2014! Τι χρονιά κι αυτή!



Ως άνθρωποι πιθανών να έχουμε κοντή μνήμη. Από την άλλη μεριά τα πρόσφατα γεγονότα με την τραγικότητά τους καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της προσοχής και της μνήμης μας. Πώς όμως να χαρακτηρίσει κανείς μια χρονιά, που σε επίπεδο παγκόσμιο ή τοπικό αφήνει μια γεύση πίκρας και μια επίγευση αγωνίας, μέχρι τις τελευταίες της μέρες;

Αυτό που χαράχτηκε στη μνήμη μου είναι νεκροί και αίμα. Ουκρανία, Αφγανιστάν, Συρία, Τζιχαντιστές, αεροπλάνα που εξαφανίστηκαν, παιδιά που δολοφονήθηκαν στο σχολείο τους, η νωπή τραγωδία της Αδριατικής…
Και στη χώρα μας, ανεργία, φτώχεια, άστεγοι, εκβιασμοί…
Μοιάζει σχεδόν ειρωνικό να ευχηθεί κανείς «καλή χρονιά» όταν όλα γύρω είναι τόσο άσχημα…

Δε λέω, ο άνθρωπος πάντα ελπίζει και πάντα κοιτά μπροστά, προσπαθώντας για το καλύτερο, θεωρητικά τουλάχιστον. Γιατί στην πράξη ειλικρινά δεν μπορώ να βρω σ’ όλα τα παραπάνω γεγονότα καλές προθέσεις, όσο κι αν προσπαθώ. Τι σόι καλές προθέσεις να υπάρχουν σε πολέμους; Τι σόι καλές προθέσεις να υπάρχουν σε φόνους; Τι σόι καλές προθέσεις να υπάρχουν σε εκβιασμούς λαών;

Κι εκείνο, που συχνά βασανίζει τη σκέψη μου είναι, τι στην ευχή την κάνανε αυτή την έρμη τη συνείδηση, όσοι είναι υπεύθυνοι όλων αυτών. Γιατί υπάρχουν υπεύθυνοι, είτε κατονομάζονται είτε όχι. Υπάρχουν οι υπαίτιοι, όσο καλά κι αν κρύβονται. Είναι άνθρωποι; Με δυο χέρια, δυο πόδια, ας πούμε; Έχουν ψυχή, αισθήματα, οικογένεια, αγαπημένους; Δεν ξέρω πώς να τους χαρακτηρίσω, γιατί αν είναι σαν και μένα ή σαν και σας, τότε θα ήθελα πολύ να ξέρω πώς καταφέρνουν και κοιμούνται μακάριοι. Πώς καταφέρνουν και ζουν στο δικό τους μικρόκοσμο, ευτυχισμένοι ή έστω ευχαριστημένοι! Πώς γίνεται να ζουν καλά, όταν γύρω τους υπάρχει τόση δυστυχία, τόσος πόνος!

Θα με πείτε ρομαντική, πολύ ευαίσθητη ή και γλυκανάλατη ακόμα… κάποιοι μπορεί να βάλετε και τις φωνές…  πού ζεις χρυσή μου, δεν βλέπεις γύρω σου… και άλλα τέτοια!... Επειδή ζω στον κόσμο, επειδή βλέπω γύρω μου, γι’ αυτό αναρωτιέμαι!…
Ναι, εντάξει να το καταλάβω, όλα γίνονται για το χρήμα, όλα γίνονται για τη δύναμη που φέρνει αυτό, μα με οποιοδήποτε κόστος; Μπορεί αυτό να χαρακτηρίζει ένα άνθρωπο; Μπορεί αυτό να γίνει ο μοναδικός σκοπός; Μπορεί να δημιουργήσει σχέσεις;

Το χρήμα είναι μέσο συναλλαγής, δεν είναι δημιουργός ούτε σχέσεων ούτε δεσμών. Αγοράζει κάτι που πουλιέται. Η ανθρωπιά όμως δεν πουλιέται, όσο κι αν κάποιοι το επιχείρησαν και το επιχειρούν. Τα αισθήματα δεν πουλιούνται όσο κι αν κάποιοι επιμένουν να προσπαθούν να τα αγοράσουν. Η ψυχή δεν αγοράζεται όσο κι αν κάποιοι προσπάθησαν να την πουλήσουν στο διάβολο!...
Όσοι νομίζουν ότι το κατάφεραν, αργά ή  γρήγορα θα βρεθούν στη θέση να πουν: «Τι χρονιά κι αυτή!»…
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Το ποδαρικό στην Ελλάδα...



Ένας καινούργιος χρόνος μπαίνει και κατά την προσμονή του, ο άνθρωπος διαμέσου των αιώνων στηρίζει όλες τις ελπίδες για μια χρονιά καλύτερη, από αυτή που πέρασε, ακόμα και σε πράγματα, που με βάση τη λογική αποτελούν δεισιδαιμονίες. 
Βλέπετε οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να διατηρούν συμβολικά έθιμα προκειμένου να εξασφαλίσουν υγεία και ευημερία στο σπιτικό τους, κατά τη νέα χρονιά.

Το γνωστό μας λοιπόν ποδαρικό, στην Ελλάδα είναι η πρώτη κίνηση, που γίνεται με τον ερχομό κάθε νέου χρόνου. Είναι το πρώτο βήμα ενός επισκέπτη στο σπίτι μας, τα ξημερώματα ή το πρωί της Πρωτοχρονιάς και πρέπει να φέρνει καλή τύχη και ευτυχία για όλη τη χρονιά στο σπίτι που επισκέπτεται. 
Όμως επειδή υπάρχει πάντα η πιθανότητα να φέρει το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα, αυτός που θα κάνει το ποδαρικό θα πρέπει να είναι και καλότυχος και καλόκαρδος, γι' αυτό προτιμούνται τα παιδιά που είναι αθώα και ειλικρινή και φυσικά το πρώτο βήμα, θα πρέπει να γίνει με το δεξί για να έρθουν όλα δεξιά, δηλαδή βολικά (κατ' ευχήν).

Η εθιμική αυτή συνήθεια δεν είναι τίποτα άλλο από μια δοξασία σύμφωνα με την οποία ό,τι συμβαίνει στην αρχή του χρόνου, συμβαίνει ολόκληρη τη χρονιά. Το ίδιο συμβαίνει και για την πρώτη του μήνα ή της εβδομάδας, γι' αυτό και η ευχή για καλό μήνα ή καλή εβδομάδα. Μάλιστα είναι τόσο παλιά που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο της Γένεσης (30, 30), ενώ στο καλό ποδαρικό πίστευαν και οι Εβραίοι και οι Ρωμαίοι, όπως αναφέρει ο Κοραής.

Και στα Βυζαντινά χρόνια παρά τις επικρίσεις, που δέχθηκε από τους Πατέρες της Εκκλησίας, η συνήθεια του ποδαρικού επιβίωσε μένοντας αλώβητη ως τις μέρες μας.

Δεν είναι λίγες οι περιοχές της πατρίδας μας όπου το ποδαρικό γίνεται από τον ίδιο τον νοικοκύρη ή από τον πρωτότοκο γιό του. Ο Γεώργιος Μέγας αναφέρει, πως το ποδαρικό στην Αμοργό γινόταν από ένα άνθρωπο του σπιτιού όπως γύριζε από την εκκλησία με ένα εικονισματάκι στο χέρι. Κάνοντας δύο βήματα μέσα στο σπίτι έλεγε: Μέσα καλό". Κατόπιν γύριζε δύο τρία βήματα πίσω και ξανάλεγε: "Κι έξω κακό". Οι κινήσεις αυτές επαναλαμβάνονταν τρεις φορές. Την τρίτη φορά έριχνε και το ρόδι, να σπάσει μέσα στο σπίτι, για να είναι το σπίτι γεμάτο από καλά, όπως γεμάτο είναι το ρόδι. Στη συνέχεια όλη η οικογένεια έτρωγε μια "δαχτυλιά" μέλι, για να είναι γλυκιά η ζωή όλο το χρόνο. 

Στην Κάρπαθο έβαζαν πρωί πρωί στο σπίτι ένα άσπρο σκύλο, για το καλό και του έδιναν να φάει μπακλαβά, για να "σκυλιάσει" το σπίτι και να θεριέψουν οι άνθρωποί του.
Να σημειώσουμε πως σε όλες τις περιπτώσεις το πρόσωπο που έκανε ποδαρικό λάβεναι και χρηματικό δώρο. 

Στις αγροτικές περιοχές της πατρίδας μας το ποδαρικό συνδέθηκε με την καλή σοδειά που θα εξασφάλιζε και την ευημερία της οικογένειας. Σε μερικά χωριά της Ρούμελης αυτός που έκανε το ποδαρικό σκόρπιζε και μια χούφτα ρύζι, για να ριζώσει το καλό. 

Στην Κρήτη το πρωί της Πρωτοχρονιάς κάθε μέλος της οικογένειας βγαίνει έξω από το σπίτι παίρνει μια πέτρα τη βάζει μέσα στο σπίτι και αφού καθίσει πάνω της κάνει το σταυρό του και λέει: "Κλου κλου στα ορνίθια μας, καλοχρονιά στο σπίτι μας, αρνιά και ρίφια θηλυκά και κοπέλια αρσενικά". Στη συνέχεια οι γονείς παίρνουν με το καλό χέρι (το δεξί) τα παιδιά κάνοντας το ίδιο και κάθε επισκέπτης και λένε: "Καλημέρα στην αφεντιά σας, καλή Αγία Αρχιμηνιά. Όσο βάρος έχει τούτη δω η πέτρα, τόσο χρυσάφι να μπαίνει στο σπιτικό σας".

Στην Καστοριά φωνάζουν ένα παιδί, που έχει καλό ποδαρικό και το βάζουνε με την "τσουμάγια", που είναι ένα ξύλο που στο κάτω μέρος του έχει ένα κόμπο, να ανακατέψει τη φωτιά και να πει: "Αρσενικά παιδιά, θηλυκά αρνιά".

Στη Λήμνο βάζουν στο τραπέζι ένα ρόδι για να είναι το σπίτι όπως το ρόδι γεμάτο και γλυκά, μέλι και τηγανόπιτες και το αφήνουν στολισμένο έτσι, όλη τη μέρα.

Στην Κορώνη την Πρωτοχρονιά δεν σφάζουν κότα, γιατί η κότα καθώς σκάβει ρίχνει τα χώματα πίσω της, άρα και τα καλά μακριά από το σπίτι. Σφάζουν γουρούνι που τα σπρώχνει μπροστά του και κατσίκι που τρώει ό,τι του ρίχνουν. 

Σε πολλές περιοχές της Λέσβου, το ποδαρικό γίνεται από το νοικοκύρη του σπιτιού ο οποίος ρίχνει μια κανάτα νερό, (κουμάρι) στο κατώφλι του σπιτιού λέγοντας: "Όπως τρέχει το νερό, έτσι να τρέχουν τα καλά στο σπίτι". Την κανάτα αυτή την είχε από πριν γεμίσει στη βρύση του χωριού, χωρίς να μιλήσει σε κανένα από όσους συναντούσε (αμίλητο νερό) αφήνοντας (στη βρύση) μελομακάρονα (φινίκια) και κουραμπιέδες. Κρατά στο χέρι του και μια μαυρόπετρα (πέτρα γερή από γρανίτη), πάνω στην οποία σπάει, μέσα στο σπίτι, το ρόδι και λέει: "Όπως είναι το ρόδι γεμάτο, να είναι γεμάτο το σπίτι μας" και με ένα κλαδί ελιάς (που είναι αιωνόβια) χτυπά στο κεφάλι κάθε μέλος της οικογένειας και των καλεσμένων και του εύχεται καλή χρονιά και υγεία.


πηγές: 24grammata.comvalentine.gr
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Ο "Εγωιστής γίγαντας και η Αγάπη του".


 Μια παράσταση για παιδιά

Από τις 30 Νοεμβρίου και ως τις 6 Ιανουαρίου στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, μια ενδιαφέρουσα παράσταση έχει ως στόχο όχι μόνο να διασκεδάσει αλλά και να διδάξει τα παιδιά, ηθικές αξίες. Το παραμύθι του Όσκαρ Ουάιλντ «Ο Εγωιστής Γίγαντας» γίνεται  θεατρικό έργο για παιδιά σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη και διασκευή Κωνσταντίνας Βαρσάμη

Λίγα λόγια για το έργο
Κάποτε, αλλά όχι πολύ παλιά ζούσε έξω από την πόλη ένας παράξενος γίγαντας. Ήταν πολύ ψηλός, όχι πολύ χοντρός αλλά λίγο θυμωμένος. Όταν γεννήθηκε η μαμά του είπε «πω πω τι ψηλό παιδί... δεν θα χωράει στο κρεβάτι του». Κι ο γιατρός είπε «μα θα γίνει γίγαντας!». Και έγινε. Ένας Εγωιστής Γίγαντας. Για  καλή του τύχη εμφανίστηκε μπροστά του η Αγάπη. Χρειάστηκε κι ένας γιατρός. Έτσι δεν γίνεται πάντα; Συμβαίνει και στα καλύτερα παραμύθια. Να συναντιούνται κάποιοι καλοί και κάποιοι περισσότερο καλοί.
«Ο Εγωιστής Γίγαντας και η Αγάπη του» είναι μια ιστορία για την απλότητα του εγωισμού και τη δυσκολία της αγάπης. Σε έναν κήπο που άλλοτε ανθίζει και άλλοτε μαραίνεται όλα είναι τόσο πιθανά όσο και απίθανα...
Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Πρωτότυπη μουσική: Ερωφίλη
Ενορχήστρωση: Δημήτρης Παπαλάμπρου
Χορογραφίες: Μιμή Αντωνάκη
Βίντεο: Λουκάς Ζιάρας
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Στέλλα Γρίβα, Γιώργος Κρήτος, Nικόλας Στραβοπόδης, Νίκος Αξιώτης

Αμφιθέατρο Αθήνα 9,84 - Τεχνόπολις - Γκάζι

Για περισσότερες πληροφορίες: thechristmasfactory.gr

to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Η Αστερούπολη μας περιμένει...



Ένα αστέρι ευχής μικρού παιδιού, δημιούργησε στη λίμνη των Ιωαννίνων στο Παραλίμνιο Ψυχαγωγικό Πάρκο, την Αστερούπολη για να ζήσουν όλοι οι επισκέπτες της, το πιο χαρούμενο παραμύθι.
Καθημερινά από το πρωί ως το βράδυ, οι επισκέπτες μπορούν να περιπλανηθούν στα μονοπάτια της Αστερούπολης και να ταξιδέψουν στο χριστουγεννιάτικο παραμύθι της Αστερούλας από τις 28 Νοεμβρίου και ως τις 6 Ιανουαρίου, με δωρεάν γενική είσοδο....

Μπορούν να επισκεφθούν το ανοιχτό παγοδρόμιο, την ανοιχτή μουσική σκηνή, το Λούνα Πάρκ, το Περιβαλλοντικό πάρκο Δεινοσαύρων, το Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, το φούρνο του Αη Βασίλη, τη Ζαχαρούπολη, το Carousel, το Camelot ice street, το σπίτι του Αη Βασίλη και ένα σωρό άλλα σημεία, παρέα με την πριγκίπισσα Αστερούλα και τα ξωτικά της. 

Από τις πολλές εκδηλώσεις και δράσεις ξεχωρίσαμε:


Το φούρνο του Αη Βασίλη
Εδώ οι επισκέπτες μπορούν να δουν χριστουγεννιάτικα αρτοποιήματα να μάθουν την τέχνη του ψωμιού και να συμμετέχουν στην παρασκευή χριστουγεννιάτικων μπισκότων, παρέα με το φούρναρη του Αη Βασίλη και τη γυναίκα του, καθημερινά από τις 11:00 το πρωί, ως τις 11:00 το βράδυ.

Η τέχνη της σοκολάτας
Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν μοναδικά γλυπτά σοκολάτας τα οποία φτιάχνονται μπροστά στα μάτια τους με πολλή φαντασία και μεράκι από τους ζαχαροπλάστες. Εκπληκτικά γλυπτά από σοκολάτα και ζαχαρόπαστα, σας περιμένουν...

Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας
Οι επισκέπτες μπορούν να γνωρίσουν και να θαυμάσουν περίπου 20 εξαιρετικές εφευρέσεις του αρχαιοελληνικού τεχνολογικού θαύματος, από το ρομπότ - υπηρέτρια του Φίλωνος, μέχρι τον κινηματογράφο του Ήρωνος και το αυτόματο ωρολόγιο του Κτησίβου, ενώ δεν λείπει και ο αναλογικός υπολογιστής των Αντικυθήρων.
Τιμή εισόδου: 1 € το άτομο

Περιβαλλοντικό Πάρκο των Δεινοσαύρων
Μοναδικό στην ανατολική Ευρώπη το πάρκο αυτό, παρουσιάζει σπάνια αληθινά απολιθώματα και αναπαραστάσεις σε φυσικές διαστάσεις. Τεράστιοι δεινόσαυροι, καθώς και αναπαράσταση της γέννησης αυγών δεινοσαύρων είναι λίγα μόνο από τα πολλά που μπορείτε να δείτε, σε μια επίσκεψη υπόσχεται μια αξέχαστη εμπειρία.
Τιμή εισόδου: 2€ το άτομο




πηγή: asteroupoliioanninon.gr



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Χριστούγεννα στον κόσμο (μέρος β')




Κένυα
Στην Κένυα, τα Χριστούγεννα είναι τελείως διαφορετικά σε σχέση με τις υπόλοιπες Δυτικές χώρες, αφού εκεί τις μέρες των Χριστουγέννων έχουν καλοκαίρι.
Έτσι αντί για χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ψήνουν στις αυλές των σπιτιών κάνοντας barbeque ενώ οι εκκλησίες στολίζονται με πολύχρωμα μπαλόνια.

Κίνα
Οι χριστιανοί Κινέζοι στολίζουν χριστουγεννιάτικο δέντρο με στολίδια από χαρτί τα οποία είναι συνήθως λουλούδια, φαναράκια και γιρλάντες. Τα παιδιά περιμένουν τον Λαμ Κουνγκ Κουνγκ τον καλό γέρο πατέρα δηλαδή, που φέρνει γλυκά και δώρα.

Νορβηγία
Ο Νορβηγός Άγιος Βασίλης ονομάζεται Julenissen και μαζί με τους βοηθούς του φέρνει δώρα και τύχη στο σπίτι. Τη νύχτα των Χριστουγέννων τα παιδιά βάζουν ένα μπολ με κουρκούτι από αλεύρι για να το προσφέρουν στον Julenissen που τα επισκέπτεται με το έλκηθρο του που το σέρνουν τάρανδοι, από τη Λαπωνία όπου κατοικεί.
Την ημέρα των Χριστουγέννων (Julbrod) τα παλιά χρόνια ετοίμαζαν μέχρι και 60 διαφορετικά φαγητά για το τραπέζι των φίλων των συγγενών και της οικογένειας.

Ολλανδία
Η χριστουγεννιάτικη περίοδος ξεκινά με μια παράδοση που αρχικά δεν είχε καμία σχέση με τα Χριστούγεννα και κορυφωνόταν την ημέρα της γιορτής του Αγίου Νικολάου, όπου σύμφωνα με το θρύλο, ο Sinterklaas καταφθάνει στην Ολλανδία τρεις εβδομάδες πριν τα γενέθλιά του με ένα πλοίο φορτωμένο με δώρα. Στο λιμάνι τον υποδέχεται η βασίλισσα Βεατρίκη και πολύς κόσμος. Το έθιμο ανάγεται στην εποχή που η Ολλανδία ήταν αποικιοκρατική και έρχονταν τα χριστουγεννιάτικα προϊόντα από τις αποικίες της.
Τις επόμενες μέρες που ακολουθούν ο Sinterklaas με το βοηθό του Zwarten Piet (Μαύρο Πητ) γυρίζει όλη τη χώρα. Τα παιδιά παίρνουν τα δώρα τους στις 5 Δεκεμβρίου και το χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζεται αφού φύγει από τη χώρα ο Sinterklaas.

Πολωνία
Η περίοδος που προηγείται των Χριστουγέννων είναι για την Πολωνία, ιδιαίτερα σημαντική για νέους και μεγαλύτερους καθώς προσπαθούν να απέχουν από πειρασμούς γευστικούς κυρίως γλυκών (κάτι σαν τη δική μας νηστεία) έτσι ώστε να πετύχουν εσωτερική γαλήνη και αρμονία.
Παραδοσιακή διακόσμηση στην Πολωνία χωρίς αλεξανδρινό, δεν γίνεται.
Τα σπίτια στολίζονται σε όλα τους τα δωμάτια πλούσια και την παραμονή των Χριστουγέννων η οικογένεια που έχει όλη νηστέψει (ακόμα και τα παιδιά) συγκεντρώνεται γύρω από το γιορτινό τραπέζι που είναι περίτεχνα στολισμένο.

Όταν εμφανιστεί στον ουρανό το πρώτο αστέρι, ξεκινά η γιορτή με το μοίρασμα του χριστουγεννιάτικου μπισκότου σε ένδειξη συμφιλίωσης και αγάπης, ενώ πάντα υπάρχει στο τραπέζι ένα άδειο πιάτο, σε περίπτωση που έρθει κάποιος ξαφνικά. Τα δώρα τοποθετούνται κάτω από το δέντρο και τα μοιράζει μετά το φαγητό ο μικρότερος σε ηλικία.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι τα δώρα δεν απευθύνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά τυχαία και για το λόγο αυτό είναι πάντα γενικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος έτσι ώστε να καλύπτουν άντρες και γυναίκες και όλες τις ηλικίες.

Ρωσία
Στη Ρωσία, έχουν το χριστουγεννιάτικο έθιμο, να ντύνουν μία νεαρή κοπέλα στα λευκά για να παραστήσει την Παναγία. Στις 6 Ιανουαρίου, πολλές περιοχές της Ρωσίας με ορθόδοξους χριστιανούς, βασισμένοι στο Ιουλιανό ημερολόγιο, γιορτάζουν την παραμονή των Χριστουγέννων, γνωστή και ως «Σοτσέλνικ». Ο Αγ. Νικόλαος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στη Ρωσία.

Σύμφωνα με το μύθο, κατά τον 11ο αιώνα ο Πρίγκιπας Βλάντιμιρ ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη για να βαπτιστεί και επέστρεψε στη Ρωσία με ιστορίες για τα θαύματα του Αγ. Νικολάου, που ήταν επίσκοπος της πόλης Μύρας στην Τουρκία. Από τότε πολλές ήταν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες που πήραν το όνομά του και μέχρι και τη σημερινή ημέρα το όνομα Νικόλαος είναι από τα περισσότερο διαδεδομένα στη Ρωσία. Η ημέρα του Αγ. Νικολάου (6 Δεκεμβρίου) γιορταζόταν για αιώνες, ωστόσο μετά την κομμουνιστική επανάσταση οι θρησκευτικές γιορτές απαγορεύτηκαν μέχρι την πτώση του Κομμουνισμού. Κατά τη διάρκεια του Κομμουνισμού, ο Αγ. Νικόλαος αντικαταστάθηκε από τον «Ντιέντ Μορόζ» (Ded Moroz), όπως είναι γνωστός στη Ρωσία ο Άη Βασίλης.

Οι περισσότεροι χριστιανοί της Ρωσίας ανήκουν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και συνηθίζεται να νηστεύουν μέχρι την πρώτη λειτουργία την Παραμονή των Χριστουγέννων. Το δείπνο την Παραμονή των Χριστουγέννων δεν περιέχει κρέας, ωστόσο είναι γιορτινό. Το πιο σημαντικό έδεσμα είναι ένας ειδικός χυλός που λέγεται «κούτια» (kutya) και αποτελείται από σιτάρι και άλλα δημητριακά που συμβολίζουν την ελπίδα και την αθανασία καθώς και μέλι και σπόρους από παπαρούνα που εξασφαλίζουν ευτυχία, επιτυχία και ξεγνοιασιά. Συχνά τελείται ένα έθιμο, που εγγυάται την ευλογία του σπιτιού. Ένας παπάς επισκέπτεται το σπίτι μαζί με τα παιδιά, που κουβαλούν δοχεία με αγιασμό και ραντίζει όλα τα δωμάτια. Η κούτια τρώγεται από ένα κοινό για όλους πιάτο για να συμβολιστεί η ενότητα.

Σουηδία
Στις 13 Δεκεμβρίου ξεκινούν οι γιορτές στη Σουηδία την ημέρα της Lucia (βασίλισσα του Φωτός) που σύμφωνα με το θρύλο είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου.
Η Lucia αντιπροσωπεύεται από τη μεγαλύτερη κόρη κάθε οικογένειας και φορώντας ένα άσπρο φόρεμα και έχοντας ένα στέμμα με κεριά στο κεφάλι της ξυπνά τους γονείς τραγουδώντας ένα τραγούδι ιταλικό (το Santa Lucia) και τους προσφέρει καφέ κουλουράκια και glogg δηλαδή ζεστό κρασί με μπαχαρικά. Αξίζει να αναφέρουμε πως οργανώνονται εκλογές για την επιλογή της Lucia που θα ηγηθεί στη μεγάλη παρέλαση στη Στοκχόλμη.

Στο παραδοσιακό τραπέζι της παραμονής των Χριστουγέννων βρίσκεται όλη η οικογένεια και τα φαγητά είναι κυρίως χοιρομέρι, ζελέ από γουρουνοπόδαρα, lutfisk (λιαστός μπακαλιάρος που σερβίρεται σε κρεμώδη σάλτσα) και χυλός ρυζιού.

Το έθιμο του doppa i grytan (βούτηγμα στην κατσαρόλα) έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Σύμφωνα μ' αυτό, όλη η οικογένεια βουτάει μαύρο ψωμί σε μια κατσαρόλα που περιέχει ζωμό από χοιρινό, λουκάνικο και μοσχάρι, για να μην ξεχνούν όσους βρίσκονται σε ανέχεια και πεινάνε.

Μετά το φαγητό σειρά έχουν τα δώρα που είναι τοποθετημένα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα φέρνει ο Jultomten ένα ξωτικό που μένει στη σοφίτα (για όσους διαθέτουν φυσικά) και είναι αυτός που προστατεύει την οικογένεια και την περιουσία της.

Οι Σουηδοί συνηθίζουν να μένουν στην εκκλησία μέχρι τα ξημερώματα, ενώ τα παλιά χρόνια υπήρχε η συνήθεια να γίνεται αγώνας δρόμου προς την εκκλησία και ο νικητής να θεωρείται ο τυχερός της χρονιάς.

Η εορταστική περίοδος στη Σουηδία κρατά μέχρι τις 13 Ιανουαρίου μετά από απόφαση του βασιλιά της χώρα Κνούτου (περίπου 1000 χρόνια πριν). Αυτός αποφάσισε πως τα Χριστούγεννα πρέπει να διαρκούν αντί δώδεκα, είκοσι μέρες.

Τσεχία
Στην Τσεχία στις 4 Δεκεμβρίου ημέρα της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας που είναι αφιερωμένη στη μάρτυρα της περιόδου των πρώτων διωγμών των Χριστιανών σε ολόκληρη τη χώρα κόβονται κλαδιά κερασιάς και διατηρούνται στο νερό. Αν μέχρι τα Χριστούγεννα ανθίσουν, φέρνουν τύχη για την επόμενη χρονιά. Τα κλαδιά αυτά μαζί με αλεξανδρινά και άλλα στολίδια μπαίνουν σε καλάθια και διακοσμούν το γιορτινό χριστουγεννιάτικο τραπέζι με τις περίτεχνες συνθέσεις τους.

Φινλανδία
Παραδοσιακά στην Φινλανδία η παραμονή των Χριστουγέννων είναι αφιερωμένη στη μνήμη των νεκρών και μια επίσκεψη στο νεκροταφείο αποτελεί πατροπαράδοτο έθιμο. Εντυπωσιακές εικόνες δημιουργούνται από τα αναμμένα κεράκια στα καλυμμένα με χιόνι νεκροταφεία.
Οι Φινλανδοί περνούν κι αυτοί τα Χριστούγεννα με την οικογένεια και τους συγγενείς τους και την εορταστική ατμόσφαιρα στολίζουν τα κεριά και τα αλεξανδρινά.

Χαβάη
Στην Χαβάη, ο Άγιος Βασίλης, δεν έρχεται με έλκηθρο πάνω στα χιόνια αλλά με κανό. Εκεί αφού φάνε, σολομό και χοιρινό, γλεντούν με γιουκαλίλι τραγουδώντας χριστουγεννιάτικες μελωδίες τροποποιημένες όμως με χαβανέζικο ρυθμό.





πηγή: wikipedia.org

κείμενο: "to e-periodiko mas"
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Ευχές



Μαζί με τη γέννηση του Ιησού, γεννιέται η ελπίδα στον κόσμο. Ένα άστρο οδήγησε τους τρεις Μάγους στη φάτνη του νεογέννητου Χριστού!...

Ευχόμαστε στον καθένα από σας, αυτό το άστρο να οδηγήσει τα βήματά σας στην ευτυχία, την εσωτερική γαλήνη και στην αγάπη, που χωρίς αυτή, πάντα η ζωή είναι λειψή, όσες επιτυχίες κι αν την χαρακτηρίζουν!

Χρόνια πολλά και καλά, με υγεία και προκοπή!!!



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Χριστούγεννα στον κόσμο...


μέρος 1ο


Τα έθιμα των ανθρώπων για την πιο «ζεστή» χειμωνιάτικη γιορτή, τα Χριστούγεννα έχουν πάντα ενδιαφέρον αφού μέσα τους κλείνουν συνήθειες λαών πολλών αιώνων πίσω. Πρώτα βεβαίως ασχοληθήκαμε και καταγράψαμε τα έθιμα της πατρίδας μας, αλλά πιστεύουμε πως είναι όμορφο να μαθαίνουμε πώς γιορτάζουν τις άγιες μέρες οι υπόλοιποι άνθρωποι στην υφήλιο. Συγκεντρώθηκαν οι πληροφορίες ανά χώρα και τις μεταφέρονται με αλφαβητική σειρά.


Αγγλία
Στην αγγλική παράδοση ξεχωριστό χώρο έχουν τα Αλεξανδρινά, ξέρετε τα πανέμορφα εκείνα λουλούδια με το κατακόκκινο χρώμα που ανθίζουν το Δεκέμβριο. Αποτελούν για τους Άγγλους βασικό στολίδι στη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Τα τοποθετούν γύρω από το τζάκι και κρεμούν και κλαδιά από γκι στην οροφή, καθώς η παράδοσή τους επιβάλλει, όποιος σταθεί κάτω από αυτά, πρέπει να ανταλλάξει ένα φιλί με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Στο παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι υπάρχει απαραίτητα η γαλοπούλα με κρεατόπιτα και χριστουγεννιάτικη πουτίγκα, για καλή τύχη.
...
Αυστρία
Για την Αυστρία η χριστουγεννιάτικη περίοδος ξεκινά από την πρώτη μέρα του Δεκεμβρίου. Τα δώρα όμως τα μοιράζει ο Άγιος Νικόλαος στις 6 Δεκεμβρίου. Ενδιαφέρον έχει η συνήθεια των αυστριακών να τοποθετούν στο χριστουγεννιάτικο στεφάνι κεριά, ανάβοντας ένα κάθε Κυριακή μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων.
...
Αυστραλία
Τα Χριστούγεννα είναι καλοκαίρι για το νότιο ημισφαίριο και για το λόγο αυτό, οι Αυστραλοί μετά το γεύμα της γιορτής, συνηθίζουν να πηγαίνουν στην παραλία ή σε ένα αγώνα κρίκετ.
...
 Βέλγιο
Στο Βέλγιο το χριστουγεννιάτικο πνεύμα το φέρνει ο Sinterklaas με το βοηθό του Zwarte Piet, μοιράζοντας δώρα στα παιδιά, από σπίτι σε σπίτι, πολύ νωρίτερα από την παραμονή των Χριστουγέννων. Τα παιδιά κρεμάνε τις κάλτσες των δώρων στο τζάκι, χωρίς να ξεχνάνε να αφήσουν σανό και ζάχαρη για το άλογό του Sinterklaas ο οποίος δεν είναι ο Santa Claus, ούτε βεβαίως ο Αη Βασίλης.
Τα Χριστούγεννα γιορτάζονται με πλήθος θεατρικών παραστάσεων που αναπαριστούν τη Θεία Γέννηση, ενώ οι λιτανείες και οι υπαίθριες αγορές είναι μέσα στο εορταστικό πρόγραμμα.
...
Γαλλία
Για τους Γάλλους τα Χριστούγεννα είναι η λαμπρότερη γιορτή του χρόνου, ενώ η χρονική περίοδος πριν από αυτά, δεν είναι ιδιαίτερα σημαντική. Μάλιστα η παραμονή των Χριστουγέννων είναι μια τυπική εργάσιμη μέρα. Το βράδυ της παραμονής όμως όλη η οικογένεια θα μαζευτεί για το γιορτινό δείπνο. Ο  Père Noël  δηλαδή ο πατέρας των Χριστουγέννων, ο Αη Βασίλης για τους Γάλλους, δίνει τα δώρα το βράδυ αυτό, μεταξύ 24 και 25 Δεκεμβρίου.
Για τους Γάλλους γιορτή σημαίνει γαστρονομική απόλαυση.  «Reveillon» (ρεβεγιόν) αποκαλούν το παραδοσιακό γιορτινό τραπέζι της παραμονής των Χριστουγέννων και είναι πλούσιο σε διαφορετικά εδέσματα, ίσως το πλουσιότερο της Ευρώπης.
Και στη Γαλλία τα Αλεξανδρινά έχουν σημαντική θέση στη διακόσμηση των εσωτερικών χώρων. Τα αποκαλούν Etoiles de Noël δηλαδή αστέρια των Χριστουγέννων και μάλιστα τα δωρίζουν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
...
Γερμανία
Αντίθετα με τη Γαλλία στη Γερμανία το διάστημα πριν τα Χριστούγεννα, είναι πολύ σημαντικό. Οι υπαίθριες αγορές που ξεκινούν το πρώτο Σαββατοκύριακο του Δεκεμβρίου για να τελειώσουν την παραμονή των Χριστουγέννων, είναι μόνο η αρχή. Σ’ αυτές μπορεί να βρει κανείς γλυκά, στολίδια και ζεστό γλυκό κόκκινο κρασί με μπαχαρικά.
Ο Ζανκτ Νίκλαους (ο Άγιος Νικόλαος) φέρνει κι εδώ στις 6 Δεκεμβρίου τα δώρα στα παιδιά. Μάλιστα στα καλά παιδιά φέρνει δώρα, ενώ σ’ αυτά που ήταν ανυπάκουα φέρνει ένα δεματάκι με βέργες για να τα δείρει, που δεν ήταν φρόνιμα!!
Η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση είναι στις σημαντικότερες προτεραιότητες των Γερμανών. Στολίζουν και το εσωτερικό και το εξωτερικό μέρος του σπιτιού, χωρίς να παραλείπουν αν έχουν κήπο να στολίσουν κι ένα αληθινό. Το έθιμο του χριστουγεννιάτικου στεφανιού με τα κεριά που βρήκαμε στην Αυστρία το συναντούμε κι εδώ. Ονομάζεται το έθιμο του Adventskranz. Είναι ένας τρόπος για να μετρούν τις εβδομάδες μέχρι τα Χριστούγεννα. Ξεκινούν τέσσερις εβδομάδες πριν ανάβοντας ένα κερί την πρώτη Κυριακή, τη δεύτερη δύο, την τρίτη τρία και καταλήγουν την τελευταία Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα να ανάβουν και τα τέσσερα.
Ένα άλλο έθιμο που έγινε γνωστό σε όλη την Ευρώπη είναι το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο Adventskalender, το οποίο ξεκινά την πρώτη Δεκεμβρίου και καταλήγει στις 24. Κάθε ημερομηνία αντιστοιχεί σε ένα μικρό πορτάκι το οποίο ανοίγει αποκαλύπτοντας και μια γλυκιά έκπληξη όπως ένα ζαχαρωτό, ένα σοκολατάκι ή ένα μπισκότο. 
Ενώ η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση ξεκινά από το τέλος του Νοέμβρη, το χριστουγεννιάτικο δέντρο οι Γερμανοί, παραδοσιακά το στολίζουν την παραμονή, ενώ το φαγητό της γιορτινής βραδιάς είναι ψητή χήνα με κόκκινο λάχανο και μπαλάκια από πατάτες.
...
Γιουγκοσλαβία
Ενδιαφέρον έχει το έθιμο της Γιουγκοσλάβας οικοδέσποινας, που την ημέρα των Χριστουγέννων ραντίζει με κόκκινο κρασί το γιορτινό τραπεζομάνδηλο, για να προστατέψει τους καλεσμένους της από την αμηχανία, αφού αν κάποιος ρίξει κατά λάθος κρασί στο τραπεζομάνδηλο είναι για τους Γιουγκοσλάβους μεγάλη ντροπή, σύμφωνα με τον κώδικα συμπεριφοράς τους (σαβουάρ βιβρ).
...

Δανία
Έθιμο είναι για τη χώρα, τα πολλά χειροποίητα στολίδια για τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και αρχίζουν πολύ καιρό νωρίτερα να τα ετοιμάζουν. Χειροποίητο είναι και το αλεξανδρινό στεφάνι με τα τέσσερα κεριά (ένα για κάθε Κυριακή, μέχρι τα Χριστούγεννα) όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Το έθιμο του κεριού είναι ένα έθιμο ιδιαίτερα αγαπητό στα παιδιά. Σύμφωνα μ' αυτό, κάθε παιδί έχει ένα κερί το οποίο έχει πάνω του οριζόντιες γραμμές ή νούμερα που αντιστοιχούν στις μέρες από την 1η Δεκεμβρίου και ως τα Χριστούγεννα, λειτουργώντας έτσι και σαν ημερολόγιο. Κάθε μέρα λοιπόν το κάθε παιδί, ανάβει το κερί του, τόσο όσο να καεί μέχρι την επόμενη γραμμή, μέχρι να φτάσει η μέρα των Χριστουγέννων που θα πάρει το δώρο του. 
Στη Δανία τα καλικατζαράκια που ξέρουμε κι εμείς λέγονται Julenisser και είναι πολύ σκανταλιάρικα. 
Την παραμονή των Χριστουγέννων μαζεύεται όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι για το δείπνο και στο γλυκό της βραδιάς υπάρχει πάντα κρυμμένο ένα αμύγδαλο. Όποιος το βρει, αμοίβεται με δώρο που λέγεται "δώρο του αμύγδαλου".
...

Ελβετία
Στην Ελβετία σύμφωνα με το έθιμο οι ετοιμασίες και οι γιορτινές διακοσμήσεις ξεκινούν τέσσερις εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Τότε φτιάχνουν και κρεμούν το χριστουγεννιάτικο στεφάνι και το ημερολόγιο που κάθε του μέρα κρύβει κι ένα μικρό δωράκι - λιχουδιά.
Στη γερμανική πλευρά της χώρα ο Άγιος Νικόλαος Samichlaus μοιράζει δώρα και γλυκά στα παιδιά στις 6 Δεκεμβρίου, ενώ την παραμονή των Χριστουγέννων ξεχωριστή θέση έχουν τα κάλαντα, η Θεία Λειτουργία, το γιορτινό δείπνο και το στολισμένο δέντρο.
...
Ιαπωνία
Παρόλο που μόλις το 1% του πληθυσμού της είναι χριστιανοί, έχουν αφομοιώσει πολλά δυτικά έθιμα για τη μέρα των Χριστουγέννων. Έτσι, στολίζουν χριστουγεννιάτικο δέντρο και τρώνε γαλοπούλα. Τα παιδιά όμως παίρνουν δώρα από τον Hoteiosho ο οποίος είναι μια αρχαία ιαπωνική θεότητα και έχει μάτια και στο πίσω μέρος του κεφαλιού του. Για το λόγο αυτό, μπορεί και βλέπει ποια παιδιά ήταν φρόνιμα και ποια όχι, όλη χρονιά.
...
Ιρλανδία
Την παραμονή των Χριστουγέννων οι Ιρλανδοί αντί να κρεμάσουν τις κάλτσες τους στο τζάκι, αφήνουν δίπλα σ' αυτό τις μπότες τους για να βάλει μέσα σ' αυτές ο Αη Βασίλης τα δώρα. Του αφήνουν μάλιστα και ένα ποτήρι μπύρα και ένα κομμάτι κρεατόπιτα στην εξώπορτα, έτσι ώστε να τα βρει όταν θα τους επισκεφθεί.
...

Ισπανία
Η πιο σημαντική γιορτή του χρόνου είναι για τους Ισπανούς τα Χριστούγεννα. Μετά είναι η Πρωτοχρονιά (Noche Vieja) και η 6η Ιανουαρίου που ονομάζεται Dia de Reyes. Το βράδυ της παραμονής (Noche Buena) όλη η οικογένεια μαζεύεται στο γιορτινό τραπέζι. 
Το σπίτι είναι διακοσμημένο με κλαδιά πεύκου και αλεξανδρινά σε κόκκινο και μπεζ χρώμα και αναμμένα κεριά. Μετά το δείπνο σειρά έχει η χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία. 
Σύμφωνα με την ισπανική παράδοση ο πρώτος που ανακοίνωσε το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Χριστού, ήταν ένας πετεινός και ο διάσημος πετεινός Misa del Gallo, το υπενθυμίζει. Στις 5 Ιανουαρίου λαβαίνει χώρα μια μεγάλη παρέλαση η Cabalgata de Reyes, στην οποία οι άνθρωποι ντύνονται όπως οι τρεις Μάγοι και άλλα θρησκευτικά πρόσωπα και πετούν γλυκά στα παιδιά. Την εορταστική περίοδο ολοκληρώνουν τα Θεοφάνια στις 6 Ιανουαρίου και τα δώρα που φέρνουν στα παιδιά οι τρεις Μάγοι.
...

Ιταλία
Η Ιταλία έχει τη μεγαλύτερη εορταστική περίοδο από όλες τις χώρες της Ευρώπης. Ξεκινά από τις 8 Δεκεμβρίου και τελειώνει στις 6 Ιανουαρίου την ημέρα των Θεοφανίων. Η ιταλική παράδοση εκτός από τις γιορτινές διακοσμήσεις με τα αλεξανδρινά και το χριστουγεννιάτικο δέντρο, έχει και τη φάτνη. Η νηστεία κρατά δυο ημέρες (23, 24 Δεκεμβρίου) και γιορτάζουν με ένα γιορταστικό γεύμα, αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία.
Την ημέρα των Χριστουγέννων μετά το γεύμα τα παιδιά της οικογένειας συνηθίζουν να απαγγέλλουν ποιήματα και να ανταμοίβονται με μικρά χρηματικά δώρα. Τη νύχτα μεταξύ 5 και 6 Ιανουαρίου, καταφθάνει η καλή μάγισσα Befana, η οποία έρχεται και τρώει καρύδια και μπισκότα που της αφήνουν τα παιδιά κι εκείνη αφήνει δώρα στις κάλτσες των καλών παιδιών και κάρβουνα στις κάλτσες των άτακτων. 
Από τις 8 Δεκεμβρίου στήνεται η φάτνη με αγαλματίδια που αναπαριστούν τα πρόσωπα της Παναγίας, του Ιωσήφ, των αγγέλων και των Μάγων. Μόνο το Θείο Βρέφος τοποθετείται στη φάτνη το πρώτο λεπτό της 25ης Δεκεμβρίου.
...
συνεχίζεται...

πηγή: wikipedia.org
κείμενο: "to e-periodiko mas"
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Κρεμμυδοντολμάδες ή σουγάνια


Άλλο ένα χριστουγεννιάτικο παραδοσιακό φαγητό από το πλούσιο, σε ποικιλία εδεσμάτων, τραπέζι της Λέσβου. 

Αν θελήσετε να το φτιάξετε, θα χρειαστείτε:

1/2 κιλό κιμά, από αρνίσιο κρέας
1 φλυτ. τσαγιού ρύζι
1 κρεμμύδι για τη γέμιση ψιλοκομμένο
1 κιλό κρεμμύδια 
άνηθος
αλάτι & πιπέρι
1 φλυτ. καφέ ελαιόλαδο
ζεστό νερό

Πώς θα τους φτιάξετε:
Καθαρίστε τα κρεμμύδια και βάλτε τα σε μια κατσαρόλα με νερό που βράζει για λίγη ώρα (5 λεπτά είναι αρκετά), χωρίς να διαλυθούν. Στη συνέχεια σουρώστε τα.
Ανακατέψτε τον κιμά με τα υπόλοιπα υλικά και το μισό ελαιόλαδο και ανοίξτε τα φύλλα του κρεμμυδιού ένα - ένα με προσοχή. Βάζετε μέσα λίγη από τη "γέμιση" και τα τυλίγετε. 
Τα τοποθετείτε σε κατσαρόλα, ρίχνετε το υπόλοιπο ελαιόλαδο και όσο ζεστό νερό χρειάζονται για να καλυφθούν. 
Τοποθετείστε ένα πιάτο ανάποδα για να μην ανοίξουν κατά το μαγείρεμα και βράστε τα σε σιγανή φωτιά μέχρι να απορροφήσουν όλο το νερό και να μείνουν με το λαδάκι τους.

Μπορείτε να τους σερβίρετε με σάλτσα αυγολέμονο ή με μπόλικο λεμονάκι.

Σημείωση: Σε άλλα μέρη της Λέσβου, αντί για άνηθο χρησιμοποιούν μαϊντανό και προσθέτουν και λίγο κύμινο. Όπως κι αν τους φτιάξετε είναι πεντανόστιμοι!

Καλή επιτυχία
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Σελινάτο Λέσβου



Από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι στη Λέσβο δεν έλειπε, ούτε λείπει μέχρι σήμερα, το παραδοσιακό σελινάτο, δηλαδή χοιρινό με σέλινο. Βρήκαμε την αυθεντική συνταγή και σας την παρουσιάζουμε.

Υλικά:
1,5 κιλό χοιρινό κρέας
1,5 κιλό σέλινο
4 καρότα (προαιρετικά)
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 κουτ. σούπας βούτυρο
2 αυγά
1,5 - 2 λεμόνια
1 φλ. καφέ ελαιόλαδο

Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε το σέλινο και το ρίχνουμε σε κατσαρόλα με αλατισμένο βραστό νερό. Το αφήνουμε να βράσει για 20 περίπου λεπτά.
Παράλληλα κόβουμε το κρέας σε κομμάτια, το πλένουμε και το αφήνουμε να αχνιστεί, σε μια κατσαρόλα με το ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Μόλις ασπρίσει το κρέας προσθέτουμε το ελαιόλαδο και το βούτυρο. Θα το "τσιγαρίσουμε" για λίγο και στη συνέχεια ρίχνουμε νερό μέχρι να σκεπαστεί όλο το κρέας. Το αφήνουμε να βράσει για 1 ώρα και 30 λεπτά σε μέτρια φωτιά, μέχρι να μαλακώσει.
Στη συνέχεια σουρώνουμε το σέλινο και το προσθέτουμε στην κατσαρόλα με το κρέας, προσθέτοντας αλάτι και το καρότο κομμένο σε λεπτές φέτες. Το αφήνουμε να βράσει για άλλη μία ώρα και το βγάζουμε από τη φωτιά. 
Χτυπάμε τα αυγά με το λεμόνι προσθέτοντας αργά αργά ζωμό από το φαγητό και ρίχνουμε το μείγμα στην κατσαρόλα. Ανακινούμε καλά μέχρι να πήξει και το αποσύρουμε από τη φωτιά.

Δοκιμάστε το!

Σημείωση: Η συνταγή είναι από μυτιληνιά νοικοκυρά. Όπως η ίδια μας εξηγεί, παραδοσιακή συνταγή δεν περιέχει καρότα. Αυτά προστέθηκαν μεταγενέστερα για όσους τα αγαπούν.

πηγή φωτογραφίας: 24-ores.com
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Συνταγή για απώλεια βάρους και λίπους



Χριστούγεννα έρχονται, όλο και κάτι θα φάμε παραπάνω, όλο και θα γεμίσουμε ενοχές την ώρα, που θα απολαμβάνουμε ένα λαχταριστό πιάτο ή και αμέσως μετά... Γιατί να μην έχουμε στο μυαλό μας, ένα υγιεινό τρόπο για απώλεια λίπους και βάρους απλά και εύκολα; Πώς;...

Η απώλεια βάρους και λίπους μπορεί να βοηθηθεί από μια απλή συνταγή, που είναι εύκολο να γίνει και ακόμα ευκολότερα, να αποτελέσει καθημερινή συνήθεια.

Σε ένα ποτήρι χλιαρό νερό, θα προσθέσουμε χυμό λεμονιού και κανέλα σε σκόνη. 

Το πίνουμε κάθε πρωί, μισή ώρα πριν το πρωινό μας.

Δοκιμάστε το!

Συνταγή της φίλης μας Γεώργα Ζέτας, αισθητικού.




to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Το χριστουγεννιάτικο στεφάνι, έχει την ιστορία του



Το χριστουγεννιάτικο στεφάνι, είναι απόλυτα συνδεδεμένο με τη γιορταστική διακόσμηση των γιορτών του Δωδεκαήμερου και η ύπαρξή του ξεκινά από τον 16ο με 17ο αιώνα, τότε που οι χριστιανοί τοποθετούσαν ένα στεφάνι έξω από την πόρτα τους, για να δηλώσουν πως γιορτάζουν τη γέννηση του Θεανθρώπου.

Τα υλικά με τα οποία φτιάχνεται είναι κυρίως έλατο, κουκουνάρια, ρόδια, γκι και ου και το σχήμα του κυκλικό.

Τίποτα όμως από αυτά τα υλικά δεν επιλέχθηκαν τυχαία, ούτε βεβαίως και το σχήμα του.

Είναι κυκλικό, γιατί συμβολίζει την αιωνιότητα, ενώ το αειθαλές έλατο συμβολίζει μαζί με τα κουκουνάρια και τα ρόδια, που πολλοί έβαζαν, την αφθονία και τη γονιμότητα. Μάλιστα χρησιμοποιούσαν κλαδιά έλατου ή άλλου δέντρου, γιατί συμβόλιζε τη δύναμη, αφού το δέντρο μπορεί να αντέξει στο βαρύ χειμώνα.

Η κόκκινη κορδέλα με την οποία το κρεμούσαν συμβολίζει τη χαρά και την ευτυχία για την καινούργια χρονιά.

Το χριστουγεννιάτικο στεφάνι το κρεμούσαν και μέσα στο σπίτι, ενώ σε πολλές περιοχές το τοποθετούσαν στο κέντρο του τραπεζιού στο δείπνο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, για να φέρνει γούρι στην οικογένεια την καινούργια χρονιά, τοποθετώντας πάνω του και κεριά, τα οποία άναβαν καθ' όλη τη διάρκεια του δείπνου.

Στις μέρες μας, το χριστουγεννιάτικο στεφάνι αποτελεί περισσότερο διακοσμητική επιλογή με πολλές ευφάνταστες παραλλαγές τόσο στα υλικά όσο και στα χρώματα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δίνει λιγότερη ζεστασιά στην ατμόσφαιρα και στη ματιά μας.

πηγή: en.wikipedia.org
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Μια ευχή, πάντα ζεσταίνει!...



Πάνε κάποια χρόνια, που δεν λαβαίνω πια καμιά χριστουγεννιάτικη κάρτα!... Σιγά σιγά βέβαια άρχισα να το συνειδητοποιώ, πως αυτή η άλλοτε ευχάριστη και επιβεβλημένη συνήθεια, δεν είναι πια "in" για πολλούς λόγους.

Τώρα, στέλνεις "κάρτα" με e-mail, είναι κινούμενη, εύχεται τραγουδιστά, αγγλιστί ή ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, στέλνεις ευχές στα social media και είναι και φθηνός (ή μάλλον ανέξοδος) τρόπος, αλλά και άμεσος.

Δε λέω κάθε εποχή έχει τις συνήθειες της και την ομορφιά της, αλλά εμένα, πώς μου ήρθε τώρα, μου έλειψαν!

Θυμάμαι παλιότερα πριν 15 χρόνια...
Το πρώτο μέλημα στις αρχές του Δεκέμβρη, ήταν να αγοράσω κάρτες και να τις στείλω νωρίς, για να φτάσουν εγκαίρως, αφού το Ταχυδρομείο χρονιάρες μέρες είχε παραπάνω κίνηση. Και τώρα έχει κίνηση βέβαια, αλλά για να στέλνονται οι λογαριασμοί, που κοντεύουν να ξεχειλίσουν το γραμματοκιβώτιο. Τις κάρτες τις άνοιγα πάντα με ευχαρίστηση. Για τους λογαριασμούς πάλι, δε χρειάζεται να σας πω, καταλαβαίνετε...

Στη δεκαετία του 80 που ήμουν μικρή, οι κάρτες αποτελούσαν για μένα, αφορμή για συλλογή. Τις μάζευα όλες σ' ένα κουτί, που είχα ντύσει με εμπριμέ αυτοκόλλητο και τις χάζευα κάθε φορά, που έρχονταν οι καινούργιες να προστεθούν σ' αυτό. Ήταν κανονική ιεροτελεστία.

Τις χώριζα ανά μέγεθος και ανά χρώμα και πάντα είχαν ξεχωριστή θέση εκείνες από το εξωτερικό, από τη θεία και τον συνομήλικό μου ξάδερφο. Για μένα, αυτές ήταν οι πιο όμορφες, όχι μόνο γιατί ήταν πιο μεγάλες και πιο εντυπωσιακές, αλλά γιατί όσες φορές τις διάβαζα, ήταν σαν να τους είχα κοντά μου, όπως εκείνα τα Χριστούγεννα της έκτης δημοτικού, που ήρθαν στην Ελλάδα και τα πέρασα μαζί τους.

Μπορεί τώρα να μπαίνω στο skype και να τους μιλάω με τις ώρες, αλλά πάντα τέτοιες μέρες τους ζητάω να μου στείλουν μια κάρτα, έτσι για να θυμηθούμε τα παλιά κι εκείνοι γελούν, αφού ποτέ δεν πίστεψαν ότι μιλάω σοβαρά...

Έρχεται βλέπετε μια στιγμή, που σα να βρίσκεσαι στη μέση της διαδρομής και κοιτάς και πίσω και βαδίζεις και μπροστά κι αναλογίζεσαι, πόσο άλλαξαν κάποια πράγματα, που ποτέ δεν περίμενες ν' αλλάξουν έτσι.

Ένα πράγμα μόνο παρατηρώ με χαρά μου, πως δεν αλλάζει!

Η ανάγκη των ανθρώπων να μοιραστούν ζεστά συναισθήματα και ευχές με άλλους ανθρώπους. Δεν έχει σημασία ο τρόπος που γίνεται, όσο έχει σημασία ο λόγος!

Όσα χρόνια κι αν περάσουν όσο κι αν η τεχνολογία τρέχει ιλιγγιωδώς οι άνθρωποι, ειδικά τις γιορτινές μέρες, μοιράζονται χαμόγελα, αγάπη και όμορφες ευχές, που είτε είναι γραμμένες σε ilustration χαρτί, είτε στην οθόνη του υπολογιστή, το ίδιο ζεσταίνουν τις καρδιές και με την ίδια ταχύτητα φέρνουν δάκρυα συγκίνησης στα μάτια.

Μην αφήσετε στιγμή να πάει χαμένη. Εκμεταλλευτείτε κάθε ευκαιρία για να πείτε στους γύρω σας ένα καλό λόγο και να μοιραστείτε μαζί τους ένα χαμόγελο. Αυτό έρχονται να μας υπενθυμίσουν οι γιορτές, πέρα απ' όλα τ' άλλα!


Καλά κι ευτυχισμένα Χριστούγεννα!...






to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Το έθιμο των κάρβουνων, στη Μακεδονία



Το όμορφο αυτό χριστουγεννιάτικο έθιμο, που κλείνει μέσα του όλη την αγωνία του αγρότη για τη σοδειά του και την επιβίωση της οικογένειάς του, υπήρχε στους Προμάχους και στη Σωσάνδρα της Μακεδονίας. 

Σύμφωνα μ' αυτό η γιαγιά της οικογένειας συνήθιζε το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων να βάζει στο τζάκι πέντε κάρβουνα. Το καθένα απ' αυτά συμβόλιζε και ένα αγροτικό προϊόν. Ένα για το σιτάρι, ένα για το καλαμπόκι, ένα για το κριθάρι κ.ο.κ. 
Περίμεναν να δουν αν μέχρι το πρωί τα κάρβουνα αυτά, θα γίνονταν στάχτη. Αν συνέβαινε αυτό και για τα πέντε κάρβουνα που έβαζε η γιαγιά, τότε η σοδειά θα ήταν καλή τη νέα χρονιά, για όλα τα αγροτικά προϊόντα. Αν κάποιο κάρβουνο δεν καιγόταν, τότε η σοδειά για το προϊόν που αντιστοιχούσε στο συγκεκριμένο κάρβουνο, θα ήταν κακή.

Ένα άλλο έθιμο, θέλει την παραμονή το βράδυ, να βγάζει η οικογένεια τρία κάρβουνα από τη φωτιά του τζακιού. Το ένα ήταν για την προστασία της οικογένειας από το Θεό, το δεύτερο για την πρόοδό της και το τρίτο για τα ζωντανά. 

Ο παππούς της οικογένειας έκοβε μάλιστα ένα ξύλο από ροδιά ή τζιτζιφιά και το έβαζε στη φωτιά στο τζάκι. Το ξύλο καιγόταν σιγά σιγά κατά τη διάρκεια του βραδινού φαγητού. Αυτό γινόταν κάθε βράδυ από την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι τα Φώτα. Στη συνέχεια ο παππούς έκοβε ένα κομμάτι από το ξύλο που δεν είχε καεί και το έδενε στο αλέτρι για να είναι γερό και να έχουν πλούσια σοδειά, ενώ το καμένο ξύλο το έκρυβαν σε κάποιο σημείο του χωραφιού. 


πηγή: 7dim-ampel.thess.sch.gr

Κείμενο: "to e-periodiko mas"
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Οι μοιραίοι



Οι μεγάλοι και οι πραγματικά σπουδαίοι δεν έχουν ανάγκη από λόγια. Μιλά γι' αυτούς το έργο τους, που τους κρατά αθάνατους! 
Αφορμή από την πρόσφατη συμπλήρωση 40 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου μας ποιητή Κώστα Βάρναλη, να σας θυμίσουμε ένα από τα ομορφότερα ποιήματά του, το οποίο μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη και τραγουδήθηκε από τον αξεπέραστο Γρηγόρη Μπιθικώτση.



Οι μοιραίοι

Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ’ η παρέα πίναμ’ εψές·
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ’ άσωτ’ ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό·
τ’ άλλου κοντόημερ’ η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό·
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κι η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.

― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ’ απ’ όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν το βρε και δεν το πε ακόμα.

Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!






Στο παραπάνω βίντεο υπάρχει και μια εκπληκτική απαγγελία του μεγάλου Μάνου Κατράκη.


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Γκι ή ου;



Πολλοί από μας νομίζουν πως το γκι και το ου, είναι δύο ονομασίες του ίδιου φυτού. Άλλοι πάλι όταν λένε "γκι", εννοούν το "ου". Μπερδευτήκατε;... Ας τα ξεχωρίσουμε λοιπόν. 

Το φυτό με τα αγκαθωτά φύλλα και τους κόκκινους καρπούς, είναι το ου (επιστημονική ονομασία Ilex aquifolius) του οποίου η ιστορία συνδέεται με ένα παλιό μύθο, σύμφωνα με τον οποίο, το φυτό φύτρωσε στις πατημασιές του Χριστού όταν βάδιζε στη γη. 
Οι κόκκινοι καρποί του, συμβολίζουν το αίμα Του και τα αγκαθωτά του φύλλα, συμβολίζουν τα μαρτύριά Του. Έτσι, πήρε και την ονομασία "αγκάθι του Χριστού", μια ονομασία που συνηθίζουν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. 

Στην Ελλάδα ονομάζεται αρκουδοπούρναρο. Πρόκειται για ένα αρχαίο είδος πουρναριού, με καταγωγή από τη Δυτική και Νότια Ευρώπη, ΒΔ Αφρική και ΝΔ Ασία. Ο Πλίνιος περιγράφει το ου ως δέντρο, που έχει ακανθώδη φύλλα, αναφέροντας πως αν το φυτέψει κάποιος κοντά στο σπίτι του, μπορεί να προστατευτεί από το κακό, τη μαγεία και τους κεραυνούς, αναφέροντας επίσης πως τα λουλούδια του, κάνουν το νερό να παγώνει. Λέγεται μάλιστα πως το ξύλο του έχει την ιδιότητα να ηρεμεί τα ζώα.


Το γκι (επιστημονική ονομασία Viscum album) που στην Ελλάδα είναι γνωστό ως ιξός, είναι φυτό με σαρκώδη φύλλα και διαφανείς λευκούς καρπούς, το οποίο φυτρώνει και ζει πάνω σε έλατα, πεύκα, βαλανιδιές και άλλα δέντρα του δάσους. 

Οι παλιότεροι έπαιρναν από αυτό (από τους καρπούς του) μια κολλώδη ουσία την οποία ανακάτευαν με μέλι και την τοποθετούσαν πάνω σε κλαδιά, που ονομάζονταν ξόβεργες (ιξός + βέργες) τις οποίες χρησιμοποιούσαν για να πιάνουν μικρά ωδικά πουλιά. 



Η μυθολογία το αναφέρει σαν το μαγικό φυτό με το οποίο η Περσεφόνη άνοιξε τις πύλες του Κάτω Κόσμου. Όσοι αγαπάτε τον Αστερίξ, σίγουρα θα γνωρίζετε πως ήταν το μαγικό βότανο των Γαλατών Δρυίδων. 
Είναι επίσης το αγαπημένο βότανο των μαγισσών του μεσαίωνα και το μαγικό κλωνάρι των ερωτευμένων, ενώ αναφέρεται σε κείμενα ιατρών και βοτανολόγων της αρχαιότητας όπως ο Γαληνός, ο Διοσκουρίδης, ο Θεόφραστος, ο Παράκελσος και ο Πλίνιος ως φάρμακο κατά της επιληψίας, σαν αγγειοδιασταλτικό, σαν υποτασικό και για τη θεραπεία αποστημάτων

Και τα δύο χρησιμοποιούνται σαν διακοσμητικά φυτά, την εποχή των Χριστουγέννων. Λέγεται μάλιστα πως οι Δρυίδες τα χρησιμοποιούσαν για να διακοσμήσουν τις καλύβες τους κατά τη διάρκεια του χειμώνα (επειδή ήταν αειθαλή) και να μπορούν τα πνεύματα του δάσους να κατοικούν σ' αυτά. Αναφορικά με τις παραδόσεις, που σχετίζονται με το φιλί κάτω από το γκι ή το ου, αυτές προέρχονται από τον ρωμαϊκό εορτασμό της Saturnalia, οπότε και οι άνθρωποι πίστευαν ότι το φιλί κάτω από αυτά, προήγε τη γονιμότητα. 

Για πολλούς συγκαταλέγονται και τα δύο στην κατηγορία "γκι διακοσμητικά φυτά", αλλά καλό είναι να ξέρουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές τους, δε νομίζετε;...


πηγές: valentine.grpanosz.wordpress.com
Κείμενο: "to e-periodiko mas" 


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Ισχυρός συναισθηματικά, άνθρωπος



Πόσο εύκολα θα μπορούσε να περιγράψει κανείς ένα άνθρωπο, που είναι συναισθηματικά ισχυρός; Είναι διαφορετικός από τους άλλους στην όψη, στην περπατησιά, στην ομιλία;... Δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί τόσο εύκολα. Σίγουρα όμως δεν κυκλοφορεί με ταμπελίτσα στο μέτωπο, ούτε έχει πράσινο δέρμα...Δεν μπορούμε να σας πούμε τι ακριβώς κάνει, μπορούμε όμως να σας πούμε τι δεν κάνει!!!

1. Δεν αφήνει το δράμα, να τον κατευθύνει
Ο εγκέφαλός του λειτουργεί σαν το ραδιόφωνο. Επικεντρώνεται σ' αυτά, που του δίνουν χαρά και χαμόγελο, όπως το ραδιόφωνο συντονίζεται στο σταθμό της επιλογής μας, αφήνοντας στην άκρη κάθε τι που τους φορτίζει αρνητικά.
Ας πορευτούμε μακριά από την ανοησία των γύρω μας, προσπαθώντας να επικεντρωθούμε στα θετικά και δεν θα αργήσει η στιγμή, που θα βλέπουμε δυσκολότερα τα αρνητικά.

2. Δεν σπαταλά το χρόνο του στην αυτολύπηση
Ο ισχυρός συναισθηματικά άνθρωπος δεν κάθεται να στεναχωρηθεί για τον άσχημο τρόπο, που του φέρθηκαν οι άλλοι. Αντιθέτως αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής του, της δουλειάς του, προσπαθεί να διορθώσει ό,τι διορθώνεται, έχοντας πάντα στο μυαλό του πως η ζωή δεν είναι πάντα ούτε εύκολη, ούτε δίκαιη. Γιατί ευτυχία δεν είναι η απουσία προβλημάτων, αλλά η ικανότητά να τα κανείς.
Γι' αυτό, καλό είναι να κοιτάμε τι έχουμε και όχι τι χάσαμε, αφού αυτό που μετράει δεν είναι αυτό που χάνουμε, αλλά τι κάνουμε με ό,τι μας μένει.

3. Δεν χρειάζεται πολλά για να είναι ευτυχισμένος
Ο συναισθηματικά ισχυρός άνθρωπος ξέρει πολύ καλά πως η ευτυχία είναι στάση ζωής. Με άλλα λόγια η ευτυχία του δεν εξαρτάται από την επίλυση του ενός ή του άλλου θέματος. Δεν συνδέεται με την απόκτηση πραγμάτων, ανθρώπων, κοινωνικού status. Ευτυχία είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα και πώς μπορεί κανείς να το εκτιμήσει.

4. Δεν συγκρίνει την πορεία του με των άλλων.
Η κοινωνική σύγκριση είναι ο κλέφτης της ευτυχίας. Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε χωρίς να μπαίνουμε σε σύγκριση με τους άλλους, τη στιγμή που ο καθένας χρειάζεται το δικό του χρόνο εξέλιξης και έχει να διανύσει τη δική του πορεία εξέλιξης. Ο συναισθηματικά ισχυρός άνθρωπος, το γνωρίζει καλά αυτό.

5. Δεν ζηλεύει την ευτυχία και την επιτυχία των άλλων.
Ο συναισθηματικά ισχυρός άνθρωπος μπορεί πραγματικά να εκτιμήσει και να χαρεί για την επιτυχία των άλλων, ούτε ζηλεύει αν κάποιος πετύχει αυτό που προσπαθεί να πετύχει εκείνος, αφού γνωρίζει πως η επιτυχία εξαρτάται από σκληρή δουλειά και μεθοδευμένη προσπάθεια. Δεν φοβάται να δουλέψει σκληρά και έχει εμπιστοσύνη στις ικανότητές του.  Αυτή η εμπιστοσύνη άλλωστε είναι που δεν του αφήνει κανένα χώρο για φθόνο. Όταν υπάρχει αυτοεκτίμηση δεν υπάρχει κανένας λόγος για ζήλια.

6. Δεν περιμένει τα πάντα να είναι εύκολα
Ο συναισθηματικά ισχυρός άνθρωπος δεν βλέπει τις αποτυχίες ή τις καθυστερήσεις σαν λόγους για να παραιτηθεί από την προσπάθειά του. Αντιθέτως τις χρησιμοποιεί σαν μέσο για να γίνει καλύτερος. Είτε προσπαθεί για τη βελτίωση της υγείας του, είτε της δουλειάς του, έχει κατανοήσει καλά πως κάθε βήμα απαιτεί χρόνο και το ίδιο και οι αλλαγές.

7. Δεν λέει "δεν μπορώ".
Ο συναισθηματικά ισχυρός άνθρωπος, γνωρίζει πολύ καλά, πως όποιος θέλει να κάνει κάτι, θα βρει και τον τρόπο να το κάνει. Αν πάλι δεν θέλει, θα βρει κι ένα μακρύ κατάλογο δικαιολογιών για να το αποφύγει. 
Καλό είναι να σταματήσουμε να λέμε "θα ήθελα..." ή "ας μπορούσα" και να το αντικαταστήσουμε με το "θέλω" ή το "μπορώ". Ας βάλουμε σε κουτί τα "δεν μπορώ" και τα όνειρά μας σε σχέδια.

8. Δεν αφήνει τους πειρασμούς να τον αποσπάσουν.
Επικεντρώνεται στα όνειρά του και δεν τα θυσιάζει για κάτι εφήμερο.

9. Δεν είναι ανυπόμονος
Τα καλά πράγματα δεν έρχονται σ' αυτούς που περιμένουν. Τα καλά έρχονται σε κείνους που προσπαθούν και εργάζονται για να πετύχουν με υπομονή και σύνεση. Αν ξέρουμε τι θέλουμε ας προχωρήσουμε με ένα βήμα τη μέρα, προς την κατεύθυνση αυτή.

10. Δεν κάνει τα ίδια λάθη ξανά και ξανά.
Ο συναισθηματικά ισχυρός άνθρωπος δεν επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Τα παραδέχεται και μαθαίνει από αυτά, αποκτώντας πείρα και ικανότητα να παίρνει σωστότερες αποφάσεις.

11. Δεν αντιστέκεται στην αλλαγή
Ούτε και την αποφεύγει, γνωρίζοντας πως πολλές φορές, αυτό είναι αδύνατο. Έτσι, είναι πρόθυμος να δοκιμάσει αλλαγές πιστεύοντας στην ικανότητά του να προσαρμόζεται και να απαντά στις προκλήσεις.

12. Δεν σπαταλά χρόνο και ενέργεια για πράγματα, που δεν μπορεί να ελέγξει
Ξέρει πολύ καλά, πως μερικές φορές το μόνο που μπορεί να ελέγξει κανείς είναι η στάση του. Άλλωστε η εσωτερική γαλήνη ξεκινά από τη στιγμή, που θα επιλέξουμε να μην επιτρέψουμε σε ένα τυχαίο γεγονός ή και πρόσωπο, να ελέγξει τα συναισθήματά μας.

13. Δεν κολλά σε κάθε λέξη που λένε οι άλλοι γι' αυτόν.
Ακούει τη δική του καρδιά και τη δική του διαίσθηση. 
Καλό είναι να προσπαθούμε να μην παίρνουμε τα πράγματα, που λένε οι άλλοι για μας, προσωπικά. Στην πραγματικότητα τα λόγια τους αντανακλούν τη δική τους εικόνα, όχι τη δική μας. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη συμπεριφορά των άλλων απέναντί μας. Μπορούμε όμως να ελέγξουμε τον τρόπο που αντιδρούμε και ποιους έχουμε γύρω μας.

14. Δεν πιστεύει πως όλοι είναι εν δυνάμει εχθροί του.
Ο συναισθηματικά ισχυρός άνθρωπος επιλέγει να βλέπει την καλοσύνη στους άλλους. 
Ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας και ας πλησιάσουμε τους ανθρώπους, αφού όταν επιλέγουμε την καλοσύνη των ανθρώπων, καταλήγουμε να τροφοδοτούμε με καλοσύνη τον ίδιο μας τον εαυτό.

15. Δεν είναι κύριο μέλημά του να τα έχει καλά με όλους.
Δεν φοβάται να πει "όχι" ή να μιλήσει όταν αυτό, είναι απαραίτητο. Προσπαθεί να είναι δίκαιος και υπομονετικός, αλλά αποδέχεται την απογοήτευση των άλλων όταν δεν πληρεί τις προσδοκίες τους. Στο κάτω κάτω της γραφής, δεν μπορούμε να τους ευχαριστούμε όλους. Όπως λέει και το τραγούδι: "σ' όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε"...

16. Δεν πιστεύει πως είναι ποτέ αργά, για να ξεκινήσει κανείς απ' την αρχή. 
Επειδή κάποια πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα περιμένουμε ή όσο γρήγορα θέλουμε, αυτό δεν είναι λόγος για να χάσουμε τον εαυτό μας. Εξάλλου ο χρόνος κυλάει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και είναι προτιμότερο να ζήσουμε έτσι, ώστε κοιτάζοντας πίσω, να μπορούμε να πούμε πως δώσαμε στη ζωή μας τον καλύτερό μας εαυτό.

Αν νομίζετε πως κάποιο από τα παραπάνω ή και όλα, αξίζει την προσοχή σας ή την υιοθέτησή σας, κάντε το!


πηγή πληροφοριών: marcandangel.com
κείμενο - μετάφραση: to e-periodiko mas
to e-periodiko mas
1 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram