22ο "Φωτογραφίζειν" - Κι ο κύκλος αρχίζει ξανά...

Γκρίζα βάφονται, του πόνου τα τεφτέρια
εκεί που ονόματα μαζεύονται σωρό
εκεί που δάκρυα ποτίζουν μαξιλάρια
κι αργοπεθαίνει η ανάσα στο λεπτό.

Ο ήλιος σβήνει, πυκνά τα σύννεφα στο δειλινό
κι αέρας δυνατός σε παρασύρει
και σε κολλά στης μοναξιάς τον πηγαιμό.

Μόνος διαβάτης, στη μεγάλη στράτα
αναζητάς ένα κλωνί για να πιαστείς
αναζητάς το χέρι που θα σβήσει
κάθε κακό που στη ψυχή έχει σταθεί.

Κοιτάς τριγύρω, μα δεν το βλέπεις
απλώνεις βλέμμα στον ουρανό
και τότε ξάφνου μεσ' τη θολούρα
ένα μπουμπούκι σε κοιτάζει χαρωπό.

Είναι αυτό που την άνοιξη θα φέρει
είναι αυτό, που θα σου σιάξει την πληγή
είναι αυτό που στη ματιά σου θα ανατείλει
της πρώτης νιότης το φιλί.

Θ' αρχίσει τώρα νέος κύκλος
θέση θα δώσει στον παλιό
χρώμα θα πάρει κάθε γκρίζο
χαρά να κάνει το στεναγμό.

Η φωτογραφία, είναι η συμμετοχή μου στο 22ο "Φωτογραφίζειν" της Μαρίας Νικολάου
 στο blog της "Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά".

Ευχαριστώ θερμά, όλους τους φίλους και τις φίλες που την ξεχώρισαν και την βαθμολόγησαν!