Μπορεί να μονοπώλησε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ η Αμφίπολη και ο λόφος Καστά, όμως οι αρχαιολόγοι σε όλη τη χώρα, κάνουν σπουδαίες ανακαλύψεις.
Μάλιστα τα ευρήματα είναι τόσα πολλά, που κάλλιστα θα μπορούσαν από μόνα τους να γεμίσουν ένα μουσείο. Μερικά από τα νέα ευρήματα αφορούν περιοχές όπως της Κρήτης, της Βραυρώνας, της Κοζάνης, της Επιδαύρου, της Μεσσηνίας, του Βελεστίνου αλλά και της Αντίπαρου.
Πιο συγκεκριμένα βρέθηκε ξύλινο ειδώλιο γυναικείο 2500 ετών ατόφιο, στο ιερό της Αρτέμιδας στη Βραυρώνα. Με δεδομένο πως το ξύλο ελάχιστα διατηρείται σαν υλικό στο χρόνο το εύρημα εντυπωσιάζει, όταν μάλιστα βρέθηκαν μαζί και δύο ξύλινες σόλες υποδημάτων με διακόσμηση που χρονολογείται τον ίδιο αιώνα.
Στην Κρήτη βρέθηκε μινωική ιερογλυφική γραφή σε μια τετράπλευρη σφραγίδα η οποία αποτελεί το μοναδικό μέχρι τώρα εύρημα της αρχαιότερης γραφής στη Δυτική Κρήτη, ενώ ανακαλύφθηκε και ο μεγαλύτερος (ίσως) σε μέγεθος αρχαίος ναός αφιερωμένος στην Αρτέμιδα Σκοπελίτιδα στην κορυφή του λόφου Κεφάλα στην περιοχή των Γουρνών.
Στην Ελευθέρνα της Κρήτης βρέθηκε μάλιστα ένα μικρό χρυσό αντικείμενο (ανθρώπινο μάτι) ίδιο με αυτό της χρυσής νεκρικής μάσκας του Τουταγχαμών. Είναι σε φυσικό μέγεθος με το χαρακτηριστικό μπλε ολύγυρά του και φοριόταν σαν επιστήθιο κόσμημα από μία εκ των τριών γυναικών του οικογενειακού τάφου του 8ου - 7ου αι π.Χ. που βρέθηκε στη νεκρόπολη της Αρχαίας Ελευθέρνας. Αξίζει να πούμε πως η γυναίκα εκτός από το κόσμημα φορούσε ένδυμα στολισμένο με χρυσά ελάσματα καθώς και άλλα αντικείμενα.
Στην Εορδαία βρέθηκαν άνδρες που είχαν ταφεί μαζί με τα σιδερένια μαχαίρια τους και αιχμές δοράτων, καθώς και τρεις γυναίκες οι οποίες φορούσαν σκουλαρίκια και βραχιόλια από χαλκό. Πρόκειται για ένα μικρό νεκροταφείο του 6ου π.Χ. αι. με ενταφιασμούς 11 ανθρώπων και 16 ζώων (άλογα, σκύλοι, βοοειδή) τα οποία είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά των ανθρώπινων τάφων, κάνοντας έτσι λόγο για πρώτη φορά του ανάλογου εθίμου στην περιοχή της Κοζάνης.
Στην αρχαία Επίδαυρο στο μικρό θέατρο κατά τη διάρκεια έργων βρέθηκε μαρμάρινο άγαλμα του θεού Ερμή, σε μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από το φυσικό, που χρονολογείται από τους ρωμαϊκούς χρόνους. Πρόκειται για ένα άγαλμα εξαιρετικής ποιότητας, αντίγραφο του 4ου π.Χ. αιώνα από το εργαστήρι του γλύπτη Πολύκλειτου. Εικάζεται πως το άγαλμα φιλοτεχνήθηκε περί τον 2ο αι. μ.Χ. όταν ο αυτοκράτορας Ανδριανός επισκέφθηκε την Επίδαυρο.
Στο Βελεστίνο και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Χλόη βρέθηκαν οικογενειακοί θολωτοί τάφοι, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν από πολλές γενιές, ενώ κάποιοι νεκροί βρέθηκαν στη θέση τους. Κοσμήματα, τριχολαβίδες, τσιμπιδάκια για καλλωπισμό, όπλα (σιδερένια ξίφη με αλαβάστρινες λαβές), χάλκινες φιάλες ήταν μόνο κάποια από τα πολλά αντικείμενα που συνόδευαν τους νεκρούς.
Στη Μεσσηνία βρέθηκε η αρχαιότερη ευρωπαϊκή επιγραφή Γραμμική β σε πήλινη επιγραφή που γράφτηκε πριν από 3500 χρόνια.
Στην Αντίπαρο, για την ακρίβεια στην έρημη νησίδα Δεσποτικό βρέθηκαν Κούροι στο ιερό του Απόλλωνα, σμιλεμένοι από παριανό μάρμαρο. Βρέθηκαν μάλιστα τεμαχισμένοι και έχουν εντοπιστεί γύρω στα 60 τμήματα μεταξύ των οποίων και πέντε κεφαλές Κούρων και μία Κόρης.
Τίποτα δεν μπορεί να κρατήσει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό από το φως του ήλιου, ούτε ευτυχώς και η έλλειψη χρημάτων, προς πείσμα των καιρών.
πηγή: archaiologia.gr
