Άλλη μια μέρα στο μαγκανοπήγαδο...

Άλλη μια μέρα στο μαγκανοπήγαδο...



Σηκώθηκε αλαφιασμένη από το κρεβάτι με το πρώτο χτύπημα του ρολογιού, όπως κάθε πρωί! Δεν ήθελε να ξυπνήσει ούτε τα παιδιά, ούτε τον άντρα της από τόσο νωρίς. Ένα γρήγορο ντους έθεσε τον οργανισμό της σε λειτουργία, για να ετοιμαστεί με ταχύτητα, που θα ζήλευε και πεζοναύτης και μετά από δυο γρήγορες γουλιές καφέ, να ετοιμάσει το πρωινό της οικογένειας, για να σκορπίσουν, ο καθένας στη δική του δουλειά ή ασχολία.

Η ίδια διαδικασία κάθε μέρα… οι μήνες άλλαζαν, άλλαζαν οι εποχές κι εκείνη, ζούσε περιμένοντας το Σαββατοκύριακο, τις διακοπές του καλοκαιριού, άντε και των Χριστουγέννων και του Πάσχα, για να ζήσει λίγο χωρίς το ρολόι.

Όχι πως τα κατάφερνε πάντα, αλλά υπήρχε αυτή η ψευδαίσθηση ότι δεν την κυνηγά ο χρόνος. Ένας χρόνος αμείλικτος που αλλάζει τα μαλλιά, το σώμα, τις αντοχές αλλά, μένει ασυγκίνητος όταν πρόκειται να χαρείς κάτι για λίγο παραπάνω. Πεισμώνει και δεν σου επιτρέπει καμιά αλλαγή, παρά μόνο, όταν δεν θα το θες! Όπως τότε που βρέθηκε ξαφνικά άνεργη και έμεινε στο σπίτι σαν το θηρίο στο κλουβί, με τις υποχρεώσεις να τρέχουν κι εκείνη να κοιτά το πορτοφόλι, που αγκομαχούσε στα έξοδα. Ένας μισθός δεν έφτανε ποτέ κι αυτή η αναγκαστική «παύση» ήταν χειρότερη κι από εφιάλτη.

Όμως ευτυχώς πέρασε το κακό, το πτυχίο φάνηκε για μια ακόμα φορά χρήσιμο και η καθημερινή ρουτίνα και ο αγώνας δρόμου για να τα προλάβει όλα, ήταν πια ένα με το δέρμα της. Το προτιμούσε, μα δεν της άρεσε. Δεν είχε χρόνο για κείνη κι αυτό, όσο περνούσε ο καιρός, την στεναχωρούσε και περισσότερο. Ούτε στο κομμωτήριο δεν προλάβαινε να πάει, εκτός κι αν ήταν ειδική περίσταση.

Αυτός ο σύζυγος δεν βοηθά καθόλου, θα σκεφτόταν κανείς! Πώς να βοηθήσει όμως όταν δουλεύει 12ωρα ή και 14ωρα καμιά φορά; Με τι κουράγια να βάλει χεράκι στο οτιδήποτε! Συγκάτοικοι είχαν καταλήξει με τον καιρό, άθελά τους. Ραντεβού έδιναν στον καναπέ τα βράδια για ταινία και τους έπαιρνε ο ύπνος, πριν συμπληρωθεί το πρώτο τέταρτο. Τουλάχιστον όμως, ήταν αγκαλιά! Αγκαλιά στον ύπνο της κόπωσης, αγκαλιά στον καναπέ με την τηλεόραση ανοιχτή και το φως να καίει…
Παλιότερα, σκέφτονταν πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά και θα αλαφρώσουν λίγο. Με τον καιρό διαπίστωσαν πως όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, μεγαλώνουν και οι ανάγκες και μικραίνει ο χρόνος. Τους ξεμακραίνει από το όνειρο της ξένοιαστης οικογένειας, σαν αυτές που βλέπει κανείς στις διαφημίσεις και αναρωτιέται πού έκανε το λάθος!

Μια άλλη «Μαίρη Παναγιωταρά» η ζωή μου, σκεφτόταν την ώρα που μάζευε τα παιχνίδια από το πάτωμα… κι ύστερα σου λένε "γυναικεία χειραφέτηση και ανεξαρτησία". Να παντρευτείς και να γεμίσεις υποχρεώσεις που σε κάνουν λάστιχο, μοιάζει ζωντανός εφιάλτης, να μείνεις ελεύθερη, είσαι ο καημός της μαμάς με τη μουρμούρα της να μη σ’ αφήνει να ησυχάσεις. Να κάνεις καριέρα χωρίς παιδιά, μοιάζει φαγητό χωρίς αλάτι. Να κάνεις παιδιά και να τα μεγαλώνεις κλεισμένη στο σπίτι, σε κάνει δυστυχή και εξαρτώμενη. Χωρίς αποδοχές, χωρίς σύνταξη στα γεράματα… μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα η γυναικεία πορεία, μοιάζει γρίφος άλυτος στην καλύτερη περίπτωση. Βρε μήπως βάλαμε τα χέρια μας και βγάλαμε τα μάτια μας, αναρωτιόταν τώρα σε μια κρίση αυτογνωσίας και επαναπροσδιορισμού.

Ο ήχος του μηνύματος στο τηλέφωνό της, έβαλε τέλος στις σκέψεις που έτρεχαν ανεξέλεγκτα. «Μεθαύριο 8 Μαρτίου, θα πιούμε ποτό όλες οι γυναίκες του γραφείου. Μη διανοηθείς να μην έρθεις!» έλεγε το μήνυμα…
«Στη μέση της βδομάδας; Πάτε καλά βρε κορίτσια;» έστειλε την απάντηση.
«Είναι η μέρα της γυναίκας, ας μην την αφήσουμε να πάει χαμένη» διάβασε τον αντίλογο και θυμήθηκε…

Θυμήθηκε όλα εκείνα που την κάνουν να χαμογελά, όσο κουρασμένη κι αν είναι. Το βλέμμα του συντρόφου της, το γέλιο των παιδιών της, οι ζωγραφιές στο ψυγείο, οι Κυριακές που παίζουν όλοι μαζί στο σαλόνι, το κόκκινο κρασί που ζεσταίνεται κάθε φορά που την παίρνει ο ύπνος στην αγκαλιά του, πριν ακόμα το γευτεί!

Θυμήθηκε όλα αυτά που σηματοδοτούν τη ζωή της, που της δίνουν νόημα, υπόσταση και δύναμη! Όλα αυτά που την κάνουν να νιώθει γυναίκα! Κουρασμένη μεν, αλλά γυναίκα!!...




[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Η Αττική σε κίνδυνο!

Η Αττική σε κίνδυνο!




Έχοντας δεδομένα κάποια πράγματα στη ζωή μας, δεν συνειδητοποιούμε τον κίνδυνο που εγκυμονούν για την υγεία και το περιβάλλον. Άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους περιβάλλον και υγεία, είναι αυτά, που πρέπει να προστατεύονται με κάθε μέσο για να μπορούν να απολαμβάνουν ποιότητα ζωής, όλοι οι άνθρωποι!


Ένα ακόμα ψήφισμα του Avaaz, έρχεται να μας ενημερώσει και να μας αφυπνίσει για όσα μπορούν να συμβούν από τη λειτουργία του ΧΥΤΥ Γραμματικού του Δήμου Μαραθώνα, στη ΒΑ Αττική.
Πρόκειται για ένα θέμα που αφορά όχι μόνο τους κατοίκους της περιοχής όπως θα περίμενε κανείς ή όπως νομίζουμε οι περισσότεροι από μας. Αφορά την Αττική, το νομό με τους περισσότερους κατοίκους στη χώρα μας και λόγω της θέσης της, τη μόλυνση του νότιου Ευβοϊκού, όπου κολυμπά και ψαρεύει μεγάλος αριθμός κατοίκων και επισκεπτών.

Όπως μας ενημερώνει το mail του Avaaz, η Περιφέρεια Αττικής σχεδιάζει εδώ και χρόνια τη δημιουργία ΧΥΤΥ (Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων) στο Γραμματικό του Δήμου Μαραθώνα. Αυτή τη στιγμή, το έργο βρίσκεται στην ολοκλήρωσή του με την αγωνία των κατοίκων να φτάνει στα ύψη, για τις επιπτώσεις από τη λειτουργία του.


Οι λόγοι που κάνουν όλους να ανατριχιάζουν (σκεπτόμενοι και μόνο τη λειτουργία του) βασίζονται σε μια σειρά παράλογων και παράνομων ενεργειών που έχουν γίνει. Πρώτα - πρώτα, το σημείο που κατασκευάζεται. Βρίσκεται σε βουνό το οποίο και εξαφανίστηκε σταδιακά για τη δημιουργία του. Στο σημείο υπάρχουν πηγές και ρέματα τα οποία καταλήγουν στις κοντινές παραλίες (στον Ευβοϊκό) και ήδη, παρά τα έργα προφύλαξης που έχουν γίνει, κατεβαίνει ιζηματογενής λάσπη τόσο στη παραλία του Σέσι Γραμματικού, όσο και στις υπόλοιπες. Φανταστείτε να κατεβαίνουν τοξικά υπολείμματα...

Θα επηρεαστεί άμεσα ο υδροφόρος ορίζοντας σύμφωνα και με την έκθεση του καθ. Γεωλογίας & Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κ. Λέκκα, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Νέα". Μεταξύ άλλων ο κ. Λέκκας αναφέρει: "το... μαύρο υγρό των αποστραγγισμάτων των σκουπιδιών - τα επικίνδυνα δηλαδή "κατακάθια" των απορριμμάτων - εξαπλώνεται με εντυπωσιακό τρόπο. Από την Ελευσίνα και τον Ασπρόπυργο ως τις παρυφές της Φυλής και των Αχαρνών, όλες οι μετρήσεις σε βάθος 20, 50, 70 και 100 μέτρων ανίχνευσαν κάδμιο, αρσενικό, κυάνιο, μόλυβδο και ψευδάργυρο». Το υπέδαφος μιας ολόκληρης περιοχής θεωρείται πλήρως κατεστραμμένο. «Σε όλη αυτή την έκταση δεν μπορεί να γίνει καμία γεώτρηση, ενώ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η επιφάνεια για καλλιέργειες. Όσο πιο κοντινές στη χωματερή ήταν οι περιοχές από όπου είχαν ληφθεί τα δείγματα, τόσο οι ρύποι ανιχνεύονταν ακόμα και σε μηδενικό βάθος, στην επιφάνεια του εδάφους". 


Στα παραπάνω προστίθεται και το ενεργό σεισμικό ρήγμα του Ωρωπού, που βρίσκεται στο σημείο, καθώς και η μικρή απόσταση από τη λίμνη του Μαραθώνα η οποία όπως μαθαίνουμε χρησιμοποιείται για πότισμα στις καλλιέργειες της περιοχής. Να σημειώσουμε εδώ, πως είναι μια τεχνητή λίμνη η οποία δημιουργήθηκε από την ανέγερση του Φράγματος του Μαραθώνα στη συμβολή των χειμάρρων Χαράδρου και Βαρνάβα σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από την πόλη του Μαραθώνα, για την ύδρευση της Αθήνας, αποδεικνύοντας περίτρανα την ύπαρξη ρεμάτων, πηγών και χειμάρρων στην περιοχή.
Και αναρωτιόμαστε πώς γίνεται η Πολιτεία να απαγορεύει σε αρκετών χιλιομέτρων ακτίνα από τη λίμνη, την οικοδόμηση κατοικιών και επιτρέπει την οικοδόμηση ΧΥΤΥ!!!


Για όλους αυτούς τους λόγους η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει απεντάξει διαπαντός το έργο από τη χρηματοδότηση ως περιβαλλοντικά επιζήμιο (αφού δεν πληρεί τις προϋποθέσεις) και θα επιβάλλει πρόστιμα με τη λειτουργία του. Παράλληλα θα ζητήσει τα χρήματα, που ήδη δαπάνησε για την κατασκευή του, να επιστραφούν.

Ο ΧΥΤΥ Μαραθώνα θα μας κοστίζει με άλλα λόγια, όχι μόνο υγεία αλλά και κάμποσα εκατομμύρια το χρόνο!!

Το επιχείρημα πως ο ΧΥΤΥ Γραμματικού του Δ. Μαραθώνα, θα αντικαταστήσει το ΧΥΤΑ της Φυλής, αφού θα λειτουργεί η ανακύκλωση και στο Γραμματικό θα πηγαίνουν μόνο τα υπολείμματα (τα πιο σοβαρά στην ουσία για την υγεία, τοξικά κλπ) είναι σαθρό, αν σκεφτεί κανείς πως η Φυλή θα λειτουργεί τουλάχιστον μέχρι και το 2035 (σύμφωνα με την Περιφέρεια Αττικής).

Ο Σαρωνικός μολύνθηκε, τώρα πρέπει να μολυνθεί και ο Ευβοϊκός;

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, διαβάζοντας το κείμενο της ψηφοφορίας νιώσαμε την ανάγκη να το μοιραστούμε μαζί σας και να σας ενημερώσουμε για την οικολογική βόμβα που κατασκευάζεται στην Αττική, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία όλων!

Πάρτε θέση εδώ, γιατί η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας, είναι στο χέρι όλων μας!






[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Βγάλε τη μάσκα...

Βγάλε τη μάσκα...



Η πρόσκληση απ’ την αρχή της φάνηκε αστεία. Μασκέ πάρτι, οργανωμένο από τους συναδέλφους στο γραφείο. Δεν ήταν το καλύτερό της, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είχε χιούμορ ή πως δεν τολμούσε να τσαλακωθεί, αλλά δεν της πήγαινε κιόλας κι έτσι, την άφησε πάνω στο τραπέζι του σαλονιού, μέσα σε ένα βιβλίο, από τα πολλά που έκαναν παρέα στα χαριτωμένα διακοσμητικά.

Εκείνο το κυριακάτικο πρωί, όπως έπινε τον καφέ της, πήρε στο χέρι της το βιβλίο και τη θυμήθηκε πάλι…
Μα δεν είμαστε λίγο μεγάλοι γι’ αυτά; σκέφτηκε
Όσο είμαστε παιδιά, έχει το γούστο του. Έχει διαφορετική σημασία. «Ντυνόμαστε» τους ενήλικες, τους αγαπημένους μας ήρωες, αυτό που τέλος πάντων αγαπάμε ή θαυμάζουμε. Αυτό που θέλουμε να γίνουμε, κάποτε…
Τώρα, τι νόημα μπορεί να έχει το αστείο κοστούμι ή η ενδυμασία μιας άλλης εποχής; Θα με κάνει να διασκεδάσω περισσότερο και πώς; Ή μήπως κρύβοντας το πρόσωπό μου για λίγο κάτω από μία μάσκα, θα με απελευθερώσει; Και από τι; Από αυτά που κουβαλάω μέσα μου; Δεν ζούμε πια στις εποχές, που οι άνθρωποι καταπίεζαν τα «θέλω» τους κάτω από κοινωνικά στερεότυπα. Μπορούμε να είμαστε ο εαυτό μας χωρίς αναστολές. Άλλωστε, οι άνθρωποι δεν αλλάζουν με ένα κοστούμι, ούτε κρύβονται κάτω από μια μάσκα, κατέληξε και έκλεισε ξανά το βιβλίο, μαζί με τους όποιους προβληματισμούς για το πάρτι. Ήταν αποφασισμένη να το αγνοήσει και αφέθηκε στο άρωμα του καφέ και στην ομορφιά του τοπίου, που ξυπνούσε μαζί της και απλωνόταν ειδυλλιακό μπροστά στα μάτια της.

Το τηλέφωνο ήχησε μέσα στη σιωπή κάνοντάς τη να αναπηδήσει!
- Μη μου πεις ότι κοιμάσαι ακόμα!... ακούστηκε η καλύτερή της φίλη
 Έχω ξυπνήσει εδώ και ώρα, πίνω καφέ και ρεμβάζω, απάντησε καθησυχαστικά
- Λοιπόν, για πες μου! Αποφάσισες τι θα φορέσεις στο αποψινό πάρτι;
- Άσε με βρε Μάνια, με τα παιδιάστικα! Δε θα έρθω...
- Ούτε να το σκέφτεσαι! Θα έρθεις, ακόμα κι αν χρειαστεί να σε σύρω δεμένη χειροπόδαρα, δήλωσε η Μάνια ανυποχώρητη
- Έλα τώρα, αφού το ξέρεις, αυτά δεν μου πάνε!
- Κουταμάρες! Θα περάσουμε όμορφα, όλοι γνωστοί θα είναι, θα ξεδώσουμε!
 Όχι άστο, βαριέμαι!...

