Η δασκάλα είναι φωνακλού, στριμμένη, κακίστρω, φωνάζει συνέχεια ακούγεται μέχρι έξω, τρομοκρατεί τα παιδιά... Όπα.... Μισό.. Πάρε ανάσα..
Το παιδί σου είναι στο σχολείο και όχι φαντάρος στο Αφγανιστάν.. Πάμε λοιπόν πάλι από την αρχή με ψυχραιμία.

Σε μια τάξη με είκοσι πέντε νήπια ,ίσως και προνήπια, η φασαρία που φυσιολογικά υπάρχει είναι τόση, που αν καθίσεις σε μια γωνιά για δέκα λεπτά έχεις σίγουρη την ημικρανία. Μη ρωτάς πώς τα καταφέρνουμε εμείς. Έχουμε συνηθίσει αν και αυτό δεν μας προστατεύει πάντα. Το παράλογο θα ήταν να επικρατούσε ησυχία ειδικά στην αρχή, ακριβώς διότι είμαστε σε σχολείο και όχι σε στρατώνα. Σκέψου ότι μέσα στην οχλαγωγία αυτή, η δασκάλα θα χρειαστεί πολλές φορές να πει κάτι στα παιδιά και αυτά πρέπει να το ακούσουν...

Μαγικοί τρόποι δεν υπάρχουν! Απλώς τραβάει την προσοχή τους για να σταματήσουν και να ακούσουν. Μπορεί να έχει ένα ταμπουρίνο στο χέρι και να το χτυπάει ρυθμικά, μια σφυρίχτρα, ένα ντέφι, μπορεί να χτυπήσει παλαμάκια ή μπορεί απλώς να ανεβάσει τη φωνή της τόσο, ώστε να ακουστεί πάνω από τις φωνές των παιδιών της και πάνω από τους θορύβους που κάνουν την ώρα που παίζουν.

Είκοσι πέντε μαθητές σε μια τάξη αγαπητέ γονιέ σημαίνει είκοσι πέντε στόματα, πενήντα πόδια και πενήντα χέρια.

Προσπάθησε μόνο να φανταστείς πόσο δυνατή πρέπει να είναι η φωνή της δασκάλας για ακουστεί πάνω από όλα αυτά!!! Φαντάσου επίσης πόση προσπάθεια πρέπει η ίδια να καταβάλει γι' αυτό και πόσο κουραστικό και δύσκολο είναι όταν χρειάζεται να το κάνει συχνά.

Επίσης πρέπει να έχεις υπόψη ότι σε μια τάξη με πολύ ζωηρά παιδιά εκτός από ομιλίες, φωνές, γέλια, υπάρχουν και θόρυβοι που επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση, όπως όταν χτυπούν τα παιχνίδια ή τις καρέκλες τους ή τα συρτάρια τους.

Άλλος λόγος που φωνάζει η δασκάλα είναι επειδή κάποιες φορές θα χρειαστεί να μαλώσει κάποιον. Εσύ στο σπίτι τι κάνεις όταν το παιδί σου κάνει αταξίες και μάλιστα με κίνδυνο να χτυπήσει το ίδιο ή κάποιος άλλος;

Ακριβώς το ίδιο κάνει και η δασκάλα. Και όταν μαλώνεις κάποιον ασφαλώς ο τόνος της φωνής είναι ανάλογος.

Παρ΄όλα αυτά επειδή μπορεί να μην σε έχω πείσει κι επειδή όντως μπορεί να αντιμετωπίζεις περίπτωση υπερβάλλοντος ζήλου υπάρχει και γι' αυτό λύση. Αν υποψιάζεσαι ότι η δασκάλα φωνάζει, στριγκλίζει, ουρλιάζει ή μαλώνει τα παιδιά ή ανεβάζει τη φωνή της αδικαιολόγητα, πήγαινε να της μιλήσεις.

Αν οι εξηγήσεις που θα σου δώσει δεν σε καλύψουν τότε μπορείς να απευθυνθείς στον προϊστάμενο της και να κάνεις εγγράφως τα παράπονα σου και όχι παίρνοντας ανώνυμα τηλέφωνο ή αραδιάζοντας διάφορα άλλα που θεωρείς ότι πρέπει για να γίνεις πειστικός/ή. Εκείνος τότε θα ελέγξει τι ακριβώς συμβαίνει και θα πάρεις απάντηση.

