, Paraffinum, Petrolatum) και τις νιτροζαμίνες (TEA, DEA, MEA), θα έχουμε συγκεντρώσει τις κυριότερες και πιο διαδεδομένες επικίνδυνες ουσίες.

Τι εναλλακτικές έχουμε θα αναρωτηθείτε, όπως αναρωτηθήκαμε κι εμείς! Υπάρχουν παρόλα αυτά λύσεις.

Κατά πρώτο λόγο, επιλέγουμε αποσμητικά και όχι αντιιδρωτικά. Είναι καλό και υγιεινό να ιδρώνουμε.

Προσέχουμε πολύ, τα αναγραφόμενα συστατικά. Δεν φτάνει να δηλώνει ένα προϊόν πόσο αθώο είναι, πρέπει και να επιβεβαιώνεται από τα συστατικά του.

Μπορούμε μάλιστα να αναζητήσουμε Φυσικά Αποσμητικά και να κοιτάμε για φυσικά ή οργανικά συστατικά, όπως η φυτική γλυκερίνη, το ξύδι, η μαγειρική σόδα, το πράσινο τσάι, η βιολογική αλόη, τα αιθέρια έλαια.

Μπορούμε ακόμα να φτιάξουμε το δικό μας σπιτικό αποσμητικό. Συνταγή θα βρείτε σε προηγούμενη ανάρτησή μας (δείτε τη, εδώ).

Να σημειώσουμε κλείνοντας, πως οι πληροφορίες που σας δίνουμε έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα!!!

Καλό Καλοκαίρι!...





πηγή: organic4greenlivings.com

(από πού προήλθε η φράση;)

Στο Σουδάν, υπάρχει μια περιοχή όπου ζει η φυλή Μπουρνού. Μπουρνέζικα, είναι η γλώσσα ή η διάλεκτος αν θέλετε, που μιλούν εκεί.
Η γλώσσα αυτή ήρθε στην Ελλάδα κατά την Επανάσταση του 1821, με την φυλή των Μπουρνού, η οποία αποτελούσε τμήμα του εκστρατευτικού σώματος του Αιγύπτιου στρατηγού Ιμπραήμ.

Καθώς η αραβική γλώσσα είναι αρκετά δύσκολη και μάλιστα στις διαλέκτους της, σε μας τους Έλληνες, λοιπόν δίκαια, όσα θ' ακούγαμε από αυτούς, θα φαίνονταν «αλά μπουρνέζικα», δηλαδή ακατανόητα.

Έτσι επικράτησε και η φράση, "αυτός μιλάει Αλαμπουρνέζικα" για όσους δεν καταλαβαίνουμε τη γλώσσα που μιλούν.

Πρωτομηνιά σήμερα και μια που η μέρα το καλεί, ας γλυκαθούμε λίγο. Η τάρτα κεράσι που σας έχουμε, είναι απλή και εύκολη, χωρίς όμως να στερείται σε γεύση!

Τα υλικά που θα χρειαστείτε είναι:
400 gr αλεύρι
200 gr μαργαρίνη
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
2 - 4 κουταλιές της σούπας νερό
500 gr κεράσια

Πώς θα τη φτιάξετε
Ρίχνετε σε μια λεκάνη το αλεύρι με τη ζάχαρη και τα ανακατεύετε, στη συνέχεια προσθέτετε τη μαργαρίνη και ζυμώνετε τα υλικά στο μπολ μέχρι να αρχίσουν να γίνονται κομματάκια.

Ρίχνετε 2 - 4 κουταλιές κρύο νερό και συνεχίζετε μέχρι να γίνει μια πεντανόστιμη μπαλίτσα ζύμης, την οποία θα αφήσετε για μια ώρα στο ψυγείο.

Όση ώρα είναι η ζύμη σας στο ψυγείο, εσείς πλένετε και αφαιρείτε το κουκούτσι από τα κεράσια, κόβοντάς τα στη μέση.

Ανοίγετε τη ζύμη με τον πλάστη σε φύλλο, το οποίο θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από το ταψάκι της τάρτας σας.

Μεταφέρετε τη ζύμη στο ταψάκι χωρίς να σκιστεί, αφού προηγουμένως το έχετε αλείψει με λίγο βούτυρο, για να μη κολλήσει στο ψήσιμο.
Στη συνέχεια στρώνετε τα πλαϊνά τοιχώματα και κόβετε ότι περισσεύει, τρυπήστε τη ζύμη με ένα πιρούνι, ώστε να ψηθεί καλύτερα.

Τώρα, θα ρίξετε λίγη ζάχαρη και θα τοποθετήσετε τα κεράσια με την κυρτή πλευρά του κάθε κομματιού από πάνω, έτσι ώστε να έχει καλύτερη όψη, η τάρτα σας και θα ρίξετε λίγη ακόμα ζάχαρη, έτσι σα να την "αλατίζετε", θα γυρίσετε τις άκρες προς τα μέσα να αγκαλιάσουν τα κεράσια και θα ψήσετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 οC για 20 λεπτά.

Σημείωση: Τα υλικά που σας δίνουμε, είναι για ταρτιέρα με διάμετρο 30cm.

Καλή επιτυχία και καλό μήνα!!!