Πολλά έχουν ειπωθεί για τις εθνικές επετείους και για την αναγκαιότητα των παρελάσεων οι οποίες τιμούν τους νεκρούς και βοηθούν στη μνήμη του λαού...
Η ταπεινή μας γνώμη είναι πως ένας λαός τιμά τους νεκρούς του, όταν θυμάται!!! Και η μνήμη ενισχύεται με πολλούς τρόπους. Ένας απ' αυτούς είναι και τα τραγούδια, που μπορούν να μιλήσουν πιο άμεσα και πολλές φορές πιο ουσιαστικά στην ψυχή των ανθρώπων.










Χρόνια πολλά και λεύτερα!!

Με αφορμή την εθνική μας επέτειο, σκεφτήκαμε να κάνουμε αυτή τη φορά, ένα διαφορετικό αφιέρωμα. Αντί να επαναλάβουμε χιλιοειπωμένα λόγια, προτιμήσαμε να μοιραστούμε μαζί σας, αποσπάσματα από αυτά που έγραψαν γνωστοί λογοτέχνες της εποχής. Έτσι μέσα από τις πύλες του διαδικτύου, ανατρέξαμε στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Ρόδου, όπου βρήκαμε μια πλούσια συλλογή δημοσιευμάτων της εποχής, που υπογράφουν σημαντικοί Έλληνες λογοτέχνες. Οι κ. Ν. Νικολάου και Α. Αγγελής με χαρά τους μας εμπιστεύτηκαν τη δουλειά τους και τη μοιραζόμαστε μαζί σας. Τους ευχαριστούμε θερμά.

Γιώργος Σεφέρης Μέρες Γ΄ 16 Απρίλη 1934 - 14 Δεκέμβρη 1940 [ΑΘΗΝΑ-1977-ΙΚΑΡΟΣ]
Δευτέρα 28. Κοιμήθηκα δύο το πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη. Στις τρεις και μισή μια φωνή μέσα από το τηλέφωνο με ξύπνησε: « έχουμε πόλεμο ». Τίποτε άλλο, ο κόσμος είχε αλλάξει. Η αυγή, που λίγο αργότερα είδα να χαράζει πίσω από τον Υμηττό, ήταν άλλη αυγή: άγνωστη. Περιμένει ακόμη εκεί που την άφησα. Δεν ξέρω πόσο θα περιμένει, αλλά ξέρω πως θα φέρει το μεγάλο μεσημέρι. Ντύθηκα κι έφυγα αμέσως.

Στο Υπουργείο Τύπου δυο-τρεις υπάλληλοι. Ο Γκράτσι είχε δει τον Μεταξά στις τρεις. Του έδωσε μια νότα και του είπε πως στις 6 τα ιταλικά στρατεύματα θα προχωρήσουν. Ο πρόεδρος του αποκρίθηκε πως αυτό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου, και όταν έφυγε κάλεσε τον πρέσβη της Αγγλίας. Αμέσως μετά τον Νικολούδη στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ο πρόεδρος ήταν μέσα με τον πρέσβη της Τουρκίας.

Στο γραφείο του Μαυρουδή, ο Μελάς έγραφε σπασμωδικά ένα τηλεγράφημα. Ο Μαυρουδής μέσα στο παλτό του σαν ένα μικρό σακούλι. Διάβασα τη νότα του Γκράτσι. Ο Γάφος κι ο Παπαδάκης τηλεφωνούσαν. Καθώς ετοίμαζα το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού πρακτορείου, μπήκε ο Τούρκος πρέσβης για να ιδεί τη νότα και σε λίγο ο πρόεδρος με όψη πολύ ζωντανή.

Έπειτα άρχισαν να φτάνουν οι υπουργοί, χλωμοί περισσότερο ή λιγότερο, καθένας κατά την κράση του. Το υπουργικό συμβούλιο κράτησε λίγο. Ο Μεταξάς πήγε αμέσως στο γραφείο του κι έγραψε το διάγγελμα στο λαό. Το πήραμε και γυρίσαμε στο υπουργείο τύπου. Μέσα από τα τζάμια του αυτοκινήτου, η αυγή μ' ένα παράξενο μυστήριο χυμένο στο πρόσωπό της.

Έγραψα μαζί με το Νικολούδη το διάγγελμα του βασιλιά. Καμιά δακτυλογράφος ακόμη. Πήγα σπίτι μια στιγμή και το χτύπησα στη γραφομηχανή μου. Η Μαρώ μου είχε ετοιμάσει καφέ. Γύρισα στο Υπουργείο καθώς σφύριζαν οι σειρήνες. Στη γωνία Κυδαθηναίων μια φτωχή γυναίκα με μια υστερική σύσπαση στο πρόσωπο. Τώρα όλοι μαζεμένοι στα υπόγεια της «Μεγάλης Βρετανίας».

Ο βασιλιάς με ύφος νέου αξιωματικού. Υπόγραψε το διάγγελμά του και φύγαμε. Τηλεφώνησα στο τηλεγραφείο να σταματήσουν τα τηλεγραφήματα και των Γερμανών ανταποκριτών. Οι υπάλληλοι εκεί είναι ακόμη ουδέτεροι. Δεν μπορούν να πιστέψουν τη φωνή μου:-είστε βέβαιος; και των Γερμανών; -Και των Γερμανών είπα. -Τι δικαιολογία να δώσουμε; Δεν έχω καιρό για συζητήσεις: -Πέστε τους πως τώρα είναι χαλασμένα τα σύρματα με το Βερολίνο, κι αν φωνάζουν πολύ στείλτε τους σ' εμένα. . Πήρα και έδωσα το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν μας και κατέβηκα στους δρόμους για να ιδώ τα πρόσωπα. Το πλήθος έσπαζε τα τζάμια των γραφείων της «Αλα Λιτόρια» .

Στράτης Μυριβήλης: Η ώρα της ιστορίας. (Δημοσιεύθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1940 στο περιοδικό Νέα Εστία, τεύχος 334)
Σε μιαν ώρα που κανείς δεν ξέρει, σε μια στιγμή που μόνο ο Θεός ορίζει, μέσα στο ναό της Ιστορίας σημαίνει ξαφνικά η βαθειά καμπάνα της Μοίρας πάνω στα ριζικά των λαών. Τότε τα άτομα που αποτελούν την εθνικήν ολότητα, πετούν θεληματικά ένα μεγάλο μέρος από τα πιο ακριβά προνόμιά τους, αυτά ίσα-ίσα που κατοχυρώνουν τη μονάδα μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Όλοι τότες, υποταγμένοι σε μιαν ακατανίκητη κεντρομόλο δύναμη, αναζητούν τον πυρήνα της ομογένειας, πυκνώνουνται γύρω εκεί, για να δώσουν, όσο γίνεται πιο υπεύθυνα, το μεγάλο «παρών» της φυλής,. Μπροστά στο κάλεσμα της Μοίρας. . Μια φυλή, ένα έθνος, ένας λαός, είναι προικισμένα με βιολογικά νειάτα τόσο περισσότερο, όσο πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά θα μπορέσουν να κάνουν τη σωτήρια προσαρμογή, από το άτομο στην ομαδική ολότητα.

Σαν γίνει αυτό, τότες πια η φυλή, οπλισμένη με όλα τα ψυχικά και ζωικά της χαρίσματα, παίρνει την ιστορική της φυσιογνωμία και από μια σκόνη ατόμων, που ήταν πριν, γίνεται ξαφνικά μια πελώρια ενιαία μορφή, εμψυχωμένη από μια μοναδική θέληση. Αναπνέει μέσα της ένας ολάκερος λαός, μ' ένα στήθος πελώριο, και το ρυθμό στις πράξεις και στους λογισμούς τους, τον δίνει μια θεόρατη καρδιά με το σφυροκόπημα του ρυθμού της.

Μόνο στους λαούς πού' ναι γερασμένοι βιολογικά, βλέπουμε τα άτομα και τις μικρές ομάδες, να τραβάνε παραζαλισμένα, το καθένα το δρόμο του, μπροστά στην κρίσιμη ώρα, όταν επίσημα θα βαρέσει η βαριά καμπάνα της Μοίρας.

Αυτή η ομοθυμία των δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων, με την οποίαν αντίκρυσαν το φοβερό γεγονός του πολέμου, είναι θαρρώ το πιο σπουδαίο φαινόμενο μέσα στην ιστορία του έθνους μας ολόκληρη. Η Ελλάδα σύσσωμη, σύψυχη, στάθηκε μπροστά στο ανοιχτό βιβλίο της Μοίρας και υπαγορεύει το νέο κεφάλαιο της ιστορίας της.

Δεν έγινε αυτό με εξαναγκασμούς ούτε με φοβέρες. Τα δέκα εκατομμύρια των Ελλήνων πρόσφεραν τους πληγωμένους εγωισμούς των, τις φιλοδοξίες και τα μίση και τα πάθη τους τα πολιτικά, και τους προσωπικούς φθόνους και τις ματαιοδοξίες τους, πρόσφεραν τις κοσμοθεωρίες τους και τις διαφωνίες τους και τις αυταρέσκειές τους, πρόσφεραν τις ελευθερίες τους στο βωμό της Ελλάδας, με τον ίδιο τρόπο που τα ζευγάρια πρόσφεραν τις χρυσές βέρες τους και οι πτωχές υπηρέτριες τις οικονομίες τους. Έτσι οι πεντακόσιες χιλιάδες των στρατευμένων νέων πρόσφεραν τα νειάτα και τη ζωή τους. Όλοι με λεύτερη τη θέληση, όλοι από το περίσσευμα της καρδιάς.

Αυτό το θάμα δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται μέσα στην ιστορία της φυλής, Δε θα' ναι και η στερνή. Γιατί η Ελλάδα, μέσα στο προνομιούχο κύτταρό της, είναι ένας αιώνια νέος και ολοζώντανος οργανισμός. Είναι η ίδια η έννοια της νιότης, ενσαρκωμένη σε μια ράτσα εύστροφη, ευφάνταστη, γεμάτη πείσμα και γοητευτική τρέλα.

Απ' την άλλη μεριά των συνόρων μας χτυπά ένας λαός 45 εκατομμυρίων. Τον νικούμε γιατί είμαστε μια φυλή αρσενική και λεύτερη, κι είναι μια φυλή από 45 εκατομμύρια σκλάβους.

Είναι ένας αγώνας άνισος αυτός και οι λαοί του κόσμου, οχτροί και φίλοι και αδιάφοροι, τον παρακολουθούν με κατάπληξη. Ποιο θα' ναι το τέλος του;

Ελάχιστα ενδιαφέρει αυτό το τέλος. Ολάκερη η δικαίωσή μας στέκεται στην αρχή. Το πώς όλοι μαζί κάναμε τον πόλεμο, αυτό είναι η νίκη της φυλής. Όλα τ' άλλα είναι μηχανολογία. Και δεν είναι μόνο μια πράξη τιμής ετούτη η ομόψυχη ενέργεια. Είναι ακόμα μια πράξη υγείας και μια πράξη φαντασίας. Μόνο ένα οργανισμός πλημμυρισμένος από τη χαρά και τη δόξα της ζωής έχει τη δύναμη να ορμά προς τη θυσία με τόσο κέφι. Και μόνο ένας λαός με ισχυρή φαντασία, μπορεί να εξαρθεί πάνω από το υλικό βάρος των ατομικών συμφερόντων και να χυμήξει με τέτοια αποκοτιά, με ανοιχτές τις φτερούγες προς την αναμμένη φλόγα.

Σήμερα στεκόμαστε στην υψηλότατη κορφή της ιστορίας μας. Εκεί που ο αέρας είναι αμβροσία. Μπορούμε σήμερα να δεχτούμε τον Αισχύλο κοντά μας, δίχως να μας ταπεινώσει ο μεγάλος και ιερός ίσκιος του.

Και είναι μια υπεράνθρωπη χαρά για κάθε πνευματικό άνθρωπο, να μπορέσει να σταθεί με ασφάλεια και με επίγνωση σε τούτη την επικίνδυνη θέση, όπου το χώμα είναι σφραγισμένο από τα βήματα των θεών και των ηρώων. Να σταθεί με τη συνείδηση φωτισμένη από το μεγάλο ήλιο της φυλής, φωτισμένη ως τα βαθειά, έτσι όπως φωτίζεται ο καθάριος βυθός της θάλασσας, όταν τον χτυπάει κάθετα ο ήλιος, και ξεχωρίζεις μέσα να γαλανίζουν λογής-λογής πετράδια και νερολούλουδα.

Όρθιος πάνω στη βίγλα της επίσημης ώρας, γεμάτος από ολάκερο το παρελθόν της φυλής, γεμάτος από όλο το νόημα της Ελληνικής Γης, που γέννημα και φύτρο της είναι ο καθένας μας, έργο του ήλιου της και του χώματος και της θάλασσάς της. Να σταθεί ο καθένας μας δικαιωμένος και ήσυχος μπρος σ' οτιδήποτε κι αν πρόκειται να συμβεί. Φτάνει αυτό να 'ναι μέσα στο Νόμο της Ιστορίας της φυλής, που αυτός προστάζει και εμείς πράττουμε. Να σταθεί ευτυχισμένος και να αναπνεύσει με όλο του το στήθος τον αέρα των ελληνικών αιώνων, που' ναι μεθυστικός σαν κρασί, γιατί είναι γεμάτος από σπέρματα ζωής, από τραγούδια και μύθους και φαντασίες.

Ο καθένας να σταθεί έτσι με τη ψυχή γυμνή μπροστά στο Θεό, ώσπου να αισθανθεί την ασήμαντη μονάδα της ύπαρξής του απόλυτα ενσωματωμένη μέσα στην αιώνια μορφή της φυλής, αιώνιος κι αυτός μαζί της.

Γιατί σήμερα μέσα στον καθένα μας υπάρχει ολάκερη η Ελλάδα, ζει μέσα μας με όλους τους αιώνες της ιστορίας της, κοιτάζει μεσ' από τα μάτια μας με όλους τους ήρωές της, λατρεύεται στην προσευχή μας με όλους τους θεούς της, χορεύει μέσα στη φαντασία μας με όλα τα χρώματα, τους ήχους και τις γραμμές της.

Αν όλοι μπορέσουμε να φωτίσουμε την πράξη του πολέμου που πολεμούμε με αυτό το ήρεμο και σταθερό φως, δεν υπάρχει φόβος να λυγίσει κανένα γόνατο, ως το τέλος. Αυτό το φως, το « ιλαρόν φως », που λέει η εκκλησία, είναι κείνο που έκαμε και κάνει όλους τους ήρωες της πανανθρώπινης ιστορίας να τραβάνε χαμογελαστοί το δρόμο της αποστολής τους, με τόση ασφάλεια, με τόση χάρη.

Άγγελος Σικελιανός, Εικοσιοχτώ του Οχτώβρη του 1940
(Δημοσιεύθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1940 στο περιοδικό Νέα Εστία, τεύχος 334)
(Από τα Χωρικά της Σίβυλλας: ο «Όρθιος σκοπός»)
Το γένος βουλιαγμένο μες στον αιώνα
να λυτρωθεί μονάχο του μπορεί
μα να ξυπνήσει πρέπει η πλέρια Μνήμη
βαθειά του, αδάμαστη και τρομερή

Κανείς δε θα ξεφύγει τη γενιά του!
το βάρος της θα σπάσει ως τη στιγμή
που βγαίνοντας από τη λησμονιά του
στο φως που πια δεν στέκουν δισταγμοί,.................Της ζωής θε να ντυθεί την πανοπλία,
και μ' ακέριο τον άγιο σκελετό
των περασμένων, θα στηθεί στη γη του
με το κεφάλι αλύγιστο κι ορτό!

Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα! Ελέγαμε: Μια Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε: Ακόμα ένα εικοσιένα! Κι ήρτες τέλος συ, Μητέρα-Μέρα, οπού αγκάλιασες κι ανύψωσες ολόκληρα τα περασμένα στον ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους, στον υπέρτατο τους ηθικόν Ιστορικό Ρυθμό!

Ω δικαίωση όλων των ελληνικών αγώνων! Ω ύψιστη ηθική στροφή μέσα στο χάος ολόκληρου του Κόσμου! Και μαζί, ω γιγάντια, πλέρια ιστορική καταβολή, από την οποία, ..Ν ι κ η τ έ ς, οι Έλληνες, θα ξεκινήσουμε αύριο, πρωτοπόροι της πνευματικής ανάπλασης ολόκληρης της γης!


Ω Μέρα-Μάννα, που μας έσπασες ακέρια κι ως το ύστατο, όλα τα κρυφά εσωτερικά δεσμά μας! Ω κοσμοϊστορική Ελευθερία, τόσο βαθειά λαχταρισμένη! Να Σε! Σε κατέχουμε! Σε νιώθουμε! Σε θέλουμε!

Και θε να Σε κρατήσουμε όλοι, στο τεράστιο ύψος που μας φανερώθηκες απ' τα χαράματα των Εικοσιοχτώ του Οχτώβρη του 1940, κι ως με τη συντέλεια των αιώνων, είτε ζήσουμε, είτε, αύριο που θα φέγγεις πάνω απ' όλο τον πλανήτη το γιγάντιο φως Σου, θα βρισκόμαστε στα σπλάχνα Σου, ω Μητέρα, αθάνατοι νεκροί! 5 του Νοέμβρη 1940, Αθήνα

Α. Τερζάκης: Ελληνική εποποιία [ΑΘΗΝΑ-1980-ΕΣΤΙΑ]
(Για τον Αλέξανδρο Διάκο)

Ο ένας λόχος κατορθώνει να φτάσει στις 10 η ώρα στο Γάβρο, ο άλλος όμως ανηφορίζει με δυσκολία κι απώλειες στην πλαγιά της Τσούκας.

Οι Ιταλοί την υπεράσπιζαν με πείσμα. Επικεφαλής του λόχου του ο νεαρός υπολοχαγός Διάκος κυριεύει το ύψωμα, αλλά οι Ιταλοί κάνουν αμέσως σφοδρότατη αντεπίθεση με πυροβολικό και όλμους. Βροντάει, καπνίζει η βουνοπλαγιά, ο ελληνικός λόχος ανατρέπεται, αποσύρεται, ο Διάκος όμως δεν το βάζει κάτω, θέλει να φτάσει με κάθε τρόπο στον αντικειμενικό σκοπό του. Κάνει νέα έφοδο, μπαίνοντας μπροστά στους άντρες του με ένα τουφέκι στο χέρι. Ανηφορίζει πάλι στο ύψωμα, μέσα σε καυτό χαλάζι σφαίρες, ριπές πολυβόλων, βλήματα όλμων. Φτάνει κοντά στις θέσεις του εχθρού, αποκρούεται. Τότε ζητάει από τους άντρες του να κάνουν μια τρίτη εξόρμηση.

Ήταν πια μεσημέρι. Εκεί κοντά στο χείμαρρο, τη Μαρδίτσα, ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Ντάσκας είδε ξαφνικά μπροστά του ένα εχθρικό πολυβολείο. «Προσοχή κύριε Ανθυπολοχαγέ!» έβαλε μια φωνή, αλλά δεν πρόλαβε. Το πολυβολείο κροτάλισε ξερά και ο Διάκος έπεσε θερισμένος. Σε λίγο έπεφτε κι ο Ντάσκας. Ο λόχος ακέφαλος τώρα, κλονίστηκε, αποτραβήχτηκε στις αρχικές του θέσεις, ενώ οι νεκροί των δύο αξιωματικών απόμεναν πίσω, εκεί που έπεσαν.

Όταν η Τσούκα πάρθηκε τελικά, την άλλη μέρα, τα δύο πτώματα θα βρεθούν με τη νιότη τους ακρωτηριασμένη, σπαραγμένη. Έτσι κατάντησε για να εκδικηθεί η ντροπιασμένη του εχθρού ανανδρία.

πηγή: rhodeslibrary.gr

Όλοι θα ενθουσιαστούν μ' αυτή τη συνταγή, που γίνεται εύκολα και ...τρώγεται ακόμα πιο εύκολα!...

Υλικά που χρειάζονται:

Για τις κρέπες:
4 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι
1,5 φλυτζάνια τσαγιού νερό
1 φλ. γάλα
1 αυγό
1/2 φλ. λάδι
λίγο αλάτι

Για τη γέμιση:
1 πακέτο μανιτάρια πλευρώτους
1 μέτριο κρεμμύδι ξερό
2 καρότα
1 ματσάκι μαϊντανός
100 gr φέτα
1 φλ. μπεσαμέλ ή ένα κεσεδάκι γιαούρτι στραγγιστό
ελάχιστο ελαιόλαδο
αλάτι & πιπέρι 

Πώς θα τις φτιάξετε:
Ετοιμάστε πρώτα το χυλό για τις κρέπες, γιατί πρέπει να "ξεκουραστεί" για λίγο.

Ξεκινήστε από τα μανιτάρια, τα οποία κόψτε τα σε μικρά κομμάτια και βάλτε τα με το ελαιόλαδο στην κατσαρόλα. Μόλις αρχίσουν να μαραίνονται, προσθέστε το κρεμμύδι και το καρότο ψιλοκομμένα και τα δύο και το αλατοπίπερο. Αφήστε τα να σιγοβράσουν (τα μανιτάρια βγάζουν νεράκι) και αφού γίνουν, τα αποσύρετε από τη φωτιά και προσθέτετε τον μαϊντανό ψιλοκομμένο. Όταν κρυώσουν καλά, προσθέτετε την μπεσαμέλ ή το γιαούρτι και τη φέτα τριμμένη και ανακατέψτε καλά.

Αφού φτιάξετε τις κρέπες σας (βγαίνουν γύρω στις 15 με 20, ανάλογα το μέγεθος του σκεύους σας) τις γεμίζετε, τις τυλίγετε σε φλογέρες και τις τοποθετείτε σε πυρέξ ή σε ταψί με χαρτί ψησίματος.
Πασπαλίστε τις με λίγη τριμμένη φέτα και ψήστε τις στους 200 οC μέχρι να ροδίσει το τυράκι.

Καλή επιτυχία

Όταν η φαντασία γίνεται δημιουργία, ένα καλάθι μπορεί να γίνει ένα υπέροχο φωτιστικό για την κουζίνα μας.

Χρειαζόμαστε δύο υλικά και βότανα για να κάνουμε αυτό το πανέμορφο φωτιστικό.

Έχουμε και λέμε λοιπόν, ένα συρμάτινο καλάθι

Πολλές φορές οι άνθρωποι παθαίνουν έμφραγμα και είναι μόνοι με αποτέλεσμα να μη ξέρουν ή να μην μπορούν να αντιδράσουν και έτσι να κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους. Στο περιοδικό του γενικού Νοσοκομείου του Rochester, δημοσιεύτηκαν οδηγίες για ανάλογες περιπτώσεις που μπορεί να σώσουν τη ζωή πολλών.

Ας υποθέσουμε πως είναι απόγευμα και γυρνά κάποιος από τη δουλειά μόνος και πολύ κουρασμένος σωματικά και ψυχολογικά.

Ξαφνικά αισθάνεται ένα φοβερό πόνο στο στήθος που επεκτείνεται στον βραχίονα και στο σαγόνι. Είναι μακριά από νοσοκομείο και είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να φτάσει ως εκεί.

Τι πρέπει να κάνει;

Πολλοί άνθρωποι βρίσκονται σε ανάλογη θέση μόνοι και αβοήθητοι. Από τη στιγμή που η καρδιά αρχίζει να μη λειτουργεί κανονικά, απομένουν 10 δευτερόλεπτα μέχρι να χάσει κάποιος τις αισθήσεις του.

Τι πρέπει λοιπόν να γίνει;

Όσο κι αν ακούγεται παράλογο (για τη στιγμή) δεν πρέπει να πανικοβληθεί. Αντίθετα, πρέπει να ξεκινήσει να βήχει έντονα και επαναλαμβανόμενα.

Πριν το βήχα, να προηγείται βαθιά ανάσα. Ο βήχας να είναι βαθύς και παρατεταμένος σα να βγάζει φλέμα από το βάθος του στήθους.

Η ανάσα και ο βήχας να επαναλαμβάνονται κάθε δύο δευτερόλεπτα χωρίς σταματημό. Όλα αυτά, μέχρι να έρθει βοήθεια ή να επανέλθει η καρδιά σε σωστή λειτουργία.

Οι βαθιές ανάσες μεταφέρουν οξυγόνο στους πνεύμονες, ενώ οι κινήσεις που προκαλεί ο βήχας πιέζουν την καρδιά και εξασφαλίζουν την κυκλοφορία του αίματος.

Επίσης ο βήχας βοηθά την καρδιά να ανακτήσει το φυσιολογικό της ρυθμό και μ' αυτό τον τρόπο να κερδίσει ο "ασθενής" χρόνο μέχρι να βρεθεί στο νοσοκομείο.

Σήμερα λόγω των αλλαγών στον τρόπο ζωής, εμφράγματα συμβαίνουν σε όλες τις ηλικίες.


Καλό είναι να γνωρίζουμε.




πηγή: Περιοδικό Γ. Νοσοκομείου Rochester, τεύχος 240

Μπορεί η γιαγιάδες μας να πίστευαν πως τα φυτά είναι φτιαγμένα για να ζουν στη φύση και όχι στα σπίτια, μπορεί να θεωρούσαν ότι τα ταλαιπωρούμε όταν τα βάζουμε μέσα στο σπίτι για διακοσμητικούς λόγους, όμως πολυετείς μελέτες Ρώσων και Αμερικανών διαστημικών επιστημόνων, έδειξαν πως ο άνθρωπος εκπέμπει στην ατμόσφαιρα μέχρι και 150 πηκτικές ουσίες.

Ουσίες όπως Άνθρακας, Υδρογόνο, Μεθάνιο, Φαινόλες, Αμμωνία οξείδια του αζώτου είναι μόνο μερικές από αυτές.

Αυτό σημαίνει πως μόνοι μας επιβαρύνουμε την ατμόσφαιρα του σπιτιού μας και πως ο αερισμός του, όταν και η εξωτερική ατμόσφαιρα δεν είναι καθαρή, όπως συμβαίνει στις μεγαλουπόλεις, δεν είναι αρκετό.

Μετά από πολλές μελέτες, που αφορούσαν πρωτίστως τους διαστημικούς σταθμούς της ΝΑSΑ και της ΕSΑ, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως τα φυτά εσωτερικού χώρου, μπορούν να εξαλείψουν χημικές ουσίες που εκλείονται στην ατμόσφαιρα λειτουργώντας σαν φυσικά φίλτρα.

Κάποια από αυτά τα φυτά είναι:

1. Αρέκα (Απελευθερώνει άφθονη υγρασία στον αέρα και εξαλείφει χημικές τοξίνες)
2. Χαμαιδωρέα (Είναι ένα από τα πιο σημαντικά φυτά στην εξάλειψη χημικών ουσιών αλλά και πολύ ικανό να δίνει ατμόσφαιρα με υγρασία σε ξηρά περιβάλλοντα όπως επαγγελματικοί χώροι λόγω air-condition)
3. Φίκος Ελαστικοφόρος (Είναι ένα από τα φυτά που βοηθούν στην εξάλειψη της φορμαλδεΰδης από την ατμόσφαιρα. Ίσως το πιο σημαντικό φυτό εσωτερικού χώρου)
4. Δράκενα (Οι δράκενες είναι από τα φυτά με τις καλύτερες επιδόσεις στην εξάλειψη του τριχλωροαιθυλενίου)
5. Κισσός (Πολύ σημαντικό στην εξάλειψη της φορμαλδεΰδης αλλά και άλλων χημικών ουσιών από την ατμόσφαιρα)
6. Φτέρη (Το πιο ικανό φυτό από όλα τα άλλα φυτά με τις καλύτερες επιδόσεις στην εξάλειψη ρύπων του αέρα, διατήρηση σωστής υγρασίας για τον ανθρώπινο οργανισμό αλλά εξάλειψη τοξικών ουσιών)
7. Σπαθίφυλλο (Διαπρέπει στην εξάλειψη ρύπων όπως ενώσεις αλκοόλης, ακετόνης, τριχλωροαιθυλένιου, βενζόλης αλλά και της φορμαλδεΰδης)
8. Πόθος (Ένα φυτό χωρίς καλλιεργητικές απαιτήσεις που μπορούν να βοηθήσει και αυτό σε ένα μικρό βαθμός στο φιλτράρισμα του αέρα)
9. Φιλόδενδρο (Ικανό στην εξάλειψη ρύπων της ατμόσφαιρας)
10. Συγκόνιο (Φιλτράρει τον αέρα)
11. Ντιεφενμπάχια (Ικανό στην εξάλειψη των ρύπων της ατμόσφαιρας)
12. Φίκος Μπέντζαμιν (Σημαντικό στην εξάλειψη ρύπων αλλά και της φορμαλδεΰδης από την ατμόσφαιρα)
13. Σεφλέρα (Σημαντικό στην εξάλειψη ρύπων.)
14. Σανσιβέρια (Το μοναδικό φυτό όπου κατά την διάρκεια της νύχτας, παράγει οξυγόνο και απορροφά διοξείδιο του άνθρακα)
15. Καλαθέα (Φιλτράρει τον αέρα)
16. Ορχιδέες (Επίσης απορροφά σε κάποιο βαθμό διοξείδιο του άνθρακα κατά την διάρκεια της νύκτας και παράγουν οξυγόνο)
17. Χλωρόφυτο (Το πρώτο φυτό στην εξάλειψη ρύπων από την ατμόσφαιρα εσωτερικών χώρων)
18. Αγλαόνυμο (Εξάλειψη τοξικών ουσιών)
19. Κάκτοι (απορροφούν την ακτινοβολία σε κλειστούς χώρους. Καλή θέση δίπλα σε οθόνες, wifi, ασύρματα τηλέφωνα κ.τ.λ. Επίσης το βράδυ απελευθερώνει οξυγόνο και καθαρίζει την ατμόσφαιρα από το διοξείδιο του άνθρακα.)

Αναζητήστε τα και εξασφαλίστε μια ...υγιεινή διακόσμηση!

Σύμφωνα με την λίστα της Nasa που έχει δημοσιεύσει στο internet αλλά και σε περιοδικά και βιβλία.


πηγή: fytosymvoules.blogspot.gr

Πολλές φορές ακούμε για εθελοντικές δράσεις, χωρίς να γνωρίζουμε πάντα τα πρόσωπα, που βρίσκονται πίσω από αυτές, τα οποία με τη θέρμη και τη διάθεσή τους να προσφέρουν στο συνάνθρωπο, κάνουν όλους μας να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο κόσμο. Βλέπετε ο εθελοντισμός βασίζεται στην προσφορά κι όχι την αυτοπροβολή!

Μια τέτοια γυναίκα θέλουμε να σας παρουσιάσουμε σήμερα, μέσα από τη δράση της στο ΑγκαλιάΖΩ Αχαΐας, αφορμή από την εκδήλωση που πραγματοποιεί ο όμιλος εθελοντών, το Σάββατο 4 και την Κυριακή 5 Οκτωβρίου στην Πάτρα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Η ιστορία ξεκινά το 1976, όταν η αείμνηστη Λέλα Καλογιάννη ίδρυσε αυτό τον όμιλο εθελοντών με σκοπό την ηθική και οικονομική στήριξη των απόρων ασθενών με καρκίνο, που νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο "Μεταξά". Με τα χρόνια διαπιστώνοντας τις αυξημένες ανάγκες, εξελίχθηκε σε ένα οργανωμένο εθελοντικό φορέα με 1200 μέλη και 160 εκπαιδευόμενους εθελοντές. Ο όμιλος διοικείται από 11μελές Δ. Σ. αποτελούμενο από εθελόντριες και εθελοντές. Η Επιστημονική του Επιτροπή αποτελείται από καταξιωμένους και έμπειρους επιστήμονες του αντικαρκινικού χώρου, όλων των ειδικοτήτων και έχει την ευθύνη όλου του επιστημονικού έργου του ΑγκαλιάΖΩ, το οποίο οφείλει το συμβολικό όνομά του στην ιδρύτριά του. Για την υλοποίηση των προγραμμάτων του εκτός από τους εθελοντές έχει οργανωμένη Γραμματεία και Κοινωνική και Ψυχολογική Υπηρεσία, καθώς και σταθερή εξωτερική συνεργασία με Ογκολογική Νοσηλεύτρια για τις ανάγκες των ειδικών προγραμμάτων.


Το 2001 η Λέλα Καλογιάννη θέλησε να ιδρύσει ένα παράρτημα στην Πάτρα και απευθύνθηκε στην κ. Λαμπρινή Παπαχρυσανθάκη, μια γυναίκα με πολυετή προσφορά στο χώρο της υγείας αφού υπήρξε προϊσταμένη επί 40 χρόνια στα νοσοκομεία "Σωτηρία", "Γενικό Κρατικό" και "Ν. Πατρών", ενώ έχει διδάξει και στα ΤΕΙ Νοσηλευτικής Πατρών.

Μιλώντας μαζί της διαπιστώσαμε πως δεν είναι τυχαίο, που ηγείται από τότε μέχρι και σήμερα του ομίλου των Πατρών, εκλεγμένη πάντα. Η αγάπη της για τον συνάνθρωπο και η διάθεσή της για προσφορά είναι φανερά από το πρώτο λεπτό. Μας μίλησε με τέτοια θέρμη για τις δραστηριότητες του ΑγκαλιάΖΩ Αχαΐας κερδίζοντας αμέσως την εκτίμηση και την συμπάθειά μας.

Το παράρτημα της Πάτρας έχει να επιδείξει ένα αξιοθαύμαστο έργο, αυτά τα 13 χρόνια που δραστηριοποιείται στην Αχαΐα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Ξεκινώντας με 23 άτομα, σήμερα έχει 400 μέλη και 150 εθελόντριες, με ένα 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο και Επιστημονική Επιτροπή και Κοινωνική Λειτουργό.

Όπως μας εξήγησε η κ. Παπαχρυσανθάκη, οι εθελόντριες χωρίζονται σε τέσσερις ομάδες, αναλαμβάνοντας ένα ξεχωριστό τομέα δράση η κάθε μια.
1. Ομάδα εκδηλώσεων, η οποία αναλαμβάνει να οργανώσει κάθε εκδήλωση του ΑγκαλιάΖΩ για την ενημέρωση του κόσμου, σε ότι αφορά την πρόληψη και την έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση του καρκίνου.
2. Ομάδα διεκδίκησης δικαιωμάτων των καρκινοπαθών, η οποία διαθέτει δικηγόρο και νομικούς συμβούλους, έτσι ώστε να μπορεί να βοηθήσει κάθε καρκινοπαθή, που έχει ανάλογη ανάγκη.
3. Ομάδα πρώιμης και έγκυρης διάγνωσης του καρκίνου στην οποία ηγείται η ίδια. Η κ. Παπαχρυσανθάκη, θεωρεί πολύ σημαντική την έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση του καρκίνου και για το λόγο αυτό γίνονται συχνά ημερίδες ενημέρωσης αλλά και δωρεάν εξέτασης για διάφορες μορφές καρκίνου στην περιοχή της Αχαΐας και όχι μόνο.
4. Ομάδα νοσοκομείου, η οποία αποτελείται από εθελόντριες οι οποίες σε καθημερινή βάση για δύο και πλέον ώρες βρίσκονται στο νοσοκομείο κοντά σε καρκινοπαθείς, προσπαθώντας όσο είναι ανθρωπίνως δυνατό, να βοηθήσουν τους πάσχοντες. Όπως χαρακτηριστικά μας είπε η κ. Παπαχρυσανθάκη, "ακόμα και ένα χάδι πολλές φορές, είναι πολύτιμο".

Με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, εδώ και δύο χρόνια το ΑγκαλιάΖΩ μπαίνει στα σχολεία και ενημερώνει τους μαθητές για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και τον ιό HIV, για το κάπνισμα και τον καρκίνο των πνευμόνων και για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

"Κάποια στιγμή συνάντησα την κ. Γιάννα Αγγελοπούλου" μας διηγείται η κ. Παπαχρυσανθάκη "και της είπα πως, το 2004 αναδείξατε τον εθελοντισμό σε ένα γεγονός χαράς, εμείς προάγουμε τον εθελοντισμό σε στιγμές πόνου και θλίψης. Εκείνη συγκινήθηκε από την κουβέντα μου", μας λέει, "και αποφάσισε να προσφέρει όλα τα έσοδα από το βιβλίο της στο ΑγκαλιάΖΩ! Έτσι λειτουργούμε, με χορηγίες, προσφορές και δωρεές", εξηγεί και συνεχίζει: "Θέλω μέσα από την ευκαιρία που μου δίνετε να ευχαριστήσω το ΓΣΕΒΕ, γιατί από τις 15 Οκτωβρίου θα βρισκόμαστε στο χώρο που μας παραχώρησε δωρεάν, γλιτώνοντας έτσι ένα σημαντικό ποσό που καταβάλαμε για ενοίκιο μηνιαίως".

Μας μίλησε και για την εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί αύριο Σάββατο 4 Οκτωβρίου και Κυριακή 5 στην Πάτρα. Συγκεκριμένα, η δράση Ενημέρωσης του ΑγκαλιάΖΩ για Πρόληψη και Έγκαιρη Διάγνωση του Καρκίνου του Προστάτη συνεχίζει την επιτυχημένη πορεία της σε όλη την Ελλάδα, με προτελευταίο της σταθμό την Πάτρα και σε συνεργασία πάντα με το Πυροσβεστικό Σώμα, υπό την αιγίδα του δήμου, θα υλοποιηθεί τις δύο αυτές μέρες, στην Πλατεία Γεωργίου στο κέντρο της Πάτρας από τις 10.00 π.μ. ως τις 17.00 μ.μ.
Τη ρωτήσαμε να μας πει, αν τώρα με την κρίση και τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλοι, η διάθεση προσφοράς ή εθελοντισμού, έχει μειωθεί στην Πάτρα, για να πάρουμε την ελπιδοφόρα απάντηση: "Το αντίθετο, θα έλεγα. Ο κόσμος προσφέρει από το υστέρημά του, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Μέχρι και τρόφιμα, που φροντίζουμε να φτάσουν στις οικογένειες απόρων καρκινοπαθών που τα έχουν ανάγκη".

Στην ερώτησή μας, αν οι δυσκολίες την έκαναν κάποια στιγμή να μετανιώσει, που ανέλαβε ένα τέτοιο έργο, η απάντηση ήταν χωρίς καθόλου σκέψη: "Ποτέ! Οι δυσκολίες είναι για να τις ξεπερνάμε, όσο είμαι γερή και όρθια, θα προσφέρω το καλύτερο που μπορώ!"

Το μόνο που μένει σε μας να πούμε είναι, πως όσο υπάρχουν άνθρωποι που ΑγκαλιάΖΟΥΝ τον διπλανό τους, μπορούμε να αισιοδοξούμε, να εμπνεόμαστε και να συμμετέχουμε!...

Όπως όλοι γνωρίζουμε η μόδα δεν εκφράζει μόνο την ανάγκη ανανέωσης της εξωτερικής εμφάνισης ανά εποχή. Επηρεάζεται άμεσα και από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούν. Έτσι, η οικονομική κρίση του 1929 είναι φυσικό να επηρεάσει και τη μόδα.

Στη δεκαετία του 30 οι γυναίκες εργάζονται περισσότερο εκτός σπιτιού με αποτέλεσμα να χρειάζονται ρούχα που θα εξασφαλίζουν μεγαλύτερη άνεση και πρακτικότητα. Τα πολυτελή φορέματα τα κρατούν για τις βραδυνές εμφανίσεις τους.

Οι σημαντικές αλλαγές, οι καινοτομίες που χαρακτηρίζουν την εποχή αυτή, αφορούν και τα υλικά. Λόγω της κρίσης το μετάξι έδωσε τη θέση του στο νάιλον, το μεταλλικό λαμέ ύφασμα για τις βραδυνές εμφανίσεις, το φερμουάρ έγινε γνωστό ευρύτερα και τα φορέματα απέκτησαν πιο θηλυκές γραμμές, κόψιμο V στο λαιμό με μεγαλύτερη εφαρμογή στο πάνω μέρος του σώματος και πιο ανοιχτά προς τα κάτω. Τα χρώματα της εποχής είναι κυρίως το κόκκινο, το ναυτικό μπλε, το λευκό και το μαύρο. 



Το μήκος της φούστας βρίσκεται στα 20 εκατοστά από το έδαφος για τη μέρα και φυσικά μέχρι τον αστράγαλο για τις βραδυνές εμφανίσεις. Η πλάτη όμως συχνά έμενε ακάλυπτη στις βραδυνές τουαλέτες. 
Στενή γραμμή επικρατούσε και στις ζακέτες και τα παλτό. 

Τα καπέλα, τα γάντια και τα γυαλιά ηλίου ήταν τα απαραίτητα αξεσουάρ, μαζί με τις τσάντες φακέλους, τα μικρά πουγκιά, τις γούνινες εσάρπες και ετόλ από ζώα. Τα παπούτσια είναι μυτερές γόβες, μπαλαρίνες ή πέδιλα, ενώ κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες πλατφόρμες.



Η ηλιοθεραπεία αρχίζει να γίνεται όχι απλώς μόδα, αλλά μανία ενώ για το πρόσωπο η μόδα επιβάλλει μέσω και των χολιγουντιανών σταρ, όπως οι Marlene Dietrich, Greta Garbo, Joan Crawford, Genger Rogers, Bette Davis, τα έντονα βγαλμένα φρύδια και τις ψεύτικες βλεφαρίδες. 

Αξίζει να θυμόμαστε πως η Marlen Dietrich ήταν η πρώτη γυναίκα που κάπνισε δημόσια και φόρεσε ανδρικό κοστούμι, αποτελώντας έτσι πρότυπο για τις γυναίκες της εποχής.

Τα πρώτα καλλυντικά ανήκουν στις εταιρείες Revlon και Germain Monteil τα οποία και διαφημίζονται αναλόγως. 


Οι σχεδιαστές που μεσουρανούν εκτός από την Coco Channel (που έκανε την εμφάνισή της την προηγούμενη δεκαετία) είναι οι Nina Ricci, Marcel Rochas, Molyneux, Maggy Routt.

Για να μην αφήσουμε στην άκρη τους άνδρες να αναφέρουμε πως η ενδυμασία τους παρέμεινε συντηρητική. Μόνο στην καθημερινότητά τους οι άνδρες γίνονταν πιο σπορ. Στις εξόδους τους φορούσαν μεσάτα σακάκια, που τόνιζαν τους ώμους και παντελόνια σε ευθεία γραμμή με φαρδιά ρεβέρ.
πληροφορίες: "Η γειτονιά μας η παλιά" των Ν. & Γ. Σαραντόπουλου

κείμενο: to e-periodiko mas

Αυτό που συνέβη με τον ΕΝΦΙΑ και την πληρωμή του, ξεπέρασε τη φαντασία μου. Δε λέω μπορεί να έχω και περιορισμένη φαντασία, αλλά περίμενα κάτι άλλο από αυτό που είδα και έζησα χθες και σήμερα...

Τελευταίες μέρες πληρωμής της πρώτης δόσης του και το τι γίνεται στα ταμεία Τραπεζών, Ταχυδρομείων και γενικώς όπου πληρώνεται ο νέος αυτός φόρος, είναι απίστευτο!

Κόσμος και λαός, ο ένας πίσω από τον άλλο περιμένουν στην ουρά, που φτάνει ως τα πεζοδρόμια, για να πληρώσουν!

Θα μου πείτε, τι να μη πληρώσουν;... Μια στιγμή να σας πω τι σκέφτομαι...

Τόσα ειπώθηκαν γι' αυτό τον άδικο φόρο. Σχόλια, επικρίσεις, ανταπαντήσεις, εξηγήσεις, συμπεράσματα...

Όλοι κατέληγαν στο γεγονός πως ο ΕΝΦΙΑ, είναι ένας ληστρικός φόρος, που δεν είναι μόνο άδικος, αλλά καταλήγει δημευτικός της όποιος μικρής ή μεγάλης ιδιοκτησίας του έλληνα πολίτη, χωρίς να εξαιρεί τουλάχιστον, την πρώτη κατοικία. Μια χαρά όλα αυτά τα όμορφα και δημοκρατικά, αλλά συμπερασματικά.

Στην πράξη, τι ακριβώς έγινε; Δεν διαμαρτυρηθήκαμε, δεν βγήκαμε στους δρόμους, δεν αγανακτήσαμε! Αν μια ομάδα με (χρέη ή χωρίς) έπαιρνε πρωτάθλημα, κύπελλο ή ευρωπαϊκή διάκριση, θα πλημμύριζαν οι δρόμοι.

Τώρα, περιοριστήκαμε στα επικριτικά σχόλια των δημοσιογράφων στα ΜΜΕ (όπου κι αυτά έγιναν), στα προσωπικά μηνύματα στα social media και μετά πήγαμε όλοι, (δεν εξαιρώ την αφεντιά μου) και τον πληρώσαμε!

Και σαν να μην έφτανε αυτό στηθήκαμε στην ουρά για τα γκισέ, επί ώρες! Μην πείτε τώρα το χαρακτηριστικό του έλληνα, που είναι της τελευταίας στιγμής, γιατί στην περίπτωση αυτή, μόνο τελευταία στιγμή μπορούσε να πληρωθεί ο ΕΝΦΙΑ, αφού όλο το μήνα προσπαθείς να τα μαζέψεις και δε μαζεύονται...

Κι αφού κουτσά στραβά, τα μαζέψαμε, πήγαμε να πληρώσουμε για να ακούσουμε και το ανεκδιήγητο (για τα αυτιά μου): "Σιγά παιδιά ένας - ένας, μη σπρώχνεστε!

Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) ανακοίνωσε στους κατόχους κινητών τηλεφώνων, πως από την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014 θέτει σε ισχύ την υποχρέωση προς τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας να μπλοκάρουν όλες τις συσκευές κινητών τηλεφώνων, που δηλώνονται από τους συνδρομητών τους ως κλεμμένες, μέσω του κωδικού ΙΜΕΙ (International Mobile Equipment Identity). 

Για να γίνει αυτό θα πρέπει να είναι γνωστός ο κωδικός ΙΜΕΙ της κλεμμένης συσκευής από τον συνδρομητή, στον πάροχό του. Ο κωδικός αυτός περιλαμβάνει πληροφορίες για τον κατασκευαστή και το μοντέλο της συσκευής και αποτελεί ουσιαστικά την "ταυτότητα" κάθε συσκευής. 

Ο συνδρομητής μπορεί να εντοπίσει τον κωδικό ΙΜΕΙ πολύ εύκολα με τρεις τρόπους: 
1. ανατρέχει στη συσκευασία της συσκευής όπου αναγράφεται ο κωδικός. 
2. πατώντας τα πλήκτρα *#06# στη συσκευή του. 
3. με σχετική εφαρμογή του λογισμικού της συσκευής. 

Για να γίνει η απενεργοποίηση της συσκευής σε περίπτωση κλοπής, ο συνδρομητής θα πρέπει αρχικά να δηλώσει την κλοπή του κινητού του στην Αστυνομία και στη συνέχεια να υποβάλει γραπτό αίτημα απενεργοποίησης της συσκευής του, στον πάροχό του (εταιρία κινητής τηλεφωνίας) επισυνάπτοντας τη δήλωση κλοπής. 

Κάθε εταιρία απενεργοποιεί τις κλεμμένες συσκευές από το δίκτυό της, ενώ αναλαμβάνει την υποχρέωση - ευθύνη, να ενημερώσει τις άλλες εταιρίες κινητής τηλεφωνίας να κάνουν το ίδιο στο δικό τους δίκτυο. 

Αν ο δηλούμενος κωδικός ΙΜΕΙ δεν είναι έγκυρος, σύμφωνα με τις σχετικές διεθνείς προδιαγραφές ή δεν έχει αποδοθεί από τον κατασκευαστή, τότε το αίτημα απενεργοποίησης απορρίπτεται.

πηγή: ΕΕΤΤ

Η δασκάλα είναι φωνακλού, στριμμένη, κακίστρω, φωνάζει συνέχεια ακούγεται μέχρι έξω, τρομοκρατεί τα παιδιά... Όπα.... Μισό.. Πάρε ανάσα..
Το παιδί σου είναι στο σχολείο και όχι φαντάρος στο Αφγανιστάν.. Πάμε λοιπόν πάλι από την αρχή με ψυχραιμία.

Σε μια τάξη με είκοσι πέντε νήπια ,ίσως και προνήπια, η φασαρία που φυσιολογικά υπάρχει είναι τόση, που αν καθίσεις σε μια γωνιά για δέκα λεπτά έχεις σίγουρη την ημικρανία. Μη ρωτάς πώς τα καταφέρνουμε εμείς. Έχουμε συνηθίσει αν και αυτό δεν μας προστατεύει πάντα. Το παράλογο θα ήταν να επικρατούσε ησυχία ειδικά στην αρχή, ακριβώς διότι είμαστε σε σχολείο και όχι σε στρατώνα. Σκέψου ότι μέσα στην οχλαγωγία αυτή, η δασκάλα θα χρειαστεί πολλές φορές να πει κάτι στα παιδιά και αυτά πρέπει να το ακούσουν...

Μαγικοί τρόποι δεν υπάρχουν! Απλώς τραβάει την προσοχή τους για να σταματήσουν και να ακούσουν. Μπορεί να έχει ένα ταμπουρίνο στο χέρι και να το χτυπάει ρυθμικά, μια σφυρίχτρα, ένα ντέφι, μπορεί να χτυπήσει παλαμάκια ή μπορεί απλώς να ανεβάσει τη φωνή της τόσο, ώστε να ακουστεί πάνω από τις φωνές των παιδιών της και πάνω από τους θορύβους που κάνουν την ώρα που παίζουν.

Είκοσι πέντε μαθητές σε μια τάξη αγαπητέ γονιέ σημαίνει είκοσι πέντε στόματα, πενήντα πόδια και πενήντα χέρια.

Προσπάθησε μόνο να φανταστείς πόσο δυνατή πρέπει να είναι η φωνή της δασκάλας για ακουστεί πάνω από όλα αυτά!!! Φαντάσου επίσης πόση προσπάθεια πρέπει η ίδια να καταβάλει γι' αυτό και πόσο κουραστικό και δύσκολο είναι όταν χρειάζεται να το κάνει συχνά.

Επίσης πρέπει να έχεις υπόψη ότι σε μια τάξη με πολύ ζωηρά παιδιά εκτός από ομιλίες, φωνές, γέλια, υπάρχουν και θόρυβοι που επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση, όπως όταν χτυπούν τα παιχνίδια ή τις καρέκλες τους ή τα συρτάρια τους.

Άλλος λόγος που φωνάζει η δασκάλα είναι επειδή κάποιες φορές θα χρειαστεί να μαλώσει κάποιον. Εσύ στο σπίτι τι κάνεις όταν το παιδί σου κάνει αταξίες και μάλιστα με κίνδυνο να χτυπήσει το ίδιο ή κάποιος άλλος;

Ακριβώς το ίδιο κάνει και η δασκάλα. Και όταν μαλώνεις κάποιον ασφαλώς ο τόνος της φωνής είναι ανάλογος.

Παρ΄όλα αυτά επειδή μπορεί να μην σε έχω πείσει κι επειδή όντως μπορεί να αντιμετωπίζεις περίπτωση υπερβάλλοντος ζήλου υπάρχει και γι' αυτό λύση. Αν υποψιάζεσαι ότι η δασκάλα φωνάζει, στριγκλίζει, ουρλιάζει ή μαλώνει τα παιδιά ή ανεβάζει τη φωνή της αδικαιολόγητα, πήγαινε να της μιλήσεις.

Αν οι εξηγήσεις που θα σου δώσει δεν σε καλύψουν τότε μπορείς να απευθυνθείς στον προϊστάμενο της και να κάνεις εγγράφως τα παράπονα σου και όχι παίρνοντας ανώνυμα τηλέφωνο ή αραδιάζοντας διάφορα άλλα που θεωρείς ότι πρέπει για να γίνεις πειστικός/ή. Εκείνος τότε θα ελέγξει τι ακριβώς συμβαίνει και θα πάρεις απάντηση.

Πίστεψε με, το να κατασκοπεύεις κάτω από τα παράθυρα και να περιμένεις πότε θα ακουστεί η φωνή λίγο πιο έντονη είναι γελοίο και σε εξουθενώνει κι εσένα. Δεν θα ανακαλύψεις τίποτα έτσι. Ούτε φτιάχνοντας πηγαδάκια με άλλους γονείς και κατηγορώντας τη δασκάλα. Ούτε προσπαθώντας να εκμαιεύσεις από το παιδί σου αυτά που σε βολεύουν για να στηρίξεις την εικόνα που έχεις σχηματίσει. Εκτός αυτού αν όντως υπάρχει πρόβλημα, σίγουρα δε θα το λύσεις έτσι.

Να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι η καλή προαίρεση λύνει τα προβλήματα και όχι η δυσπιστία και η καχυποψία.



To κείμενο ανήκει στη φίλη μου νηπιαγωγό Ματίνα από το mikroseisaikaifainesai.blogspot.com

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά της σχολικής βίας (bulliying) βρήκαμε στην επίσημη ιστοσελίδα στο facebook της εφημερίδας "Το χωνί" το ακόλουθο κείμενο, που αξίζει να διαβάσετε.

"Το γκέι αγόρι που χτύπησες στο διάδρομο σήμερα, αυτοκτόνησε πριν λίγα λεπτά.

Εκείνο το κορίτσι που αποκάλεσες "πόρνη" σήμερα στην τάξη, είναι παρθένα.

Το αγόρι που είπες κουτσό, πρέπει να δουλεύει κάθε βράδυ για να στηρίξει την οικογένειά του.

Το κορίτσι που χτύπησες τις προάλλες, έχει ήδη κακοποιηθεί στο σπίτι.

Το κορίτσι που είπες "χοντρή", σήμερα λιμοκτονεί.

Το αγόρι που κορόιδεψες γιατί έκλαιγε, έχει πεθάνει η μαμά του.

Νομίζεις ότι τους γνωρίζεις, αλλά, μάντεψε... ΟΧΙ!!!"

Ας μάθουμε στα παιδιά μας, να αποδέχονται τους συμμαθητές τους με αγάπη, όσο διαφορετικοί κι αν είναι. Ας μάθουμε στα παιδιά μας, πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ας μάθουμε στα παιδιά μας, πως η βία έχει πολλές μορφές, πως πάντοτε είναι ΚΑΚΗ και δεν μας κάνει ποτέ ευτυχισμένους!...

Ο Δρ Max Gerson τη δεκαετία του 30 μετά από πολλές μελέτες και χρησιμοποιώντας τον εαυτό του για τα πειράματά του, δημιούργησε τη διατροφή Gerson, όπως είναι γνωστή μέχρι σήμερα, η οποία αποτελεί μια θεραπευτική μέθοδο για διάφορες εκφυλιστικές ή ανίατες ασθένειες όπως καρκίνος, φυματίωση, διαβήτης, αρθρίτιδα, αλλεργίες, έλκη, καρδιακές παθήσεις, αρτηριοσκλήρωση, ψυχικές νόσοι, νεφρική νόσο, σκλήρυνση κατά πλάκας, αφού ενισχύει την αυτοϊαση του οργανισμού χωρίς να παρουσιάζει παρενέργειες. Μέσα στο διατροφικό αυτό πρόγραμμα ο δρ Gerson περιέλαβε και τη σούπα του Ιπποκράτη.


Η συνταγή της σούπας, είναι η ακόλουθη. Ο γιατρός το μόνο που πρόσθεσε στην παρακάτω συνταγή είναι η πατάτα, αφού οι αρχαίοι έλληνες δεν τις γνώριζαν.

Το μυστικό του Ιπποκράτη βρισκόταν σε ρίζες και βολβούς
Συστατικά:
1 μέτρια σελινόριζα ή 3-4 μίσχους σέλινου
1 μέτρια ρίζα μαϊντανού - εάν είναι διαθέσιμη
Σκόρδο κατά βούληση
2 μικρά πράσα ή 1 μεγάλο
1 ½ κιλά ντομάτες ή περισσότερες
2 μέτρια κρεμμύδια
1 κιλό πατάτες
Μαϊντανός για γεύση και όχι μόνο

Πλένετε όλα τα λαχανικά πολύ καλά, τα αποφλοιώνετε και τα κόβετε σε μικρούς κύβους. Προσθέστε αρκετό φιλτραρισμένο νερό, ώστε να καλύψει τα κομμένα λαχανικά στην κατσαρόλα. Μαγειρέψτε όλα τα υλικά σε χαμηλή φωτιά για 90 λεπτά ως 2 ώρες με σκεπασμένη κατσαρόλα. Στη συνέχεια αφαιρείτε τα μαλακά λαχανικά από τη φωτιά και ρίξτε τα μέσα στο μπλέντερ, αφού απομακρύνετε τις ίνες και τις φλούδες.
Τα ανακατεύετε όσο είναι ζεστά μέχρι η σούπα να γίνει κρεμώδης, ανάλογα με τις προτιμήσεις σας. Πολτοποιήστε τη σούπα, ενώ είναι ακόμα ζεστή έτσι ώστε να μη σχηματίσει μια κολλώδη και αμυλούχα υφή όταν κρυώσει. Θα πρέπει βέβαια να την αφήσετε να κρυώσει πριν την αποθηκεύσετε στο ψυγείο. 
Ο Δρ. Gerson πίστευε ότι οι ασθενείς του έπρεπε να τρώνε αυτή τη σούπα δύο φορές την ημέρα για αποτοξίνωση.



Πηγή: iefimerida.gr, ellinikahoaxes.gr, fytro.wordpress.com