Photo by Robson Hatsukami Morgan on Unsplash

Ο τελευταίος μήνας του Φθινοπώρου κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο, έχει τριάντα ημέρες. Ξεκινά κάθε χρόνο την ίδια μέρα που ξεκινά ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος εκτός από τις δίσεκτες χρονιές. Στην αρχαιότητα οι Πλειάδες το πανέμορφο αυτό ανοιχτό αστρικό σμήνος που σήμερα το ξέρουμε όλοι με την ονομασία Πούλια, όταν έδυε αμέσως μετά την ανατολή του Ήλιου στα μέσα του μήνα, σηματοδοτούσε την αλλαγή του καιρού και την έλευση κρύου. Έτσι οι γεωργοί έσπευδαν να ολοκληρώσουν τη σπορά των χωραφιών και οι κτηνοτρόφοι να κατέβουν στα χειμαδιά.
Η παροιμία «Στις δεκαφτά ή στις δεκοχτώ πέφτει η Πούλια στο γιαλό, και πίσω παραγγέλνει: μήτε τσομπάνος στα βουνά, μήτε γεωργός στους κάμπους» είναι χαρακτηριστική.

Η ημέρα της γιορτής του Αγίου Μηνά (11 Νοεμβρίου) είναι για το λαό ορόσημο της έλευσης κρύου και η γιορτή του Αγίου Ανδρέα (30 Νοεμβρίου) ο καιρός είναι χειμωνιάτικος και το κρύο αντριεύει. Στο λαό μας ο Νοέμβρης είναι γνωστός και με το όνομα «Ανακατωμένος» επειδή ο καιρός είναι ακατάστατος και Σποριάς ή Μεσοσπορίτης γιατί τότε σπέρνονται τα δημητριακά.

Ο μήνας αυτός είναι κυρίως συνδυασμένος με το μάζεμα της ελιάς, όπου παλιότερα οι γυναίκες με καλάθια μάζευαν μια – μια τις ελιές και οι μαζωχτάδες ράβδιζαν τα κλαδιά για να μαζέψουν τον καρπό, σύμφωνα και με τον Νίκο Ψιλάκη δημοσιογράφο και συγγραφέα (Μάστερ Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας),

Γνωστότερη από τις γιορτές του μήνα είναι η εορτή των Ταξιαρχών Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ στις 8, γι’ αυτό και σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας ο Νοέμβρης ονομάζεται και ΑΪ – Ταξιάρχης ή Αρχαγγελίτης. Σύμφωνα με τον δρ. Γ. Αικατερινίδη ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θεωρείται και ως ο ψυχοπομπός άγγελος γι’ αυτό σε κάποιες περιοχές της χώρας, ενώ κάθε βράδυ άφηναν τα παπούτσια τους έξω από το σπίτι για να μην λερώσουν, την παραμονή της γιορτής του οι πιστοί έπαιρναν τα παπούτσια τους μέσα στο σπίτι, για να μην τα δει ο αρχάγγελος και τους πάρει πριν την ώρα τους.

Στις 14 Νοεμβρίου είναι η γιορτή του Αγ. Φιλίππου που ήταν φτωχός γεωργός ο οποίος δούλευε ολημερίς στο χωράφι του. Όταν γύρισε το βράδυ στο σπίτι του έσφαξε το μοναδικό βόδι που είχε και το κρέας του το μοίρασε στους συγχωριανούς του για να «αποκρέψουν» να ξεκινήσουν δηλαδή μετά την κατανάλωση του κρέατος τη Νηστεία για τα Χριστούγεννα. Όταν όμως ξύπνησε την επόμενη μέρα, βρήκε το ζώο του ολοζώντανο από θαύμα και επειδή ήταν αγαθός άνθρωπος όταν πέθανε άγιασε και η μέρα της γιορτής του σηματοδοτεί από τότε τη νηστεία των Χριστουγέννων, όπως αναφέρει ο κ. Γ. Αικατερινίδης.

Στις 25 του μήνα έχουμε τη γιορτή της Αγ. Αικατερίνης η οποία υπήρξε γυναίκα σπάνιας σοφίας και ομορφιάς. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια στα χρόνια του Μαξιμιλιανού και όπως αναφέρει η εκκλησιαστική παράδοση η Αικατερίνη μετέστρεψε στον χριστιανισμό πολλούς φιλόσοφους και κρατικούς αξιωματούχους της εποχής της αλλά και άλλους επιφανείς σε σημείο που εξόργισε τον αυτοκράτορα ο οποίος και διέταξε τον βασανισμό και τον αποκεφαλισμό της.

Στις 21 Νοέμβρη γιορτάζουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου, μιας γιορτής που καθιερώθηκε τον 8ο αιώνα μ. Χ σύμφωνα με τον κ. Σ. Αγουρίδη. Η παράδοση αναφέρει πως οι γονείς της Παναγίας την πήγαν στο Ιερό των Ιεροσολύμων όταν εκείνη ήταν τριών χρόνων και την αφιέρωσαν στο Θεό. Εκεί την υποδέχτηκε ο Ζαχαρίας (ιερέας, πατέρας του Ιωάννη του Προδρόμου) την εισήγαγε στο Ιερό και παρέμεινε εκεί μέχρι τα δεκατέσσερα της χρόνια.

Στα μέσα του Νοεμβρίου κάνει την εμφάνισή της η «βροχή των Λεοντιδών». Πρόκειται για ένα ετήσιο φαινόμενο όπου δεκάδες φωτεινά πεφταστέρια στολίζουν τον ουρανό δημιουργώντας μια βροχή διαττόντων αστέρων, που ονομάζεται έτσι επειδή τα σωματίδια αυτά προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα και τα αφήνει πίσω του ο κομήτης Τέμπλ – Τάλ. Αυτό που συμβαίνει είναι στην ουσία μια «αστρική συνάντηση», καθώς η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της και σε συγκεκριμένη τροχιά γύρω από τον Ήλιο, κάθε Νοέμβρη συναντά το σύννεφο των σωματιδίων του κομήτη Τεμπλ – Ταλ, που όπως είναι μαζεμένα σε ομάδες, τέμνουν την τροχιά της Γης η οποία πέφτει πάνω στο σύννεφο αυτό. Τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια τα οποία είναι εξαιρετικά ελαφρά (μόλις ένα γραμμάριο) χτυπούν τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης και αναφλέγονται. Αυτή η ανάφλεξη ιονίζει τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας σχηματίζοντας μια φωτεινή σφαίρα η οποία κινείται με ταχύτητα 30 – 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και εμείς τη βλέπουμε από τη Γη ονομάζοντάς τη πεφταστέρι.

Αν μάλιστα έχει προηγηθεί η διέλευση κάποιου κομήτη, τότε τα πεφταστέρια μπορεί να ξεπεράσουν και τα χίλια ανά ώρα και τότε η «βροχή» ονομάζεται «καταιγίδα», με τη μεγαλύτερη να έχει καταγραφεί στις 12 προς 13 Νοεμβρίου του 1833 και να αναφέρεται ως «Καταιγίδα των Λεοντιδών». Ένας ιστορικός το 1878 τη θεώρησε ως ένα από τα 100 πιο σημαντικά γεγονότα του αιώνα, ενώ υπάρχουν πολλές ξυλογραφίες που έχουν απεικονίσει το γεγονός. Δεν είναι λίγοι οι κοινωνιολόγοι που σ’ αυτό το ουράνιο φαινόμενο έχουν αποδώσει την εξάπλωση της θρησκομανίας που επηρέασε τα επόμενα χρόνια την κοινωνική εξέλιξη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
πηγές πληροφοριών: wikipedia.org, dogma.gr

Παιδιά. Ελλάδα, γύρω στα 1960 Πέτρος Μπρούσαλης. Φωτογραφικό Αρχείο Μουσείου Μπενάκη

Η δεκαετία αυτή χαρακτηρίζεται από τα αποτέλεσμα των δεινών που υπέστη η χώρα από τον πρώτο διχασμό και τη Μικρασιατική καταστροφή μέχρι τη λήξη του Εμφυλίου το 1949.

Photo by Skyla Design on Unsplash

Συνδεδεμένες με το Halloween, κυρίως στην Αμερική, οι κολοκύθες περνούν σχεδόν απαρατήρητες από τα ελληνικά σπίτια, σαν είδος διακόσμησης. Στην Ελλάδα προτιμάμε να τις μαγειρεύουμε με ποικίλους τρόπους, παρά να τις διακοσμούμε...

Πέρασαν ήδη δύο χρόνια από τη μέρα που η Αλεξάνδρα από το A button on the moon είχε την ιδέα να δημιουργηθεί ένα e-book με ιστορίες γύρω από τη βασική ανθρώπινη ανάγκη, που είναι το φαγητό. Το φαγητό που ενώνει τους ανθρώπους γύρω από ένα τραπέζι, που τους χορταίνει σωματικά και ψυχικά.

Δεκαοχτώ bloggers ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και με τις ιστορίες τους έφτιαξαν αυτό το βιβλίο με τίτλο "Αλάτι, ζάχαρη κι αλληλεγγύη", που ξεκίνησε ένα ταξίδι αγάπης. Είχε στις αποσκευές του τη διάθεση προσφοράς και όχημά του την ανταπόκριση του κόσμου, που αγοράζοντάς το, έκαναν το αντίτιμο τρόφιμα, ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης για συνανθρώπους μας, που τα χρειάζονταν.

Προορισμός του οι λιγότερο τυχεροί από μας. Αποδέκτες του, όλοι! Η αγάπη έγινε λέξεις, οι λέξεις εικόνα και οι εικόνες ένα χέρι που δίνεται σε όποιον έχει ανάγκη! Έτσι πορεύτηκε το e-book μέχρι που ήρθε η στιγμή να τυπωθεί!

Τώρα πια μπορεί ο κάθε ένας από μας να το ξεφυλλίσει, να το διαβάσει, να το δανείσει, να το δωρίσει και μέσα από αυτό, να συνεχίσει το ταξίδι του, που όλες ελπίζουμε να είναι μεγάλο, ατελείωτο.

Η παρουσίαση του τυπωμένου βιβλίου θα γίνει στην Κόρινθο. Και από εκεί ελπίζουμε και ευχόμαστε να συνεχίσει σε όλη την Ελλάδα. Όπου υπάρχουν bloggers, όπου υπάρχει ανάγκη, όπου υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν.

Τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019 στις 7 μ.μ. στο Συναυλιακό χώρο "Μαρία Δημητριάδη" (Αδειμάντου 12 - 20100 Κόρινθος) θα γίνει η πρώτη παρουσίαση μαζί με τα βιντεάκια των blogger που συμμετέχουν σ' αυτό. Την εκδήλωση οργανώνει το Blogaki και τα έσοδα της πρώτης παρουσίασης του βιβλίου θα δοθούν στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου.

Κάθε μήνα οι Creative Bloggers μοιράζονται ιδέες και κατασκευές για το σπίτι. Τις παρακολουθούσα, θαύμαζα τις δημιουργίες τους και κατά καιρούς δημοσίευα και δικές μου στην ομάδα Creative Corner στο Facebook.

Από αυτό το μήνα, έχω τη χαρά να είμαι τακτικό μέλος αυτής της υπέροχης δημιουργικής παρέας και επειδή το θέμα του Οκτωβρίου είναι το ξύλο, τα κλαδιά και τα ξυλάκια, σας παρουσιάζω τη δική μου πρόταση.

Όταν τα δέντρα ξεραίνονται κόβονται και τις περισσότερες φορές, γίνονται καυσόξυλα. Μπορούν όμως με λίγη δουλίτσα να γίνουν, κηροπήγια!

Αυτό έκανα κι εγώ. Όταν το δέντρο στην άκρη της αυλής ξεράθηκε αναγκαστήκαμε να το κόψουμε. Ένα κομμάτι από τον κορμό του όμως το κράτησα για να το μετατρέψω σε κηροπήγιο!
Θα βρείτε κι άλλες προτάσεις στις Creative Bloggers, γι' αυτό μην ξεχάσετε να κάνετε μία βόλτα και από τα υπόλοιπα blog. Έχουμε ιδέες για όλους!

• Χριστίνα από Art Decoration Crafting ………………………………….. 07/10/2019
• Λαμπρινή από Lamprouka ………………………………………………..08/10/2019
• Μαρίνα από to e-periodiko mas …………………………………………. 09/10/2019
• Ελπίδα από Two Boys & Hope …………………………………………...10/10/2019
• Ελένη από Καρυδότσουφλο ………………………………………………11/10/2019
• Ρένα από δια χειρός Ρένας Χριστοδούλου ………………………………..12/10/2019
• Ελεάνα από My Home My Memories …………………………………….14/10/2019
• Κικίτσα από DIY My Day ………………………………………………...15/10/2019
• Σωτηρία από My Little World …………………………………………….16/10/2019
• Νίκη από Ονειροποιείο …………………………………………………....17/10/2019
• Νικολέτα από Crafty Details ……………………………………………....18/10/2019
• Κική από Creative Moments ………………………………………………19/10/2019

Photo by Paul Schafer on Unsplash

Έχετε σκεφτεί πως οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις καθόριζαν και καθορίζουν ακόμα σε ένα μεγάλο βαθμό, τη ζωή και τη διάθεση των ανθρώπων ανά τους αιώνες; Γεγονότα, συνήθειες και τυχαία περιστατικά, περνούν από στόμα σε στόμα και από σπίτι σε σπίτι δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο "φορτίο" φόβου για το μέλλον, σε συνδυασμό με την προσπάθεια να προστατευτούμε από το κακό, είναι δεν είναι αλήθεια αυτό που μαθαίνουμε.

Τι είναι όμως δεισιδαιμονία; Πρώτα πρώτα να πούμε πως είναι σύνθετη λέξη και προέρχεται από την λέξη δείδω (που σημαίνει φοβάμαι) και την λέξη δαίμονας. Είναι ένας παράλογος φόβος, που δεν επιδέχεται λογικές εξηγήσεις, βασίζεται μάλλον στην διαίσθηση απέναντι στις μυστηριώδης υπερφυσικές δυνάμεις, για τις οποίες υπάρχει πίστη ότι ενεργούν κατά του ανθρώπου.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο, που συναντάται σε όλους τους λαούς του κόσμου. Οι άνθρωποι εξαρτούν τη δικής τους τύχη αλλά και των μελών της οικογένειας τους από τα προμηνύματα, που δείχνουν με την εμφάνιση τους διάφορα φυσικά φαινόμενα ή θεωρούν την τύχη αυτή συνδεδεμένη με άσχετα φαινόμενα (π.χ. κίνηση άστρων) πιστεύοντας, πως σε κάποιες περιπτώσεις, ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αποτρέψει την άσχημη για αυτόν ενέργεια με διάφορες εξίσου παράλογες πράξεις. Μάλιστα αυτές οι πράξεις πιστεύεται ότι έχουν την δύναμη να μεταβάλλουν ακόμα και την δυσάρεστη εξέλιξη διάφορων φυσικών φαινομένων.

Ας μην ξεχνάμε το κλασσικότερο ίσως παράδειγμα, αυτό του χορού της βροχής για πολλούς λαούς που ήθελαν να σταματήσουν το φαινόμενο της ανομβρίας που κατέστρεφε τα σπαρτά ή τις θυσίες που γίνονταν για να σταματήσουν οι θεομηνίες.

Στο ίδιο μοτίβο κινούνται και οι προλήψεις αφού δεν είναι τίποτα άλλο από την πίστη ή αν θέλετε την αντίληψη, που με ανορθολογικό τρόπο αποδίδει σε τυχαία γεγονότα, πράξεις ή και σε αντικείμενα ακόμα, υπερφυσικές ιδιότητες ανακαλύπτοντας σχέσεις που επηρεάζουν (προς το καλύτερο ή το χειρότερο) την πορεία και την τύχη της ζωής του ανθρώπου.

Γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω ας δούμε κάποιες από τις πιο διαδεδομένες και πώς προέκυψαν.

Ο αριθμός 13
Μια από τις πιο γνωστές είναι η πεποίθηση πως το νούμερο 13 είναι άτυχο και παρά το γεγονός πως είναι τόσο διαδεδομένη, οι ρίζες της είναι ασαφείς. Διαφορετικές θεωρίες τη συνδέουν με τη Χριστιανική παράδοση σχετίζοντας το Μυστικό Δείπνο όπου ο Ιούδας λέγεται πως κάθισε στη δέκατη τρίτη θέση στο τραπέζι. Ο Περσικός ζωδιακός κύκλος στον οποίο υπάρχουν δώδεκα ζώδια, αφήνει το νούμερο δεκατρία να αντιπροσωπεύει το χάος και δίνει τη δική του αιτιολογία στους αραβικούς λαούς να φοβούνται το 13. Ο φόβος της Παρασκευής και 13 κρατάει από τον 19ο αιώνα συνδυάζοντας δύο παλιές προλήψεις: το φόβο του αριθμού 13 και την πεποίθηση πως οι Παρασκευές είναι άτυχες ημέρες. Ο νοσηρός φόβος του αριθμού 13 γνωστός και με τον όρο “triskaidekaphobia”, είναι τόσο διαδεδομένος, που πολλά κτίρια δεν έχουν 13ο όροφο, πηγαίνοντας κατευθείαν από τον 12ο στον 14ο. Ας θυμηθούμε όμως το 13άρι στο ΠΡΟ-ΠΟ που υπήρχε παλαιότερα και θεωρούνταν τυχερό αφού όποιος κέρδιζε γέμιζε χρήματα!

Μαύρες γάτες
Οι μαύρες γάτες θεωρούνταν από παλιά στις Δυτικές κουλτούρες ως σημάδι κακής τύχης, συνδέοντάς τες με μάγισσες, ενώ σε πολλές κουλτούρες πιστεύουν πως όταν μια μαύρη γάτα διασχίζει το δρόμο σου, θα σε βρει κάποια καταστροφή ή ακόμα και θάνατος. Για τους τζογαδόρους είναι φόβος και τρόμος αφού πολλοί πιστεύουν πως αν δουν μαύρη γάτα μόνο άσχημα νέα θα έχουν και για το λόγο αυτό αν τη συναντήσουν καθ' οδόν για το καζίνο ματαιώνουν την επίσκεψή τους εκεί. Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τη βασική αιτία που είναι ο φόβος για το διαφορετικό μαζί με το μαύρο χρώμα που έκαναν τη φαντασία των ανθρώπων να οργιάζει. Ευτυχώς οι Ιάπωνες, οι Άγγλοι και οι Ιρλανδοί τις θεωρούν τυχερές αποδεικνύοντας την αστειότητα κάθε δοξασίας.

Σπασμένοι καθρέφτες
Είναι μια πολύ συνηθισμένη πρόληψη επίσης. Ένας σπασμένος καθρέφτης θα φέρει επτά χρόνια κακής τύχης. Η πεποίθηση αυτή έχει τη βάση της στην ιδέα πως ένας καθρέφτης μπορεί να «παγιδεύσει» ένα μέρος της ψυχής του ανθρώπου. Όταν λοιπόν σπάει ένας καθρέφτης ένα κομμάτι της ψυχής σπάει κι αυτό. Σε αυτό το λόγο βασίζεται και η συνήθεια που υπάρχει σε πολλές κουλτούρες (και στην Ελληνική) όταν κάποιος πεθαίνει να καλύπτουν όλους τους καθρέφτες στο σπίτι για να μπορεί η ψυχή του να φύγει ελεύθερη και να μην παγιδευτεί μέσα σ' αυτόν.

Σταυρώνοντας τα δάχτυλα
Το να σταυρώνουμε τα δάχτυλα για καλή τύχη συνηθίζεται παγκοσμίως, ωστόσο η καταγωγή αυτής της πρόληψης είναι ασαφής. Μοιάζει να είναι πιο συνήθης στις Χριστιανικές χώρες, κάτι που υποδεικνύει πως σχετίζεται με το Χριστιανικό σήμα του σταυρού. Άλλοι υποστηρίζουν πως πρόκειται για μια παλιά Παγανιστική ή Σκανδιναβική χειρονομία. Κάποιοι θεωρούν πως πρόκειται για μια πρόληψη για καλή τύχη που προέρχεται από τους τοξότες του Εκατονταετούς Πολέμου μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας. Όποια κι αν είναι η πραγματική εκδοχή σημασία έχει πως για πολλούς ανθρώπους σήμερα αυτή η κίνηση είναι ένα είδος προσευχής για να πάνε όλα καλά.

Ο Οκτώβρης, δεύτερος μήνας του Φθινοπώρου και δέκατος του έτους φέρνει πολλές βροχές στους γεωργούς γι’ αυτό και τον ονομάζουν και «Βροχάρη». Επειδή είναι και εποχή σποράς ονομάζεται σε πολλά μέρη της Ελλάδας «Σποριάτης, Σποριάς και Σπαρτός.

Η επίσημη ονομασία του οφείλεται στη θέση του στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο. Ήταν ο όγδοος κατά σειρά μήνας και έτσι το όνομά του προέρχεται από τον αριθμό οχτώ. Αργότερα σ' αυτό το ημερολόγιο, προστέθηκαν οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος και ο Οκτώβριος άλλαξε θέση (από όγδοος έγινε δέκατος) όχι όμως και όνομα.

Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Πυανεψιών από τη γιορτή των Πυανέψιων που γίνονταν προς τιμήν του θεού Απόλλωνα. Γενικότερα, η εποχή του Οκτώβρη ήταν πλούσια σε γιορτές όπως τα Θησεία, τα Απατούρια, τα Θεσμοφόρια αφού ήταν εποχή σποράς και οι άνθρωποι ήθελαν να εξασφαλίσουν καλή σοδειά. Μάλιστα λέγεται πως οι Ρωμαία θυσίαζαν ένα άλογο στο Πεδίον του Άρεως για να πάει καλά η σοδειά τους. Αξίζει να θυμόμαστε πως για την Αθήνα και την Ελευσίνα είναι ο μήνας που άρχιζαν και διεξάγονταν το μεγαλύτερο μέρος των Ελευσίνιων Μυστηρίων.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως με τον Ιανουάριο έχουν ένα κοινό. Ξεκινούν και οι δύο μήνες την ίδια μέρα, εκτός από τις δίσεκτες χρονιές.

Είναι η εποχή των χρυσανθέμων που ονομάζονται και αγιοδημητριάτικα και στην Κύπρο οχτωβρούδια. Δεν είναι όμως τα μόνα λουλούδια που ανθίζουν αυτή την εποχή. Μαζί με τα χρυσάνθεμα ανθίζουν και τα κυκλάμινα στις πλαγιές των βουνών και στα βράχια, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος στο ποίημά του «Κουβέντα με ένα λουλούδι» που ανήκει στην συλλογή «Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας» και μελοποιήθηκε από το Μίκη Θεοδωράκη.

Πολλές οι γιορτές του Οκτωβρίου με πιο μεγάλη του Αγίου Δημητρίου στις 26 του μήνα. Σε πολλά μέρη ονομάζεται και «Αι-Δημητριάτης» ή «Αι-Δημήτρης». Όπως αναφέρουν οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου και Μάνος Δανέζης «Η γιορτή αυτή, που θεωρείται από το λαό μας ορόσημο του χειμώνα, συνδυάζεται με τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου στις 23 Απριλίου. Στο γεωργικό καλαντάρι οι δυο αυτές γιορτές αποτελούν τις χρονικές τομές που χωρίζουν το έτος σε δυο ίσα μέρη, στο χειμερινό και στο θερινό εξάμηνο αντίστοιχα».

Ο Οκτώβριος έχει φυσικά και τη γιορτή του Ευαγγελιστή Λουκά στις 18, καθώς και τη γιορτή του πολιούχου των Αθηνών Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στις 3 του μήνα.

Ο Οκτώβρης συνδέεται με σημαντικά γεγονότα της ιστορίας μας. Η κ. Μαρίνα Πετράκη ιστορικός, συγγραφέας και Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Κεντ στη Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η νικηφόρα είσοδος στη Θεσσαλονίκη στις 26 Οκτωβρίου 1912 μεταμόρφωσε την αμελητέα Ελλάδα σε υπολογίσιμη δύναμη. Η απόρριψη του φασιστικού τελεσίγραφου στις 28 Οκτωβρίου 1940 συμπύκνωσε σε μια λέξη την ομοψυχία και αγωνιστικότητα που στήριξαν, πέρα από κάθε ελπίδα και απελπισία, τον αγώνα στα βουνά της Αλβανίας, στις πόλεις και την ύπαιθρο της κατεχόμενης Ελλάδας. Η απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944 πυκνώνει συμβολικά το πέρασμα από τον εφιάλτη του εξανδραποδισμού στις προσδοκίες, και τις διαψεύσεις, του μεταπολεμικού κόσμου μας».

Ο μήνας κλείνει με την Εθνική μας Εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1940. Ημέρα μνήμης για την επέτειο του ΟΧΙ που σηματοδότησε την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου και την είσοδο της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.