βάζω τα γιορτινά μου, να τον δεχτώ
γιατί όλα καλυτερεύουν,
μ’ ένα χαμόγελο ζεστό.
μ’ ένα χαμόγελο ζεστό.
Δεν ξέρω πώς θα ‘ναι αυτά τα Χριστούγεννα, στον κόσμο.
Έξω, οι πόλεμοι καλά κρατούν…
ζητούν ελπίδα οι ξεριζωμένοι,
παρηγοριά οι πληγωμένοι
παρηγοριά οι πληγωμένοι
ήλιο να δούνε, να μη χαθούν.
Θέλω να σβήσω την αδικία,
να κάνω δώρο την ευτυχία!
να κάνω δώρο την ευτυχία!
Ίσως και να΄ναι για κάποιους αστείο,
καλό για άλλους, ρομαντικό.
Λιώνω τους πάγους της αδιαφορίας
με την αγάπη για οδηγό.
Να πάμε ένα βήμα ακόμα, πέρα,
ξημέρωμα να βρούμε φωτεινό.
Όλοι να δούμε με άλλα μάτια,
παιδιά να γίνουμε για μια στιγμή.
Ρόδα να γίνουν όλοι οι πόνοι
σιγή να γίνουν οι στεναγμοί.
Τέλος να πάρει κάθε ασχήμια
ύφος ν’ αλλάξει αυτή η γη.
Φωνή να γίνει τρανή, η αγάπη
χαρά να δώσει σ’ όποιον πονά,
ψυχή να δώσει σε κάθε ελπίδα
ψυχή να δώσει σε κάθε ελπίδα
ωδή να γίνει στην Ανθρωπιά!
Είναι το δικό μου Αλφάβητο Xmas edition, αφιερωμένο στην αγαπημένη μου συνονόματη Blogger της διπλανής πόρτας και την Nastenka, που την παρότρυνε να το μοιραστεί και να μας καλέσει να συμμετέχουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!