Πίστεψε με, το να κατασκοπεύεις κάτω από τα παράθυρα και να περιμένεις πότε θα ακουστεί η φωνή λίγο πιο έντονη είναι γελοίο και σε εξουθενώνει κι εσένα. Δεν θα ανακαλύψεις τίποτα έτσι. Ούτε φτιάχνοντας πηγαδάκια με άλλους γονείς και κατηγορώντας τη δασκάλα. Ούτε προσπαθώντας να εκμαιεύσεις από το παιδί σου αυτά που σε βολεύουν για να στηρίξεις την εικόνα που έχεις σχηματίσει. Εκτός αυτού αν όντως υπάρχει πρόβλημα, σίγουρα δε θα το λύσεις έτσι.

Να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι η καλή προαίρεση λύνει τα προβλήματα και όχι η δυσπιστία και η καχυποψία.



To κείμενο ανήκει στη φίλη μου νηπιαγωγό Ματίνα από το mikroseisaikaifainesai.blogspot.com

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά της σχολικής βίας (bulliying) βρήκαμε στην επίσημη ιστοσελίδα στο facebook της εφημερίδας "Το χωνί" το ακόλουθο κείμενο, που αξίζει να διαβάσετε.

"Το γκέι αγόρι που χτύπησες στο διάδρομο σήμερα, αυτοκτόνησε πριν λίγα λεπτά.

Εκείνο το κορίτσι που αποκάλεσες "πόρνη" σήμερα στην τάξη, είναι παρθένα.

Το αγόρι που είπες κουτσό, πρέπει να δουλεύει κάθε βράδυ για να στηρίξει την οικογένειά του.

Το κορίτσι που χτύπησες τις προάλλες, έχει ήδη κακοποιηθεί στο σπίτι.

Το κορίτσι που είπες "χοντρή", σήμερα λιμοκτονεί.

Το αγόρι που κορόιδεψες γιατί έκλαιγε, έχει πεθάνει η μαμά του.

Νομίζεις ότι τους γνωρίζεις, αλλά, μάντεψε... ΟΧΙ!!!"

Ας μάθουμε στα παιδιά μας, να αποδέχονται τους συμμαθητές τους με αγάπη, όσο διαφορετικοί κι αν είναι. Ας μάθουμε στα παιδιά μας, πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ας μάθουμε στα παιδιά μας, πως η βία έχει πολλές μορφές, πως πάντοτε είναι ΚΑΚΗ και δεν μας κάνει ποτέ ευτυχισμένους!...

Ο Δρ Max Gerson τη δεκαετία του 30 μετά από πολλές μελέτες και χρησιμοποιώντας τον εαυτό του για τα πειράματά του, δημιούργησε τη διατροφή Gerson, όπως είναι γνωστή μέχρι σήμερα, η οποία αποτελεί μια θεραπευτική μέθοδο για διάφορες εκφυλιστικές ή ανίατες ασθένειες όπως καρκίνος, φυματίωση, διαβήτης, αρθρίτιδα, αλλεργίες, έλκη, καρδιακές παθήσεις, αρτηριοσκλήρωση, ψυχικές νόσοι, νεφρική νόσο, σκλήρυνση κατά πλάκας, αφού ενισχύει την αυτοϊαση του οργανισμού χωρίς να παρουσιάζει παρενέργειες. Μέσα στο διατροφικό αυτό πρόγραμμα ο δρ Gerson περιέλαβε και τη σούπα του Ιπποκράτη.


Η συνταγή της σούπας, είναι η ακόλουθη. Ο γιατρός το μόνο που πρόσθεσε στην παρακάτω συνταγή είναι η πατάτα, αφού οι αρχαίοι έλληνες δεν τις γνώριζαν.

Το μυστικό του Ιπποκράτη βρισκόταν σε ρίζες και βολβούς
Συστατικά:
1 μέτρια σελινόριζα ή 3-4 μίσχους σέλινου
1 μέτρια ρίζα μαϊντανού - εάν είναι διαθέσιμη
Σκόρδο κατά βούληση
2 μικρά πράσα ή 1 μεγάλο
1 ½ κιλά ντομάτες ή περισσότερες
2 μέτρια κρεμμύδια
1 κιλό πατάτες
Μαϊντανός για γεύση και όχι μόνο

Πλένετε όλα τα λαχανικά πολύ καλά, τα αποφλοιώνετε και τα κόβετε σε μικρούς κύβους. Προσθέστε αρκετό φιλτραρισμένο νερό, ώστε να καλύψει τα κομμένα λαχανικά στην κατσαρόλα. Μαγειρέψτε όλα τα υλικά σε χαμηλή φωτιά για 90 λεπτά ως 2 ώρες με σκεπασμένη κατσαρόλα. Στη συνέχεια αφαιρείτε τα μαλακά λαχανικά από τη φωτιά και ρίξτε τα μέσα στο μπλέντερ, αφού απομακρύνετε τις ίνες και τις φλούδες.
Τα ανακατεύετε όσο είναι ζεστά μέχρι η σούπα να γίνει κρεμώδης, ανάλογα με τις προτιμήσεις σας. Πολτοποιήστε τη σούπα, ενώ είναι ακόμα ζεστή έτσι ώστε να μη σχηματίσει μια κολλώδη και αμυλούχα υφή όταν κρυώσει. Θα πρέπει βέβαια να την αφήσετε να κρυώσει πριν την αποθηκεύσετε στο ψυγείο. 
Ο Δρ. Gerson πίστευε ότι οι ασθενείς του έπρεπε να τρώνε αυτή τη σούπα δύο φορές την ημέρα για αποτοξίνωση.



Πηγή: iefimerida.gr, ellinikahoaxes.gr, fytro.wordpress.com

Κάθε τόσο, κάποιος αγαπημένος μας έχει γενέθλια και σύμφωνα με τη προσφιλή μας συνήθεια, η τούρτα γενεθλίων μαζί με έστω και ένα κεράκι συμβολικό, είναι απαραίτητα. 

Ποια είναι όμως η προέλευση της τούρτας γενεθλίων; Πώς ξεκίνησε αυτή η συνήθεια, που έχει κερδίσει όλο το δυτικό κόσμο και όχι μόνο;

Η ιστορία του κέικ γενεθλίων ή του γλυκού ψωμιού ξεκινά από την Αρχαία Ελλάδα, όπου για να τιμήσουν τη γέννηση της θεάς Αρτέμιδος, έφτιαχναν ένα γλυκό στρογγυλό ψωμί, στο οποίο τοποθετούσαν ένα ή περισσότερα αναμμένα κεριά, που συμβόλιζαν τη λάμψη του φεγγαριού, αφού η θεά Άρτεμις ήταν θεά του κυνηγιού, της φύσης, του φεγγαριού και της γονιμότητας.

Η πρώτη τούρτα γενεθλίων όπως την ξέρουμε σήμερα, πιστεύεται ότι έγινε το μεσαίωνα στη Γερμανία. Οι Γερμανοί για να γιορτάσουν τα γενέθλια των μικρών παιδιών, χρησιμοποίησαν την τούρτα και ονόμασαν τη γιορτή Kinderfest. Από την εποχή αυτή και μετά, οι τούρτες αρχίζουν να έχουν παραπάνω από ένα στρώματα - επίπεδα και να χρησιμοποιούνται υλικά, που κάνουν το ψωμί πιο γλυκό και πιο αφράτο. Αυτό το είδος κέικ ή ψωμιού ονομάζεται από τους Γερμανούς Geburtstagorten και από τον 17ο αιώνα αρχίζει να διακοσμείται περίτεχνα, έχοντας όμως τη δυνατότητα να το αποκτήσουν μόνο οι πλούσιοι της εποχής. Πιο προσιτό γίνεται από τον 18ο αι και μετά.