Τρία λεπτά αργότερα, η Μάνια που δεν δεχόταν το «όχι» ως απάντηση, χτυπούσε το κουδούνι…
- Απ’ έξω ήσουν; ρώτησε με απορία
- Μα φυσικά! Ήξερα τις απαντήσεις σου, πριν καν τις ξεστομίσεις, αλλά αυτή τη φορά, θα κάνεις το δικό μου χατίρι. Αρκετά, έκανα εγώ το δικό σου. Σειρά σου τώρα!

Δεν μπορούσε να της αρνηθεί όταν επέμενε μ’ αυτό τον τρόπο. Στο κάτω – κάτω, ένα δίκιο το είχε. Ποτέ στο παρελθόν, από τότε που γνωρίστηκαν στο γραφείο και έγιναν φίλες, δεν την ακολούθησε σε ανάλογες προσκλήσεις και έτσι όπως ήταν αποφασισμένη τώρα και με το αποκριάτικο κοστούμι στο χέρι, κανείς δεν θα μπορούσε να της αρνηθεί!...

Η Μάνια εισέβαλε χαμογελαστή με θριαμβευτικό ύφος και δίνοντάς της τη στολή, την αγκάλιασε με ενθουσιασμό!
- Λοιπόν, εδώ στα έχω όλα! Ρούχα, μάσκα, τα πάντα! Μην καθυστερήσεις, στις 9 θα είμαι έτοιμη, πέρνα να με πάρεις!
- Τι κουβάλησες εδώ, πώς θα οδηγήσω φορώντας όλα αυτά; Ψέλλισε τρομοκρατημένη…
 Μην ανησυχείς, όταν δεις τι θα φορέσεις, θα καταλάβεις πως δεν είναι δύσκολο! Φεύγω τώρα, τα λέμε το βράδυ…

Έμεινε εμβρόντητη μπροστά στην ανοιχτή πόρτα, με τα ρούχα στο χέρι και την απορία στο πρόσωπο και σα να ήθελε να συρρικνώσει το χρόνο και να μεταπηδήσει ευθύς στην επόμενη μέρα, έκλεισε την πόρτα πίσω της με αναστεναγμό!...

Οι ώρες κύλησαν απίστευτα γρήγορα, τόσο που νόμισε για μια στιγμή πως απότομα το πρωί διαδέχτηκε το βράδυ, χωρίς μεσημέρι, χωρίς απόγευμα!...

Άνοιξε το πακέτο αποφασισμένη να υποστεί το πάρτι με αξιοπρέπεια. Η στολή του «Ντόμινο» που της έφερε η Μάνια, ήταν πραγματικά ό,τι έπρεπε για κείνη. Φόρεσε άνετα ρούχα μέσα από το μανδύα του και στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη, για να φορέσει τη μάσκα.

Τι παράξενο! Η εικόνα της, όχι μόνο της άρεσε, αλλά χαμογελούσε χωρίς καν, να το περιμένει! Η μαύρη κουκούλα κάλυπτε τα σκούρα μαλλιά της και έπεφτε τόσο όμορφα πάνω στους ώμους της, ενώ η μάσκα με τις χρυσές λεπτομέρειες πρόσθετε γοητεία και μυστήριο στην τελική εικόνα!

Κοίταξε το ρολόι και έπιασε τον εαυτό της να ανυπομονεί! Να ανυπομονεί, γι’ αυτό που ήθελε διακαώς να αποφύγει!
Κοίταξε άλλη μια φορά το είδωλλό της στον καθρέφτη. Άρχισε να παραδέχεται πως τώρα της άρεσε η ιδέα και αναρωτιόταν τι την έκανε τόσα χρόνια να το αρνείται!


«Έβαλα μια μάσκα, βγάζοντας μια άλλη» σκέφτηκε και έκλεισε την πόρτα πίσω της…


[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Η "Οδύσσεια των Υλικών" στο Ζάππειο Μέγαρο...

Η "Οδύσσεια των Υλικών" στο Ζάππειο Μέγαρο...



Η έκθεση "A Jewel Made in Greece" και πάλι εδώ, πιστή στο ραντεβού για τέταρτη χρονιά, έρχεται να μας μαγέψει με τις δημιουργίες Ελλήνων σχεδιαστών - παραγωγών σύγχρονου κοσμήματος, συνεχίζοντας τον δημιουργικό διάλογο, που ξεκίνησε από την κ. Μαίρη Σαμόλη το 2014, ανάμεσα στον πολιτισμό της σύγχρονης τέχνης και τον πολιτισμό της ιστορίας του ελληνικού κοσμήματος.

Με τίτλο "Η Οδύσσεια των Υλικών" και κύριο σκοπό να παρουσιάσει αλλά και να προωθήσει το σύγχρονο ελληνικό κόσμημα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο, ανοίγει τις πόρτες της από τις 3 Μαρτίου ως και τις 6 Μαρτίου 2017. Στην ανανεωμένη ομάδα "A Jewel Made in Greece" συμμετέχουν 61 σπουδαίοι σχεδιαστές οι οποίοι με έμπνευση και δημιουργικότητα αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τη διαχρονικότητα του ελληνικού κοσμήματος, κατατάσσοντάς το παράλληλα σε μια μια σεβαστή μορφή τέχνης άρρηκτα δεμένης με τον παρελθόν και τον πολιτισμό μας.

Φέτος, παρουσιάζουν τις δημιουργίες τους σε τέσσερις ενότητες προσπαθώντας να μας διδάξουν τα μυστικά του χρυσού, του ασημιού, των διαμαντιών και άλλων πολύτιμων και ημιπολύτιμων λίθων, έχοντας μαζί τους ως επιστημονικό συνεργάτη τον έγκριτο Γεμολόγο κ. Γιώργο Σπυρομήλιου.
Με ταλέντο, μεράκι, αλλά κυρίως ψυχή, ξεκινούν ξανά αυτό το ταξίδι ομορφιάς και πολιτισμού για να αποδείξουν περίτρανα πως το ελληνικό κόσμημα υπάρχει, είναι δυνατό, σύγχρονο χωρίς να χάνει τις καταβολές του και επιθυμητό από όλο τον κόσμο.

Η έκθεση φιλοξενείται στο Ζάππειο Μέγαρο και είναι υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Επίτιμη προσκεκλημένη η Bryna Pomp, Jewelry Specialist, Loot Curator: Mad About Jewlry, Museum of Arts and Desing, New York. Στο χώρο της έκθεσης θα προβάλλεται η ταινία: "Η Οδύσσεια των Υλικών", παραγωγής του "A Jewel Made in Greece", που είναι ένα τιμητικό αφιέρωμα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου έγιναν και τα γυρίσματα, ενώ για πρώτη φορά θα εκτεθεί εκτός του Επιγραφικού & Νομισματικού Μουσείου, ο "Θησαυρός του Οσμάν".

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: 10:00 π.μ. - 22:00 μ.μ.
Εγκαίνια: Παρασκευή 3 Μαρτίου, στις 19:00 μ.μ.


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Ποιοι άνθρωποι είναι τοξικοί;

Ποιοι άνθρωποι είναι τοξικοί;



Ενδεχομένως ο όρος "τοξικοί" να φαίνεται υπερβολικός, σίγουρα όμως πολλοί, τους έχετε συναναστραφεί κι ας μην έχετε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς κάνουν!
Ας τους γνωρίσουμε λοιπόν λίγο καλύτερα, για να μπορέσουμε να τους αποφύγουμε ή και να τους απομακρύνουμε από τη ζωή μας, αν υπάρχουν, αλλά να κατανοήσουμε και το δικό μας ρόλο σε μια "τοξική σχέση".

Τοξικοί είναι οι άνθρωποι εκείνοι, που απομυζούν κάθε αισιοδοξία και αυτοεκτίμηση από τους άλλους. Κι επειδή αυτό ακούγεται πολύ γενικό και ίσως αόριστο, ας το προσδιορίσουμε καλύτερα, μια που το συγκεκριμένο είδος ανθρώπων δεν είναι εύκολο να το αναγνωρίσει κανείς με την πρώτη ματιά, ούτε με την πρώτη χειραψία.
Να αναφέρουμε εδώ, πως σύμφωνα με τη Jodie Gales, MA ψυχοθεραπεύτρια και σύμβουλο στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας, ο όρος "τοξικοί" δεν αναφέρεται στο σύνολο της προσωπικότητας κάποιου, αλλά στο είδος της σχέσης, που δημιουργεί με άλλους ανθρώπους. Δεν είναι λίγες οι φορές, που ένας τοξικός άνθρωπος είναι ένας άνθρωπος πληγωμένος για κάποιο λόγο και δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του, ούτε να πάρει την ευθύνη, που του αναλογεί. Επιπλέον δεν μπορεί να αναγνωρίσει τόσο τις ανάγκες του, όσο και τις συνέπειες που έχουν οι πράξεις του.
Συχνά μάλιστα μέσα από τους ρόλους, που αναλαμβάνει και θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε παρακάτω, προσπαθεί να ικανοποιήσει τις ψυχικές του ανάγκες, αλλά με τον πιο ανθυγιεινό τρόπο.

Πρώτα απ' όλα, ένας τοξικός άνθρωπος είναι ο χειρότερος ακροατής. Δεν ενδιαφέρεται για το συνομιλητή του, ούτε στο ελάχιστο και το μόνο που κάνει με κάθε ευκαιρία είναι να μιλά για τον εαυτό του, τις δυσκολίες που έχει στη δουλειά του, τα "δράματα" που αντιμετωπίζει στο σπίτι του και για τους ατελείωτους αγώνες που δίνει. Δεν ρωτά ποτέ για τους άλλους, ούτε και μπαίνει στη διαδικασία να τους ακούσει ή να εκφράσει μια καλή κουβέντα. Αρχίζει πάντα τη συζήτηση με το ρήμα "εγώ" και πάντα τα ξέρει όλα. Οι τοξικοί άνθρωποι, έχουν μόνο ένα θέμα συζήτησης, τον εαυτό τους!

Πιστεύουν πως κανένας δεν είναι ανώτερος ή εξυπνότερους από αυτούς. Όμως παράλληλα είναι χαμογελαστοί, έχουν μια επιτηδευμένη καλοσύνη με τους γύρω τους και με την πρώτη ματιά πείθουν για τις καλές τους προθέσεις. Μπορούν να γίνουν εύκολα σαγηνευτικοί, έχοντας ως σκοπό τους να μειώσουν τους άλλους για να επιβεβαιώσουν τη δική τους ανωτερότητα.

Κι επειδή ξέρουν πολύ καλά πως θα γίνουν αντιληπτοί αργά ή γρήγορα, φροντίζουν να παίζουν το ρόλο του θύματος. Κάθε δύσκολη κατάσταση που ζουν είναι αποτέλεσμα των λαθών των άλλων και ποτέ δική τους ευθύνη. Όσες δικαιολογίες και ψέμματα κι αν προβάλλουν για μια άσχημη κατάσταση να ξέρετε πως πρώτα απ' όλους τις έχουν πιστέψει οι ίδιοι. Τα βλέμματα συμπόνιας, που εισπράττουν είναι η επιβεβαίωση και η κρυφή χαρά τους.

Είναι τρομερά επικριτικοί ακόμα και με ανθρώπους, που δεν γνωρίζουν καθόλου. Δεν βγαίνει εύκολα καλός λόγος από το στόμα τους κι αν βγει θα είναι μια προσεκτικά καλυμμένη προσβολή. Όσο κι αν σας εντυπωσιάζει αυτό, μέσα από αυτή τη διαρκή σύγκριση με τους άλλους βγάζουν (αυθαίρετα πάντα) τον εαυτό τους καλύτερο κι αυτό τους καθησυχάζει και τους δίνει αυτοπεποίθηση.

Είναι ομολογουμένως πολύ δύσκολο να τους καταλάβει κανείς. Γι' αυτό βάλτε ένα ερωτηματικό μεγάλο σε ανθρώπους, που έχουν πάντα να διηγηθούν μια άσχημη ιστορία για κάποιο άλλο, πάντα πίσω από την πλάτη του, την οποία μάλιστα θα διανθίσουν με ψέμματα, αφού είναι άριστοι ψεύτες.

Το ενδιαφέρον τους μπορεί να τσακίσει τον καθένα. Θα ρωτήσουν "τι κάνεις" για να απαντήσουν μόνοι τους "γιατί δεν φαίνεσαι καλά", τα περνούν όλα, στη ζωή των άλλων, από εξονυχιστικό έλεγχο ρωτώντας με αδικαιολόγητη οικειότητα ακόμα και πολύ προσωπικά πράγματα, που δεν θέλει κάποιος να τους πει, πάντα από "ενδιαφέρον", ενώ είναι ικανοί να γκρινιάζουν για το παραμικρό διαλύοντας κάθε καλή διάθεση και κέφι στον περίγυρο.

Δεν θα χάσουν ευκαιρία να περιαυτολογήσουν και να αναφέρουν με κάθε λεπτομέρεια τα μεγάλα τους επιτεύγματα, που όλα έγιναν κάτω από τραγικά αντίξοες συνθήκες, δεν παραδέχονται ποτέ τα λάθη τους, τα οποία ακόμα κι όταν είναι αυταπόδεικτα φταίνε οι άλλοι, ενώ πολλές φορές φέρονται σαν έφηβοι και σπάνια θα δώσουν σημασία σε ανθρώπους, που δεν είναι υψηλού εισοδήματος και κοινωνικού status.

Αυτό που συνήθως παρατηρείται είναι πως τέτοιους ανθρώπους δύσκολα μπορεί κανείς να τους βγάλει ολοκληρωτικά από τη ζωή του, είτε γιατί είναι μέλη της ευρύτερης οικογένειας, είτε γιατί βρίσκονται στον εργασιακό περίγυρο.

Αν έχετε εντοπίσει τέτοιους ανθρώπους στη ζωή σας και δεν μπορείτε να τους απομακρύνετε, καλό είναι να εκτίθεστε όσο λιγότερο γίνεται στην τοξικότητά τους. Ένας τρόπος είναι να σταματήσετε με μια δικαιολογία κάθε γκρίνια ή επικριτική συζήτηση. Δεν χρειάζεται να μοιράζεστε τίποτα προσωπικό μαζί τους, ούτε καλό, ούτε κακό. Κυρίως όμως δεν πρέπει να πέσετε στο δικό τους επίπεδο και να γίνετε και εσείς τοξικοί.

Αν τοξικοί άνθρωποι βρίσκονται στον οικογενειακό σας περιβάλλον η J. Gales συμβουλεύει: "Πείτε με αποφασιστικό τρόπο πώς αισθάνεστε, εξηγώντας τους πως ο λόγος που μοιράζεστε μαζί τους αυτά σας τα συναισθήματα είναι γιατί τους αγαπάτε και ενδιαφέρεστε να έχετε μια υγιή σχέση μαζί τους. Ορίστε και κυρίως διατηρήστε τα όριά σας. Εστιάστε την προσοχή σας στη φροντίδα του εαυτού σας. Και τέλος, αναρωτηθείτε, αν έχετε μπει σε ένα φαύλο κύκλο με αυτή τη σχέση, ειδικά αν έχετε μπει στη διαδικασία να δικαιολογείτε τη συμπεριφορά τους και αν προσπαθείτε να τους αλλάξετε. Στην περίπτωση, που τίποτα στην συμπεριφορά τους δεν αλλάξει, καλύτερα συνεχίστε τη ζωή σας χωρίς αυτούς".

Μην τους ανέχεστε, αλλά και μην τους μοιάσετε! Όλοι έχουμε στη ζωή μας πρόσωπα, που σαν ήλιοι φωτεινοί μας δίνουν χαρά και μας κάνουν καλύτερους. Επικεντρωθείτε σ' αυτούς και στα θετικά που σας συμβαίνουν. Θέστε όρια και μην τους ανέχεστε άλλο, χωρίς όμως να χάνετε την ψυχραιμία σας. Επιλέξτε ακόμα και τη μοναξιά αντί για την παρέα μαζί τους. Σίγουρα θα είναι παροδική, αφού άνθρωποι ξεχωριστοί πάντα υπάρχουν, αρκεί να μπούμε στη διαδικασία να τους ανακαλύψουμε!

Πηγή πληροφοριών:  huffingtonpost.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Ποιος θυμάται τη θεία Λένα;

Ποιος θυμάται τη θεία Λένα;



Ένα σημαντικό κομμάτι των παιδικών αναμνήσεων των δεκαετιών του 40, 50 και 60 περιέχει η έκθεση του Μουσείου Μπενάκη με τίτλο "Αγαπημένη θεία Λένα", η οποία είναι αφιερωμένη στην Αντιγόνη Μεταξά. Μια γυναίκα ξεχωριστή, μια παιδαγωγό σημαντική, που δημιούργησε τον πρώτο μόνιμο θεατρικό οργανισμό για παιδιά στην Αθήνα. 

Αφορμή για την έκθεση στάθηκε η εγγονή της Μαρία Ηλιού, που το καλοκαίρι του 2015, σε μια επισκευή του οικογενειακού παραθαλάσσιου σπιτιού, ανακάλυψε χαμένες φωτογραφίες της Α. Μεταξά από τις εκπομπές της στο ραδιόφωνο και εικόνες από τη ζωή της, που σήμερα αποτελούν μέρος της έκθεσης. 

Ποια όμως ήταν η Αντιγόνη Μεταξά, η ραδιοφωνική "θεία Λένα", που αγαπούσαν και άκουγαν όλα τα ελληνόπουλα;
Ήταν μια θρυλική μορφή. Οι παλιότεροι σίγουρα θα συμφωνήσετε με αυτό το χαρακτηρισμό. Έγραψε και ανέβασε παραστάσεις για παιδιά στο "Θέατρο του Παιδιού" από το 1933 ως το 1942. Το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει ακόμα 53 βιβλία για παιδιά ανάμεσά τους η πασίγνωστη Εγκυκλοπαίδεια του Παιδιού και η Μυθολογική Εγκυκλοπαίδεια ενώ παρουσίασε 4.500 ραδιοφωνικές εκπομπές για παιδιά από το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) από το 1939 ως το 1966, με γνωστότερες το "Η θεία Λένα στα μικρά παιδιά" και το "Καλημέρα Παιδάκια".

Η Α. Μεταξά πρωτοπαρουσίασε μια σειρά δίσκων βινιλίου με παραμύθια και παιδικά τραγούδια καθώς και τις πρώτες τηλεοπτικές παιδικές εκπομπές. Το 1965 η Ακαδημία Αθηνών τη βράβευσε για το έργο της.

Στην έκθεση παρουσιάζεται άγνωστο υλικό από τη ζωή και το έργο της από το προσωπικό της αρχείο το οποίο είχε οργανώσει η κόρη της Λήδα Κροντηρά καθώς και φωτογραφίες από το αρχείο του Μουσείου και φυσικά τα βιβλία της.

Παράλληλα με την έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1) θα παρουσιάζεται στο ίδιο κτίριο στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη (αίθουσα Ευριδίκης Κωστοπούλου) το ομώνυμο ντοκιμαντέρ. 

Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 12 Μαρτίου 2017 και η προβολή του ντοκιμαντέρ ως τις 19 του ίδιου μήνα. Την έκθεση επιμελήθηκε η κ. Μαρία Ηλιού και ιστορικός σύμβουλος ήταν ο κ. Αλέξανδρος Κιτρόεφ.


Λεπτομέρειες για το ωράριο και την είσοδο
 θα βρείτε κάνοντας κλικ εδώ

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Ο "φτωχός και μόνος καουμπόι"...

Ο "φτωχός και μόνος καουμπόι"...



Γεννήθηκε το 1943 στις 15 Ιουλίου, μεσ' την καρδιά του καλοκαιριού στην Αθήνα και έμελλε να μπει στις καρδιές όλων μας. Ο "φτωχός και μόνος καουμπόι" ο Λουκιανός Κελαηδόνης μεγάλωσε σε μια γειτονιά της Κυψέλης και από τα πέντε του χρόνια άρχισε να μαθαίνει πιάνο, χωρίς ποτέ να πάρει πτυχίο μουσικής. Αντίθετα πήρε πτυχίο Αρχιτεκτονικής από το ΕΜΠ, χωρίς ποτέ να εξασκήσει το επάγγελμα αυτό.

Μεγάλη του αγάπη η μουσική, τον κέρδισε ολοκληρωτικά και μέσω αυτής, εκείνος κέρδισε εμάς! Ξεκίνησε το 1970 γράφοντας μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου "Η Πόλη μας". Η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς ερμηνεύουν στο δίσκο τα τραγούδια της παράστασης αυτής, ένα χρόνο αργότερα. Το 1972 συνεχίζοντας τη συνεργασία του με το Μ. Μητσιά κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο "Κόκκινη Κλωστή" σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, έχοντας μαζί τους και τη Δήμητρα Γαλάνη.

Ένα χρόνο αργότερα (1973) έρχονται τα "Μικροαστικά" σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη και έχουν ως ερμηνευτή τον ίδιο. Τραγούδια που ήδη κυκλοφορούσαν παράνομα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας τώρα συγκεντρωμένα σε ένα δίσκο γίνονται η αφετηρία της ερμηνευτικής πορείας του καλλιτέχνη. Η συνεργασία του με το Γιάννη Νεγρεπόντη συνεχίστηκε και στον επόμενο δίσκο του όπου έδινε "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας", ενώ το 1976 κυκλοφορεί ένα ορχηστρικό δίσκο με τίτλο "Media Luz".

Ο δίσκος "φτωχός και μόνος καουμπόι" είναι ο πρώτος, που αποτελεί ολοκληρωτικά δική του δουλειά, αφού σ' αυτόν, γράφει, συνθέτει και ερμηνεύει. Θα ακολουθήσουν οι δίσκοι: "Ψυχραιμία παιδιά", "Χαμηλή πτήση", "Τραγούδια για κακά παιδιά", "Γιατί να γίνω μαραγκός" και ο νοσταλγικός δίσκος "Fifties και ξερό ψωμί".

Μέσα από το άλμπουμ "Αχ πατρίδα μου γλυκειά" που κυκλοφόρησε το 1993, κάνει μια καταγραφή της μουσικής πορείας της Ελλάδας του τελευταίου μισού αιώνα. Σ' αυτό το δίσκο παρουσιάζονται (δισκογραφικά) για πρώτη φορά τραγούδια που ανήκουν στην προφορική παράδοση. Είναι σχολικά τραγούδια, τραγούδια της γειτονιάς, του δρόμου, της κατασκήνωσης αλλά και καντάδες, ελαφρά και ρεμπέτικα. Ο δίσκος αυτό αποτέλεσε την ηχογραφημένη εκδοχή του λαϊκού μιούζικαλ που παρουσίασε το καλοκαίρι του 1993 στο Λυκαβηττό.

Πέντε χρόνια αργότερα κυκλοφορεί ο ζωντανός δίσκος "Νέα Κυψέλη - Νέα Ορλεάνη" κάνοντας ένα όνειρό του πραγματικότητα. Στο δίσκο αυτό συμμετέχει η Preservation Hall Jazz Band από τη Ν. Ορλεάνη, ενώ το 2002 "Τα φανταρίστικα"σε στίχους ανώνυμων φαντάρων που δημοσιεύονταν στη στήλη "Φαντάρε πού πας;" της Κ. Ελευθεροτυπίας ντύνουν με μουσική τη φωνή των νέων και γίνονται τραγούδια που αγαπήθηκαν.

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης δεν περιορίστηκε μόνο σε δισκογραφικές δουλειές. Έγραψε μουσική όχι μόνο για το θέατρο αλλά και τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, πολλές από αυτές έγιναν άλμπουμ, όπως το "Πάμε μαέστρο" που περιέχει μουσική από τις παραστάσεις του "Ελεύθερου Θεάτρου" και της "Ελεύθερης Σκηνής". Υπήρξε ο βασικός συνθέτης των παραστάσεων της πρώτης περιόδου του "Θεσσαλικού Θεάτρου, ενώ συνεργάστηκε και με το Εθνικό, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Λαϊκό Θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά και την παιδική σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου.

Το 1971 έγραψε μουσική για την ταινία του Παύλου Παρασχάκη "Δάκρυα για έναν αλήτη" και το 1975 έκανε την επιμέλεια της μουσικής για την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ο θίασος" και το 1977 για την ταινία "Οι κυνηγοί". Το 1980 έγραψε μουσική για την ταινία του Π. Βούλγαρη "Ελευθέριος Βενιζέλος".

Πολλές και οι συναυλίες που έδωσε ο αγαπημένος τραγουδοποιός σε όλη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο. Αυτό όμως που έχει μείνει ανεπανάληπτο και έχει καταγραφεί στη μνήμη όλων σαν το ελληνικό Woodstock είναι το περίφημο "Πάρτυ στη Βουλιαγμένη" στην πλαζ της Βουλιαγμένης τον Ιούλιο του 1983. Περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν εκείνο το βράδυ, κάνοντας το Λουκιανό, τον πρώτο καλλιτέχνη που έβγαλε τις συναυλίες από τα θέατρα και τα γήπεδα. Στο πάρτυ αυτό πήραν μέρος ο Δ. Σαββόπουλος, η Μ. Ζορμπαλά, η Α. Μάνου, ο Β. Γερμανός, ο Γ. Νταλάρας και η Μαντώ και αξίζει να θυμίσουμε πως δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο από την παραλιακή ως τη Λ. Συγγρού.

Μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο την Α. Βαγενά, δημιούργησε τον πολυχώρο "Μεταξουργείο" το 1999, όπου δραστηριοποιώταν μέχρι την τελευταία του στιγμή. Το 2006 έκανε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα με την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής, οι οποίες επεκτάθηκαν και στο εξωτερικό, καταλήγοντας στο Ηρώδειο. Ο δίσκος "Μ' αγιόκλημα και γιασεμιά" ήταν το αποτέλεσμα αυτών των συναυλιών.

Ο γάμος του με την ηθοποιό Άννα Βαγενά, του χάρισε δύο κόρες την ηθοποιό Γιασεμή Κηλαηδόνη και την τραγουδίστρια Μαρία Κηλαηδόνη. Έφυγε από τη ζωή στις 7 Φεβρουαρίου του 2017 μετά από πολυετή προβλήματα, που αντιμετώπιζε με την καρδιά του.
O "φτωχός και μόνος καουμπόι" περιδιαβαίνει τώρα στα μονοπάτια του ουρανού...


Πηγές πληροφοριών: wikipedia.orgsansimera.gr
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Εγκληματικός νόμος!

Εγκληματικός νόμος!



Ένας εγκληματικός νόμος ετοιμάζεται να τεθεί σε ισχύ στο Μπαγκλαντές. Μπορεί αυτή η χώρα να είναι πολύ μακριά από μας, μπορεί να έχουμε σοβαρά δικά μας προβλήματα, όμως δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στην προσπάθεια των γυναικών της χώρας αυτής, να προστατεύσουν τα μικρά κορίτσια από τη τη θηριωδία!

Ο νόμος στον οποίο αντιτίθεται η πρωθυπουργός της χώρας, θα αναγκάζει τα μικρά κορίτσια να παντρεύονται το βιαστή τους!!! Στο πλευρό της στέκονται οι γυναίκες όλου του πλανήτη, αφού ο νόμος αυτός, όχι μόνο επιβραβεύει τον εγκληματία βιαστή, αλλά δένει μαζί του το θύμα μπέσα από το γάμο, καταδικάζοντάς το να υποφέρει για όλη του τη ζωή!

Ας βοηθήσουμε την πρωθυπουργό να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και κάτω από την παγκόσμια κατακραυγή να εμποδίσει τον φρικαλέο αυτό νόμο. Με μια υπογραφή μας μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.

Κατά καιρούς έχουμε διαπιστώσει πως το Μπαγκλαντές έχει κάνει μεγάλη νομοθετική πρόοδο σε ό,τι αφορά τις γυναίκες και τα κορίτσια. Όμως τώρα ετοιμάζει ένα νόμο - έγκλημα, που πρέπει και μπορούμε να σταματήσουμε, αφού ο νόμος αυτός ενώ αποσκοπεί στην απαγόρευση των παιδικών γάμων, περιέχει μια εξαίρεση για "ειδικές περιστάσεις" εξαναγκάζοντας τα μικρά κορίτσια να παντρεύονται το βιαστή τους.

Πατήστε εδώ και βοηθήστε να σταματήσει το έγκλημα. Πρόκειται για βιασμό παιδιών!!!

Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου αυτού, τα πιο ευάλωτα πλάσματα είναι τα παιδιά και σε κάποιες χώρες τα κορίτσια. Ας τα προστατέψουμε εμείς!
Μέχρι στιγμής η πρωθυπουργός είναι υπέρ των "ειδικών περιστάσεων" που αναφέρει ο νόμος με την αιτιολογία πως δεν γίνεται αλλιώς, χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν της πως με αυτό τον τρόπο δένεται δια παντός ο θύτης με το θύμα και το έγκλημα γίνεται κατ' εξακολούθηση.

Όλοι μας γνωρίζουμε πως υπάρχει τρόπος να προστατευτούν τα κορίτσια του Μπαγκλαντές όταν υποστούν βιασμό, ακόμα κι αν μείνουν έγκυες, αν υπάρξει νόμος που θα τιμωρεί το βιαστή και θα επιτρέπει στα κορίτσια και τα παιδιά τους να γράφονται στο σχολείο χωρίς να απαιτείται το επώνυμο πατρός, για παράδειγμα. Η πρωθυπουργός Χασίνα έχει την εξουσία να το κάνει.

Από το Αφγανιστάν και την Ινδία μέχρι τη Σομαλία και την Κένυα, το Avaaz έχει χρησιμοποιήσει τη δύναμη των σκεπτόμενων πολιτών μέσω της πλατφόρμας του για να καταπολεμήσει την κακοποίηση των κοριτσιών και την προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών. Τώρα ήρθε η ώρα να γίνει το ίδιο και για το Μπαγκλαντές.
Διαβάστε περισσότερα για το θέμα:
Όταν ένα 15χρονο κορίτσι αναγκάζεται να παντρευτεί στο Μπαγκλαντές – The Huffington Post
huffingtonpost.gr

Girls Not Brides του Μπαγκλαντές προς πρωθυπουργό: Επανεξετάστε το Νόμο περί Περιορισμού Γάμων Παιδιών του 2016 (στα Αγγλικά) – Girls Not Brides
girlsnotbrides.org

Τεράστια οπισθοδρόμηση το Μπαγκλαντές στους γάμους παιδιών (στα Αγγλικά) – Human Rights Watch
hrw.org

Οι γάμοι παιδιών είναι λάθος και οι εξαιρέσεις απαράδεκτες (στα Αγγλικά) – The Daily Star
thedailystar.net

Γάμοι παιδιών ανά τον κόσμο: Μπαγκλαντές (στα Αγγλικά) – Girls not Brides
girlsnotbrides.org

«Παντρεύτηκα όταν ήμουν παιδί» – Η ιστορία της Σάντια (στα Αγγλικά) – Plan International
plan-uk.org

Αν επιλέξετε να βοηθήσετε να σταματήσει αυτό το έγκλημα πατήστε εδώ.
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Το σπιτάκι του βιβλίου...

Το σπιτάκι του βιβλίου...



Ήταν δεν ήταν επτά χρονών, ντυμένος με παντελόνι δανεικό πολύ μεγαλύτερο από το μέγεθός του και ένα μπουφάν, που αντίθετα του ήταν μικρό και φθαρμένο σε πολλά σημεία. Δεν κούμπωνε κι αυτό, τον έκανε κάθε τόσο να το τραβά με τα δυο του χέρια προσπαθώντας να ζεσταθεί…

Παιδί των φαναριών θα τον έλεγες και όχι άδικα. Ορφανός από μάνα με ένα πατέρα, που δούλευε μια φορά στο τόσο και ένα σπίτι σωστό ρημάδι, έμοιαζε με ήρωα του Καρόλου Ντίκενς, έτσι όπως στεκόταν στα φανάρια κοιτάζοντας τα αυτοκίνητα και απλώνοντας κάθε τόσο το χέρι για λίγα ψιλά.

Δεν ήταν μόνος! Κι άλλα παιδιά σ’ αυτό το «στέκι» έβγαζαν «μεροκάματο» είτε καθαρίζοντας τζάμια αυτοκινήτων, είτε ζητιανεύοντας. Ήταν όμως ο μικρότερος κι αυτό ήταν μεγάλο μειονέκτημα για κείνον, στον άγριο κόσμο που ζούσε. Την ηλικία του την είχε προ πολλού ξεχάσει, αφού έπρεπε να υπερασπίζεται τον εαυτό του απέναντι στους μεγαλύτερους της παρέας κι έτσι είχαν αρχίσει να τον αποδέχονται και να τον υπολογίζουν.

Σχολείο δεν πήγαινε. Για κείνον σχολείο ήταν ο δρόμος, η επιβίωση για μια ακόμα μέρα. Και μάλλον γινόταν καλός μαθητής αν σκεφτεί κανείς πως κατάφερνε να τρώει καθημερινά κάτι. Μια φορά τη μέρα, όχι υπερβολές, αλλά έτρωγε.

Κάθε που βράδιαζε και έπαιρνε το δρόμο για το σπίτι σκεφτόταν αν ο πατέρας του θα ήταν εκεί και προτιμούσε να μην είναι, για να χωθεί γρήγορα στα βρώμικα σκεπάσματα του κρεβατιού του και να κάνει πως κοιμάται. Αν ήταν ο πατέρας σπίτι, τότε τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα. Τον έβλεπε να μονολογεί, να κλαίει, να πίνει και προσπαθούσε να κρυφτεί σε μια γωνιά για να τον ενοχλεί όσο γίνεται λιγότερο…
Όχι δεν τον χτυπούσε! Δεν τον είχε χτυπήσει ποτέ, όμως η απελπισία που έβλεπε στα μάτια του μετέτρεπε το μικρό σε μεγάλο και το μεγάλο σε μικρό κι αυτό, δεν το άντεχε κανένας από τους δύο!

Όταν πάλι ο πατέρας έλειπε, ξαπλωμένος στο κρεβάτι ξεφύλλιζε το ένα και μοναδικό του βιβλίο. Του το είχε χαρίσει ένα κορίτσι μια ηλιόλουστη μέρα, που καθόταν με το χέρι απλωμένο όπως συνήθιζε στο φανάρι. Όσο η μαμά έψαχνε ψιλά, η μικρή του έδωσε το βιβλίο για να του κάνει παρέα, όπως του είπε.

Το άνοιγε με προσοχή και γυρνούσε τις σελίδες του βιαστικά μέχρι να φτάσει σ’ εκείνη που είχε τη φωτογραφία με το σπιτάκι στο δάσος. Πόσο αγαπούσε αυτή τη φωτογραφία! Πόσο θα ήθελε να υπήρχε στην πραγματικότητα αυτό το σπίτι που τόσο είχε θαυμάσει…

- Κύριε Παπαπέτρου, ο μεσίτης στη γραμμή τρία, ακούστηκε η φωνή της γραμματέα.
- Πες του πως θα του τηλεφωνήσω εγώ Λίζα, ευχαριστώ…

Σηκώθηκε απότομα, προσπαθώντας να συνέλθει… ακόμα δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως μια φωτογραφία τον είχε γυρίσει τόσα χρόνια πίσω. Του είχε ξυπνήσει τόσες μνήμες οδυνηρές…
Το σπίτι που ονειρευόταν από παιδί, το σπίτι του βιβλίου, που ακόμα φύλαγε στο γραφείο του και δεν το αποχωρίστηκε ποτέ, υπήρχε!! Το είχε μπροστά του ανάμεσα σε τόσα άλλα, που ο μεσίτης του πρότεινε. Τόσα χρόνια με όσα μεσολάβησαν και η παιδική λαχτάρα είχε παραμείνει αναλλοίωτη να τον κρατά δεμένο με το παρελθόν σε ένα σκοπό, που για κανένα δεν είχε νόημα, παρά μονάχα για κείνον!

Δεν ξέχασε! Δεν μπορούσε να ξεχάσει κι ας βρέθηκαν άνθρωποι να τον αγαπήσουν, να τον μεγαλώσουν, να τον σπουδάσουν. Τίποτα δεν κατάφερε να σβήσει τη λαχτάρα να ζήσει στο σπιτάκι της εξοχής, που ονειρευόταν στο ερειπωμένο δωμάτιο με το μισόκλειστο παντζούρι που άφηνε το φως της λάμπας του δρόμου να περνά και να φωτίζει τα ταξίδια που έκανε με το νου…

Σχημάτισε τον αριθμό του μεσίτη βιαστικά. Μάταια εκείνος προσπαθούσε να τον πείσει πως στα σπίτια, που του έστειλε, υπήρχαν πολύ καλύτερες επιλογές από αυτή που είχε κάνει. Έτσι, το όνειρο έγινε πραγματικότητα!

Πήγε μόνος του, το περιποιήθηκε, το επίπλωσε απλά, το εξόπλισε με όλα τα απαραίτητα και λίγες εβδομάδες αργότερα οδηγούσε στο μικρό επαρχιακό δρόμο την οικογένειά του, στο σπιτάκι του δάσους όπως το αποκαλούσε.
Ήταν φθινόπωρο πια και ο δρόμος υγρός από τις συχνές βροχές. Οδηγούσε αργά για να μπορούν όλοι να θαυμάζουν τη φύση γύρω τους, που καταπράσινη τους υποδεχόταν. Σταμάτησαν έξω από τη μικρή αυλή και διέσχισαν το πλακόστρωτο μονοπάτι, που έφτανε μέχρι την είσοδο. Τα παιδιά του χαρούμενα τιτίβιζαν όλο ενθουσιασμό για το νέο τους απόκτημα και η γυναίκα του δεν σταματούσε να μιλά για το γούστο και την καλαισθησία της ανακαίνισης.


Έβαλε μέσα τις βαλίτσες τους, άναψε το τζάκι και βγήκε στην αυλή… δεν μπορούσε άλλο να συγκρατήσει τα δάκρυά του και δεν ήθελε να τα μοιραστεί με κανένα! Μόνο με τη βροχή, που άρχισε ξανά να πέφτει σιγανή, καθάρια και να μουσκεύει το χώμα. Κι έμεινε μαζί της για αρκετή ώρα, ώσπου να κλείσουν όλες οι πόρτες απ’ τα παλιά κι όλες οι χαραμάδες…
...

Αυτή η ιστορία γεννήθηκε από τη φωτογραφία που βλέπετε και ανήκει στην Ελένη από το Καρυδότσουφλο. Εκείνη, μας ζήτησε να γράψουμε μια ιστορία κοιτώντας τη και δεν μπορούσα φυσικά να αρνηθώ.  
Δείτε τις υπόλοιπες ιστορίες, που έχουν ήδη δημοσιευτεί πατώντας, εδώ.


[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Αντιρυτιδική μάσκα προσώπου με κουρκουμά

Αντιρυτιδική μάσκα προσώπου με κουρκουμά



Σας είχα μιλήσει για τις ευεργετικές ιδιότητες του κουρκουμά στον οργανισμό μας. Καιρός τώρα να σας μιλήσουμε για τις ευεργετικές ιδιότητες που έχει στο δέρμα μας.

Αυτό το μπαχαρικό μπορεί να βοηθήσει την επιδερμίδα του προσώπου, όσο λίγα! Περιέχει αντιοξειδωτικά, βοηθά στην επούλωση, μειώνει τις φλεγμονές, βοηθά στην αναζωογόνηση του δέρματος, στη μείωση των μαύρων κύκλων και των ρυτίδων.

Πολύ αποτελεσματικός έχει αποδειχθεί και στην καταπολέμηση της ροδόχρου ακμής, μιας χρόνιας πάθησης του δέρματος που παρουσιάζει κοκκινίλες και σπυράκια.
Η μάσκα που σας προτείνουμε υπόσχεται θεαματικά αποτελέσματα αν εφαρμόζεται καθημερινά για 10 μέρες και είναι από την κ. Μαρίνα Σεραφιμίδου, που είναι Φυσιοπαθητικός - Αισθητική Κοσμετολόγος.

Για να τη φτιάξετε χρειάζεστε:
  •  μισό κουταλάκι κουρκουμά σε σκόνη
  • 2 κουταλάκια γιαούρτι καλής ποιότητας
  • 1 κουταλάκι του γλυκού αγνό μέλι

Η παρασκευή της εξαιρετικά απλή, αφού το μόνο, που χρειάζεται να κάνετε, είναι να ανακατέψετε τα τρία υλικά σε ένα γυάλινο μπολ έως ότου ομογενοποιηθούν. Στη συνέχεια την απλώνετε στο πρόσωπο, προσέχοντας να μην βάλετε (κατά λάθος) στα φρύδια. Αφήνετε τη μάσκα να δράσει για 20 με 30 λεπτά και την αφαιρείτε με χλιαρό νερό.

Σημείωση: Μετά την δεκαήμερη καθημερινή εφαρμογή θα πρέπει να την επαναλαμβάνετε 7-8 φορές το μήνα.

Καλό σας μήνα!


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Φορεσιά... ημερολογίου!

Φορεσιά... ημερολογίου!


diy-diary-cover

Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγα πως είναι πολύ εύκολο να φτιάξετε ένα εξώφυλλο για το ημερολόγιό σας αλλάζοντάς του όψη; Δύσκολο;
Κι αν σας πω, πως γίνεται όχι μόνο εύκολα, αλλά και γρήγορα και χωρίς ράψιμο και αφαιρείται όταν το θελήσετε;
Αυτή είναι η κατασκευή που σας προτείνω να δοκιμάσετε!

Η ιδέα ήρθε από τη Σωτηρία του mylittleworld.gr. Ενθουσιάστηκα με τη σκέψη να φτιάξω μόνη μου το εξώφυλλο του ημερολογίου μου και αφού βρήκα το ύφασμα, είχα μια αντικειμενική δυσκολία για την υλοποίηση, αφού δεν είχα την κατάλληλη κόλλα, αλλά και γενικότερα η κόλλα κι εγώ δεν έχουμε και την ιδανική σχέση. Από την άλλη, δεν ήθελα ένα μόνιμο κάλυμμα. Προτιμούσα να αφαιρείται όποτε χρειάζεται και να το αντικαθιστώ με ένα άλλο (τώρα που βρήκα τρόπο).

diy-diary-cover
diy-diary-cover

Χρησιμοποίησα αυτοκόλλητη ταινία στριφώματος και χωρίς να βάλω ούτε μια βελονιά, με το σίδερο και λίγη προσοχή, σε χρόνο dt η καινούργια ενδυμασία του ημερολογίου μου ήταν έτοιμη!

Αρχικά, με την ταινία στριφώματος γύρισα κατά 1 εκατοστό τις δύο πλαϊνές πλευρές. Στη συνέχεια έφτιαξα τις δύο εσοχές μέσα από τις οποίες θα περνά το ημερολόγιο. Χρησιμοποίησα ξανά ταινία στριφώματος, αφού πρώτα μέτρησα με προσοχή το σημείο "ραφής" σύμφωνα με το μέγεθος του ημερολογίου.

Γύρισα τις μεγάλες οριζόντιες πλευρές  (πάνω και κάτω) από μέσα και έβαλα πάλι ταινία στριφώματος για να είναι περιποιημένο και καθαρό από ξέφτια.

diy-diary-cover
diy-diary-cover

Σημείωση: Το ημερολόγιο είχε και λάστιχο κλεισίματος το οποίο χωρίς κανένα πρόβλημα χρησιμοποιείται και τώρα αφού το υφασμάτινο κάλυμμα φτάνει μέχρι αυτό και έτσι δεν το εμποδίζει στη χρήση, όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία...

Το δημιούργημά μου, έτοιμο!

toperiodikomas


Τι λέτε, εσείς θα το δοκιμάσετε;..
Περιμένω τη γνώμη σας!


[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν;

Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν;



Ίσως ο θάνατος να αποτελούσε ευλογία για τα άλογα, που έχουν υποστεί το βασανισμό της αφαίμαξης!
Το άλογο, τόσο αγαπημένο και τόσο κοντά στον άνθρωπο, δεν θα περίμενε ποτέ κανείς, να έχει τέτοια αντιμετώπιση από εκείνους που υπηρέτησε, διαπαιδαγώγησε και αγάπησε. Όπως μας ενημέρωσαν από το Avaaz πολλά άλογα τα περιμένει σκληρή τύχη, που θυμίζει ταινία τρόμου και μάλιστα με διεστραμμένο σενάριο.

Μηχανήματα αφαίμαξης σε εκατοντάδες έγκυα άλογα κάνουν πολλά από αυτά να εξασθενούν τόσο που λιποθυμούν και πεθαίνουν. Πίσω από αυτό το βάναυσο βιομηχανικό βασανισμό τους βρίσκονται Ευρωπαϊκές φαρμακευτικές εταιρίες που πωλούν το αίμα αυτό σε τεράστιες κτηνοτροφικές μονάδες, έτσι ώστε να αυξηθεί η παραγωγή κρέατος.

Μια που η Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμα σκέφτεται να λάβει μέτρα, αλλά ως σήμερα δεν έχει κάνει τίποτα, μπορούμε να κάνουμε εμείς κάτι. Να σταματήσουμε αυτό το έγκλημα! Οι Υπουργοί συναντιούνται σε δύο εβδομάδες. Ας την πιέσουμε ενώνοντας τη φωνή και την υπογραφή μας, μέσα από τη διαδικτυακή ψηφοφορία του Avaaz.

Πατήστε εδώ για να υπογράψετε το ψήφισμα!

Με το ψήφισμα αυτό, καλούμε την Ε.Ε. να απαγορεύσει τις εισαγωγές προϊόντων, που παράγοντες με αυτές τις βάρβαρες μεθόδους και το βασανισμό των ζώων. Θα πρέπει να γνωρίζουμε πως ο θάνατος δεν είναι η μόνη απειλή για τα άλογα αυτά. Ακόμα κι αν επιβιώσουν από την αφαίμαξη, είναι σε κατάσταση σοκ και υποφέρουν από αναιμία. Το χειρότερο όμως είναι πως επειδή οι φαρμακευτικές ενδιαφέρονται μόνο για το αίμα εγκύων αλόγων, εξαναγκάζονται τα ζώα σε απανωτές τεχνητές εγκυμοσύνες και εκτρώσεις.

Στη συνέχεια πωλούν την ορμόνη που βρίσκεται στο αίμα των εγκύων ζώων σε μεγάλες βιομηχανικές κτηνοτροφικές μονάδες, που με τη σειρά τους χορηγούν την ορμόνη αυτή σε γουρούνια και άλλα ζώα παράγοντας ωάρια κατά παραγγελία.

Πρέπει όχι μόνο να ξεσκεπάσουμε, αλλά και να σταματήσουμε αυτό το σκάνδαλο, που εκτός των άλλων καταλήγει στο πιάτο μας. Αν τα καταφέρουμε (μέσω της ψηφοφορίας) οι εταιρείες θα είναι δύσκολο να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν με αυτό τον σκανδαλώδη και βάναυσο τρόπο. Πρέπει να πιέσουμε την Ε.Ε. να λάβει άμεσα, μέτρα!


Διαβάστε τι έχει γραφεί από διεθνή μέσα για το θέμα:

Το φρικτό εμπόριο αίματος έγκυων αλόγων (στα Αγγλικα) - Animals' Angels USA

Έρευνα στις φάρμες αίματος (στα Αγγλικα) - Animal Welfare Foundation

Κερδοσκοπώντας από το αίμα αλόγων (στα Αγγλικά) – The Dodo

Γιατί υπάρχει παγκόσμια ζήτηση για αίμα αλόγων; (στα Αγγλικά) - The Guardian



Πάρτε θέση, άμεσα με ένα κλικ εδώ: Avaaz
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Ενδοσκόπηση...

Ενδοσκόπηση...



Γυρίζω στα γνώριμα μονοπάτια
αυτά, που σε πληγώνουν κι όμως τα περπατάς
αυτά, που σε λυτρώνουν κι όμως τα προσπερνάς

Οι φεγγαροαχτίδες μαζί μου παίζουν και με ρωτούν
«πού είναι αυτοί που λένε πως σ’ αγαπούν;»
Σκέψου να ήταν τώρα  εδώ,
όσοι μου είπαν «σ’ αγαπώ»!
Πόσο γεμάτη θα ήταν η ψυχή
πόση χαρά θα είχε μοιραστεί…

Το βλέμμα ρίχνεις πάνω μου με απορία
πώς γίνεται να είναι μισή η ευτυχία;
Κλείσε με μέσα στην αγκαλιά σου
να δω την αυγή μέσα απ΄ τα μάτια τα δικά σου

Κράτα με πάνω σου να αισθανθώ
πως ο κόσμος όλος τελειώνει εδώ.
Στην άκρη των χεριών και των ματιών σου
στο άπειρο της ψυχής και των φιλιών σου!

Παράξενοι αλήθεια οι άνθρωποι γίνονται!
Αποζητούν ό,τι δεν μπορούν να έχουν
    ενώ, ξεχνούν ό,τι απλόχερα τους δίνεται…



[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram