Αρχική photo by Sincerely Media on Unsplash

Σήμερα θέλω να σας παρουσιάσω ένα διαχρονικά επίκαιρο βιβλίο, που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη. Ένα χαστούκι στο ρατσισμό και το φασισμό μέσα από την πένα του Τζον Μπόιν. Πρόκειται για "Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα" που απευθύνεται σε ανθρώπους από 13 ως 113 χρόνων.

Είναι μια ιστορία, ύμνος στη φιλία και την αδελφικότητα που διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Πρωταγωνιστής είναι ο οχτάχρονος Μπρούνο γιος Γερμανού στρατιωτικού που μετακομίζει με την οικογένειά του στο Ούστβιτς το σημερινό Άουσβιτς. 

Στη νέα γειτονιά το σπίτι του βρίσκεται να συνορεύει με το στρατόπεδο συγκέντρωσης των Εβραίων κάτι που το παιδί ούτε γνωρίζει, ούτε και καταλαβαίνει γιατί κρατούνται εκεί φυλακισμένοι αυτοί οι άνθρωποι. Όπως δεν μπορεί να καταλάβει και το μίσος που τρέφει γι' αυτούς ο πατέρας του, που είναι ο Διοικητής του στρατοπέδου. 

Η μέρα που γνώρισε το Σμούελ, ένα εβραιόπουλο από την άλλη πλευρά του συρματοπλέγματος, ήταν η μέρα που ξεκίνησε μια δυνατή και αγνή φιλία ανάμεσα στα δύο παιδιά που κάτω από άλλες συνθήκες θα έπαιζαν ξένοιαστα στην εξοχή. Όμως αυτά, τα χωρίζει αυτό το συρματόπλεγμα, κάτι που τα στεναχωρεί βαθιά. Έτσι, την τελευταία μέρα, πριν ο Μπρούνο επιστρέψει ξανά στο Βερολίνο, παίρνει την απόφαση να περάσει κρυφά από την άλλη πλευρά για να δει το φίλο του και να παίξει μαζί του. Από τότε κανείς δεν τον είδε...

Στον αναγνώστη δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσει τη ζωή μέσα στο στρατόπεδο έτσι όπως την είδε ο οχτάχρονος πρωταγωνιστής και γίνεται μια εξαιρετική καταγραφή των ανθρωπίνων σχέσεων μέσα στον παράλογο πόλεμο που βίωσε η Ευρώπη, ενώ η απαγορευμένη φιλία των δύο παιδιών, εξυμνείται με τρόπο μοναδικό κάνοντάς μας να κατανοούμε με ευκολία πόσο ανούσιοι όσο και επικίνδυνοι είναι οι διαχωρισμοί για την ανθρωπότητα. 

Ο συγγραφέας Τζον Μπόιν γεννήθηκε το 1971 στην Ιρλανδία και σπούδασε φιλολογία στο Trinity College του Δουβλίνου, ενώ παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο University of East Anglia, στο Norwich, όπου και δίδαξε αργότερα. "Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα" είναι το πρώτο του βιβλίο για παιδιά, που στην πραγματικότητα απευθύνεται σε μεγάλους ή αν θέλετε σε όλους.

photo: educated-traveller.com

 Κάνοντας την τακτική μου βόλτα στο διαδίκτυο ανακάλυψα την ύπαρξη μιας μικρής κινητής βιβλιοθήκης που είναι ίσως η μικρότερη του κόσμου!

Πρόκειται για ένα μικρό βαν, φορτωμένο με βιβλία, που κινείται κυρίως στις ορεινές περιοχές της νότιας Ιταλίας. 

Ιδιοκτήτης και οδηγός της είναι ο Antonio La Cava, ένας συνταξιούχος δάσκαλος, ο οποίος αποφάσισε να μετατρέψει το τρίτροχο βαν «Ape» (Ape είναι ιταλικά η μέλισσα) σε ένα αποθετήριο βιβλίων. Σκέφτηκε πως το όχημα αυτό,  θα μπορούσε να φέρει στις απομονωμένες περιοχές, τα παιδιά κοντά στο βιβλίο και τους δώσει τη δυνατότητα να δανειστούν ή ακόμα και να τους δοθεί το βιβλίο της επιλογής τους. 

Έχοντας αποσυρθεί από τη διδασκαλία μετά από 42 χρόνια, αισθάνθηκε ότι υπήρχαν ακόμη περισσότερα πράγματα που μπορούσε να κάνει από τότε που βοηθούσε τα παιδιά να ανακαλύψουν τη χαρά των βιβλίων και του γραπτού λόγου.

Κινείται κυρίως στην περιοχή Basilicata (Βασιλικάτα) που βρίσκεται μεταξύ της φτέρνας και του ποδιού της Ιταλίας στον μακρινό νότο. Αυτή η απομακρυσμένη και άνυδρη περιοχή ήταν πολύ φτωχή και απομονωμένη για αιώνες. Παλιά ονομαζόταν Lucania (Λουκάνια). Χιλιάδες κάτοικοι της περιοχής μετανάστευσαν στη Νάπολη, τη Ρώμη και την Αμερική. Μάλιστα, ο εξόριστος από τους φασίστες, τη δεκαετία του '30, μυθιστορηματογράφος Carlo Levi αναφέρει σε ένα βιβλίο του, απομνημονεύματα πραγματικά, για τις εμπειρίες του και για τη σιωπηλή, επίμονη αποφασιστικότητα με την οποία οι ντόπιοι άντεξαν τη μοίρα τους.

Σήμερα έχουν αλλάξει πολλά στη Βασιλικάτα, υπάρχει τουρισμός και η Ματέρα, μια μικρή επαρχιακή πόλη έγινε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2019. Αυτό θα ήταν αδιανόητο για τους ανθρώπους που ζούσαν εκεί στη δεκαετία του '40 και του '50.

Ωστόσο, τα μικρά χωριά στους λόφους είναι ακόμα απομονωμένα από τη ζωή στις μεγαλύτερες πόλεις. Ο Antonio La Cava αποφάσισε η μίνι βιβλιοθήκη του να επισκεφθεί εκείνες τις κοινότητες με 1000 κατοίκους ή λιγότερο. Η ιταλική κυβέρνηση στην πρόσφατη τελετή έναρξης της γιορτής της Ματέρα ως Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πόλη 2019, τίμησε τον Αντόνιο Λα Κάβα ως σεβαστό πολίτη της Ματέρα και της περιοχής της Βασιλικής. Ο Αντόνιο και το μικρό του μπλε βαν έπαιξαν βασικό ρόλο στο πρόγραμμα «Πόλη του Πολιτισμού» της Matera 2019 και έγιναν παράδειγμα προς μίμηση και αντικείμενο θαυμασμού!Τις πληροφορίες βρήκα στο educated-traveller.com όπου μπορείτε να δείτε και περισσότερο φωτογραφικό υλικό.

Αρχική photo by Photo by Amy Hirschi on Unsplash

Μετά από πολύ καιρό και διάφορες αντιξοότητες, που δεν υπάρχει λόγος να σας τις αναφέρω, ξεκινώ την εβδομάδα με μια ανάρτηση που νομίζω θα σας αρέσει.

Στις περιηγήσεις μου στα social media τον τελευταίο καιρό γνώρισα ένα αγόρι, που θέλησε να μου μιλήσει για τη δουλειά του. Ένα νέο παιδί που έχει ένα ευγενικό σκοπό και μέσα από την ενασχόλησή του με το διαδίκτυο, προσπαθεί να κάνει αυτό το σκοπό γνωστό στον κόσμο. Αμέσως θέλησα να μάθω περισσότερα για την ενασχόλησή του, προσπαθώντας να καταλάβω πώς σκέφτονται τα νέα παιδιά, που παίζουν το διαδίκτυο στα δάχτυλα ή τουλάχιστον κάποια από αυτά.

Έτσι κατέληξα να σας παρουσιάσω το Γιώργο από τη Θεσσαλονίκη, ένα νεαρό YouTuber, πολύ ευαίσθητο. Διαβάστε τη συνομιλία που είχα μαζί του. Πιστεύω ότι θα τη βρείτε ενδιαφέρουσα.

Πες μου Γιώργο, πού ζεις,  την ηλικία σου και αν σπουδάζεις.

Γειά σας, είμαι 27 χρονών, ζω στην υπέροχη Θεσσαλονίκη, δεν σπουδάζω, δουλεύω και στον ελεύθερό μου χρόνο φτιάχνω βιντεάκια στο youtube προσπαθώντας να περάσω ένα όμορφο μήνυμα για τη ζωή. Είμαι δηλαδή Youtuber αλλά παράλληλα γράφω και στίχους.

Photo by Lauren Sauder on Unsplash - επεξεργασία από to e-periodiko mas

Το όνομά της μαρτυρά το όραμα ενός καλύτερου αύριο για πολλούς ανθρώπους που βρέθηκαν στο περιθώριο από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Η Σχεδία έγινε για να στηρίξει, να βοηθήσει, να συμπορευτεί με κάθε άστεγο, με κάθε άνθρωπο που χρειαζόταν ένα χέρι βοήθειας για να συνεχίσει να ζει και έγινε η αφορμή να δημιουργηθεί μια ολόκληρη ομάδα που με πείσμα, δουλειά και ιδέες πραγματοποιεί ένα ένα τους στόχους που θέτει.

Στη διασταύρωση των οδών Κολοκοτρώνη και Νικίου στο κέντρο της Αθήνας υπάρχει το κτίριο που η ομάδα ονομάζει "Σπίτι" της. Παλιότερα στο κατάστημα του ισογείου του υπέροχου αυτού νεοκλασικού, η ταμπέλα έγραφε "Δημήτρης Σταθόπουλος" και φιλοξενούσε κατάστημα που πουλούσε χειροποίητα μουσικά όργανα. Σήμερα γράφει "σχεδία Home" και φιλοξενεί την οργάνωση με κοινωνική δράση και σκοπό το σεβασμό στον άνθρωπο.

Το κτίριο παραχωρήθηκε από τον δισέγγονο του Δημήτρη Σταθόπουλου, ο οποίος όταν συνταξιοδοτήθηκε θέλησε με τον τρόπο αυτό να συμβάλει στο έργο της Σχεδίας, που είναι τόσο ουσιαστικό.

Στο ισόγειο του κτιρίου λειτουργούν καφέ, μπαρ και εστιατόριο τα οποία στήθηκαν με τη βοήθεια του βραβευμένου σεφ Λευτέρη Λαζάρου και του συνεργάτη του Γιάννη Υφαντίδη. Ο κ. Λαζάρου ασχολήθηκε παρά τον περιορισμένο χρόνο μου με όλες τις λεπτομέρειες που αφορούσαν όχι μόνο τη λειτουργία του εστιατορίου αλλά ακόμα και την κουζίνα του και την εκπαίδευση των ανθρώπων που θα εργάζονταν σ' αυτή.

Έτσι δημιουργήθηκε ένας φιλόξενος χώρος που προσφέρει φαγητό με αγάπη και αγνά υλικά που αξίζει να τον επισκεφθεί ο καθένας μας. 

Στο πατάρι του κτιρίου βρίσκονται τα εργαστήρια του προγράμματος "σχεδία αρτ" που είναι ένα κοινωνικό αλλά και περιβαλλοντικό πρόγραμμα όπου η αγάπη, η αλληλεγγύη, η κοινωνική (επαν)ένταξη συναντούν τη δημιουργία και την ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης. 

Χρησιμοποιώντας παλιά αδιάθετα τεύχη του περιοδικού του δρόμου "σχεδία" ως πρώτη ύλη με τις ιδέες και το μεράκι των ανθρώπων του εργαστηρίου μεταμορφώνονται σε έργα υψηλής αισθητικής για το σπίτι και το γραφείο και πωλούνται για την ενίσχυση των σκοπών της οργάνωσης.

Οι δράσεις πολλές και αξιόλογες, όλες με σεβασμό στον άνθρωπο και στόχο τη μη περιθωριοποίηση κανενός, ανεξάρτητα από φύλλο ή ηλικία ή την μόρφωσή του. Ενδεικτικά αναφέρω το περιοδικό δρόμου Σχεδία, την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Συλλογικής και Κοινωνικής Ωφέλειας  "Σχεδία", το ηλεκτρονικό Κατάστημα, το "Γκολ στη Φτώχεια" , πολλές εκδηλώσεις Τέχνης και Πολιτισμού και άλλα.

Περισσότερα θα μάθετε εδώ και εδώ.

Photo by Milan Degraeve on Unsplash

Δεν μπορώ άλλο σου λέω, δεν μπορώ!! Πεινάω παιδί μου με αυτή τη δίαιτα! Και όχι πες μου τώρα στο Θεό σου, γιατί πρέπει να περνάω όλο αυτό το βασανιστήριο; Γιατί;

Για να γίνω συλφίς θα μου πεις και θα σου απαντήσω, πάλι με ένα «γιατί»!

Σώνει και ντε πρέπει όλες να έχουμε διαστάσεις μοντέλου, κάτασπρα δόντια, μεταξένια μακριά μαλλιά με μπούκλες ή και χωρίς, κατά προτίμηση ξανθά ή έστω με ξανθιές ανταύγειες, άψογο μανικιούρ και γόβα στιλέτο κι ας πονάνε τα πόδια στο πρώτο πεντάλεπτο.

Όχι, πες μου είναι ζωή αυτή; Να τρέχω κάθε λίγο σε μαγαζιά, κομμωτήρια και νυχάδικα για να είμαι «ωραία»; Άσε τα περιοδικά που πρέπει να ξεφυλλίζω για να δω τις επιταγές της μοδός, να μην είμαι πασέ!!

Και να τρέμει το φυλλοκάρδι μου κάθε τρίμηνο, αν στένεψαν τα παντελόνια της επόμενης σεζόν, αν μίκρυναν οι γιακάδες, ποιο χρώμα επικρατεί στις τσάντες, ανάλογα με ποιο πλευρό ξύπνησε ο κάθε απαστράπτων διεθνούς φήμης σχεδιαστής, που θέλει να μας ντύσει, γδύνοντας το πορτοφόλι μας, που δεν είναι και στα καλύτερά του.

Βαρέθηκα, σου λέω, β α ρ έ θ η κ α!! Και να δεις που μαζί με μένα πρέπει να βαρέθηκαν ακόμα και οι μόδιστροι που έβγαλαν αυτή τη μόδα με τις πιτζάμες τις μεταξωτές (λέμε τώρα), που τις φοράς, κοτσάρεις από κάτω ένα ζευγάρι μπότες, από πάνω ένα πουλόβερ και πετιέσαι έξω σαν τη ξενυχτισμένη που δεν πρόλαβε να αλλάξει.

Δεν πάει άλλο! Δεν είμαι εγώ για τέτοια! Εμένα μου αρέσει το φαγητό με ή χωρίς παρέα, μέσα στο σπίτι, έξω στο δρόμο, μ’ αρέσουν τα γλυκά, τα άνετα ρούχα, το κολλάν μου (κι ας μην είναι της μόδας βρε αδερφέ), τα ριχτά μπλουζάκια κι ας με δείχνουν άλλη τόση! Μ’ αρέσει η ζωή, όχι να βασανίζομαι γιατί δεν μοιάζω στην τάδε σταρ ή στη δείνα μοντέλα! Ούτε να προσπαθώ μάταια να τους μοιάσω, λες και θα κερδίσω κανένα έπαθλο.

Αφού να σκεφτείς, μου πέρασε από το μυαλό πως ακόμα και οι αθλητές θα με λυπόντουσαν αν έβλεπαν το δράμα μου, αλήθεια! Τέτοιο στρατιωτικής πειθαρχίας πρόγραμμα λίγοι έχουν. Ξέρεις τι είναι, αντί να ανταλλάζεις συνταγές φαγητών με τις φίλες σου, να ανταλλάζεις αποτυχημένες δίαιτες; Ξέρεις τι είναι να πρέπει να βάλεις στην άκρη το αγαπημένο σου παλτό, που το χρυσοπλήρωσες κιόλας, γιατί έφυγε απ’ τη μόδα;

Κι ενώ έχεις περάσει τη μισή σου ζωή στον αγώνα της ομορφιάς, να βλέπεις τη δίμετρη κουκλάρα δίπλα σου στο κομμωτήριο, να κλαίει γοερά γιατί της έκοψαν μισό πόντο παραπάνω τα μαλλιά! Ας ήμουν σαν και σένα μανούλα μου κι ας με κούρευαν γουλί!!

Τι τα θες! Αγωνιζόμαστε για να αγγίξουμε το όνειρο κι αυτό σαν όνειρο που είναι, μας ξεπερνάει.

Και ξυπνάς ένα πρωί με το πόδι της χήνας στο μάτι, διπλοσάγονο και πλαδαρή κοιλιά κι αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος! Και πόσο χρόνο έχασες για να προσπαθείς! Πόσα πράγματα δεν χάρηκες, πόσα χρήματα ξόδεψες, πόσο θύμα είσαι τελικά! 

Photo by Karim MANJRA on Unsplash

Όταν ο καιρός καλυτερεύει και η ηλιοφάνεια και η ζέστη αυξάνονται, οι στιγμές χαλάρωσης έρχονται στο μυαλό μας μαζί με ένα παγωμένο καφέ, που συνήθως είναι στιγμιαίος.

Πόσα γνωρίζουμε όμως για τον στιγμιαίο καφέ ζεστό ή κρύο;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι είναι χαμηλότερης ποιότητας καφές, ενώ άλλοι, έχοντας γίνει αγαπημένη συνήθεια, τον καταναλώνουν σε μεγάλες ποσότητες καθημερινά 

Ανατρέχοντας σε πληροφορίες για τη δομή και τις επιπτώσεις του στον οργανισμό, ανακάλυψα ένα άρθρο που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Σύμφωνα με τη Διαιτολόγο - Διατροφολόγο Μαρία Ζερβού, υπάρχουν πολλά επιστημονικά ευρήματα που καταρρίπτουν τους μύθους γύρω από το στιγμιαίο καφέ.

Είναι γνωστό πλέον ότι ο καφές εκτός από την καφεΐνη περιέχει και μια σειρά από πολυφαινόλες, λιγνάνες, αλκαλοειδή και κατά την παρασκευή του παράγονται βιταμίνες και μέταλλα, που είναι χρήσιμα για τον οργανισμό.

Σύμφωνα με μελέτες αυτά τα συστατικά είναι ικανά να συμβάλλουν τόσο στη βελτίωση της διάθεσης, όσο και στη μείωση του οξειδωτικού στρες.

Ο στιγμιαίος καφές όμως περιέχει τα συστατικά αυτά;

Είναι καλός για τον οργανισμό μας ή πρέπει να τον αποφεύγουμε;

Σίγουρα τίποτα δεν συγκρίνεται με την απόλαυση ενός καφέ, που θα τον φτιάξει κάποιος που γνωρίζει τον τρόπο και θα μας τον σερβίρει ενώ εμείς χαιρόμαστε τον ήλιο με την παρέα μας σε ένα υπαίθριο καφέ. Στο σπίτι όμως οι πιο πολλοί καταναλώνουμε στιγμιαίο καφέ, μια συνήθεια που φτάνει στο 50% της συνολικής κατανάλωσης, κυρίως στην Ελλάδα.

Ο στιγμιαίος καφές δεν διαφέρει από αυτόν που παρασκευάζεται με βρασμό, παρά μόνο στην υγρασία. Προέρχεται δηλαδή από ξηρό εκχύλισμα καφέ. Δεν είναι χημικός. Είναι αυτό που θα λέγαμε προβρασμένος και αποξηραμένος. Παρασκευάζεται από αλεσμένους κόκκους καφέ, στη συνέχεια αφαιρείται το νερό από το εκχύλισμα για να δημιουργηθούν τα ξηρά θραύσματα ή η σκόνη και συσκευάζεται. Γι' αυτό όταν προσθέτουμε το νερό, έχουμε ένα μυρωδάτο ρόφημα που δεν διαφέρει σε όψη και άρωμα από τον μη στιγμιαίο.

Αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει και η μελέτη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών σύμφωνα με την οποία δεν παρατηρήθηκαν μη φυσιολογικές εκκρίσεις στο στομάχι, όσων κατανάλωσαν καφέ ανεξάρτητα από το αν ήταν στιγμιαίος ή όχι. 

Με δεδομένο ότι ο καφές είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικά η κατανάλωσή του σε μέτριες δόσεις (40 ως 300 mg μπορεί να ενισχύσει την πνευματική διαύγεια και να βελτιώσει την αθλητική απόδοση.

Προσοχή πάντα να μην το παρακάνουμε!

Διαβάστε λεπτομέρειες για το στιγμιαίο καφέ στο άρθρο της Μαρίας Ζερβού Διαιτολόγου - Διατροφολόγου στο medNutrition.gr

Αρχική photo by Solen Feyissa on Unsplash

Αγαπημένοι φίλοι του "to e-periodiko mas" θέλω να σας ενημερώσω σήμερα για μια αλλαγή που έγινε στο blog σχετικά με το Newsletter ή όπως το λέμε ελληνικά, την παρακολούθηση των αναρτήσεων μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail).

Όπως θα γνωρίζετε οι περισσότεροι, όλα τα ηλεκτρονικά μέσα διαθέτουν αυτό τον τρόπο για να μπορούν να ενημερώνονται οι αναγνώστες για κάθε τι καινούργιο που δημοσιεύεται. Αυτό που πρέπει να κάνει ο κάθε αναγνώστης είναι να βάλει τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου στη φόρμα και στη συνέχεια να το επιβεβαιώσει, μόλις λάβει το ανάλογο μήνυμα. Σε αυτό το κομμάτι τίποτα δεν άλλαξε!

Αυτό που άλλαξε είναι η πλατφόρμα υποστήριξης της διαδικασίας αυτής. Μέχρι τώρα υποστηριζόταν από την Feedburner, η οποία κλείνει. Για να μην μείνουν οι αναγνώστες κάθε μέσου στο κενό και πάψουν να ενημερώνονται για τις νέες αναρτήσεις, η πλατφόρμα μας ενημέρωσε έγκαιρα πως δεν θα παρέχει άλλο τις υπηρεσίες της από τον ερχόμενο μήνα.

Για το λόγο αυτό, επέλεξα μια άλλη πλατφόρμα έτσι ώστε να μην αλλάξει τίποτα για όσους έχουν ήδη εγγραφεί στο newsletter του περιοδικού δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία και σε νέους αναγνώστες να κάνουν εγγραφή. Η πλατφόρμα που επέλεξα είναι η follow.it και μπορείτε να ανακαλύψετε τις πολλές δυνατότητες που σας παρέχει, πέρα από την ενημέρωσή σας για τις αναρτήσεις του blog.

Τώρα, έχετε τη δυνατότητα να παρακολουθείτε τις αναρτήσεις του περιοδικού όχι μόνο βάζοντας το e-mail σας στη φόρμα του newsletter, όπως ήδη πολλοί έχετε κάνει και υποστηρίζεται πλέον από αυτή την πλατφόρμα, αλλά και πατώντας στο εικονίδιο που γράφει "follow this blog" και βρίσκεται κάτω στη δεξιά στήλη (για όσους μπαίνουν από υπολογιστή) ή στο κάτω μέρος της οθόνης (για όσους μπαίνουν από κινητό ή tablet) και είναι το ακόλουθο.

Η εγγραφή είναι βεβαίως δωρεάν, όπως και η χρήση της πλατφόρμας.

Αυτό που θέλω να τονίσω είναι πως δεν άλλαξε τίποτα ως προς την διαδικασία. Η ανάρτηση είναι ενημερωτική για όσους θέλουν να κάνουν εγγραφή μέσω e-mail στο blog και διευκρινιστική για όσους  την έχουν κάνει ήδη και πιθανόν θα βρουν μήνυμα στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο που θα τους ζητά να κάνουν νέα επιβεβαίωση του e-mail τους μέσω άλλης πλατφόρμας από αυτή που ως τώρα γνώριζαν.

Ελπίζω να σας κατατόπισα!

Αν χρειαστείτε κάτι ακόμα, μη διστάσετε να αφήσετε μήνυμα κάτω από την ανάρτηση

 ή στο eperiodiko1@gmail.com