Η ιστορία των γενέθλιων κεριών
Όπως ήδη αναφέραμε στην Αρχαία Ελλάδα, τοποθετούσαν πάνω στο γλυκό ψωμί κεριά, συμβολίζοντας τη λάμψη του φεγγαριού. Πίστευαν πως ο καπνός μεταφέρει τις προσευχές πιο γρήγορα στη θεά. Ορισμένοι ερευνητές βέβαια δεν αποδίδουν την προέλευση των γενέθλιων κεριών στους αρχαίους Έλληνες αλλά στους Γερμανούς του 17ου αιώνα και στην αντίληψη ότι ένα κερί πάνω στην γενέθλια τούρτα συμβολίζει το φως της ζωής. Στις μέρες μας πολλοί λαοί τοποθετούν κεριά πάνω στο γενέθλιο γλυκό, ένα για κάθε χρόνο που κλείνει, πιστεύοντας ότι μια σιωπηλή ευχή πριν το σβήσιμό τους, θα πραγματοποιηθεί μόνο αν τα κεριά σβήσουν όλα μαζί.

Όσο για το πασίγνωστο τραγουδάκι "Happy birthday" που τραγουδούν όλες οι αγγλόφωνες και μη χώρες καθιερώθηκε από την πρώτη δεκαετία του 1900 σαν μια ταυτόχρονη ευχή όλων των καλεσμένων για χαρούμενα γενέθλια του προσώπου που γιόρταζε.

πηγή: wikipedia.org

Μελέτη επιστημόνων που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Life Sciences, είναι άκρως ενθαρρυντική για την καταπολέμηση του καρκίνου.

Οι επιστήμονες χορήγησαν αρτεμισινίνη από την αψιθιά, για να διαπιστώσουν πως υπήρξε μείωση των καρκινικών κυττάρων σε ποσοστό 30%. Η θεραπεία στην πορεία συνδυάστηκε με σίδηρο και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά, αφού το 98% των καρκινικών κυττάρων είχε εξαφανιστεί με χρονικό διάστημα 16 ωρών χωρίς να έχουν επηρεαστεί καθόλου τα υγιή κύτταρα.

Η αψιθιά και οι θεραπευτικές της ιδιότητες είναι από την αρχαιότητα γνωστές στην Ελλάδα, που την χρησιμοποιούσαν ευρέως τόσο σε περιπτώσεις ελονοσίας, κατάθλιψης όσο και στην καταπολέμηση του διαβήτη.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως με κάποιο τρόπο που ακόμα δεν έχει εντοπιστεί, η αρτεμισινίνη καταστρέφει μόνο τα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας ανέπαφα τα υγιή.

Η φαρμακευτική εταιρεία Sanofi, ξεκίνησε την παραγγελία 60 τόνων αρτεμισινίνης, έτσι ώστε σύντομα να υπάρξει ένα ακόμη όπλο κατά του καρκίνου στη διάθεση των γιατρών και των πασχόντων.


πηγή:invitromagazine.gr

Έχετε γυάλινα μπουκάλια από γάλα ή έτοιμη σάλτσα; Μην τα πετάξετε!...
Αφαιρέστε τις ετικέτες (σε προηγούμενη ανάρτηση, σας δείχνουμε ένα τρόπο - πατήστε εδώ) και κάντε τα χαριτωμένα βάζα.
Πώς;

Χρειάζεστε ένα πλατύ λάστιχο συσκευασίας και μπογιά.

Εφαρμόστε το λάστιχο στο μπουκάλι στο σημείο που θέλετε να φτάνει το χρώμα.

Στη συνέχεια βάψτε με λαδομπογιά ή ρεπουλίνη νερού για να έχετε γυαλιστερό αποτέλεσμα ή με ακρυλικό χρώμα για ματ αποτέλεσμα, αφήστε το να στεγνώσει και αφαιρέστε το λάστιχο.

Το χρωματιστό βάζο σας είναι έτοιμο και αν χρησιμοποιήσετε παστέλ αποχρώσεις θα έχετε ένα πολύ μοντέρνο και χαριτωμένο αποτέλεσμα.

Μη διστάσετε να φτιάξετε παραπάνω από ένα σε διαφορετικά χρώματα. Όπως βλέπετε και στη φωτογραφία, τα χαριτωμένα αυτά βάζα, ζητούν ...παρέα!


πηγή: sayyes.com

           Το σχολείο, είναι αναμφισβήτητα μια μεγάλη πηγή γνώσης για τα παιδιά μας, ανεξάρτητα από την ποιότητά του. Αποτελεί μια μικρή κοινωνία, μικρογραφία της ευρύτερης, που ζούμε όλοι. Ρόλος του δεν είναι βεβαίως μόνο η μάθηση, αλλά και η διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού και η διαπαιδαγώγησή του.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό, εξαρτάται από όλους μας.
Δασκάλους, γονείς, μαθητές. Βλέποντας τα «πρωτάκια» να
ξεκινάνε την σχολική τους ζωή, με μια μεγάλη τσάντα, μπόλικη όρεξη, αλλά και φόβο για το «άγνωστο», ο δικός μας ρόλος ως γονείς, είναι να τα προτρέψουμε να μπουν στην σχολική κοινωνία, με χαμόγελο και διάθεση για κάθε μορφής γνώση.
          
Να είναι «ανοιχτά» σε καινούργιες γνωριμίες, κανόνες, καλές συνήθειες, φιλίες.
         
Έτσι κάπως αρχίζουν τα «πρωτάκια» τη σχολική τους ζωή. Στην πορεία, οι βαθμοί, τα μπράβο, οι δυσκολίες και οι μικρές απογοητεύσεις, γίνονται μέρος της καθημερινότητάς τους. Και μέσα σ’ όλα αυτά οι καινούργιες φιλίες, τα πειράγματα, τα παιγνίδια. Η ανταγωνιστικότητα, αρχίζει να γίνεται μέρος της καθημερινότητας κι αυτή. Όχι πάντα από τις πρώτες τάξεις του σχολείου, αλλά οπωσδήποτε όσο προχωρούν τα χρόνια. Και εκεί είναι που πρέπει να προσέξουμε, πώς διαμορφώνεται η προσωπικότητα του μαθητή.
       
 Όταν αφήνουμε τα παιδιά μας μέσα στη σχολική κοινότητα να γίνονται άκρως ανταγωνιστικά, ίσως τα καταδικάζουμε να μένουν χωρίς πραγματικούς φίλους. Ίσως τα βάζουμε σε μια νοοτροπία, που θα τους εξασφαλίσει μεν «επιτυχία», αλλά δεν θα τα κάνει ικανά να γίνουν γενναιόδωρα προς τους άλλους. Δεν θα τους εξασφαλίσει το πολύτιμο αγαθό της φιλίας. Βλέπετε συγγενείς βρίσκουμε, αλλά φίλους …κάνουμε!
        
Ο καθένας από μας έρχεται σ’ αυτόν τον κόσμο, με τις δικές του ικανότητες και τα δικά του χαρίσματα. Δεν μπορούμε να είμαστε όλοι ίδιοι, ούτε όλοι πρώτοι. Άλλωστε αν ήμασταν όλοι πρώτοι δεν θα υπήρχε πρωτιά.
        
Η «ευγενής άμιλλα» μπορεί να μην είναι, μια λέξη ξεχασμένη. Πολλές φορές όμως είναι, μια έννοια ξεχασμένη, αφού στην πράξη μπερδεύεται με την ανταγωνιστικότητα. Μια ανταγωνιστικότητα, που σε πολλά παιδιά δεν επιτρέπει, ούτε να χαρούν για την επιτυχία του φίλου τους. Μια ανταγωνιστικότητα, που τα κάνει να νοιώθουν μειονεκτικά με τον εαυτό τους κάνοντας τα να ξεχνούν, πως «γνώση που δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, είναι άχρηστη». O δρόμος της γνώσης, δεν είναι ανταγωνιστικός είναι προσωπικός.
       
Αυτό για κάθε σχολική χρονιά, ας είναι η βασική σκέψη για όλους μας κι ας γίνει το κύριο μέλημά μας, για τα παιδιά όλων των σχολικών βαθμίδων. Για να μπορούμε να θαυμάζουμε ολοκληρωμένες προσωπικότητες στο μέλλον, που θα μας κάνουν περήφανους και κυρίως για να είναι τα παιδιά μας, ευτυχισμένα.

Καλή σχολική χρονιά!...
Mαρίνα

Αν μετά τις καλοκαιρινές διακοπές το δέρμα σας γίνεται πιο ξηρό ή δείχνει να χρειάζεται βοήθεια στην ενυδάτωση, μια σπιτική μάσκα σαν αυτή που ανακαλύψαμε, θα το βοηθήσει να βρει ξανά τη χαμένη υγρασία του.

Τη μάσκα αυτή, μπορείτε να τη χρησιμοποιείται και το χειμώνα βεβαίως και ειδικότερα αν έχετε ξηρό δέρμα.

Τα υλικά που θα χρειαστείτε είναι:

• 1/2 πλήρως ωριμασμένο αβοκάντο
• 1 κουταλιά της σούπας γιαούρτι
• 1 κουταλιά της σούπας μέλι
• 2 φέτες αγγούρι

Βάλτε στο multi όλα τα υλικά μέχρι να γίνουν ένας ομοιογενής πουρές και στη συνέχεια απλώστε τη μάσκα σε καθαρό πρόσωπο.

Χαλαρώστε και αφήστε τη να λειτουργήσεις για 15 λεπτά. Την αφαιρείτε με ζεστό νερό.




πηγή: babble.com

(πώς προέκυψε η φράση)

Μια που σήμερα ο μήνας έχει 9, ας δούμε πώς προέκυψε η φράση αυτή, που τόσο συχνά χρησιμοποιούμε και μέχρι τραγούδι έγινε!...

Μια πρώτη εκδοχή, θέλει την προέλευση της φράσης στα πρώτα χρόνια ζωής του ελληνικού κράτους όπου οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονταν κάθε εννιά μέρες και όχι κάθε πρώτη του μήνα ή κάθε δεκαπενθήμερο όπως επικράτησε μετά την Κατοχή. Η φράση σημαίνει απόλυτη ξενοιασιά και διάθεση για γλέντι, αφού δεν έχει κανείς να νοιαστεί για τίποτα. Τώρα πώς γίνεται να συνδέεται αυτή η φράση με την πληρωμή μισθού, που για ένα υπάλληλο όπως τον παίρνει πρέπει και να τον ξοδέψει σε υποχρεώσεις, δεν το γνωρίζουμε. Ίσως να προέκυψε από την ανασφάλεια όσων δεν είχαν τακτικό μισθό!

Η δεύτερη εκδοχή θέλει την προέλευση της φράσης στην απάντηση που έδωσαν οι Σπαρτιάτες στους Αθηναίους, όταν οι δεύτεροι τους ζήτησαν βοήθεια για να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες. "Είναι εννέα του μηνός και δεν είναι γεμάτο το φεγγάρι..."

Η τρίτη εκδοχή θέλει την προέλευση της φράσης συνδέει την προέλευσή της με το μουσουλμανικό ραμαζάνι. Το ραμαζάνι είναι στον ένατο μήνα του μουσουλμανικού σεληνιακού ημερολογίου και κατά το μήνα αυτό οι πιστοί δεν εργάζονται, προσεύχονται όλη μέρα και μόνο όταν δύσει ο ήλιος επιτρέπεται να φάνε. Ως και τα σχολεία παραμένουν κλειστά το μήνα αυτό. 

Μια τέταρτη εκδοχή του Άνθιμου Παπαδόπουλου (από τα "Φρασεολογικά") δίνει μια διαφορετική εξήγηση. Σύμφωνα μ' αυτή λοιπόν, οι τακτικοί προμηθευτές τροφίμων πληρώνονταν στο τέλος του μήνα και όσο αυτό πλησίαζε, τόσο μεγάλωνε και η ανησυχία για την εξόφλησή τους. Για κάποιο ξένοιαστο και απαλλαγμένο από κάθε είδους υποχρεώσεις, ασφαλώς ο μήνας θα πρέπει να έχει εννιά, έτσι ώστε να μη βρίσκεται λόγω ημερομηνίας κοντά σε καμιά έγνοια πληρωμής.

Δεν ξέρουμε ποια εκδοχή "πατά" περισσότερο στην αλήθεια. Σύμφωνα πάντως με τον Πυθαγόρα ο αριθμός εννέα συμβολίζει την αρμονία της φύσης. Ίσως γι' αυτό και οι Μούσες να ήταν εννιά και τα Μεγάλα Μυστήρια που γιορτάζονταν κάθε δεκαπέντε του μήνα Βοηδρομιώνα διαρκούσαν εννέα ημέρες. Ας είμαστε απλά ενημερωμένοι και ας θυμηθούμε το ομώνυμο τραγούδι του Μ. Σογιούλ (στίχοι Γ. Τζαβέλλας)!...

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία η οποία ξεκίνησε από τους φοιτητές του Πανεπιστημίου της Belleville στο Παρίσι το 2006. Αναπτύχθηκε από τότε το δίκτυο Bellastock, το οποίο εξαπλώνεται ταχύτατα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο κύριος στόχος του δικτύου είναι η ανταλλαγή ιδεών, εργαλείων, μεθόδων και τεχνογνωσίας μέσα από τη δημιουργία ολιγοήμερων κατασκευών. Η ελληνική του εκδοχή (HELLAΣTOCK) διοργανώθηκε στον Πειραιά. 

φωτο: Πάρις Ταβιτιάν

Πώς λειτουργεί το δίκτυο Bellastock
Οι διοργανώσεις του δικτύου υλοποιούν την ιδέα της εφήμερης πόλης η οποία διαρκεί όσο διαρκεί και η "κατασκευή" της και δεν αφήνει κανένα αποτύπωμα με τη λήξη της, παρά μόνο την εμπειρία όσων συμμετείχαν ή την είδαν.
Όσοι συμμετέχουν στο εγχείρημα αυτό, πειραματίζονται με βάση ενός υλικού και θα πρέπει να φτιάξουν και το κατάλυμά τους αφού θα πρέπει να ζήσουν σ' αυτό όσο καιρό διαρκεί το εγχείρημα.

φωτο: Πάρις Ταβιτιάν

Το HELLAΣTOCK είχε θέμα την "αιωρούμενη πόλη". Όσοι συμμετείχαν πειραματίστηκαν με κατασκευές από πανί και σχοινί μέσα σ' ένα σκελετό σκαλωσιάς, ο οποίος αναπτύχθηκε τόσο καθ' ύψος όσο και κατά πλάτος.

φωτο: Πάρις Ταβιτιάν

Η λογική της εφήμερης πόλης, πάνω στην οποία βασίζονται αυτές οι κατασκευές εκτός των άλλων, δημιουργεί και ένα ενδιαφέρων εικαστικό αποτέλεσμα, που δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησης των ταλέντων των φοιτητών και των ευρηματικών ιδεών τους.

φωτο: Πάρις Ταβιτιάν

Το HELLAΣTOCK αποτέλεσε μια διεθνή συνάντηση φοιτητών Αρχιτεκτονικής και Design και νέων ερευνητών αφού συμμετείχαν  170 φοιτητές από τις σχολές της Ελλάδας αλλά και 10 ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίοι μέσα σε δύο μέρες κατάφεραν να δημιουργήσουν μια πόλη με σπίτια, δρόμους και έπιπλα σε μια έκταση τριών στρεμμάτων και ύψους έξι περίπου μέτρων.

φωτο: Πάρις Ταβιτιάν

Έχοντας θέσει τις βάσεις για τη δημιουργία μιας δυναμικής πλατφόρμας έμπρακτου πειραματισμού και ανταλλαγής ιδεών πάνω σε θέματα Αρχιτεκτονικής το HELLAΣTOCK, έχει κερδίσει την υποστήριξη της ελληνικής αρχιτεκτονικής κοινότητας, αφού διεξάγεται με την υποστήριξη της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ.Π και το Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής.

φωτο: Πάρις Ταβιτιάν

Η δική μας εφήμερη πόλη έχει ελληνικό χαρακτήρα. Είναι φτιαγμένη με πανιά, σχοινί, κυριαρχεί το μπλε και είναι δίπλα στη θάλασσα, αναφέρει χαρακτηριστικά στο zougla.gr ο Γιώργος Γιαννουλάκος, ο οποίος συνεργάστηκε στο οργανωτικό κομμάτι.
Η Αιωρούμενη Πόλη, θα βρίσκεται στο λιμάνι του Πειραιά, μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου 2014 και βεβαίως η είσοδος είναι ελεύθερη. Το μοναδικό αποτύπωμα που θα αφήσει, θα είναι το τελικό λεύκωμα, που θα παρουσιάζει τα συμπεράσματα του εγχειρήματος.
Μη χάσετε την ευκαιρία να τη δείτε από κοντά!...

πηγές: lifo.gr, zougla.gr
φωτογραφίες: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO
κείμενο: to e-periodiko mas