Με το σύνθημα "Βιβλία Παντού" η Αθήνα γιορτάζει από τον Απρίλιο του 2018 ως τον Απρίλιο του 2019 τη διάκριση της UNESCO, απευθύνοντας ανοιχτή πρόσκληση στους κατοίκους αλλά και τους επισκέπτες της πόλης να απολαύσουν τους λογοτεχνικούς θησαυρούς μέσα από δράσεις που γίνονται σε ινστιτούτα, βιβλιοθήκες, χώρους πολιτισμού αλλά και στις μικρές υπαίθριες γωνιές στις γειτονιές της.

Περισσότερες από 250 εκδηλώσεις πραγματοποιούνται το χρονικό αυτό διάστημα φέροντας την Αθήνα στο παγκόσμιο επίκεντρο στο χώρο του βιβλίου, συμμετέχοντας σε ένα θεσμό που ξεκίνησε από την UNESCO το 2001. Σκοπός της διοργάνωσης είναι η δημιουργία κινήτρων για ανάγνωση, φέρνοντας ξανά το βιβλίο στο προσκήνιο αναδεικνύοντας την καλλιέργεια και τον πολιτισμό μέσα από τη διαδικασία αυτή.

Έχοντας την πρόθεση να φτάσει το βιβλίο σε κάθε γειτονιά μια Κινητή Βιβλιοθήκη περιδιαβαίνει από το Μάιο του 2018 σε όλες τις γειτονιές της πόλης έτσι ώστε όταν δεν φτάνει ο αναγνώστης στο βιβλίο, να φτάσει το βιβλίο στον αναγνώστη.

Πολλά είναι και τα καλλιτεχνικά δρώμενα που πλαισιώνουν αυτή τη διοργάνωση, όπως θέατρο, χορός, performances και εικαστικά που εμπνέονται από το βιβλίο, καθώς και δημόσιες αναγνώσεις με ερμηνείες νέων καλλιτεχνών σε σημεία της καθημερινότητας.

Στη διοργάνωση συμμετέχουν μεγάλοι πολιτιστικοί οργανισμοί όπως το Εθνικό Θέατρο, η Εθνική Λυρική Σκηνή και το Μουσείο Μπενάκη, καθώς επίσης και δημιουργικές ομάδες και οργανώσεις με κοινωνικό έργο, ξένα ινστιτούτα, πρεσβείες, οργανισμοί του δήμου Αθηναίων, η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδας, η Γεννάδειος, Πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες και όλος ο κόσμος του βιβλίου, ενώ διακεκριμένοι συγγραφείς όπως η νομπελίστα Herta Mueller, o Ian McEwan, o George Saunders, o John Connolly κάνουν την επίσκεψή τους στη χώρα μας.

Μέσα από τις "Ανοιχτές Συλλογές" 30 ιδρύματα, ινστιτούτα, βιβλιοθήκες και μουσεία ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό και μέσα από εκδηλώσεις αποκαλύπτουν ένα αθέατο τμήμα από τις σημαντικές συλλογές τους, με δωρεάν είσοδο. Αυτή η "σκυταλοδρομία μοναδικών θησαυρών" έχει ήδη ξεκινήσει και θα διαρκέσει ως τον Απρίλιο του 2019 με στόχο να αποτελέσει θεσμό για την Αθήνα.

Από το δημαρχείο ξεκίνησε και η "Σκυταλοδρομία Λόγου" με τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο. Ειδικό αφιέρωμα υπάρχει για τους νομπελίστες έλληνες ποιητές Γ. Σεφέρη και Ο. Ελύτη, ενώ Έλληνες συγγραφείς ξεναγούν στις γειτονιές της πόλης που αποτέλεσαν το σκηνικό των μυθιστορημάτων τους.

Σύμφωνα με το συντονιστή κ. Γ. Τροχόπουλο η διοργάνωση φιλοδοξεί να αγγίξει όλη την πόλη, όλες τις ηλικιακές ομάδες, όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα, όλες τις κοινωνικές κατηγορίες είτε είναι κάτοικοι, ντόπιοι, επισκέπτες, τουρίστες, πρόσφυγες ή μετανάστες και η ευχή που αβίαστα βγαίνει είναι να επιτευχθεί κάθε στόχος.

Για όλες τις εκδηλώσεις της διοργάνωσης ενημερωθείτε πατώντας εδώ.

Βρισκόμαστε σε περίοδο έξαρσης της γρίπης και μάλιστα στην εποχή που αναμένεται να κορυφωθούν τα κρούσματα και είναι λογικό να μπερδεύουμε πολλές φορές τις κοινές ιώσεις με αυτή, αφού τα συμπτώματα μοιάζουν κατά πολύ.

Η γρίπη όπως και το κρυολόγημα (κοινή ίωση) είναι νοσήματα που προέρχονται από ιούς, μεταφέρονται με τα σταγονίδια του βήχα ή του φταρνίσματος και επιβιώνουν πάνω στις επιφάνειες. Όπως επισημαίνει το ΚΕΛΠΝΟ (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) στην περίοδο της έξαρσης της γρίπης υπάρχουν και πολλοί άλλοι ιοί που προκαλούν ανάλογα συμπτώματα, αυξάνοντας την ανησυχία μας.

Ας δούμε τις βασικές διαφορές.

Τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος είναι συνήθως πιο ελαφρά, διαρκούν λιγότερο και σπανίως δημιουργούν επιπλοκές που να γίνουν θανατηφόρες. Αφορούν συνήθως το ανώτερο αναπνευστικό και εκδηλώνονται με καταρροή, φτάρνισμα και πονόλαιμο. Συχνά, ένα δυνατό κρυολόγημα μπορεί να έχει την ίδια περίπου κλινική εικόνα με μια γρίπη μέτριας βαρύτητας.

Στον παρακάτω πίνακα είναι ευδιάκριτες οι διαφορές του κρυολογήματος και της γρίπης αν και πρέπει να θυμόμαστε πως δεν εμφανίζονται πάντα όλα τα συμπτώματα.

Πρόκειται για ένα μοναδικό και πανέμορφο νυφικό, όπως κι εσείς βλέπετε στην αρχική φωτογραφία. Ένα δημιούργημα που μαγνητίζει το βλέμμα και εντυπωσιάζει με τα χρώματα και τις λεπτομέρειές του, σε floral διάθεση.

Θα έλεγε κανείς πως είναι φτιαγμένο για μια νεαρή γυναίκα με ρομαντικό στυλ, που θα την έκανε να μοιάζει πριγκίπισσα μέσα σ' αυτό και σίγουρα αποτελεί το ονειρεμένο νυφικό για πολλά κορίτσια. Περίτεχνο, λαμπερό με χρωματικούς συνδυασμούς που το κάνουν να ξεχωρίζει και να αγαπιέται με την πρώτη ματιά!

Κι όμως, αυτό το νυφικό δεν μπορεί να φορεθεί από κανένα κορίτσι! Ο λόγος το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον, αφού είναι φτιαγμένο από ...ζάχαρη στην κυριολεξία! Είναι μια τούρτα, δημιουργία της ζαχαροπλάστη Emma Jayne και παρουσιάστηκε σε διεθνές σόου του Λονδίνου το 2017.

Αξίζει να αναφερθεί πως το κάθε άνθος από το "γλυκό" νυφικό είναι φτιαγμένο ξεχωριστά και κολλημένο στη συνέχεια πάνω στο ζαχαρένιο φόρεμα. Οι πέρλες στο κέντρο κάθε λουλουδιού είναι κι αυτές φτιαγμένες από ζάχαρη και το μόνο που δεν ξέρουμε είναι αν βρέθηκε γυναίκα που να μπορέσει να το καταστρέψει τρώγοντας έστω και ένα ανθάκι του...

Θαυμάστε τις λεπτομέρειες στις παρακάτω φωτογραφίες...

Δεύτερος μήνας του χρόνου και τελευταίος του χειμώνα ο Φεβρουάριος ή Φλεβάρης ή Κουτσοφλέβαρος έχει 28 μέρες και κάθε τέσερα χρόνια, που το έτος είναι δίσεκτο 29.

Το όνομά του το πήρε από τη λατινική λέξη februum που σημαίνει καθαρισμός, κάθαρση. Αιτία, οι θρησκευτικές εορτές εξαγνισμού και καθαρμού που τελούνταν στη Ρώμη σε όλη τη διάρκεια του μήνα. Οι ελληνικές του ονομασίες πέρα από την καθιερωμένη είναι και Μικρός, Κουτσός, Φλιάρης, Γκουζούκης και Κούντουρον στα ποντιακά που σημαίνει κοντή ουρά.

Το όνομα Φλεβάρης το πήρε από τα υπόγεια νερά (φλέβες) που αναβλύζουν στη διάρκεια του μήνα αυτού, από τις πολλές βροχές.

Η επιπλέον μία μέρα που προσθέθηκε στο μήνα Φεβρουάριο ξεκίνησε το 44 π.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα που άλλαξε το ρωμαϊκό ημερολόγιο βοηθούμενος από τον Έλληνα αστρονόμο Σωσιγένη τον Αλεξανδρινό, ο οποίος βασίστηκε στους υπολογισμούς του αστρονόμου (και πατέρα της αστρονομίας) Ίππαρχου, που είχε προσδιορίσει τη διάρκεια του ηλιακού έτους σε 365 ημέρες. Κάθε τέσσερα χρόνια πρόσθεταν στο μήνα μία ημέρα μετά την «έκτην προ των καλενδών του Μαρτίου» που ονομαζόταν bis sextus. Η ημέρα αυτή μετριόταν δύο φορές και έτσι ονομάστηκε «δις έκτη» και το έτος κατ’ επέκταση δίσκετο. Αυτό που με απλά λόγια συμβαίνει είναι πως ένας γήινος χρόνος διαρκεί 365 ημέρες και 6 ώρες. Αυτές οι 6 ώρες που περισσεύουν, στα τέσσερα χρόνια κάνουν ένα ολόκληρο 24ωρο, που προστέθηκε στο μήνα Φεβρουάριο. Έτσι πετυχαίνεται μια σταθερή αίσθηση της ροής του χρόνου και οι τέσσερεις εποχές συμπίπτουν ημερολογιακά μεταξύ τους.

Αξίζει να θυμόμαστε πως αρχικά ο Φεβρουάριος είχε 29 μέρες και κάθε τέσσερα χρόνια 30, ώσπου ο αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος το 4 π. Χ. αφαίρεσε μία μέρα και την πρόσθεσε στον Αύγουστο που έφερε το όνομά του.

Ο Φεβρουάριος με τις ανθισμένες αμυγδαλιές αποτελεί τον προπομπό της Άνοιξης και είναι ο μήνας της Αποκριάς του γλεντιού και της χαράς. Η φύση προετοιμάζεται για την αναγέννησή της και οι άνθρωποι μέσα από τις γιορτές του Τριωδίου βρίσκουν την ευκαιρία να ξεδώσουν, να βρεθούν μαζί και να γλεντίσουν για να περάσουν έπειτα στη Σαρακοστή που θα τους δώσει την ευκαιρία να προετοιμαστούν για το Άγιο Πάσχα.

Ο λαός μας αγαπά ιδιαίτερα την Αποκριά και παλιότερα σύμφωνα με τον Γεώργιο Ν. Αικατερινίδη (δρ. Λαογραφίας) η αρχή του Τριωδίου αναγγελόταν με πυροβολισμούς και ταμπούρλα.

Αυτό το μήνα λοιπόν με τις γιορτές και τις φιέστες του, αδράξτε την ευκαιρία να βρεθείτε με ανθρώπους που θα σας κάνουν να νιώσετε όμορφα, χαμογελάστε ή ακόμα καλύτερα γελάστε δυνατά και γεμίστε τις μπαταρίες σας με θετική ενέργεια.

Καλό μήνα σε όλους!

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Sience Illustrated, η οποία έγινε στο πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολούμπια στο Βανκούβερ του Καναδά, τα χρώματα έχουν την ιδιότητα να επιδρούν στη σκέψη των ανθρώπων, επηρεάζοντας τη λειτουργία του εγκεφάλου. Ωστόσο η αιτία βρίσκεται περισσότερο σε πολιτισμικούς παρά σε έμφυτους παράγοντες.

Με βάση την ιδέα αυτή, οι Καναδοί επιστήμονες (ψυχολόγοι του marketing) πραγματοποίησαν μια έρευνα, χρησιμοποιώντας 600 φοιτητές του πανεπιστημίου, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε νοητικά τεστ σε μια οθόνη υπολογιστή σε μπλε, κόκκινο και λευκό φόντο, αντίστοιχα.

Η έρευνα αυτή απέδειξε πως το κόκκινο χρώμα εφιστά και βελτιώνει την προσοχή στη λεπτομέρεια, γεγονός που αποδεικνύει και το λόγο για τον οποίο είναι κόκκινα κάποια σήματα της τροχαίας που αφορούν κίνδυνο, τα ασθενοφόρα έχουν κόκκινη σηματοδότηση και γενικώς ό,τι αφορά επείγουσα κατάσταση σηματοδοτείται από το κόκκινο χρώμα.

Το μπλε ενισχύει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία και αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι το συνδέουν με τον ωκεανό, τον ουρανό, την ελευθερία και τη γαλήνη.

Τα πορίσματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται στον τομέα της διαφήμισης και της προώθησης προϊόντων.

Συνοπτικά:
Το κόκκινο θεωρείται χρώμα του πάθους και της έντασης
Το μπλε είναι το πιο δημοφιλές και αγαπητό χρώμα, το οποίο θεωρείται ότι γαληνεύει και εμπνέει κύρος.
Το πράσινο σχετίζεται με τη φύση και εμπνέει φρεσκάδα
Το πορτοκαλί σχετίζεται με προϊόντα χαμηλής τιμής, θεωρείται όμως ότι ανοίγει και την όρεξη.
Το κίτρινο επιφέρει αισθήματα χαράς.
Το μωβ σχετίζεται με την πολυτέλεια και την πνευματικότητα
Το μαύρο αποπνέει αέρα μυστηρίου, αλλά και κομψότητας.
Το λευκό είναι το χρώμα της καθαρότητας, του ναρκισισμού και της αγνότητας

Αλήθεια μετά από όλα τα παραπάνω, είναι τυχαίο να βλέπουμε σε πολλά δελτία ειδήσεων ή εκπομπές λόγου, τους πολιτικούς να φορούν κόκκινη γραβάτα;
Και πόσο τυχαίο μπορεί να είναι επίσης το γεγονός πως στην πλειοψηφία τους, (οι πολιτικοί) φορούν μπλε κοστούμια;


Πηγή πληροφοριών: ygeianews.gr

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες θυμάμαι τη γιαγιά μου. Ήταν βλέπετε ένα βροχερό βράδυ του Γενάρη λίγο μετά την Πρωτοχρονιά, που καθόμουν μαζί της και βαριόμουν αφόρητα. Μικρό κορίτσι του δημοτικού κι όσο σκεφτόμουν πως το σχολείο άρχιζε ξανά, μια μελαγχολία με κυρίευε. Είχαμε παίξει επιτραπέζια, μου είχε πει για πολλοστή φορά το αγαπημένο μου παραμύθι και δεν είχα τι άλλο να κάνω. Εκείνη συνέχιζε πια το πλεχτό της με περισσή προσήλωση κι εγώ, γυρνούσα γύρω από το τραπέζι και ψευτογκρίνιαζα αναζητώντας την απόλυτη προσοχή της.

Για μια στιγμή σταμάτησε, χαμήλωσε τα γυαλιά της και με κοίταξε στα μάτια. «Βαριέσαι; Έλα να σου μάθω τη ζωή!» μου είπε κι εγώ ξαναπήρα τη θέση μου δίπλα της γεμάτη περιέργεια. Έβγαλε τότε από τη ντουλάπα ένα ζευγάρι βελόνες, πήρε κι ένα κουβάρι νήμα και άρχισε να μου δείχνει πλέξιμο…

«Να κοίτα, έτσι μπαίνουν οι πόντοι και γίνεται η αρχή…» και με γοργές κινήσεις πέρασε το νήμα στη βελόνα για να συνεχίσει το μάθημα. Τα δάχτυλά της χρησιμοποιούσαν με τέτοια μαεστρία το νήμα και τη βελόνα, που για λίγα λεπτά έμεινα να κοιτώ κι ας μην καταλάβαινα. Όσο όμως εκείνη συνέχιζε, τόσο εγώ αναρωτιόμουν τι σχέση μπορεί να έχει όλο αυτό, με αυτό που μου υποσχέθηκε. Τη ζωή!

«Μου είπες θα μου μάθεις τη ζωή αλλά εσύ, μου μαθαίνεις πλέξιμο» τη σταμάτησα ενοχλημένη. «Πόσο μικρή με νομίζεις, δηλαδή;» αναρωτήθηκα φωναχτά κι εκείνη γέλασε καλοσυνάτα.

«Το αντίθετο! Σε νομίζω τόσο μεγάλη, που πρέπει να μάθεις κάποια πράγματα» μου απάντησε σοβαρά. «Λοιπόν, η ζωή καρδιά μου, είναι σαν το πλέξιμο. Διαλέγεις το νήμα, τις βελόνες, το σχέδιο και ξεκινάς. Παίρνεις βαθιά ανάσα και ρίχνεσαι στη δουλειά για να φτιάξεις το δικό σου πουλόβερ. Αυτό, που δεν θα μοιάζει με κανένα άλλο! Πολλά θα έχουν το ίδιο χρώμα με το δικό σου, κάποια άλλα μπορεί να έχουν το ίδιο σχέδιο, αλλά αυτό που θα φτιάξεις εσύ θα είναι μοναδικό, όπως κι εσύ! Έτσι ακριβώς όπως και η ζωή σου. Τα υλικά είναι πάνω κάτω ίδια, όμως ο καθένας από μας, τη φτιάχνει με το τρόπο του και είναι τόσο διαφορετική από των άλλων, όσο διαφορετικοί είναι και οι άνθρωποι! Αν προσέξεις και διαλέξεις ωραίο σχέδιο, τότε η δημιουργία σου θα είναι όμορφη, αν πάλι κάνεις λάθος, το ξηλώνεις και ξεκινάς από την αρχή. Δεν θέλει βιασύνες, δε θέλει απογοήτευση, θέλει υπομονή!» μου είπε χαμογελώντας και μου έδωσε το νήμα και τις βελόνες.

«Έλα πάμε μαζί, μια καλή μια ανάποδη και ξανά. Όταν προχωρήσει κι άλλο θα το μετρήσουμε για να δούμε αν σου κάνει και μετά, θα συνεχίσουμε…»

Έτσι πέρασε εκείνο το βράδυ και πολλά, πολλά ακόμα βράδια. Με «μια καλή, μια ανάποδη», χιλιάδες σκέψεις, που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα και ακόμα περισσότερες στιγμές και πράξεις. Όλες ήταν στο ίδιο μοτίβο, πάντα. Μια καλή, μια ανάποδη ακριβώς όπως το πλέξιμο, ακριβώς όπως τη ζωή!...

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό MakaZine και θέλησα μ' αυτό να ξεκινήσει η καινούργια χρονιά, αφού αναφέρεται σε ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο, που δεν είναι πια στη ζωή, αλλά το κουβαλώ μέσα μου, πολύτιμο φυλαχτό.

Το "ποδαρικό" δεν είναι αποκλειστικά ελληνική συνήθεια, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι και πολλοί οι λαοί που το ακολουθούν έτσι όπως γίνεται στην Ελλάδα. Βέβαια λίγο ως πολύ όλοι οι λαοί ανά τον κόσμο, προσπαθούν και επιζητούν τρόπους να φέρουν "γούρι" στο σπιτικό τους την Πρωτοχρονιά, ακόμα και στις μέρες μας, αφού ο σκοπός είναι πάντα ο ίδιος, να φέρει τον νέο χρόνο καλή τύχη στο σπίτι και στην οικογένεια...

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ποδαρικό στην Αγγλία όπως αναφέρει η αγγλίδα λαογράφος Christina Hole. Το ποδαρικό λοιπόν γίνεται τις πρώτες ώρες της Πρωτοχρονιάς, αν όχι τα πρώτα λεπτά.

Αυτός που θα το κάνει φέρνει μαζί του συμβολικά δώρα όπως τρόφιμα, καύσιμα, χρήματα τα οποία θεωρούνται τεκμήρια ευημερίας. Πολλές φορές φέρνει μαζί του ένα κλαδί από αειθαλές δέντρο, το οποίο συμβολίζει την καλή υγεία.

Ο πρωτοχρονιάτικος επισκέπτης, που θα κάνει ποδαρικό χαιρετά όλους τους παρευρισκόμενους και στη συνέχεια τον καλωσορίζουν κι εκείνοι και αφήνει ένα κάρβουνο για το άναμμα της φωτιάς. Κανείς δεν φεύγει από το σπίτι πριν καταφθάσει ο επισκέπτης του ποδαρικού, όπως καταλαβαίνετε. Κανείς δεν μιλά μέχρι να μιλήσει εκείνος και να ευχηθεί στην οικογένεια και τους καλεσμένους "Happy new year". Τότε μόνο σπάει η σιωπή και αντεύχονται όλοι!!!

Σύμφωνα με τη Hole, το ποδαρικό δεν επιτρέπεται να γίνει από γυναίκα. Αν αυτό συμβεί, τότε πιστεύεται ότι θα προκληθεί καταστροφή στην οικογένεια που το επέτρεψε. Κατά την αντίληψη των Άγγλων το ποδαρικό πρέπει να γίνεται από άνδρα δυνατό, υγιή και όμορφο!

Δύο ακόμα χώρες έχουν το "ποδαρικό" σαν πρωτοχρονιάτικο έθιμο.

Η πρώτη είναι η γειτονική της Αγγλίας, η Σκωτία όπου συνηθίζουν με την έλευση του καινούργιου χρόνου να πηγαίνουν ο ένας στο σπίτι του άλλου για να κάνουν το ποδαρικό, που γίνεται όπως και στην Ελλάδα με το δεξί πόδι, για να πάει καλά η χρονιά. Ο επισκέπτης που θα είναι ο πρώτος που θα περάσει το κατώφλι του σπιτιού, θα πρέπει να φέρνει μαζί του και δώρα, κυρίως ουίσκι και άλλα φαγώσιμα.

Στην Αργεντινή, κάνουν ένα ιδιότυπο "ποδαρικό". Φροντίζουν ακριβώς στις 12 να κάνουν ένα βήμα με το δεξί πόδι, έτσι ώστε να ξεκινήσει η χρονιά με καλοτυχία.


πηγή: 24grammata.com,

Κείμενο: to e-periodiko mas

Ένα ακόμα ημερολόγιο, έχω για σας σήμερα, όπως το είχα υποσχεθεί. Για μένα είναι ξεχωριστό, γιατί σε κάθε μήνα αντιστοιχεί ένα λουλούδι και σε κάθε λουλούδι υπάρχουν συμβολισμοί και πληροφορίες, που μαζί θα ανακαλύψουμε!

Ξεκινάμε...
Ιανουάριος. Ο μήνας της Τουλίπας. 
Ένα λουλούδι που δηλώνει την αγάπη, που παίρνει διαφορετική χροιά ανάλογα με το χρώμα. Η κόκκινη τουλίπα συμβολίζει την αληθινή αγάπη, η κίτρινη την απελπισμένη, η μωβ την πίστη στην αγάπη και η λευκή την αγάπη που φτάνει ως τη συγχώρεση.
Στην Ιαπωνική τέχνη της ανθοδετικής, η τουλίπα συμβολίζει την καλοσύνη, τη συμπόνια και την τύχη, γι' αυτό την επέλεξα για να ξεκινήσει μ' αυτή ο πρώτος μήνας του χρόνου.

Φεβρουάριος, ο μήνας του Τριαντάφυλλου.
Είναι το κατ' εξοχήν σύμβολο της αγάπης, αλλά και του πάθους, γι' αυτό και οι περισσότεροι εκφράζουν τον έρωτά τους μέσα από μια ανθοδέσμη με τριαντάφυλλα. Ο Φρόιντ θεωρούσε πως το τριαντάφυλλο συμβολίζει τη γυναικεία φύση, ενώ η μυθολογία αναφέρει πως η θεά Αφροδίτη καθώς αναδυόταν από τη θάλασσα έλαβε ως δώρο καλωσορίσματος λευκά τριαντάφυλλα. Όμως κατά λάθος πάτησε τα αγκάθια και από το αίμα της τα τριαντάφυλλα βάφτηκαν κόκκινα. Ένας άλλος μύθος αναφέρει πως κάποτε η Χλωρίδα βρήκε μια νύμφη νεκρή στο δάσος και μεταμόρφωσε το σώμα της σε λουλούδι. Κάλεσε τότε, την Αφροδίτη η οποία του έδωσε ομορφιά, το Διόνυσο το θεό του κρασιού και του γλεντιού, ο οποίος του έδωσε ευωδία και τον Απόλλωνα ο οποίος το έκανε με τη λάμψη του ήλιου να ανθίσει. Μάλιστα ο θεός του πολέμου ο Άρης ήταν αυτός που του χάρισε τα αγκάθια να προστατεύει το τριαντάφυλλο την ομορφιά του.
Δεν θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από το Φεβρουάριο που είναι και η γιορτή των ερωτευμένων...

Μάρτιος, ο μήνας της Στερλίτσιας ή αλλιώς Πουλί του Παραδείσου. 
Είναι από τα πιο γνωστά λουλούδια στον κόσμο και συμβολίζει την ευτυχία. Μοιάζει σαν εξωτικό πουλί γι' αυτό και μέχρι το 1773 ονομαζόταν Πουλί του Παραδείσου. Το δεύτερο όνομά του το οφείλει στη Σαρλότ Στέρλιτς, σύζυγο του βασιλιά Γεωργίου Γ' της Αγγλίας, όταν ο βοταναλόγος και διευθυντής των βασιλικών κήπων. σερ Τζόσεφ Μπανκς, του έδωσε το όνομά της.

Απρίλιος, ο μήνας της Φρέζιας. 
Η Φρέζια που κατάγεται από την Αφρική, συμβολίζει την αθωότητα, τη φιλία και την εμπιστοσύνη. Τα χρώματά της είναι τόσα πολλά, που δίκαια θεωρείται ένα από τα πιο πολύχρωμα λουλούδια του κόσμου. Το σημερινό της όνομα το οφείλει στο γιατρό Φρίντριχ Φριζ και η λευκή είναι η πιο αρωματική εκδοχή του λουλουδιού αυτού.

Μάιος, ο μήνας της Μανόλιας. 
Το λουλούδι που συμβολίζει την αρχοντιά, την επιμονή και την αξιοπρέπεια. Τα δέντρα της Μανόλιας είναι από τα πιο όμορφα δέντρα της φύσης. Κατάγεται από την Ασία και το όνομά της το πήρε από το γιατρό Πιερ Μανιόλ, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι οι επιστήμονες που υποστηρίζουν πως το άρωμά της ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τα συναισθήματα και τη μνήμη. Στην κοσμετολογία το άρωμά της θεωρείται αλησμόνητο και σύμβολο της λάμψης και της φρεσκάδας.

Ιούνιος, του Ασιατικού Κρίνου ή αλλιώς Λίλιουμ Οριεντάλ.
Το λουλούδι αυτό, αποτελεί σύμβολο της αγνότητας, της αθανασίας, της ανάστασης, της αναγέννησης, της εγκράτειας, της γονιμότητας και της καρποφορίας. Είναι αφιερωμένο σε όλες τις παρθένες. Ίσως γι' αυτό να έγινε και η σύνδεσή του με την Παναγία, αφού το λουλούδι καθώς λένε οι βοτανολόγοι κατάγεται από την Παλαιστίνη. Στην Ευρώπη μεταφέρθηκε από Φοίνικες εμπόρους και ονομάστηκε Μαντόνα Λίλη από τους πρώτους αγιογράφους χριστιανούς που ζωγράφιζαν την Παναγία να κρατά ένα κρίνο.
Στην Ελλάδα, υπάρχουν πέντε είδη κρίνων, τα οποία τα περισσότερα φύονται στη βόρεια Ελλάδα. Το πιο γνωστό απ' όλα είναι το Λείριο το πάλλευκο ή αλλιώς κρινάκι της Παναγίας. Φυσικά, το χρώμα του δεν είναι μόνο λευκό. Πολλά είναι τα χρώματα και οι ποικιλίες για το λουλούδι αυτό, που ανθίζει τον Ιούνιο και αποτελεί ένα από τα απειλούμενα φυτά του Εθνικού Πάρκου της Οροσειράς της Ροδόπης.


Αύγουστος, ο μήνας της λεβάντας.
Αποτελεί κυρίως σύμβολο της αφοσίωσης αλλά και του έρωτα, της προστασίας, της καθαρότητας, της μακροζωίας, της επιμονής και της ειρήνης. Το όνομά της προέρχεται από τη λατινική λέξη lavare που σημαίνει πλένω, καθαρίζω, ενώ έχει ιδιαίτερη σημασία για τους χριστιανούς, αφού - σύμφωνα με μια παράδοση - πίστευαν πως βάζοντας λεβάντα στις κλειδαρότρυπες μπορούσαν να κρατήσουν μακριά από το σπίτι τα φαντάσματα και κάθε κακό. Το μεθυστικό της άρωμα έχει την ιδιότητα να ηρεμεί και να κατευνάζει το νευρικό σύστημα και ίσως αυτός είναι ο κύριος λόγος που της προσδίδουν αυτές τις "μεταφυσικές" ιδιότητες. Εξάλλου είναι πολλοί εκείνοι που παραδέχονται πως στη θέα και μόνο των όμορφων μωβ λουλουδιών τους νιώθουν ευφορία και ηρεμία.

Σεπτέμβριος, ο μήνας της Καμέλιας. 
Η κόκκινη συμβολίζει τα ψυχικά χαρίσματα και η λευκή τη χάρη. Η Καμέλια, που είναι ένα αειθαλές δέντρο της Ιαπωνίας και της Κίνας, πήρε το όνομά της από τον Τζόρτζ Κάμελ, ένα ιησουήτη ιεραπόστολο, ο οποίος ταξίδεψε ως την Ασία για να μελετήσει τη χλωρίδα. Λέγεται αλλιώς και Ρόδο της Ιαπωνίας και περιλαμβάνει 250 διαφορετικά είδη. Δεν χάνει ποτέ τα φύλλα της, ενώ τα άνθη της διατηρούνται πάνω στο δέντρο για πολλούς μήνες. Φτάνει σε ύψος τα 20 μέτρα και κάποια είδη της όπως η Καμέλια η σινική, χρησιμοποιούνται ως ρόφημα.

Οκτώβριος, ο μήνας του Κρόκου.
Άλλο ένα λουλούδι με μωβ χρώμα σύμβολο της φιλίας, της ψυχαγωγίας και της μετάνοιας. Ο Κρόκος γνωστός από την αρχαιότητα, αποτέλεσε βασικό συστατικό της ζωής των αρχαίων Ελλήνων με χρήση που δεν περιοριζόταν μόνο στο φαγητό αλλά και στην ένδυση, αφού τον χρησιμοποιούσαν σαν μέσο βαφής υφασμάτων. Η μυθολογία θέλει τον Κρόκο να είναι φίλος του θεού Ερμή, ο οποίος έχασε τη ζωή του από το θεό, όταν τον χτύπησε στη διάρκεια παιχνιδιού, κατά λάθος στο κεφάλι. Στον τόπο που έπεσε νεκρός ο Κρόκος φύτρωσε ένα λουλούδι με μωβ χρώμα και από το αίμα που έσταξε από την πληγή, βάφτηκαν κόκκινοι οι στήμονές του. Για τους χριστιανούς, το άρωμα του κρόκου είναι ένα από τα 58 αρώματα που χρησιμοποιούνται από το Πατριαρχείο για την παρασκευή του Αγίου Μύρου.
Νοέμβριος, ο μήνας της Ανεμώνης. 
Η Ανεμώνη συμβολίζει την προσδοκία, την απλότητα αλλά και το εφήμερο. Το όνομά της ελληνικό, της το έδωσε ο άνεμος που βοηθά τα άνθη της να αναπτυχθούν αλλά σκορπίζει κιόλας τα πέταλά τους με το πρώτο του φύσημα. Γι' αυτό ονομάζεται και ανεμολούλουδο. Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν η Αφροδίτη βρήκε νεκρό τον αγαπημένο της Άδωνι από την οργή του θεού Άρη (που τον παράτησε για χάρη του όμορφου νέου) πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του και ράντισε την πληγή του με νέκταρ το οποίο αναμείχθηκε με το αίμα του και έδωσε αυτό το όμορφο λουλούδι, που όμως έχει μικρή διάρκεια ζωής. Έτσι προκύπτει και ο συμβολισμός του εφήμερου που προσδίδεται σ' αυτό.

Δεκέμβριος, ο μήνας του χριστουγεννιάτικου δέντρου, του έλατου. 
Ένα δέντρο αειθαλές, που δεν χάνει τα φύλλα του ούτε και το έντονο πράσινο χρώμα, γι' αυτό και συμβολίζει την αιωνιότητα και την αιώνια ζωή του Χριστού. Το τριγωνικό του σχήμα συμβολίζει την Αγία Τριάδα, ενώ τα πρώτα του στολίδια που ήταν καρποί του χειμώνα συμβόλιζαν την αναγέννηση. Αργότερα, όταν πια το έλατο μπήκε στα σπίτια, τα κόκκινα στολίδια συμβολίζουν τη θυσία του Σωτήρα μας, τα κεριά (και μετέπειτα φωτάκια) συμβολίζουν το Φως της Ζωής, που είναι ο Χριστός για κάθε χριστιανό και το άστρο στην κορυφή το αστέρι της Βηθλεέμ. Ο άγγελος που πολλές φορές αντικαθιστά το αστέρι, συμβολίζει τον Άγγελο Κυρίου που έφερε την είδηση της Γέννησης στον Ιωσήφ και την Παρθένο Μαρία.

Όλοι οι μήνες μαζί...



Αν σας άρεσε το ημερολόγιο αυτό και θέλετε να το τυπώσετε, πατήστε εδώ. Τυπώνεται σε μισό Α4. Το έχω ετοιμάσει έτσι ώστε να τυπώνονται δύο σε κάθε σελίδα για να μπορείτε να το κόψετε στη μέση...

Άλλα πέντε εκτυπώσιμα ημερολόγια, σας περιμένουν εδώ.

Ένας απλός τρόπος για να το φτιάξετε είναι αυτός της φωτογραφίας. Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες, αφήστε το σχόλιό σας, έτσι ώστε να κάνω ανάρτηση για την κατασκευή του, δίνοντάς σας και περισσότερες ιδέες.



Πηγές πληροφοριών: wikipedia.org
Κείμενο - σχεδιασμός ημερολογίου: to e-periodiko mas

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, οι προετοιμασίες κορυφώνονται και η αναμονή της πιο χαρούμενης μέρας του χρόνου, μας κάνει όλους πιο ευαίσθητους, πιο δοτικούς αν θέλετε. Μέσα σ' αυτή γιορτινή ατμόσφαιρα, υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται περισσότερο από άλλους στήριξη, ένα καλό λόγο, ένα χέρι πλάι στο δικό τους. Εσείς θα βρείτε ποιοι είναι και πώς θα σταθείτε δίπλα τους!

Κρατήστε μια θέση στην καρδιά σας, στο τραπέζι σας, στη ζωή σας για εκείνους και να είστε σίγουροι πως η χαρά που θα πάρετε με αυτή σας την πράξη θα είναι ανεκτίμητη!

Καλά Χριστούγεννα με Αγάπη και Χαρά στις καρδιές όλων!

Το blogging έγινε αφορμή να γνωρίσω ένα ακόμα εκπληκτικό κορίτσι, που ακούει στο όνομα Μία,  είναι χρυσοχέρα και στη γωνιά της θα βρείτε πολλά χειροποίητα αντικείμενα, όλα φτιαγμένα με μεράκι και πολύ ταλέντο.


Πριν από κάμποσους μήνες έλαβα ένα πακέτο γεμάτο δώρα (όλα αυτά που βλέπετε στη φωτογραφία) από κείνη και επειδή το πρόγραμμά μου ήταν απίστευτα φορτωμένο, δεν κατάφερα να το αξιοποιήσω. Μπαίνοντας όμως σε διάθεση χριστουγεννιάτικη και καθώς ετοίμαζα το δικό μου δώρο για κείνη, μου ήρθε η ιδέα, να χρησιμοποιήσω την πρώτη ύλη που μου έστειλε για να φτιάξω στολίδια για το δέντρο μου.



Πήρα λοιπόν τα ξύλινα μοτίφ, τα κέντησα με τις κλωστές που μου έστειλε, πέρασα την κόκκινη γιορτινή κορδέλα και ...έτοιμα για το δέντρο! Τόσο απλά και τόσο χαριτωμένα όπως μπορείτε κι εσείς να δείτε. Το μοτίφ με το λουλούδι κεντήθηκε για να γίνει χιονονιφάδα. Την ιδέα πήρα από ανάρτηση της Μίας...


Κράτησα όμως δύο για να τα μετατρέψω σε μπρελόκ μια που ήθελα να τα βλέπω όλο το χρόνο. Το ένα για μένα και το άλλο για ένα άλλο πολύ ξεχωριστό κι αγαπημένο κορίτσι, γιατί ό,τι προσφέρεις με αγάπη, φέρνει γούρι!


Και φυσικά το σετ ραπτικής που μόνης της έφτιαξε πήρε τη θέση του στην τσάντα μου αφού τα "ατυχήματα" ποτέ δε λείπουν.

Η Θωμαή Πινακά συγγραφέας και blogger μιλά για το πρώτο της βιβλίο στο "e-periodiko mas"

Σήμερα, έχω τη χαρά να σας παρουσιάσω το βιβλίο της Θωμαή Πινακά, Cougars, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Marabel Books. Πριν διαβάσετε τι μου είπε, ας πάρουμε μια γεύση από το περιεχόμενο του βιβλίου. Πρόκειται για μια νουβέλα που διαδραματίζεται στη Ν. Υόρκη του 2018. όταν ένας αιφνίδιος θάνατος αλλάζει την κοσμοθεωρία τεσσάρων γυναικών. 

Ναόμι Τζόνσον, μια δυναμική δικηγόρος. Μια γυναίκα παθιασμένη, που δεν έχει μάθει να χάνει. Ρενέ Πιτ, γιατρός στο επάγγελμα και η ‘’ντροπή του Ιπποκράτη ‘’ κατά τα λεγόμενα των φιλενάδων της. Η ‘’ζωηρή’’ της παρέας καπνίζει, πίνει και λατρεύει τα Junk food. Αλίσια Κούπερ, διατηρεί το καλύτερο γυμναστήριο της πόλης. Είναι η λογική και η φωνή της συνείδησης, τις ώρες που δεν ψάχνει αγωνιωδώς να βρει τον πρίγκιπα της. Ρεμπέκα Λι, συντηρητική και τυπολάτρης. Παρόλα αυτά, είναι μια κομψή και εντυπωσιακή γυναίκα που αγαπάει τον κατά 15 χρόνια μεγαλύτερο σύζυγό της.
Τι θα συμβεί όταν τέσσερις νεότεροι άνδρες εισβάλουν στις ζωές τους; Θα κάμψουν τις αναστολές και τον καθωσπρεπισμό τους; Πώς θα διαχειριστεί η παρέα μια εγκυμοσύνη που άργησε 17 ολόκληρα χρόνια, ένα επαγγελματικό σκάνδαλο, μια σεξουαλική κακοποίηση και μια ασθένεια; 



Πίσω από αυτή την ενδιαφέρουσα ιστορία, βρίσκεται μια νέα συγγραφέας η Θωμαή Πινακά, που έδωσε την πρώτη της συνέντευξη στο e-periodiko mas. Διαβάστε τη συνομιλία μας...