Φορεσιά... ημερολογίου!


diy-diary-cover

Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγα πως είναι πολύ εύκολο να φτιάξετε ένα εξώφυλλο για το ημερολόγιό σας αλλάζοντάς του όψη; Δύσκολο;
Κι αν σας πω, πως γίνεται όχι μόνο εύκολα, αλλά και γρήγορα και χωρίς ράψιμο και αφαιρείται όταν το θελήσετε;
Αυτή είναι η κατασκευή που σας προτείνω να δοκιμάσετε!

Η ιδέα ήρθε από τη Σωτηρία του mylittleworld.gr. Ενθουσιάστηκα με τη σκέψη να φτιάξω μόνη μου το εξώφυλλο του ημερολογίου μου και αφού βρήκα το ύφασμα, είχα μια αντικειμενική δυσκολία για την υλοποίηση, αφού δεν είχα την κατάλληλη κόλλα, αλλά και γενικότερα η κόλλα κι εγώ δεν έχουμε και την ιδανική σχέση. Από την άλλη, δεν ήθελα ένα μόνιμο κάλυμμα. Προτιμούσα να αφαιρείται όποτε χρειάζεται και να το αντικαθιστώ με ένα άλλο (τώρα που βρήκα τρόπο).

diy-diary-cover
diy-diary-cover

Χρησιμοποίησα αυτοκόλλητη ταινία στριφώματος και χωρίς να βάλω ούτε μια βελονιά, με το σίδερο και λίγη προσοχή, σε χρόνο dt η καινούργια ενδυμασία του ημερολογίου μου ήταν έτοιμη!

Αρχικά, με την ταινία στριφώματος γύρισα κατά 1 εκατοστό τις δύο πλαϊνές πλευρές. Στη συνέχεια έφτιαξα τις δύο εσοχές μέσα από τις οποίες θα περνά το ημερολόγιο. Χρησιμοποίησα ξανά ταινία στριφώματος, αφού πρώτα μέτρησα με προσοχή το σημείο "ραφής" σύμφωνα με το μέγεθος του ημερολογίου.

Γύρισα τις μεγάλες οριζόντιες πλευρές  (πάνω και κάτω) από μέσα και έβαλα πάλι ταινία στριφώματος για να είναι περιποιημένο και καθαρό από ξέφτια.

diy-diary-cover
diy-diary-cover

Σημείωση: Το ημερολόγιο είχε και λάστιχο κλεισίματος το οποίο χωρίς κανένα πρόβλημα χρησιμοποιείται και τώρα αφού το υφασμάτινο κάλυμμα φτάνει μέχρι αυτό και έτσι δεν το εμποδίζει στη χρήση, όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία...

Το δημιούργημά μου, έτοιμο!

toperiodikomas


Τι λέτε, εσείς θα το δοκιμάσετε;..
Περιμένω τη γνώμη σας!


Marina
0 Σχόλια

Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν;



Ίσως ο θάνατος να αποτελούσε ευλογία για τα άλογα, που έχουν υποστεί το βασανισμό της αφαίμαξης!
Το άλογο, τόσο αγαπημένο και τόσο κοντά στον άνθρωπο, δεν θα περίμενε ποτέ κανείς, να έχει τέτοια αντιμετώπιση από εκείνους που υπηρέτησε, διαπαιδαγώγησε και αγάπησε. Όπως μας ενημέρωσαν από το Avaaz πολλά άλογα τα περιμένει σκληρή τύχη, που θυμίζει ταινία τρόμου και μάλιστα με διεστραμμένο σενάριο.

Μηχανήματα αφαίμαξης σε εκατοντάδες έγκυα άλογα κάνουν πολλά από αυτά να εξασθενούν τόσο που λιποθυμούν και πεθαίνουν. Πίσω από αυτό το βάναυσο βιομηχανικό βασανισμό τους βρίσκονται Ευρωπαϊκές φαρμακευτικές εταιρίες που πωλούν το αίμα αυτό σε τεράστιες κτηνοτροφικές μονάδες, έτσι ώστε να αυξηθεί η παραγωγή κρέατος.

Μια που η Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμα σκέφτεται να λάβει μέτρα, αλλά ως σήμερα δεν έχει κάνει τίποτα, μπορούμε να κάνουμε εμείς κάτι. Να σταματήσουμε αυτό το έγκλημα! Οι Υπουργοί συναντιούνται σε δύο εβδομάδες. Ας την πιέσουμε ενώνοντας τη φωνή και την υπογραφή μας, μέσα από τη διαδικτυακή ψηφοφορία του Avaaz.

Πατήστε εδώ για να υπογράψετε το ψήφισμα!

Με το ψήφισμα αυτό, καλούμε την Ε.Ε. να απαγορεύσει τις εισαγωγές προϊόντων, που παράγοντες με αυτές τις βάρβαρες μεθόδους και το βασανισμό των ζώων. Θα πρέπει να γνωρίζουμε πως ο θάνατος δεν είναι η μόνη απειλή για τα άλογα αυτά. Ακόμα κι αν επιβιώσουν από την αφαίμαξη, είναι σε κατάσταση σοκ και υποφέρουν από αναιμία. Το χειρότερο όμως είναι πως επειδή οι φαρμακευτικές ενδιαφέρονται μόνο για το αίμα εγκύων αλόγων, εξαναγκάζονται τα ζώα σε απανωτές τεχνητές εγκυμοσύνες και εκτρώσεις.

Στη συνέχεια πωλούν την ορμόνη που βρίσκεται στο αίμα των εγκύων ζώων σε μεγάλες βιομηχανικές κτηνοτροφικές μονάδες, που με τη σειρά τους χορηγούν την ορμόνη αυτή σε γουρούνια και άλλα ζώα παράγοντας ωάρια κατά παραγγελία.

Πρέπει όχι μόνο να ξεσκεπάσουμε, αλλά και να σταματήσουμε αυτό το σκάνδαλο, που εκτός των άλλων καταλήγει στο πιάτο μας. Αν τα καταφέρουμε (μέσω της ψηφοφορίας) οι εταιρείες θα είναι δύσκολο να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν με αυτό τον σκανδαλώδη και βάναυσο τρόπο. Πρέπει να πιέσουμε την Ε.Ε. να λάβει άμεσα, μέτρα!


Διαβάστε τι έχει γραφεί από διεθνή μέσα για το θέμα:

Το φρικτό εμπόριο αίματος έγκυων αλόγων (στα Αγγλικα) - Animals' Angels USA

Έρευνα στις φάρμες αίματος (στα Αγγλικα) - Animal Welfare Foundation

Κερδοσκοπώντας από το αίμα αλόγων (στα Αγγλικά) – The Dodo

Γιατί υπάρχει παγκόσμια ζήτηση για αίμα αλόγων; (στα Αγγλικά) - The Guardian



Πάρτε θέση, άμεσα με ένα κλικ εδώ: Avaaz
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Ενδοσκόπηση...



Γυρίζω στα γνώριμα μονοπάτια
αυτά, που σε πληγώνουν κι όμως τα περπατάς
αυτά, που σε λυτρώνουν κι όμως τα προσπερνάς

Οι φεγγαροαχτίδες μαζί μου παίζουν και με ρωτούν
«πού είναι αυτοί που λένε πως σ’ αγαπούν;»
Σκέψου να ήταν τώρα  εδώ,
όσοι μου είπαν «σ’ αγαπώ»!
Πόσο γεμάτη θα ήταν η ψυχή
πόση χαρά θα είχε μοιραστεί…

Το βλέμμα ρίχνεις πάνω μου με απορία
πώς γίνεται να είναι μισή η ευτυχία;
Κλείσε με μέσα στην αγκαλιά σου
να δω την αυγή μέσα απ΄ τα μάτια τα δικά σου

Κράτα με πάνω σου να αισθανθώ
πως ο κόσμος όλος τελειώνει εδώ.
Στην άκρη των χεριών και των ματιών σου
στο άπειρο της ψυχής και των φιλιών σου!

Παράξενοι αλήθεια οι άνθρωποι γίνονται!
Αποζητούν ό,τι δεν μπορούν να έχουν
    ενώ, ξεχνούν ό,τι απλόχερα τους δίνεται…



Marina
0 Σχόλια

Μάθημα συνύπαρξης μέσα από μία έκθεση



Το Μουσείο Παιδικής Τέχνης αντλώντας έμπνευση από το "Μικρό Πρίγκιπα" εγκαινιάζει το Σάββατο 28 Ιανουαρίου στις 11:00 το πρωί την έκθεση με τίτλο "Από τον μικρόκοσμο του εγώ, στον πλανήτη του εμείς" με 122 ζωγραφικά και τρισδιάστατα έργα παιδιών, αφιερωμένα στην πολυτιμότητα της συνύπαρξης.

Την ίδια μέρα θα πραγματοποιηθούν δύο εργαστήρια δημιουργικής ζωγραφικής έκφρασης που ως θέμα τους θα έχουν το "Μικρό Πρίγκιπα", βάζοντας τα παιδιά σε ρόλο "δασκάλου" και παρακινώντας τα να μεταδώσουν τις γνώσεις τους σε γονείς, άτομα τρίτης ηλικίας αλλά και όλους τους ενήλικες επισκέπτες, ζωγραφίζοντας τις συμβουλές τους!

Η έκθεση που εντάσσεται στο πλαίσιο της πολύπλευρης δράσης "Φροντίζω με Τέχνη", πραγματοποιείται με αποκλειστική δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το Μουσείο εστιάζει στην έννοια της "Φροντίδας" η οποία ξεκινά από τον ίδιο μας τον εαυτό και επεκτείνεται στην οικογένεια, τους φίλους, τις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες για να αγγίξει στη συνέχεια το αστικό και φυσικό περιβάλλον αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη δημιουργώντας δράσεις, που θα διαρκέσουν ως το Σεπτέμβρη του 2017 προσπαθώντας με τον τρόπο αυτό να συμβάλει στη διαμόρφωση μιας κοινωνίας με αλληλεγγύη αρχίζοντας από τη νηπιακή ηλικία, με ερεθίσματα που προκαλούνται μέσω της Τέχνης.

Η έκθεση ακολουθεί τέσσερις βασικούς άξονες: Φροντίζω τη σωματική, ψυχική, πνευματική και δημιουργική υγιεινή του εαυτού μου, Φροντίζω την οικογένεια και την τρίτη ηλικία, Φροντίζω την πόλη και το περιβάλλον, Φροντίζω τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Σε κάθε μία από αυτές τις ενότητες θα αντιπαραβάλλεται και μια εικόνα αντι-φροντίδας με τις επιπτώσεις που την ακολουθούν.
Η ολοκλήρωση της περιήγησης του επισκέπτη περιλαμβάνει μια προβολή έργων αφιερωμένων στα σύμβολα της ζωής και των αναζητήσεων του "Μικρού Πρίγκιπα" του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ θέλοντας να διδάξει πώς η φροντίδα του υποκειμενικά πολύτιμου (το "τριαντάφυλλό μου") μπορεί να γίνει η γέφυρα για τη φροντίδα ενός όχι και τόσο (τελικά) μακρινού σύμπαντος.
Στο πλαίσιο της έκθεσης θα πραγματοποιούνται σχολικά εκπαιδευτικά προγράμματα στα οποία θα συμμετέχουν 2000 παιδιά Νηπιαγωγείου και μαθητές όλων των τάξεων του Δημοτικού, ενώ ειδικό πρόγραμμα για άτομα με προβλήματα όρασης θα πραγματοποιείται κάθε Δευτέρα καθ' όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Για τα σχολεία που δεν μπορούν να επισκεφθούν την έκθεση το Μουσείο πραγματοποιεί σχολικά εκπαιδευτικά προγράμματα στο περιβάλλον του σχολείου σε παιδιά Νηπιαγωγείου και μαθητές όλων των τάξεων του Δημοτικού. Η Μουσειοσκευή (κινητό εκπαιδευτικό πρόγραμμα) θα δανείζεται σε σχολεία και φορείς στην Περιφέρεια.
Η είσοδος για την έκθεση και τις δράσεις είναι δωρεάν. 
Όλα τα υλικά τα παραχωρεί το Μουσείο.

Μουσείο Παιδικής Τέχνης
Κόδρου 9, προέκταση οδού Βουλής, Πλάκα
Μέρες & ώρες λειτουργίας:
Τρίτη - Σάββατο: 10:00 - 14:00
Κυριακή 11:00 - 14:00
Τηλέφωνα: 210 3312621, 210 3312750

Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Όταν οι νεράιδες χορεύουν...



Ένα πολύ ενδιαφέρον εφηβικό μυθιστόρημα με τίτλο "Ο Χορός Των Νεράιδων", έρχεται να προστεθεί στη συλλογή της συγγραφέα Ηλιάννας Βολανάκη και στις δικές μας προτάσεις. Πρόκειται για μια ιστορία ανατρεπτική και τρυφερή συνάμα, που κρατά το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα, δίνοντας τροφή στη φαντασία και στη σκέψη όσων το διαβάσουν.

Σε ένα κόσμο όπου η φαντασία μοιάζει να παραγκωνίζεται, με την πληροφορία να ταξιδεύει με ταχύτητα φωτός και να χάνεται μέσα στην πληθώρα των ειδήσεων ανά τον κόσμο, το βιβλίο αυτό προσφέρει το ταξίδι στη φαντασία και το όνειρο, δίνοντας έμφαση σ' αυτά που έχουμε, άλλος πολύ και άλλος λιγότερο, ξεχασμένα μέσα μας.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bookstars.

Τη συγγραφέα Ηλιάνα Βολανάκη, μπορείτε να τη γνωρίσετε στο προσωπικό της ιστολόγιο πατώντας εδώ.

Απόσπασμα του βιβλίου, για να πάρετε μια μικρή γεύση...

Σε ένα μακρινό μέρος όπου οι άνθρωποι είναι λιγοστοί, τα δάση, τα ρυάκια, τα ποτάμια, τα βουνά και τα ερειπωμένα σπίτια υπερισχύουν και αποκτούν δικά τους πλάσματα. Πλάσματα, πού συναντάμε στη μυθολογία και τους θρύλους κάθε λαού… κάπου, εκεί κοντά, γεννιέται και η ιστορία μας. Σε ένα απομακρυσμένο σπίτι, κρυμμένο στα δέντρα και στα νερά των καταρρακτών.

Μέσα στις νεράιδες και τις παραδόσεις τους.

Κάπου, εκεί, γεννήθηκε ένα κοριτσάκι. Αννούλα, την έλεγαν. Οι γονείς της και τα αδέρφια της, χάρηκαν αφόρητα. Ένα πανέμορφο κορίτσι, με ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια, έδινε πνοή, στη νέκρα του σπιτιού. Νεράιδα, την ονόμασαν. Η μορφή της σε γαλήνευε, σε ταξίδευε και πολλές φορές σου έδινε μια έλξη δύναμης. Γελούσαν, με τα καμώματά της κι όσο μεγάλωνε, τηρούσαν τις προϋποθέσεις, απέναντί της.

Όμως, ένα πρωί, εξαφανίστηκε. Τα αδέρφια της και οι γονείς της, την έψαξαν παντού. Μα το δάσος ήταν τόσο μεγάλο… Κάποιοι, είπαν, πώς την απήγαγαν εξωτικά πλάσματα, κάποιοι, πώς πνίγηκε στο ποτάμι. Ορισμένοι, μίλησαν, για τις νεράιδες. Μα, κανείς τους με σιγουριά.


Δεν μένει παρά να ευχηθούμε, καλοτάξιδο!...



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Υποθαλάσσιοι παγωμένοι τυφώνες



Μπορεί να έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σταλαχτίτες σε σκεπές ή σε κλαδιά δέντρων, όμως αυτό δεν σημαίνει πως ανάλογα φαινόμενα δεν υπάρχουν και κάτω από το νερό. Όσοι λοιπόν νομίζουν πως ο πάγος και οι τυφώνες είναι υπέργεια φυσικά φαινόμενα, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν την άποψή τους. Ο λόγος, ένα μοναδικό φαινόμενο και ιδιαίτερα σπάνιο, που βιντεοσκοπήθηκε για πρώτη φορά για το αγγλικό BBC.

Πρόκειται για ένα παγωμένο υποθαλάσσιο τυφώνα με την ονομασία "Brinicle" που ανακαλύφθηκε το 1960 και βιντεοσκόπησαν το 2011, οι Hugh Miller και Doug Anderson για το Frozen Planet, τη σειρά ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε από το BBC1.


Ο "Brinicle" είναι ένας θανατηφόρος παγοκρύσταλλος ο οποίος διαμορφώνεται κάτω από εξαιρετικά ήρεμες συνθήκες στους ωκεανούς, όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ νερού και αέρα είναι μεγάλη.

Οι ειδικοί αναφέρουν πως το παγωμένο αυλάκι, που δημιουργείται είναι κρύο, αλμυρό και φτάνοντας στο βυθό επεκτείνεται με μεγάλη ταχύτητα. Στο άγγιγμά του σκοτώνεται ό,τι έρχεται σε επαφή μαζί του, κυρίως λόγω της θερμοκρασίας του που είναι χαμηλή. Οι αχινοί και οι αστερίες είναι τα μεγαλύτερα θύματά του.


Ο καθηγητής, στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Oregon, Andrew Thurber βούτηξε στο βυθό κάτω από τον πάγο της Ανταρκτικής για να συλλέξει δείγματα και αποτελεί ένα από τους λίγους επιστήμονες που είδαν ένα "Brinicle" εν τη γενέσει του. Αναφερόμενος σ' αυτό, είπε πως μοιάζει με ανάποδο κάκτο από γυαλί, που απλώνεται φτάνοντας στον πυθμένα με τη μορφή πάγου.

Μπορείτε να δείτε το εκπληκτικό αυτό φαινόμενο, που μοιάζει με κινούμενο πάγο που απλώνεται, πατώντας εδώ.

Πηγή πληροφοριών: mnn.com

Κείμενο: "to e-periodiko mas"
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Ένα απλό τηλεφώνημα…



Τα ξύλα έτριζαν στο τζάκι δίνοντας μια αίσθηση θαλπωρής στο χώρο. Οι φλόγες που ξεπηδούσαν ανάμεσά τους, του έκαναν παρέα και ζέσταιναν περισσότερο την ψυχή του παρά το τεράστιο δωμάτιο με τα παλιά ακριβά έπιπλα, που είχαν αρχίσει να ξεφτίζουν όπως και η αλλοτινή του θέση...

Έκλεισε το βιβλίο που κρατούσε στα χέρια του... τέλειωσε κι αυτό, σκέφτηκε...όπως τελειώνουν όλα! 
Σηκώθηκε βαριεστημένα κι έκανε ένα γύρω στο δωμάτιο. Απ' έξω ακουγόταν η ήρεμη βροχή που στάλαζε αργά και ρυθμικά στην πλακόστρωτη αυλή του παλιού αρχοντικού. Θα μπορούσε να μετρήσει τις σταλαγματιές μία μία, έτσι όπως έπεφταν!

Ήταν μόνος. Από επιλογή, από τις συγκυρίες ούτε κι ο ίδιος ήξερε. Το μόνο που ήξερε καλά πια, ήταν πως ήταν μόνος σ’ ένα τεράστιο σπίτι που κάθε γωνιά του, είχε να διηγηθεί και μια ιστορία. Πατρική κατοικία μιας πολυμελούς μεγαλοαστικής οικογένειας, που σκόρπισε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, έτσι όπως σκορπούν τα κομφετί στο πρώτο φύσημα.

Κι έρχονταν γιορτές! Πόσο οδυνηρά άδειο μοιάζει ένα σπίτι στις γιορτές! Άλλοτε αποζητούσε τη μοναξιά για να χωθεί στα χαρτιά του και να γράψει χωρίς περισπασμούς. Κάθε ήχος, κάθε χτύπημα στην πόρτα του ήταν αφόρητα ενοχλητικό. Πολλές φορές ήθελε να ουρλιάξει «αφήστε με ήσυχο, γράφω»… τώρα όμως που τον είχαν αφήσει «ήσυχο» όλοι, ήταν αβάσταχτο. Και δεν είχε πια τίποτα να γράψει. Δεν υπήρχε τίποτα, που να μην έχει ειπωθεί…

Ένιωθε άδειος! Όχι από έμπνευση όπως λένε όσοι εκφράζονται μέσα από τις λέξεις, αλλά από συναισθήματα. Γιατί, τι είναι οι λέξεις όταν δεν φορτίζονται συναισθηματικά; Σχήματα πάνω σε λευκό χαρτί που αγωνίζονται να ενώσουν νοήματα και υπάρξεις…
Το μόνο συναίσθημα, που κατά καιρούς του έκανε συντροφιά ήταν αυτό που γεννά η απορία. Πώς έγιναν όλα έτσι! Πώς άδειασε η ζωή του!

Ήξερε πως αν έψαχνε πιο βαθειά η αιτία ήταν ολοφάνερη μπροστά του, όμως πονούσε να τη δει! Πονούσε όχι γιατί είχε ευθύνη, αλλά γιατί ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, ούτε αναπληρώνεται. Αυτό τον έκανε να αποφεύγει το παρελθόν και το έκλεινε με πείσμα πίσω από τη σκέψη πως ό,τι έγινε, έγινε και δεν αλλάζει!

Πλησίασε στο παράθυρο... Η βροχή συνέχιζε τον αργό χορό της. Έριξε μια ματιά στη βρεγμένη αυλή. Πόσο ζωντάνευαν τα χρώματά της κι ας είχε συννεφιά! Έτσι όπως ζωντανεύουν τα μάτια μέσα από τα δάκρυα κι ας έχει σκοτάδι η ψυχή.

Το χτύπημα του τηλεφώνου τον έβγαλε από τις σκέψεις. Απάντησε με μια δόση απορίας, λες και είχε ξεχάσει ακόμα και την ύπαρξή του. Η φωνή του εκδότη του τον έκανε να θυμηθεί πως είχε ακόμα κάποιες υποχρεώσεις που ήθελε να αποφύγει. 
- Κωστή σε πήρα για το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς, του είπε ξαφνιάζοντάς τον. Θα είμαστε όλοι μαζεμένοι σπίτι μου, θα σε περιμένω. Μην το ξεχάσεις όπως πέρσι!...
Η απάντησή του αυθόρμητη όσο και ψεύτικη, ήρθε σαν κεραυνός. 
- Δεν θα μπορέσω Γιώργο φέτος. Θα έχω κόσμο στο σπίτι. 
- Εσύ; Την τελευταία φορά, που είχες κόσμο στο σπίτι ήταν όταν γεννήθηκαν τα παιδιά σου, πλάκα μου κάνεις;
- Ε, καιρός είναι να ξαναέρθουν, δε νομίζεις; είπε αποστομωτικά και τελείωσε την κουβέντα εκεί…

Λίγο αργότερα φτιάχνοντας τη λίστα για τα ψώνια μονολογούσε με ένα φτερούγισμα χαράς στην καρδιά: «Πόσο απλό ήταν! Ένα τηλεφώνημα και όλα τα παλιά έμειναν πίσω. Ένα τηλεφώνημα και όλοι θα είναι εδώ στο ρεβεγιόν!»

Μπορεί ο χαμένος χρόνος να μην αναπληρώνεται, αλλά ποτέ δεν είναι αργά να περπατήσουμε γέφυρες ξεχασμένες. Αρκεί να το θέλουμε…



Marina
0 Σχόλια

Καλή χρονιά!



Ο νέος χρόνος κάνει τα πρώτα του βήματα...
ας τον υποδεχτούμε με χαμόγελο και αισιοδοξία
ανοίγοντας την αγκαλιά μας στο καινούργιο, που γεννά ελπίδα!

Υψώνουμε τα ποτήρια και ευχόμαστε σε όλους
να είναι ένας χρόνος με υγεία, χαρά, αμέτρητες ευτυχισμένες στιγμές
και πολλή, πολλή αγάπη!

Καλή χρονιά, χρόνια πολλά!!



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram