Χειροποίητα κοσμήματα για ένα ανθρώπινο κόσμο...


παζάρι αλληλεγγύης

Όταν η Αλεξάνδρα από το "A button on the moon" μας μίλησε για το παζάρι αλληλεγγύης, που θα γίνει 11 και 12 Ιούνη στο 5ο νηπιαγωγείο Χολαργού, για την ενίσχυση της Κοινωνικής Κουζίνας "Ο Άλλος Ανθρωπος", δεν σκεφτήκαμε λεπτό. Αμέσως αποφασίσαμε να συμμετέχουμε. Αυτό που μας πήρε περισσότερο χρόνο, ήταν να αποφασίσουμε τι αντικείμενα θα δημιουργήσουμε.

Όσο θα τα βλέπετε ένα προς ένα, σκεφτείτε πώς μπορείτε κι εσείς να συμμετέχετε στο παζάρι αλληλεγγύης. Οτιδήποτε μπορεί να είναι χρήσιμο. Χειροποίητα αντικείμενα κάθε είδους ακόμα και βιβλία, όλα βρίσκουν τη θέση τους στον πάγκο μετατρέποντας την αγάπη για δημιουργία, σε ουσιαστική προσφορά.

Ας τα δούμε από κοντά...

handmade necklaces

Άμμος, χρυσό, λευκό...

χειροποίητα κοσμήματα

και λίγο χρώμα...


Αν σας άρεσε η ιδέα να συμμετέχετε μη διστάσετε, έχετε ακόμα χρόνο. Αν πάλι σας άρεσαν τα κοσμήματα και θέλετε να βοηθήσετε, πηγαίνετε στο 5ο νηπιαγωγείο Χολαργού 11 & 12 Ιούνη και αγοράστε τα. Η βοήθειά σας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα είναι πολύτιμη!

Αλεξάνδρα, συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία
 κι ευχαριστούμε για την ευκαιρία, που μας έδωσες να φανούμε χρήσιμες!


Σημείωση: Η ανάρτηση αφιερώνεται στο "Κοινωνία Ώρα Αγάπης" της Αριστέας μας. Γιατί καλύτερα από το να μιλάς για την αγάπη, είναι να την προσφέρεις.


to e-periodiko mas
1 Σχόλια

"Exhibit B" - έκθεση ενάντια στο ρατσισμό



Ο διεθνούς κύρους Νοτιοαφρικανός δραματουργός, σκηνοθέτης, σκηνογράφος και εικαστικός Brett Balley είναι ο εμπνευστής και δημιουργός μιας έκθεσης ενάντια στο ρατσισμό, που φιλοξενείται στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (Ακαδημίας 23) και θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 29 Μαίου.

Ο B. Balley μας καλεί και μας προκαλεί να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με τις προκαταλήψεις με στόχο να μας υπενθυμίσει "αυτόν τον κόσμο της άνισα κατανεμημένης εξουσίας, όπου στερεότυπα και αντιλήψεις πως ένα έθνος, μια φυλή, ένα γένος, μια σεξουαλική προτίμηση, μια θρησκεία, μια ιδεολογία ή ένα πολιτισμικό πλαίσιο είναι ανώτερο από όλα τα άλλα", όπως ο ίδιος επεσήμανε στο μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, όταν του ζητήθηκε από την UNESCO το 2014,


Πρόκειται για μια έκθεση - performance που έχει παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο η οποία φέρνει στη μνήμη του κοινού την ιστορία του ρατσισμού αλλά και τις απάνθρωπες πολιτικές απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

Το "Exhibit B" όπως ονομάζεται η έκθεση παρουσιάζει ένα κατάλογο θηριωδιών που όχι μόνο διαπράχθηκαν αλλά κυρίως αποκρύφτηκαν από τις Ευρωπαϊκές Μ. Δυνάμεις στην Αφρική. Με αιτιολογία τον πολιτισμό νομιμοποίησαν πολιτικές λεηλασίες και υποδούλωσαν τους λαούς της. Η έκθεση έρχεται να αποδώσει φόρο τιμής στους Αφρικανούς (άνδρες και γυναίκες) των οποίων η αξιοπρέπεια ποδοπατήθηκε μέσα από τη διαδικασία αυτή. Οι ερμηνευτές της έκθεσης στέκονται ακίνητοι παρουσιάζοντας το δράμα που έζησαν τόσες χιλιάδες άνθρωποι από το 19ο αι. και τον 20ο αλλά και σήμερα.


Αξίζει να αναφέρουμε πως οι ερμηνευτές προέρχονται από την Αθήνα, με μόνη εξαίρεση το Exhibit Quartet με τους τραγουδιστές από τη Ναμίμπια οι οποίοι περιοδεύουν μαζί με την παραγωγή. Η έκθεση έχει ήδη παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο, από τη Ν. Αφρική ως την ηπειρωτική Ευρώπη και από τη Ρωσία μέχρι τη Λατινική Αμερική.

Λίγα λόγια για τον Brett Balley
Γεννήθηκε το 1967 στη Ν. Αφρική και είναι διεθνώς διακεκριμένος δραματουργός, σκηνοθέτης θεάτρου και όπερας, δημιουργός site - specific performance, σκηνογράφος και εικαστικός. Επί 19 χρόνια είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του οργανισμού Third World Bunfight, που εδρεύει στο Κέηπ Ταουν και έχει ως αποστολή την παραγωγή παραστάσεων θεάτρου και όπερας, εικαστικών εγκαταστάσεων, μουσικών θεαμάτων και site - specific performance που εστιάζουν τόσο στις ιστορικές όσο και στις τρέχουσες σχέσεις Δύσης και Αφρικής.

Περισσότερες πληροφορίες για τη μοναδική αυτή έκθεση, διαβάστε εδώ.

to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Τροφές που δεν πρέπει να περνούν από κατάψυξη



Όταν θέλουμε να διατηρήσουμε τρόφιμα για πολύ καιρό, επιλέγουμε την κατάψυξη. Όμως είναι όλες οι τροφές κατάλληλες για να περάσουν αυτή τη διαδικασία;
Ας δούμε αναλυτικά ποια τρόφιμα δεν "αγαπούν" την κατάψυξη και για το λόγο αυτό δεν πρέπει να περνούν από αυτή.

Αυγά - Τα ωμά αυγά βάζοντάς τα στην κατάψυξη θα σπάσουν, ενώ τα βρασμένα θα αλλοιωθούν τόσο που θα θυμίζουν λάστιχο.

Τυρί - Αν το βάλουμε στην κατάψυξη, θα διαπιστώσουμε πως μετά θρυμματίζεται και η γεύση του αλλοιώνεται σε βαθμό που να μη θυμίζει καθόλου αυτή που γνωρίζουμε. Εξαίρεση αποτελεί το κεφαλοτύρι.

Τηγανιτά - Κι αυτά χάνουν τη γεύση τους, ενώ δεν είναι καθόλου τραγανά.

Κρέμα γάλακτος - Ένα τρόφιμο που με την κατάψυξη αποσυντίθεται είναι η κρέμα γάλακτος. Με την κατάψυξη κόβει χάνοντας κάθε ομοιογένεια και γίνεται ακατάλληλη προς χρήση.

Μπαχαρικά - Με την κατάψυξη τα μπαχαρικά αποκτούν βαριά μυρωδιά και πολύ δυσάρεστη γεύση.

Μαρούλια, αγγούρια, σέλερι, κρεμμύδια, γλυκές πιπεριές - Η κατάψυξη τα κάνει να χάνουν το χρώμα τους, ενώ αλλοιώνει τόσο τη γεύση τους όσο και την υφή τους, χωρίς μάλιστα να μπορεί να τα διατηρήσει φρέσκα παρά τη χαμηλή θερμοκρασία.

Στα παραπάνω τρόφιμα πρέπει να προσθέσουμε και
Το κρέας που έχουμε ήδη αποψύξει, τα ξαναζεσταμένα φαγητά, τα βρασμένα ζυμαρικά, τις σως που είναι φτιαγμένες με αλεύρι, τον καφέ και φρούτα όπως το πορτοκάλι, το μήλο, το γκρέιπφρουτ και το καρπούζι.

Καλό θα είναι λοιπόν, τις παραπάνω τροφές να τις καταναλώνουμε φρέσκες έτσι ώστε όλα τα θρεπτικά τους συστατικά να περάσουν στον οργανισμό μας αντί να χαθούν από την ταλαιπωρία ψύξης - απόψυξης.


Πηγές πληροφοριών : onmed.grseleo.gr
Κείμενο: to e-periodiko mas


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Δανάη Στρατηγοπούλου - το αηδόνι του Αττίκ



Ξεχωριστή και πολυτάλαντη η Δανάη Στρατηγοπούλου γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου του 1913 στην Αθήνα, αλλά πέρασε τα παιδικά της χρόνια στη Γαλλία. Υπήρξε τραγουδίστρια, τραγουδοποιός, δημοσιογράφος, ποιήτρια, συγγραφέας, καθηγήτρια λαογραφίας και φωνητικής μουσικής, αλλά οι περισσότεροι τη γνωρίζουν ως το "αηδόνι του Αττίκ".

Ήταν κόρη του μηχανικού και δημοσιογράφου Ιππόλυτου Στρατηγόπουλου και της αρσακειάδας Τίμω και εγγονή του θεατρικού συγγραφέα Ιδομενέα Στρατηγόπουλου. Στην Αθήνα επέστρεψε με την οικογένειά της το 1923 όταν γεννήθηκε η μικρότερη αδελφή της η φλαουτίστα και εθνομουσικολόγος Μίρκα Στρατηγοπούλου.

Ξεκίνησε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο στα οικονομικά και τις πολιτικές επιστήμες, όμως η αγάπη της για τη μουσική της έδειξε άλλο δρόμο. Έτσι, από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με το ελαφρό τραγούδι σπουδάζοντας ορθοφωνία και φωνητική μουσική. Παρόλα αυτά, πήρε το δίπλωμά της από τη Γαλλική Ακαδημία.

Στα 22 της γνώρισε τον Αττίκ, όταν σαν δημοσιογράφος τον ακολούθησε σε μια περιοδία του στην Αίγυπτο. Όπως η ίδια αναφέρει πήγε ως άπειρη δημοσιογράφος για να γυρίσει επαγγελματίας τραγουδίστρια, ξεκινώντας μια καριέρα που άφησε εποχή.

Από τον Χαιρόπουλο ως το Γιαννίδη όλοι οι συνθέτες της εποχής τραγουδήθηκαν από τη Δανάη που με τη βελούδινη φωνή της έδωσε ξεχωριστό τόνο και χροιά σε κάθε δημιουργία. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα: "Ας ερχόσουν για λίγο", "Το οργανάκι", "Μαραμένα τα γιούλια", "Άδικα πήγαν τα νιάτα μου", "Της μιας δραχμής τα γιασεμιά" και τόσα άλλα.


Την περίοδο της Κατοχής η αντιστασιακή της δράση θα οδηγήσει το "αηδόνι" στις φυλακές Αβέρωφ, αφού ως ενταγμένη στο ΕΑΜ έκρυβε συναγωνιστές της, οργάνωνε συσσίτια και τραγουδούσε σε νοσοκομεία.

Πολύτιμη παρακαταθήκη άφησε πίσω της με περισσότερα από 300 τραγούδια από τα οποία τα περισσότερα είναι με δικούς της στίχους, βιβλία και μεταφράσεις. Μάλιστα, μετέφρασε ελληνικά δημοτικά τραγούδια στα ισπανικά αλλά και ποιήματα που Πάμπλο Νερούδα στα ελληνικά.


Κατά τη δικτατορία η Δ. Στρατηγοπούλου έζησε στη Χιλή όπου δίδασκε φωνητική στο Ωδείο και ελληνική λαογραφία στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο. Έτσι γνώρισε τον Πάμπλο Νερούδα και μετέφρασε έργα του στα ελληνικά με κυριότερο το "Κάντο Χενεράλ".

Υπήρξε μέλος της Εταιρίας Στιχουργών και Μουσικοσυνθετών Ελλάδας, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Επιτροπής Αλληλεγγύης με τη Χιλή, του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών κ.α. Έδωσε μια σειρά διαλέξεων σε Πανεπιστήμια της Χιλής, αλλά και πολλά ρεσιτάλ με ελληνικά τραγούδια. Τιμήθηκε με πολλές καλλιτεχνικές διακρίσεις και επαίνους, με βραβεία για τους στίχους της αλλά και με το ειδικό βραβείο της Προεδρίας της Χιλής (επί Αλλιέντε) στο Φεστιβάλ του χιλιανού ελαφρού τραγουδιού το 1972. Μιλούσε με άνεση γαλλικά, ισπανικά και αγγλικά και τα χρόνια που ζούσε στην Ελλάδα διατηρούσε άριστε σχέσεις με τη Χιλιανή Πρεσβεία στην Αθήνα.

Παντρεύτηκε τον Γιώργο Χαλκιαδάκη και απέκτησε μαζί του μια κόρη τη Λήδα Χαλκιαδάκη, η οποία ασχολήθηκε και η ίδια με το τραγούδι και τη μουσική και στη δεκαετία του ΄70 δημιούργησε μαζί με το Σπύρο Βλασσόπουλο το συγκρότημα "Λήδα & Σπύρος".

Έφυγε για τη γειτονιά των αγγέλων στις 18 Ιανουαρίου του 2009 σε ηλικία 96 χρόνων..



Πηγές πληροφοριών:  sansimera.grwikipedia.org
Κείμενο: "to e-periodiko mas"

to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Λογισμοί...



Σε λογισμών αραξοβόλι
έδωσα τόπο στην οργή
 έκανα χώρο να κάτσει η πίκρα
με δάκρυ έπλυνα κάθε πληγή

Μα η ψυχή δεν αλαφρώνει
μάτι δεν κλείνει ο στεναγμός
ταξίμι παίζει η στεναχώρια
στήνεται γύρω μου χορός τρελός

Θάλασσα όλα, φουρτουνιασμένη
βάρκα η λογική που ναυαγεί
σπασμένη πυξίδα η ελπίδα
πώς να με βγάλει σε νέα γη;

Δώσε μου χρόνο να ημερέψω
δώσε μου αγάπη να πορευτώ
δώσε μου χάδι να ζωντανέψω
δώσε μου χέρι να κρατηθώ.

Μ' αυτά θα υφάνω το πανί μου
μ' αυτά θα αρματώσω νέο σκαρί
λήθη θα ρίξω μέσα στ' αμπάρια
και στο τιμόνι τη προσμονή.




Marina
0 Σχόλια

Όταν ο πολιτισμός γιορτάζει



Πριν από 39 χρόνια, το 1977 το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) καθιέρωσε τη 18η Μαίου, ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων προσπαθώντας με τον τρόπο αυτό να αναδείξει όσο περισσότερο γίνεται το ρόλο των μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία.

Τα μουσεία είναι φορείς της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου, είναι πηγή μόρφωσης και καλλιέργειας, ενώ παράλληλα βοηθούν στην κατανόηση ενός λαού μέσα από τον πολιτισμό του. Με τον τρόπο αυτό, μπορούν να γίνουν και φορείς ειρήνης και συνεργασίας μεταξύ των λαών.
Αυτός είναι και ο απώτερος στόχος του εορτασμού αυτού.

Κάθε χρόνο σε όλες τις χώρες, που είναι μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων πραγματοποιούνται (στα πλαίσια του εορτασμού) ομιλίες, εκθέσεις, συναντήσεις και διερευνάται ένα ειδικό κάθε φορά θέμα, που συνδέεται με τα μουσεία και το ρόλο που έχουν ή μπορούν να έχουν στη σύγχρονη κοινωνία.

Το ελληνικό τμήμα του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων κάθε χρόνο το Μάιο διοργανώνει διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, με αφορμή τον εορτασμό, ενώ τιμά και ένα (ή περισσότερα) ελληνικά μουσεία,στο οποίο γίνεται η κεντρική εκδήλωση της Διεθνούς Ημέρας.
Αξίζει να αναφέρουμε πως την 18η Μαίου, η είσοδος σε όλα τα μουσεία, είναι ελεύθερη.

Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων επιλέγει κάθε χρονιά, ένα θέμα που αφορά τα μουσεία και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Για φέτος το θέμα είναι "Μουσεία και πολιτιστικά τοπία", αφού κάθε μουσειακός χώρος είναι άμεσα συνδεδεμένος με το τοπίο που τον περιβάλλει.

Τιμώμενο μουσείο για το 2016 (από το ελληνικό τμήμα του ΔΣΜ) είναι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο συμπληρώνει περισσότερο από ένα αιώνα προσφοράς στη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Η εβδομάδα που διανύουμε έχει μια ακόμα πολιτιστική γιορτή, την Ευρωπαϊκή Νύχτα Μουσείων, που είναι το Σάββατο 21 Μάη.

Για να δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων σε όλη την Ελλάδα, πατήστε εδώ.

Μη χάσετε την ευκαιρία...



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Nail-art από σας, για σας!



Το nail-art είναι μια μόδα που κατακτά όλο και περισσότερες γυναίκες ανά τον κόσμο. Κάθε τόσο στις εβδομάδες μόδας θαυμάζουμε εκτός από τα ρούχα και υπέροχα νύχια, από τα χέρια των nail-artists.

Για τις περισσότερες από μας, είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα φτιάξουμε μόνες μας. Υπάρχουν όμως κάποια κολπάκια, που κάνουν το nail-art στο σπίτι, μια απλή διαδικασία.
Σήμερα, θα σας δείξω δύο από αυτά, που μπορείτε να κάνετε μόνες σας και το αποτέλεσμα να είναι άκρως επαγγελματικό.

diy nail-art εύκολα

1ο σχέδιο
 Χρειάζεστε το βερνίκι της αρεσκείας σας, πολύ ψιλή "χρυσόσκονη" που μοιάζει με άμμο (θα τη βρείτε σε όλα τα καταστήματα καλλυντικών που πουλούν και είδη νυχιών) και ένα top-coat. Εμείς συνδυάσαμε ένα απαλό γκρι-γαλάζιο με ροζ ιριδίζουσα χρυσόσκονη.

Αφού βάψετε με τη γνωστή διαδικασία τα νύχια σας και στεγνώσουν, περάστε στο μισό νύχι ένα χέρι top-coat και στη συνέχεια βουτήξτε το δάχτυλό σας στην "άμμο". Θα κολλήσει μόνο η απαραίτητη ποσότητα. Την επιπλέον τινάξτε τη και πιέστε με το δάχτυλό σας έτσι ώστε να βεβαιωθείτε πως κόλλησε καλά. Περιμένετε μερικά δευτερόλεπτα να στεγνώσει και περάστε άλλο ένα χέρι top-coat, αυτή τη φορά σε όλο το νύχι. Το αποτέλεσμα θα είναι όπως της φωτογραφίας.

εύκολο diy nail-art

2ο σχέδιο
Αυτό το σχέδιο το είδαμε στα χέρια πολλών μοντέλων στις εβδομάδες μόδας και το αγαπήσαμε. Δύσκολο φαινόταν να το πετύχει κανείς στο σπίτι. Κι όμως υπάρχει τρόπος εύκολος και φθηνός.
Τα υλικά που θα χρειαστείτε εκτός από το βερνίκι και το top-coat είναι λίγο αλουμινόχαρτο!

diy nail-art με αλουμινόχαρτο

Κόψτε πολύ λεπτές λωρίδες από το αλουμινόχαρτο και μετρήστε τις ώστε να εφαρμόζουν ακριβώς στο νύχι που θέλετε να τις κολλήσετε. Μπορείτε να τις βάλετε κάθετα ή οριζόντια όπως εμείς ή ακόμα και διαγώνια αν προτιμάτε. Στη συνέχεια βάψτε τα νύχια σας με τον γνωστό τρόπο και λίγο πριν στεγνώσουν (θα πρέπει να είναι νωπά) με τη βοήθεια μιας τσιμπίδας για τα φρύδια ή μιας οδοντογλυφίδας εφαρμόστε τη λωρίδα στο νύχι. Πατήστε ελαφρά με το δάχτυλό σας για να εφαρμόσει και όταν στεγνώσουν τα νύχια σας περάστε δύο χέρια top-coat. Το αποτέλεσμα θα είναι έτσι...


Μη διστάσετε να τα δοκιμάσετε και να πειραματιστείτε.

to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Το "Μετέωρο Βήμα" των σκιτσογράφων...



Ο εκθεσιακός χώρος του Μετρό Συντάγματος φιλοξενεί μια μεγάλη έκθεση σκίτσων, η οποία ξεκίνησε από τη Ρόδο, ταξίδεψε στη Λέρο, την Κω, το Αγαθονήσι, τώρα είναι στην Αθήνα, θα συνεχίσει και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και θα καταλήξει στις Βρυξέλλες. 28 Έλληνες σκιτσογράφοι με πολύ ανθρωπιά χρησιμοποιούν την παγκόσμια γλώσσα του σκίτσου για να μιλήσουν για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Γίνονται η φωνή αυτών που δεν έχουν "φωνή" προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσουν τους πάντες.

Τίτλος της έκθεσης "Μετέωρο Βήμα" και οι σκιτσογράφοι που λαμβάνουν μέρος είναι οι: Γιάννης Καλαϊτζής, Τάσος Αναστασίου, Κώστας Βλάχος, Δημήτρης Γεωργοπάλης, Κώστας Γρηγοριάδης, Σπύρος Δερβενιώτης, Dranis, Πάνος Ζάχαρης, Πέτρος Ζερβός, Γιάννης Ιωάννου, Μιχάλης Κουντούρης, Γιάννης Κυριακόπουλος (ΚΥΡ), Ηλίας Μακρής, Πάνος Μαραγκός, Παναγιώτης Μήλας, Βασίλης Μητρόπουλος (BAS), Κώστας Μητρόπουλος, Παναγιώτης Μητσομπόνος, Έφη Ξένου, Βασίλης Παπαγεωργίου, Βαγγέλης Παυλίδης, Ανδρέας Πετρουλάκης, Κωνσταντίνος Ρουγγέρης, Soloup, Στάθης (Σταυρόπουλος), Μαρία Τζαμπούρα, Δημήτρης Χαντζόπουλος, Βαγγέλης Χερουβείμ.

Από την Κυριακή 8 Μαίου ως και την Πέμπτη 12 Μαίου, από τις 9:00 π.μ. - 9:00 μ.μ., οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν 120 έργα γεμάτα ανθρωπιά, δίνοντας ένα δυνατό μήνυμα αλληλεγγύης, σε μια έκθεση που τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας και συνδιοργανώνεται από τη Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων, την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου και την Ένωση Συνακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, ενώ υποστηρίζεται από τις Σταθερές Συγκοινωνίες (ΣΤΑΣΥ Α.Ε.). Αξίζει να σημειώσουμε πως η έκθεση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του σκιτσογράφου Γιάννη Καλαϊτσή, που έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Φεβρουάριο.

Όσοι δεν την επισκεφτήκατε, μη χάσετε την ευκαιρία.



to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Blogging και αγάπη


Blogging is love

Λένε πολλά για την αγάπη! Την κοσμούν με επίθετα όμορφα, γλυκά, ρομαντικά, τα περισσότερα στον υπέρτατο βαθμό. Συχνά όμως βαφτίζουν αγάπη το πάθος, την έλξη, τον εγωισμό. Άλλοτε βαφτίζουν αγάπη την κτητικότητα, τη παρέα ακόμα και τη συναλλαγή...

Η αγάπη όμως εκφράζεται μέσα από την επικοινωνία, την προσφορά, την ανιδιοτέλεια και μπορεί να υπάρχει παντού! Στο λουλούδι, που ανοίγει τα πρώτα του πέταλα στον ήλιο ή στο κρύο εκεί στο κακοτράχαλο βουνό, στο πρόσωπο του ηλικιωμένου ζητιάνου, που του απλώνεις το χέρι κι εκείνος σκύβει και το φιλά, στο χαμόγελο του μωρού, που ανοίγει τα ματάκια του μετά τον ύπνο και σε κοιτά με το πιο αθώο βλέμμα του κόσμου, στα χρώματα του ουρανού, που παίρνουν μαβί χρώμα όταν βασιλεύει ο ήλιος παίζοντας με τα σύννεφα...

Υπάρχει παντού, όπου θέλουμε να τη δούμε! Γιατί πρέπει να θέλουμε να τη δούμε, πρέπει να θέλουμε και να μπορούμε και να την ξεχωρίσουμε και να την προσφέρουμε. Βλέπετε η αγάπη είναι μαγική! Δεν τελειώνει ποτέ, μα ποτέ! Τη μοιράζεις κι εκείνη πολλαπλασιάζεται, τη σκορπάς κι εκείνη γυρίζει πίσω σε σένα, την προσφέρεις και σου προσφέρεται!

Διαπερνά ακόμα και το ψυχρό γυαλί της οθόνης ενός υπολογιστή! Εκεί ανάμεσα στις εικόνες, τις λέξεις, τα νοήματα και τα μηνύματα υφαίνεται σιγά σιγά και γιγαντώνεται αργά και σταθερά, φέρνοντας ανθρώπους από μακρινά μέρη κοντά, δίνει λύση σε προβλήματα, διαδίδει τρόπους να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες, ζεσταίνει την ψυχή χιλιάδων ανθρώπων, που μπορεί να μην έχουν συναντηθεί ποτέ από κοντά, αλλά γνωρίζονται, επικοινωνούν, αγαπιούνται και αλληλοστηρίζονται.

Σαν blogger έχω συναντήσει πολλούς τέτοιους ανθρώπους. Εκφράζονται, δημιουργούν, επικοινωνούν, βοηθούν άλλους ανθρώπους και φτιάχνουν κοινότητες και ιστορία οι παρέες, όπως λέει και το τραγούδι. Ενδεικτικά θα αναφέρω τη Δράση Ελληνίδων Blogger, το Ξεblogαρισμα και την Πρωτοβουλία για το παιδί, που κινητοποιούνται μέσα από το blogging και με όπλο τη δημιουργία, βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Αυτό, είναι αγάπη! Καθαρή, αγάπη του ανθρώπου προς τον άνθρωπο και είναι σημαντική η προσφορά του blogging σ' αυτό. Γιατί ενώνει, πληροφορεί, κινητοποιεί με τρόπο γρήγορο, άμεσο και ουσιαστικό.

Πριν λίγες μέρες το blogging γιόρταζε την παγκόσμια ημέρα του κι όσο κι αν πέρασε στα ψιλά, η Πέτρα μας στο blog της, μας παρακίνησε να το γιορτάσουμε με αναρτήσεις αφιερωμένες σ' αυτό. Δεν θα μπορούσα να λείπω, γιατί η ασχολία αυτή είναι για μένα αγάπη κι όσο κι αν ακούγεται περίεργο, μπορεί να κάνει τους ανθρώπους καλύτερους! Αρκεί να το θέλουν! Αρκεί να προσπαθήσουν!

Παράλληλα η Αριστέα μας, γιορτάζει την αγάπη μέσα από το καινούργιο της δρώμενο "Κοινωνία ώρα αγάπης", που τρέχει για όλο το μήνα. Θέλησα η πρώτη μου συμμετοχή να μιλά για την αγάπη μου για το blogging, για την αγάπη που έδωσα, γι' αυτή που απλόχερα μου δόθηκε, γι' αυτή που μας ένωσε σε μια μεγάλη παρέα, που προσπαθεί μέσα από τη δημιουργία και κόντρα σε καιρούς δύσκολους να μοιραστεί ομορφιά και αξίες κάνοντας ένα βήμα στο φως και τους ανθρώπους να χαμογελούν, να προβληματίζονται και να κινητοποιούνται, για καλό!

Κορίτσια μου αγαπημένα, ευχαριστώ πολύ για όσα μοιραστήκατε μαζί μου και για την αγάπη που μου δώσατε! Αν δεν υπήρχε το blogging δεν θα γνώριζα ποτέ, ούτε εσάς ούτε και τόσους άλλους αγαπημένους φίλους και φίλες, που τιμούν με τις επισκέψεις τους τούτη εδώ τη διαδικτυακή γωνιά, που επιμένει να εκφράζεται, να δημιουργεί, να ενημερώνει, να προτρέψει και να βάζει ψυχή, σε κάθε ανάρτηση...





to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Απολογία...



Σε μήτρα ανθρώπινη γεννιέται  θαύμα
σε σώμα ανθρώπινο, γεννιέται κλάμα
πόνος κι αγάπη μαζί δοσμένα
άνθρωπο φτιάχνουν με σάρκα και αίμα.

Ψυχή μου, η μάνα, τον ονομάζει
και τον λατρεύει και τον θαυμάζει
τον ζωγραφίζει με χίλιους τόννους
τον αντρειεύει με χίλιους πόνους...

Παιδί μου, αστέρι μου, κομμάτι εντός μου
ποια δύναμη σ' έφερε τώρα εμπρός μου
να με γεμίζεις, να με αδειάζεις
να με κοιτάς, να με διαβάζεις!

Σε σένα βλέπω το φως του κόσμου
σε σένα δίνω τον εαυτό μου
πνοή η πνοή σου, φωνή η φωνή σου
ζωή, η ζωή και η ύπαρξή σου!

Παιδί μου, ήλιε μου κι αυγερινέ μου
κάτσε κοντά μου λίγο και πες μου,
πώς θα μπορέσεις να με σχωρέσεις
για τον κόσμο που 'φτιαξα, για να παλέψεις;...

---

Το ποίημα αυτό συμμετείχε στο 11ο Συμπόσιο Ποίησης της αγαπημένης φίλης της Αριστέας 
και του blog της "η ζωή είναι ωραία".
Η υποχρεωτική λέξη ήταν, παιδί.

Είναι επίσης αφιερωμένο στις μητέρες όλου του κόσμου, που γιορτάζουν σήμερα!

Ευχαριστώ θερμά όσους το ξεχώρισαν και το βαθμολόγησαν.

Marina

Marina
0 Σχόλια

Χώρες χωρίς ούτε ένα βουνό!



Πριν βιαστείτε να πείτε "αδύνατο", να σας πούμε πως υπάρχουν! Είναι πραγματικά αυτονόητο για μας η ύπαρξη βουνών όπως αυτονόητη είναι και η ύπαρξη της θάλασσας στην πατρίδα μας. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και όλες τις χώρες του κόσμου.

Ας τις δούμε αναλυτικά.

Η Γκάμπια είναι η πρώτη όπου το μεγαλύτερο βουνό της είναι ο Κόκκινος βράχος με υψόμετρο μόλις 53 μέτρων, αφού το μεγαλύτερο μέρος της καλύπτεται από έλη και βάλτους.

Ακολουθεί το Κουβέιτ, μια ζεστή χώρα με απέραντες εκτάσεις ερήμου, χωρίς βουνά αλλά και λίμνες. Ο ομώνυμος κόλπος της, είναι στην κορυφή των προτιμήσεων των τουριστών μαζί με τα λιγοστά νησιά στην ακτή του Περσικού κόλπου. Το μοναδικό ψηλό σημείο της χώρας αυτής φτάνει βέβαια τα 306 μέτρα αλλά δεν αποτελεί αυτό που τυπικά θα ονομάζαμε βουνό. Αν το Κουβέιτ δεν ήταν διάσημο για τις πετρελαιοπηγές του, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι διάσημο για την έλλειψη βουνών...

Μολδαβία
Τρίτη στη λίστα μας η Μολδαβία μια χώρα χωρίς μεγάλες οροσειρές με το μέσο υψόμετρο της χώρα να φτάνει μόλις τα 147 μέτρα. Ίσως γι' αυτό οι κάτοικοί της αναζητούν τη χαρά των ορεινών σπορ εκτός των συνόρων της.

Η Γουινέα - Μπισάου με έκταση μόλις 36.125 τ. χιλιομέτρων είναι μια ακόμα χώρα χωρίς ίχνος βουνοκορφής. Το έδαφός της καλύπτεται από σαβάνες και ριζοφόρους βάλτους.

Αν δεν υπολογίσουμε τα νησιά Φερόε στο Β. Ατλαντικό και τη Γροιλανδία στη Β.Αμερική, η Δανία είναι επίσης μια χώρα που στα εδάφη της δεν έχει βουνά. Είναι επίπεδη με το ψηλότερο σημείο της να φτάνει τα 170,86 μέτρα.

Ολλανδία
Το ίδιο συμβαίνει και στο Βέλγιο και την Ολλανδία τις λεγόμενες Κάτω Χώρες. Νότια της επαρχίας του Λίμπουργκ βρίσκεται το ψηλότερο σημείο τους, που φτάνει τα 323 μέτρα.

Εσθονία
Ακολουθεί η Εσθονία, που το μέσο υψόμετρο στη χώρα δεν ξεπερνά τα 50 εκατοστά, ενώ το ψηλότερο σημείο της φτάνει τα 318 μέτρα, με τα δάση να καλύπτουν σχεδόν τη μισή έκταση της χώρας, αποτελώντας σημαντικούς βιότοπους σπάνιας άγριας πανίδας. Παράλληλα διαθέτει χιλιάδες υδρότοπους που η ηλικία τους ξεπερνά τις τρεις χιλιετίες.

Οι πεδιάδες που καλύπτουν πάνω από το 75% της Λετονίας, την κάνουν να βρίσκεται μέσα στη λίστα μας, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της χώρας δεν ξεπερνά σε υψόμετρο τα 200 μέτρα.

Λιθουανία
Ανάλογο υψόμετρο που δεν ξεπερνά τα 294 μέτρα έχει και η Λιθουανία με μια εντυπωσιακή εναλλαγή πεδινών και ημιορεινών όγκων ενώ οι πολυάριθμες λίμνες της αποτελούν σπουδαίους υγρότοπους και τα δάση καλύπτουν περισσότερο από το ένα τρίτο της έκτασης της χώρας.

Λευκορωσία
Τελευταία στη λίστα, η Λευκορωσία με μέσο υψόμετρο στα 160 μέτρα και το υψηλότερο σημείο της να αγγίζει τα 345 μέτρα, έχοντας τις πεδιάδες να δημιουργούν το κατάλληλο σημείο εγκατάστασης του πληθυσμού της και την ανάπτυξη της γεωργίας και της βιομηχανίας, παράλληλα με τον τουρισμό.


Πηγές πληροφοριών: perierga.grnewsbomb.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Αν ήμουν βιβλίο...



"Αν ήσουν βιβλίο, ποιο θα ήσουν;" ρωτούσε η Αριστέα σε μια ανάρτησή της.

Αν ήμουν βιβλίο! Δεν θα ήμουν κανένα από τα βιβλία που αγαπώ, τολμώ να πω... κι ο λόγος είναι απλός. Ποτέ μου δε χώρεσα σε μέτρα, ποτέ μου δεν ανήκα σε μια κατηγορία. Πάντα απέξω! Λίγο από το ένα και λίγο από το άλλο κι ας επιζητούσα (κυρίως ως έφηβη) το αντίθετο διακαώς!

Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό, μη φανταστείτε πως η "μεγαλειότης" μου δεν χωρά πουθενά για τη μοναδικότητά της, το αντίθετο θα έλεγα. Πάντα κάτι έλειπε από τα χαρακτηριστικά μιας κατηγορίας σε μένα. Λειψά μονίμως, όσο κι αν προσπαθούσα...

Ψάχνοντας λοιπόν να βρω ποιο βιβλίο θα ήμουν, συνειδητοποίησα πως δεν θα ήμουν καν βιβλίο (με την ακριβή έννοια). Θα ήμουν θεατρικό έργο, που υπάρχει και σε βιβλίο και μέσα από αυτό, θα μιλούσα για δικαιοσύνη, αγάπη, τρυφερότητα με τρόπο ανατρεπτικό, επαναστατικό.
Θα ήμουν, "Ο κύκλος με την κιμωλία" του Μπέρτολ Μπρεχτ. Σ' ένα κόσμο που υμνεί τον υλισμό και θριαμβεύει η αδικία και η αλαζονεία της εξουσίας και του πλούτου, δεν θα μπορούσα να είμαι τίποτα άλλο, από μια έκφραση πίστης στον θρίαμβο της δικαιοσύνης και της ανθρωπότητας.


Θα ήμουν ένα παραμύθι, μια τρυφερή ιστορία μητρότητας η οποία σαρκάζει τη δικαιοσύνη και την εξουσία, την ίδια στιγμή, που υμνεί την αγάπη. Αυτή την αγάπη, που είναι έτοιμη να απαρνηθεί τα πάντα και ενσαρκώνεται στη Γρούσα, που προτιμά να απαρνηθεί το παιδί που έσωσε και μεγάλωσε, προκειμένου αυτό. να μην πονέσει. Αυτή την αγάπη, που γίνεται οδηγός του δικαστή Αντζάκ, που παρά την κουτοπονηριά και την ακαταλληλότητά του να γίνει δικαστής, καταφέρνει να φωτίσει την κρίση του.

Ο Αντζάκ που ήταν μέθυσος, κλεφτοκοτάς και κουτοπόνηρος γίνεται δικαστής γιατί στην επανάσταση έκρυψε το Μεγάλο Δούκα στο σπίτι του, σώζοντάς του τη ζωή και ο διορισμός του σε δικαστή ήταν η ανταμοιβή του.

Τη σολομώντεια λύση επιλέγει ο Αζντάκ και τοποθετεί το παιδί στο κέντρο του κύκλου με την κιμωλία, ζητώντας από τις δύο μάνες (θετή και βιολογική) να τραβήξουν από ένα χέρι η κάθε μια το παιδί κι όποια το πάρει με το μέρος της, να το κερδίσει. Και είναι η αγάπη προς το παιδί, που κάνει τη θετή μάνα να παραιτηθεί, για να μην το πονέσει. Να το στερηθεί, για να μην υποφέρει, κάνοντας ταυτόχρονα, το δικαστή να τη δικαιώσει δίνοντάς το της, γιατί όπως γράφει στο έργο ο Μπρέχτ: "Το κάθε τι πρέπει να ανήκει σ' εκείνον που είναι άξιος, τα παιδιά σε κείνους που με αγάπη και φροντίδα τα ανατρέφουν..."

Με τη σκληρή κριτική του στην εξουσία και τη δικαιοσύνη ο Μ. Μπρέχτ, σ' αυτό το έργο του που γράφτηκε το 1943-45 και αποτελεί μια αντιπολεμική φωνή, δίνει διέξοδο στην ελπίδα με δρόμο την αγάπη του ανθρώπου προς τον άνθρωπο. Το είδα στο θέατρο για πρώτη φορά πολύ μικρή και με γοήτευσε τόσο, που το αναζήτησα στη δανειστική βιβλιοθήκη της πόλης που έμενα τότε, για να το διαβάσω ξανά και ξανά...

Αλήθεια, εσείς αν ήσασταν βιβλίο, ποιο θα ήσασταν;





Υ.Γ. Μια που το μήνυμα του βιβλίου και της ανάρτησης είναι η αγάπη, μπορεί να αποτελέσει  παράλληλα και την πρώτη μου συμμετοχή, στο νέο δρώμενο της Αριστέας "Κοινωνία ώρα Αγάπης"....


Χρόνια πολλά, υγεία και φώτιση σε κάθε σας βήμα!...



Marina
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram