Ευχές με ...μέτρο!



Καλήν εσπέρα φίλοι μας
κι αν είναι ορισμός σας
ευχές πολλές να δώσουμε
σε σας, στο σπιτικό σας.

Να είστε όλοι σας καλά,
γεροί κι ευτυχισμένοι
μ' ένα βουνό χαμόγελα
κι αγάπη φορτωμένοι.

Χριστός γεννάται σήμερα
παιδιά το τραγουδάνε
με τρίγωνα και κάλαντα
ήχους γλυκούς σκορπάνε.

Όμορφα να περάσετε
να φάτε και να πιείτε
τις έγνοιες να ξεχάσετε
στο γλέντι να στρωθείτε.

Χρόνια πολλά ευχόμαστε
μέσα από την καρδιά μας
μα, μη μας λησμονήσετε,
μεθαύριο, κοντά μας!


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Το κόκκινο χιόνι.



Ας μιλήσουμε για ένα διαφορετικό χιόνι, σε χρώμα και εποχή. Το κόκκινο χιόνι, που μπορεί μεν να μην είναι χειμωνιάτικο, ανατρέπει ωστόσο όσα γνωρίζουμε και λέμε για τη λευκότητα του χιονιού.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο, που μπορεί κανείς να δει την άνοιξη και στην αρχή του καλοκαιριού στα βουνά, που καλύπτονται μόνιμα από χιόνι. Αιτία του κόκκινου χιονιού είναι ένας είδος φύκου ο οποίος ονομάζεται Chlamydomonas nivalis, ζει στο χιόνι και έχει μια κόκκινη χρωστική ουσία, που ονομάζεται ασταξανθίνη. Είναι η ίδια ουσία που υπάρχει στις ντομάτες, στις κόκκινες πιπεριές και στις γαρίδες.


Όταν λοιπόν το χιόνι αρχίζει να λιώνει ο φύκος ανθίζει και ανεβαίνει στην επιφάνεια του χιονιού, που το φως του ήλιου είναι δυνατό. Η κόκκινη ουσία του, τον προστατεύει από τις ακτίνες UV του ήλιου, τις οποίες αντανακλά το χιόνι. Έτσι το χιόνι παίρνει κόκκινο χρώμα, δημιουργώντας ένα μοναδικής ομορφιάς θέαμα.

Το φυτό αυτό είναι έχει προσαρμοστεί στις δύσκολες συνθήκες των χιονισμένων βουνών και αντέχει σε θερμοκρασίες, που φτάνουν τους -360 οC, ενώ δεν αντέχει σε "υψηλές". Αν μάλιστα  ανέβει η θερμοκρασία έστω και δύο βαθμούς πάνω από το σημείο τήξης του νερού, πεθαίνει. Το κρύο ή καλύτερα το ψύχος, είναι γι' αυτό, το ιδανικό περιβάλλον.


Όταν την άνοιξη υπάρχει μεγάλη ηλιοφάνεια στα βουνά αυτά, η υπεριώδης ακτινοβολία είναι ο πιο σοβαρός κίνδυνος για τους ζωντανούς οργανισμούς. Για όλους εκτός από το φύκο, που η κόκκινη χρωστική ουσία του, λειτουργεί σαν φίλτρο και τον προστατεύει από την βλαβερή υπεριώδη ακτινοβολία. Παράλληλα επιτρέπει στο μπλε και κόκκινο φως να περάσουν, αφού τα χρειάζεται για τη φωτοσύνθεσή του. Εκτός αυτού, η χρωστική του ουσία είναι αντιοξειδωτική και αδρανοποιεί τις επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες που απειλούν να τον βλάψουν.                                                                        


Πηγές πληροφοριών και φωτογραφιών:  scienceillustrated.grperierga.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"                                           
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Εκεί όπου ανθίζουν οι υάκινθοι...



Με αφορμή τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη, θέλουμε να σας παρουσιάσουμε το βιβλίο της Τζούμπα Λαχίρι"Εκεί όπου ανθίζουν οι υάκινθοι". Πρόκειται για την ιστορία των δύο αδελφών από την Ινδία, με δεκαπέντε μήνες διαφορά μεταξύ τους, που παρά τις διαφορές τους, είναι αχώριστοι. Ο ένας παρορμητικός, παλεύει ενάντια στις ανισότητες και την αδικία και τη φτώχεια και ο άλλος φρόνιμος και φιλήσυχος, εγκαταλείπει την Ινδία και πηγαίνει στην Αμερική για σπουδές. Μια τραγωδία όμως, θα τον αναγκάσει να επιστρέψει πίσω, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει το χαμό του αδελφού του και να βοηθήσει την έγκυο χήρα του, την οποία παντρεύεται και μεταναστεύει μαζί της στην Αμερική...

Με φόντο την εξέγερση του Ναξαλμπάρι στην μετα-αποικιακή Ινδία της δεκαετίας του 1960, η οποία κατεστάλη βίαια, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις στους δυτικούς κύκλους διανοούμενων, η συγγραφέας ξετυλίγει μια ιστορία ξεριζωμού και ένταξης σε ένα άλλο τόπο, που αγγίζει κάθε αναγνώστη, ανεξάρτητα από τις εμπειρίες του.


Η Τζούμπα Λαχίρι, κόρη και η ίδια Ινδών μεταναστών στη Βρετανία, αποτελεί μια ξεχωριστή φωνή στη σύγχρονη αμερικανική λογοτεχνία, οι οποία δεν παύει να γράφει για τις εμπειρίες που διαμόρφωσαν την ταυτότητά της. Γεννήθηκε το 1967 στο Λονδίνο και στα δύο της χρόνια, οι γονείς της μετανάστευσαν εκ νέου στην Αμερική. Μεγάλωσε στο Ροντ Άιλαντ και σπούδασε αγγλική λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια ζει στη Ρώμη και επισκέπτεται συχνά και την Ελλάδα, για διακοπές.

Το 2000 της απονεμήθηκε το Πούλιτζερ για την πρώτη της συλλογή διηγημάτων "Διερμηνέας ασθενειών" το οποίο απέσπασε και το βραβείο Pen/Hemingway και κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
Δάσκαλός της στη δημιουργική γραφή στη Βοστόνη υπήρξε ο Στρατής Χαβιαράς, ο οποίος ήταν ο πρώτος που πήρε την πρωτοβουλία να δημοσιεύσει διήγημά της σε αμερικανικό λογοτεχνικό περιοδικό.

Σε πρόσφατη συνέντευξή της στους New York Times σχολίασε: "Δεδομένης της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, ολόκληρη η αμερικανική μυθοπλασία θα μπορούσε να ονομαστεί μυθοπλασία από μετανάστες. Από τις απαρχές της λογοτεχνίας, οι ποιητές και οι συγγραφείς βάσισαν τις αφηγήσεις τους στη θεματολογία της διάσχισης των συνόρων, της περιπλάνησης, της εξορίας, των συναντήσεων πέρα απ' το οικείο. Ο ξένος αποτελεί αρχέτυπο στην επική ποίηση, στα μυθιστορήματα. Η αποξένωση και η ενσωμάτωση αποτελούσαν ανέκαθεν βασικά θέματα", προσπαθώντας με τα λόγια αυτά, να δείξει τη δυσφορία της όταν το έργο της μπαίνει κάτω από την ετικέτα "λογοτεχνία από ή για μετανάστες".

Πηγή πληροφοριών - φωτογραφιών: efsyn.grtovima.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Secret Santa's story...



Η ανταλλαγή δώρων, φανερή ή κρυφή πάντα δίνει χαρά και χαμόγελα. Όταν οι bloggers ανταλλάσσουν δώρα, υπάρχει και αγωνία, αφού η Ζήνα από το "efzin-creations", που οργανώνει αυτό το "παιγνίδι", φροντίζει να είναι άγνωστος ο "Μυστικός Άγιος Βασίλης", από τον οποίο θα λάβει δώρο, η κάθε blogger που συμμετέχει, μέχρι τη στιγμή που θα το πάρει στα χέρια της...


Η δική μου αγωνία, τελείωσε λίγες μέρες πριν, όταν έφτασε στα χέρια μου αυτό το κομψό σακουλάκι και το περιεχόμενό του! Είναι από τη Χριστίνα και το blog της "xroma". Ένας διαδικτυακός χώρος, πλημμυρισμένος από τις υπέροχες δημιουργίες της, κυριολεκτικά γεμάτος χρώμα και φαντασία!


Το δαχτυλίδι που βλέπετε είναι το δώρο μου και δεν έχασα ευκαιρία να το φορέσω ήδη, αφού πρώτα άρχισα να κάνω συνδυασμούς στα χρώματα και τα ρούχα μου...
Το υπέροχο γλυκό του χρώμα, με κέρδισε αμέσως, παρά το γεγονός ότι αγαπημένο μου είναι το κόκκινο. Το λάτρεψα και δυσκολεύτηκα να αποφασίσω με ποιο από τα δύο πουλόβερ θα το συνδυάσω... για το φουλάρι όμως, ήμουν σίγουρη!


Τελικά, το φόρεσα και με τα δύο και σίγουρα θα ακολουθήσουν πολλοί ακόμα συνδυασμοί, αφού το ροζ ταιριάζει με τόσα πολλά...




Γλυκιά μου Χριστίνα, θέλω να σ' ευχαριστήσω για το όμορφο δώρο σου! Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, να περάσεις τα ομορφότερα Χριστούγεννα της ζωής σου και να έχεις μια δημιουργική και χαρούμενη χρονιά, γεμάτη υγεία και αμέτρητα χαμόγελα!
Την αγάπη μου...



Marina
0 Σχόλια

Έτσι ξεκίνησαν όλα…



Παραμονή Χριστουγέννων στο κομψό διαμέρισμα του τρίτου ορόφου. Όλα γύρω στολισμένα, γιορτινά, χαμογελαστά. Τα μικρά φωτάκια στο κάγκελο της βεράντας ρίχνουν ένα γλυκό φως στα αμέτρητα φυτά που τη γεμίζουν. Μέσα,  κυριαρχεί το δέντρο μεγάλο, αστραφτερό με λογής  - λογής μπάλες , όλες στο ίδιο χρώμα, κόκκινο, πασπαλισμένες με χρυσόσκονη. Ένα κούτσουρο στο τζάκι δίνει γλυκιά θαλπωρή στο χώρο. Το τραπέζι στρωμένο με τα καλά του, τα κηροπήγια ακόμα αναμμένα…

- Κοιμήθηκε; Ρώτησε ο νεαρός άντρας τη γυναίκα του, καθώς έσβηνε τα κεριά.
- Αμέσως σχεδόν… απάντησε εκείνη. Το μόνο που ήθελε ήταν ν’ ακούσει για μια ακόμα φορά, την ιστορία της γέννησης του Χριστού. Δεν πρόλαβε όμως… σε λίγα λεπτά, τον πήρε ο ύπνος.

Κάθισαν ο ένας πλάι στον άλλο, να τελειώσουν το κρασί τους, παρατηρώντας το χορό που έκαναν οι φλόγες στο τζάκι. Κάθε χρόνο με τον ίδιο τρόπο περνούσαν την Παραμονή των Χριστουγέννων, από τότε που ήρθε στη ζωή τους αυτό το αγγελούδι, που ήδη μετρούσε εφτά χρόνια ζωής. Οι τρεις τους, γελαστοί, ευτυχισμένοι, χαρούμενοι, δημιουργούσαν αναμνήσεις στον αγαπημένο τους γιο.

- Θυμήσου, πριν από πέντε χρόνια πώς ήμασταν… είπε εκείνη και τον κοίταξε βαθιά στα μάτια.
- Μόνοι! Απάντησε εκείνος και της έσφιξε το χέρι.

Και ήταν αλήθεια! Τα Χριστούγεννα και κυρίως την Παραμονή, ήταν πάντα με πολύ κόσμο, φίλους, συγγενείς, σε πάρτι, σε ρεβεγιόν, αλλά μόνοι! Όταν αντάλλασσαν ευχές με τους γύρω τους, ένα μικρό κενό φαίνονταν πάντα στο βλέμμα… ένα παιδί έλειπε από τη ζωή τους, ένα παιδί που δεν ερχόταν. Αμέτρητες  οι απογοητεύσεις, ακόμα και στην προσπάθειά τους για υιοθεσία.

Ως τη στιγμή που σε ένα χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν πέντε χρόνια πριν, εκεί ανάμεσα στις ευχές και τα χαμόγελα, μια φίλη τους μίλησε για την υιοθεσία παιδιών με νοητική υστέρηση. Τους εξήγησε πως αυτού του είδους οι υιοθεσίες είναι πιο εύκολες, πιο γρήγορες, μια που τα παιδιά αυτά βρίσκονται στα αζήτητα. Αμέσως, το κενό από το βλέμμα τους χάθηκε και τη θέση του, πήρε μια λάμψη ελπίδας!

- Λες, να τα καταφέρουμε; Λες να μπορέσουμε να υιοθετήσουμε ένα τέτοιο παιδάκι; Είπε η κοπέλα στη φίλη, με λαχτάρα…
- Αν δεν σε πειράζει!
- Να με πειράζει; Αστειεύεσαι;… γιατί να με πειράζει; Αν ήταν γεννημένο από μένα, θα είχε καμιά διαφορά;…
- Κανείς δεν θέλει παιδιά με προβλήματα! Απάντησε η φίλη… όλοι προσπαθούν για το αντίθετο. Οι μέλλουσες μαμάδες υποβάλλονται σε ένα σωρό εξετάσεις προκειμένου να αποφύγουν, αυτό που εσύ βλέπεις τόσο φυσικό!
- Δεν με νοιάζει! Ίσα – ίσα, θα δώσουμε αγάπη και οικογένεια σε ένα παιδί με προβλήματα, που αλλιώς θα μεγαλώσει στο ίδρυμα.

Με τη βοήθεια της φίλης τους ήρθαν σε επικοινωνία με τη στέγη, που φιλοξενούσε τα παιδιά αυτά και υιοθέτησαν τον Άγγελο, που τότε ήταν μόλις 18 μηνών…
Ήταν το πρώτο που αντίκρισαν, μετά την τυπική διαδικασία και δεν χώραγε κανενός είδους σκέψη. Αυτό ήταν το μωρό τους!

Τον βάφτισαν Άγγελο, γιατί έτσι σαν άγγελος έμοιαζε και ήρθε στη ζωή τους για να τους δώσει χαρά. Η αγάπη τους και η φροντίδα τους έκανε το μικρό παιδί να αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, που η όποια νοητική υστέρηση να είναι σχεδόν αόρατη, από τα μάτια των αδαών.
Η αγάπη τους τον «γιάτρεψε» κάνοντας όλους τους ειδικούς να απορούν, αλλά και να χαίρονται με την πρόοδο και την εξέλιξή του.

Η αγάπη, είχε νικήσει τις προκαταλήψεις και έδωσε τη δυνατότητα σε ένα παιδί να μεγαλώσει φυσιολογικά χτίζοντας αναμνήσεις και ένα ευτυχισμένο εσωτερικό κόσμο…

Έτσι ξεκίνησαν όλα, μια βραδιά Χριστουγέννων, σε ένα ρεβεγιόν!



Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο δρώμενο "Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" της αγαπημένης μου φίλης, της Αριστέας και του blog της "Η ζωή είναι ωραία". Με μια επίσκεψη, θα ενημερωθείτε για όλες τις ιστορίες, που μέχρι τώρα έχουν αναρτηθεί. Μην τις χάσετε, όλες έχουν κάτι όμορφο να διηγηθούν.


Marina
Marina
0 Σχόλια

Οι πολίτες αλλάζουν την Ιστορία της ανθρωπότητας!



Πολλές φορές γίνονται δράσεις διαμαρτυρίας για την προστασία του περιβάλλοντος και του μέλλοντος του πλανήτη. Άλλες είναι διαδικτυακές και άλλες είναι στο δρόμο... καμιά φορά και τα δύο. Κάποιοι τις βλέπουν θετικά και συμμετέχουν ενεργά και κάποιοι τις θεωρούν μάταιες.

Όταν όμως οι πολίτες γνωρίζουν και διεκδικούν τα δικαιώματά τους συντονισμένα και με συνέπεια, τότε κάποια πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Οι φωνή τους ακούγεται δυνατά, καθαρά και δεν αφήνει περιθώρια για συμβιβασμούς.

Όλη αυτή η προσπάθεια που έγινε τους τελευταίους μήνες με διαδηλώσεις, υπογραφές, μηνύματα, δωρεές, έφεραν αποτέλεσμα σημαντικό για την Ιστορία της ανθρωπότητας. Πρόσφατα στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα οι ηγέτες συμφώνησαν στο μηδενισμό των ανθρωπογενών ρύπων. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει πως θα υπάρξει μια εξισορρόπηση του τι μπορούμε να εκπέμπουμε στην ατμόσφαιρα και τι μπορεί να απορριφθεί και όταν πλέον η συμφωνία περάσει στα χέρια των νομοθετών, η καθαρή ενέργεια θα αναδειχθεί ως ο καλύτερος, φθηνότερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος, για να κρατηθεί αυτή η υπόσχεση. Έτσι θα μπει το πρώτο λιθαράκι για να εξασφαλίσουμε ένα ασφαλές μέλλον για τα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες τα μέλη του Avaaz έπαιξαν κρίσιμο και καθοριστικό ρόλο με την πίεση, που άσκησαν για τη συμφωνία αυτή. Έσπασαν ένα παγκόσμιο ρεκόρ διαδηλώνοντας κατά εκατοντάδες χιλιάδες σε όλο τον κόσμο και φέρνοντας τις φωνές όλων των ανθρώπων του πλανήτη στη διάσκεψη, την ώρα που οι διαπραγματευτές έμπαιναν στο κτίριο και παρέδωσαν το ψήφισμα απευθείας στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ. Η φωνή όλων όσων ψήφισαν με το γνωστό διαδικτυακό τρόπο, ήταν εκεί, στην πρώτη γραμμή και ακούστηκε δυνατά και ξεκάθαρα.

Όταν ο Ινδός Υπουργός Οικονομικών δήλωσε ενάντια στην 100% καθαρή ενέργεια, οι Avaazίτες τράβηξαν βίντεο από την πλημμυρισμένη πόλη Τσεννάι και το πρόβαλαν σε γιγαντοοθόνη μέσα στη διάσκεψη, μαζί με τα μηνύματα από κάθε γωνιά της Ινδίας. Αυτό έκανε τον πρωθυπουργό Μόντι την άλλη μέρα να ανακοινώσει στα ΜΜΕ ότι άλλαξε στάση!

Αυτή, ήταν μία μόνο, από τις 45 διαφορετικές δράσεις που έκαναν τα μέλη του Avaaz μέσα σε 14 μέρες και ήταν οι αρχή για να ξεκινήσουν οι ηγέτες να ακούνε τους πολίτες και την έκκλησή τους ή καλύτερα την απαίτησή τους, να σωθεί το μέλλον του πλανήτη.

Είναι και η πιο τρανταχτή απόδειξη πως όταν οι πολίτες ενημερώνονται, ενώνονται και διεκδικούν με πίστη και όραμα, μπορούν να εξασφαλίσουν για τις επόμενες γενιές, ένα καλύτερο μέλλον.

Η ιστορία της ανθρωπότητας αλλάζει και αυτή την αλλαγή προς το καλύτερο, την πέτυχαν οι πολίτες, τα μέλη του Avaaz, την πετύχατε εσείς! Ας συνεχίσουμε ενωμένοι να διεκδικούμε και να ελπίζουμε...


Σημείωση: Διαβάστε όλη την ιστορία του αγώνα για το κλίμα εδώ.

to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη, από τους Re - Act!


Ένα διαφορετικό και άκρως ενδιαφέρον εορταστικό δρώμενο θα πραγματοποιήσει η θεατρική ομάδα Re - Act σε συνεργασία με την Clio Muse. Πρόκειται για μια ξενάγηση στα χριστουγεννιάτικα διηγήματα και τη ζωή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στο κέντρο της Αθήνας.

Η διαδρομή - δρώμενο εντάσσεται στις εορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου Αθηναίων και του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού με το γενικό τίτλο "Η Αθήνα γιορτάζει".  Οι θεατές, καλούνται να κάνουν τη διαδρομή - θεατρικό δρώμενο με τίτλο "Christmas Number's - Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη", μαζί με την ομάδα Re - Act, ξεκινώντας από τον "Φιλολογικό σύλλογο Παρνασσού" και περνώντας από τα μέρη που έζησε αλλά και σύχναζε ο μεγάλος μας συγγραφέας. Κάθε σημείο, μια στάση και κάθε στάση, ένα διήγημα. Οι ήρωες από τα χριστουγεννιάτικα διηγήματα, αφηγούνται τις ιστορίες τους, ξεπηδώντας από τις σελίδες, χάρη στη θεατρική ομάδα και το μεράκι πολλών καλλιτεχνών, που δούλεψαν για το δρώμενο αυτό. Μια εξαιρετικά πρωτότυπη ιδέα για να γνωρίσουν τον Α. Παπαδιαμάντη μικροί και μεγάλοι.

Οι στάσεις της διαδρομής είναι:
1. 17:30 Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσού (πλατεία Αγ. Γεωργίου, Καρύτση 8)
Το Άνθος του Γιαλού

2. 18:00 Πλατεία Βαρβακείου Αγοράς (Αθηνάς 53)
Βαρβάκειο Σχολείο

3. 18:15 Αριστοφάνους 18
Το Χριστόψωμο - Το σπίτι στου Ψυρρή

4. 18:30 Αγ. Αναργύρων 45
Η Σταχομαζώχτρα - Το μπακάλικο του Καχριμάνη

5. 19:00 εκκλησία Αγ. Αναργύρων (οδός Αγαθάρχου 2 και Αγ. Αναργύρων 16 - 18)
Το κελί των Αγίων Αναργύρων

6. 19:30 πλατεία Ηρώων Ψυρρή
Πρώτες δημοσιεύσεις

7. 19:45 εκκλησία Αγίου Ελισσαίου (Άρεως 14)
Ψάλλοντας στον Άγιο Ελισσαίο

8. 20:00 Τζαμί Τζισδαράκη (πλατεία Μοναστηρακίου)
Το Μοναστηράκι στα Διηγήματα

9. 20:15 Καφενείο η Ωραία Ελλάς (Μητροπόλεως 59)
Τα Χριστούγεννα του Τεμπέλη

Να σημειώσουμε πως ο θεατής μπορεί αν θέλει, να επιλέξει κάποιο μεμονωμένο κομμάτι της διαδρομής, γνωρίζοντας την ώρα, το σημείο και το διήγημα, που τον ενδιαφέρει. Για το λόγο αυτό, ως τις 25 Δεκεμβρίου, όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να κατεβάσουν στο κινητό τους τηλέφωνο δωρεάν, την εφαρμογή της ξενάγησης της Clio Muse. Παράλληλα θα ανακαλύψουν ακόμα περισσότερα σημεία, αλλά και ενδιαφέρουσες ιστορίες για τη ζωή και το έργο του Α. Παπαδιαμάντη.

Για να κατεβάσετε την εφαρμογή πατήστε εδώΕίναι για iOS και Android.
Συνολική διάρκεια του δρώμενου, τρεις ώρες.

Ημέρες παρουσίασης: Σήμερα Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου, Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου και Κυριακή 20 Δεκεμβρίου, στις 17:30.

Η σκηνοθετική επιμέλεια ανήκει στην Ειρήνη Μαργαρίτη, η ξενάγηση στον Ανδρέα Φατούρο από την ομάδα Clio Muse, ενδυματολόγος είναι η Κατερίνα Καλφόγλου και συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Αθηνά Αλεξοπούλου, Συμεών Τσακίρης, Μάνος Κανναβός, Απόστολος Φράγκος, ενώ συνοδεύουν η λυρική τραγουδίστρια Ειρήνη Τζανετουλάκου και ο Θέμος Σκανδάμης στα κάλαντα.


Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Πληροφορίες: opanda.grartandlife.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Χριστουγεννιάτικα δεντράκια από φλούδες ευκάλυπτου.



Αν σας αρέσουν οι χριστουγεννιάτικες κατασκευές, τότε θα λατρέψετε αυτά τα δεντράκια, που είναι φτιαγμένα από ένα χαρτόνι και φλούδες ευκάλυπτου.

Η ιδέα ξεκίνησε από τη φιλοξενία, που είχε το βάζο μου από φλούδες ευκάλυπτου, στο blog της Χειροτεχνήματα, της καλής μας φίλης Νίκης. Εκεί είδα για πρώτη φορά τα δεντράκια και είπα να τα δοκιμάσω, βάζοντάς τους όμως και τη δική μου πινελιά.

Χρειάστηκα, εκτός από τις φλούδες, ένα χαρτόνι, θερμοκόλλα και χρυσή μπογιά σε spray...


Αφού άφησα τη φλούδα του ευκάλυπτου να στεγνώσει κοντά στο καλοριφέρ για κάμποσες ώρες, έτσι ώστε να πάρει και σχήμα όπως θα ξεραίνεται, την έκοψα σε μεγαλύτερα κομμάτια από αυτά της αρχικής κατασκευής. Ήθελα να θυμίζουν κλαδιά οι φλούδες, βλέπετε.
Το μέγεθός τους εξαρτάται από το μέγεθος του χαρτονιού. Τα δεντράκια μου έχουν ύψος 40 cm το μεγάλο και 30 cm το μικρό και είναι από ένα χαρτόνι με 70 x 40 cm. Οι κώνοι κρατιούνται αρχικά με σελοτέηπ και η κόλληση των κομματιών με τη θερμοκόλλα, τους σταθεροποιεί πλήρως!

Ένα μικρό κυπαρισσόμηλο στην κορυφή και το αποτέλεσμα ήταν σε πρώτη φάση, αυτό...


Όπως θα παρατηρήσετε σε μερικά σημεία, φαίνεται το χαρτόνι. Έπρεπε λοιπόν, να καλυφθούν και συγχρόνως να πάρουν τα δεντράκια μια πιο γιορτινή όψη. Αυτό το ρόλο ανέλαβε η χρυσή μπογιά και ιδού το αποτέλεσμα!


Κι επειδή, δεν μπορούσα να αποφασίσω εύκολα, πού θα τα τοποθετήσω, τα φωτογράφησα σε πολλά σημεία...


Δοκιμάστε να τα φτιάξετε, αξίζει τον κόπο!




to e-periodiko mas
5 Σχόλια

Χριστουγεννιάτικες σκέψεις στο Αλφάβητο...


Άλλος ένας Δεκέμβρης ήρθε…
βάζω τα γιορτινά μου, να τον δεχτώ
γιατί όλα καλυτερεύουν,
μ’ ένα χαμόγελο ζεστό.
Δεν ξέρω πώς θα ‘ναι αυτά τα Χριστούγεννα, στον κόσμο.
Έξω, οι πόλεμοι καλά κρατούν…
ζητούν ελπίδα οι ξεριζωμένοι,
 παρηγοριά οι πληγωμένοι
ήλιο να δούνε, να μη χαθούν.

Θέλω να σβήσω την αδικία,
να κάνω δώρο την ευτυχία!
Ίσως και να΄ναι για κάποιους αστείο,
καλό για άλλους, ρομαντικό.
Λιώνω τους πάγους της αδιαφορίας
με την αγάπη για οδηγό.

Να πάμε ένα βήμα ακόμα, πέρα,
ξημέρωμα να βρούμε φωτεινό.
Όλοι να δούμε με άλλα μάτια,
παιδιά να γίνουμε για μια στιγμή.
Ρόδα να γίνουν όλοι οι πόνοι
σιγή να γίνουν οι στεναγμοί.

Τέλος να πάρει κάθε ασχήμια
ύφος ν’ αλλάξει αυτή η γη.
Φωνή να γίνει τρανή, η αγάπη
χαρά να δώσει σ’ όποιον πονά,
ψυχή να δώσει σε κάθε ελπίδα
ωδή να γίνει στην Ανθρωπιά!



Είναι το δικό μου Αλφάβητο Xmas edition, αφιερωμένο στην αγαπημένη μου συνονόματη Blogger της διπλανής πόρτας και την Nastenka, που την παρότρυνε να το μοιραστεί και να μας καλέσει να συμμετέχουμε.



Marina
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Μαρία Κάλλας - η απόλυτη ντίβα!



Στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 έρχεται στη ζωή η Μαρία Σοφία Άννα Καικιλία Καλογεροπούλου, που έμελλε να γοητεύσει όλο τον κόσμο με τη μοναδική φωνή της και την απαράμιλλη ερμηνεία της. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από Έλληνες γονείς, που βρέθηκαν στην αμερικανική μεγαλούπολη αναζητώντας καλύτερη τύχη. Δεν είναι άλλη από τη Μαρία Κάλλας, που έγραψε ιστορία στο λυρικό τραγούδι παγκοσμίως, ανανέωσε την όπερα με τα φωνητικά και τα υποκριτικά της προσόντα και αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε λυρική τραγουδίστρια.

Με τη μουσική ξεκίνησε να ασχολείται σε πολύ νεαρή ηλικία. Στα 11 κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό παιδικών φωνών. Τρία χρόνια αργότερα στα 14 της και αφού προηγήθηκε το διαζύγιο των γονιών της εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με τη μητέρα και την αδελφή της. Έτσι, εγγράφηκε στο Εθνικό Ωδείο και σπούδασε τραγούδι δίπλα στην Μαρία Τριβέλλα, πιάνο δίπλα στην Ήβη Πανά και μελόδραμα δίπλα στην Γιώργο Καρακαντά.

Στην όπερα του Μασκάνι "Καβαλερία Ρουστικάνα" σε μια παράσταση μαθητών του ωδείου, ήταν ο πρώτος ρόλος της, ενώ δύο χρόνια αργότερα (1939) εγγράφεται στο Ωδείο Αθηνών για να σπουδάσει τραγούδι στην τάξη της διάσημης τραγουδίστριας της όπερας Ελβίρα ντε Ιντάλγκο.

Στη Λυρική Σκηνή του  Βασιλικού Θεάτρου, προσλαμβάνεται από το 1940 και ως το 1945, εμφανιζόμενη ως "Βεατρίκη" στην οπερέτα Βοκκάκιος του Σουπέ το 1941, στην Τόσκα το 1942 & 1943, στον Κάμπο το 1944 & 1945, στην Καβαλερία Ρουστικάνα (ξανά το 1944), στον Φιντέλιο το 1944, την οπερέτα Ο Ζητιάνος Φοιτητής το 1945 και στον Πρωτομάστορα του Μανώλη Καλομοίρη (1944) το οποίο είναι και το μοναδικό έργο ελληνικό έργο που τραγούδησε.

Πριν εκπνεύσει το 1945 επιστρέφει στην Αμερική όπου ζει ο πατέρας της για να κάνει διεθνή καριέρα, αλλάζοντας παράλληλα και το επίθετό της σε Κάλλας. Για δύο χρόνια (ως το 1947) παραμένει άνεργη. Μια επιτυχημένη οντισιόν όμως θα της δώσει την "Τζοκόντα" στην ομώνυμη όπερα του Πονκιέλι στην Αρένα της Βερόνας. Σ' ένα από τους σπουδαιότερους λυρικούς χώρους της Ιταλίας θα γίνει το διεθνές ντεμπούτο της, εκείνο τον Αύγουστο του '47.

Ο διάσημος Τούλιο Σεραφίν ο οποίος θαύμαζε τη φωνή της και έγινε δάσκαλός της ήταν ο μαέστρος της παράστασης και τη βοήθησε να διευρύνει τους τεχνικούς και ερμηνευτικούς της ορίζοντες. Στη Βερόνα ζούσε και ο Τζιανμπατίστα Μενεγκίνι βιομήχανος, που την αγάπησε τόσο ως καλλιτέχνιδα, όσο και ως γυναίκα και την παντρεύτηκε τον Απρίλη του 1949, παρά την μεγάλη διαφορά ηλικίας, αφού είχε τα διπλάσια χρόνια από εκείνον. Τον ίδιο χρόνο εμφανίζεται στο Μπουένος Άιρες και το 1950 στο Μεξικό.

Η βοήθειά του σημαντική, κάνει την καριέρα της να απογειωθεί σε ρόλους δραματικής υψίφωνου, αφού έχει και ρόλο μάνατζερ. Το 1951 η "Σκάλα" του Μιλάνου υποκλίθηκε στο ταλέντο της με τους Σικελικούς Εσπερινούς, ενώ τρία χρόνια αργότερα η μέχρι τότε ευτραφής Κάλλας θα ακολουθήσει διαιτητική θεραπεία έτσι ώστε να απαλλαγεί από τα περιττά κιλά και να μπορεί να ενσαρκώνει τους ρόλους της και με την φυσική της εμφάνιση. Ο σύζυγός της παρέχοντας της κάθε οικονομική κάλυψη την απαλλάσσει από την βιοτική ενασχόληση κι έτσι, αφοσιώνεται στην καλλιτεχνική της πορεία.

Το 1956 η Μαρία Κάλλας θα περάσει τις πύλες της Μητροπολιτικής Όπερας της Ν. Υόρκης (ΜΕΤ) και θα επιβάλλει τους όρους της καταβάλλοντας το μεγαλύτερο ποσό που είχε μέχρι τότε πληρώσει ποτέ ο θίασος καλλιτέχνη. Ο διευθυντής της μάλιστα θα δηλώσει πως η πρώτη εμφάνιση της Κάλλας στη ΜΕΤ ήταν η συναρπαστικότερη βραδιά της ζωής του.

Η εξαντλητική δίαιτα όμως καθώς και οι φωνητικοί ακροβατισμοί κάνουν την Κάλλας να θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την ποιότητα της φωνής της, η οποία σταδιακά αρχίζει να αδυνατίζει στις υψηλές νότες. Αυτό δεν εμπόδισε όμως το κοινό που την άκουσε στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 1957, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, να την αποθεώσει.

Ουσιαστικά, από το 1958 αρχίζει η πτώση. Τον Ιανουάριο της χρονιάς αυτής αποχωρεί με την πρώτη πράξη της "Νόρμας" και αποδοκιμάζεται από το κοινό. ενώ το Μάιο της ίδιας χρονιάς η "Σκάλα" του Μιλάνου, θα διακόψει το συμβόλαιο μαζί της. Ο Τύπος που μέχρι τότε την εκθείαζε, τώρα της ρίχνει χολή και σχολιάζει με περισσή κακοήθεια, κάθε της κίνηση.

Η συνεργασία της με τον Αλέξη Μινωτή και το Γιάννη Τσαρούχη στη Μήδεια του Κερουμπίνι στην Όπερα του Ντάλας, γίνεται μέσα στον ίδιο χρόνο και μεταφέρεται ένα χρόνο μετά (1959) στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου, όπου στη θριαμβευτική πρεμιέρα η Μ. Κάλλας θα γνωρίσει τον μεγάλο έρωτα της ζωής της, τον Αριστοτέλη Ωνάση.

Το καλοκαίρι του 1960 επιστρέφει στην Ελλάδα, για να τραγουδήσει στην Επίδαυρο "Νόρμα" και ένα χρόνο μετά, πάντα στον ίδιο χώρο, "Μήδεια". Ήταν μια παράσταση που μεταφέρθηκε και στη Σκάλα του Μιλάνου (1961 - 1962), όμως δεν στάθηκε ικανή να αποτρέψει το τέλος στης σταδιοδρομίας της στα ιταλικά θέατρα. Όταν το 1962 τραγούδησε Όμπερον στο Λονδίνο, οι Τάιμς έγραψαν "Τώρα πια η φωνή της μπορεί να χαρακτηριστεί άσχημη και εκτός τόνου", αφήνοντας όμως ανεπηρέαστο το κοινό που συνέχιζε να την αποθεώνει.

Το καλοκαίρι του 1964, βρέθηκε σε μια μουσική εκδήλωση του φεστιβάλ της Λευκάδας συνοδευόμενη από τον Ωνάση. Εκεί θα θελήσει να τραγουδήσει χωρίς πρόβα την άρια της Σαντούτσα από την Καβαλερία Ρουστικάνα, που ήταν και ο πρώτος ρόλος της καριέρας της, ενώ το 1965 μετά από την εξαιρετική Τόσκα που τραγούδησε στη σκηνή του Κόβεντ Γκάρντεν, ακολούθησε ένας καλλιτεχνικός θρίαμβος στην Όπερα των Παρισίων με τη Νόρμα. Τα φωνητικά προβλήματα ήταν υπαρκτά, αλλά αυτό δεν εμπόδισε το κοινό να την αποθεώσει.

Είναι η εποχή που προτεραιότητα δείχνουν να έχουν τα προσωπικά της. Έτσι, ζητά διαζύγιο από τον σύζυγό της για να παντρευτεί τον Ωνάση, αλλά ο Μενεγκίνι της το αρνήται. Ένα χρόνο μετά (1966) αφήνει την αμερικανική υπηκοότητα και παίρνει την ελληνική έτσι ώστε να μπορέσει να λυθεί και τυπικά ο γάμος της, ελπίζοντας να της κάνει πρόταση γάμου ο Ωνάσης. Εκείνος όμως τον Ιούλιο του 1968, θα παντρευτεί τη χήρα του Αμερικανού Προέδρου Κένεντι, Τζάκυ, κάτι που φέρνει σε απόλυτη θλίψη τη μεγάλη ντίβα.

Προσπαθώντας να βγει από το τέλμα, επανέρχεται στα καλλιτεχνικά δρώμενα με την κινηματογραφική εκδοχή της Μήδειας του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία του Πιερ Πάολο Παζολίνι το 1969, ηχογραφεί δίσκους, δίνει ρεσιτάλ και διδάσκει όπερα στη μουσική σχολή Τζούλιαρντ της Ν. Υόρκης. Το 1973 σκηνοθετεί μαζί με τον Τζουζέπε ντι Στέφανο το έργο "Σικελικοί Εσπερινοί" και την ίδια χρονιά ξεκινά μαζί του παγκόσμια περιοδεία. Στις 8 Δεκεμβρίου το κοινό της Όπερας των Παρισίων όπου τραγούδησε, θα την καλέσει στη σκηνή, με το ασταμάτητο χειροκρότημά του, δέκα φορές! Η τελευταία της εμφάνιση θα είναι στο Σαπόρο της Ιαπωνίας το Δεκέμβρη του 1974. Από τότε και μετά, κλείστηκε στο διαμέρισμά της στο Παρίσι και έφυγε από τη ζωή τρία χρόνια αργότερα, στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977, από καρδιακή προσβολή. Ήταν μόλις 54 χρόνων.

Μπορεί ο θάνατός της σύμφωνα με την επίσημη ιατρική έκθεση να οφειλόταν σε καρδιακή ανακοπή, αλλά όπως εξηγούν οι Ιταλοί επιστήμονες που τον ερεύνησαν, η θεραπεία για την δερματομυοσίτιδα από την οποία έπασχε, βασίζεται σε κορτιζονούχα και ανοσοκατασταλτικά σκευάσματα, τα οποία είναι πιθανό να επιφέρουν σταδιακά καρδιακή ανεπάρκεια. Έτσι, εξηγείται πλήρως ο ξαφνικός θάνατός της. Αφορμή για τη διερεύνηση στάθηκαν οι ηχογραφήσεις της Μ. Κάλλας στο στούντιο και στις ζωντανές εμφανίσεις της. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της φασματογραφικής ανάλυσης οι επιστήμονες εξέτασαν τις ηχογραφήσεις ίδιων τραγουδιών σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, για να διαπιστώσουν τη μυική χαλάρωση και την αλλοίωση της φωνής της λόγω της πάθησης, που είχε. Η διαγνωσμένη από τον Μάριο Τζακοβάτσο από το 1975, δερματομυοσίτιδα είχε κρατηθεί κρυφή μέχρι το 2002.

Η κηδεία της έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου και αποτεφρώθηκε όπως επιθυμούσε, ενώ δύο χρόνια αργότερα την άνοιξη του 1979 σκορπίστηκε η τέφρα της στο Αιγαίο, που αγαπούσε.


Πηγή πληροφοριών: sansimera.grwikipedia.org
Κείμενο: "to e-periodiko mas"


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Στιγμές jazz σε μια έκθεση!



Το Athens House of Photography παρουσιάζει από το Σάββατο 5 Δεκεμβρίου και ως τις 27 του μήνα την έκθεση φωτογραφίας και το φωτογραφικό λεύκωμα του Ανδρέα Ζαχαράτου με τίτλο "Jazz Moments".

Ο Ανδρέας Ζαχαράτος μέσα από το φακό του, αιχμαλωτίζει στιγμές από την ελληνική και τη διεθνή τζαζ σκηνή και τις αποτυπώνει, αναδεικνύοντας το συναίσθημα και το δυναμισμό της τζαζ μουσικής. Φωτογραφίες μοναδικές συνθέτουν μια "άλλη μουσική", αφού οι νότες γίνονται εικόνες δημιουργώντας μια εξαίσια φωτογραφική σύνθεση, που δεν αφήνει κανένα αδιάφορο.

Πρόκειται για μια έκθεση, που μαγεύει κάθε επισκέπτη με το απαράμιλλο σε ομορφιά φωτογραφικό υλικό που εστιάζει στη λεπτομέρεια για να οδηγήσει τη ματιά στον άνθρωπο, που δημιουργεί τους ήχους και τα συναισθήματα μιας μουσικής τόσο ξεχωριστής και τόσο διαχρονικής, όπως είναι η jazz.

Ο Ανδρέας Ζαχαράτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961 και σπούδασε photograghy και ciematography στην σχολή κινηματογράφου του Λυκούργου Σταυράκου στην Αθήνα, αποφοιτώντας με άριστα. Εργάστηκε ως Διευθυντής Φωτογραφίας από το 1985 ως σήμερα στον κινηματογράφο και την τηλεόραση (Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.).

Από το 1993 εκθέτει φωτογραφίες του, συμπληρώνοντας 18 ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει εκδώσει ένα  ακόμα φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο "ΜΑΝΗ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ & ΧΡΟΝΟ". Έχει βραβευθεί σε φωτογραφικούς διαγωνισμούς τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη και έχει συμμετάσχει ως Διευθυντής Φωτογραφίας ταινιών τεκμηρίωσης σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Για πολλά χρόνια δίδαξε βασικές αρχές Φωτογραφίας, εικονοληψία, αισθητική εικόνας, διεύθυνση φωτογραφίας κινηματογράφου και τηλεόρασης σε κρατικά αλλά και ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. στον κλάδο των Μ.Μ.Ε.

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει η Τζένη Λυκουρέζου και το Athens House of Photography, βρίσκεται στην οδό Ζηρίνη 23 στην Κηφισιά. Το φωτογραφικό λεύκωμα "Jazz Moments" είναι από τις εκδόσεις "Τόπος".

Η έκθεση είναι ανοιχτή για το κοινό κάθε Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 17:00 - 21:00 και Τετάρτη και Σάββατο: 10:00 - 15:00
Για οποιαδήποτε πληροφορία μη διστάσετε να απευθυνθείτε στα τηλέφωνα: 210 52 28 696 - 6981 ή να στείλτε μήνυμα στο info@phototheatron.com


Καλή σας εβδομάδα!
Πληροφορίες από: culturenow.gr 
Κείμενο: "to e-periodiko mas"

to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Στολίδια που ταξιδεύουν...



Είναι από τις ομορφότερες στιγμές δημιουργίας όταν φτιάχνεις κάτι μικρό με λίγα υλικά και πολλή αγάπη και αυτό ταξιδεύει και γίνεται μια τόση δα σταγόνα βοήθειας σε ανθρώπους, που την έχουν ανάγκη.

Πριν κάμποσες βδομάδες, διαβάσαμε για την προσπάθεια και τα bazzar που οργανώνουν φίλες blogger. Ο χρόνος πίεζε κι εμείς, τα μόνα που είχαμε έτοιμα για να τα παρουσιάσουμε στο περιοδικό μας, ήταν μερικές χειροποίητες μπάλες για το δέντρο.

Δείτε πόσο απλά υλικά χρησιμοποιήσαμε...


Γίνονται εύκολα, τοποθετώντας αρχικά με μια καρφίτσα το κορδόνι ή την κορδέλα πάνω στην μπάλα από φιλιζόλ, για να μπορεί να κρεμαστεί. Στη συνέχεια τυλίξαμε το τούλι δημιουργώντας ένα πουγκάκι, το στερεώσαμε με κορδέλα, τα μεγάλα τα διακοσμήσαμε και με τις τσόχινες μαργαρίτες και, έτοιμα!


Αυτές λοιπόν, χωρίσαμε σε δύο πακέτα και στείλαμε το ένα στο bazzar του Ξεblogάρισμα. Το παρέλαβε η καλή μας φίλη Μαρία Νικόλ Λιακοπούλου. Το άλλο το στείλαμε στο "Άρτος Δράση", και το παρέλαβε η επίσης καλή μας φίλη Ρένα Χριστοδούλου.


Και για τις δύο δράσεις μάθαμε από το Stars and Incicles και την αγαπημένη Κάτια Μαρκοίζου.

Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε θερμά φίλες, για την ευκαιρία που μας δώσατε να φανούμε χρήσιμες. Να είστε πάντα καλά!


Marina - Olga
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Η ωραιότερη εποχή του χρόνου!



Ο μήνας των Χριστουγέννων έφτασε! Ο μήνας που καταφέρνει να μας κάνει όλους λίγο πιο ευαίσθητους, πιο ανθρώπινους, πιο ρομαντικούς... ο ομορφότερος μήνας του χρόνου!

Κάθε Δεκέμβρη ξυπνά μέσα μας το παιδί, που όλοι κρύβουμε. Αυτό το παιδί, που δεν έπαψε ποτέ να ονειρεύεται, να αγαπά, να προσπαθεί να απαλύνει την ασχήμια, που πιστεύει στον Αι Βασίλη και στα θαύματα, που μοιράζει χαμόγελα, που σκέφτεται τους άλλους...

Κι όσο οι συνθήκες δυσκολεύουν, τόσο πιο έντονα μας θυμίζει αυτά τα μικρά, τα ουσιαστικά, τα σημαντικά που κάνουν την καθημερινότητα όλων, να παίρνει χρώμα χαρωπό, να γεμίζει ήχους γλυκούς χριστουγεννιάτικων τραγουδιών και την ατμόσφαιρα αγάπη!

Αυτό το μήνα, σκεφτείτε πόσα πράγματα μπορείτε να κάνετε όχι με το πορτοφόλι σας, αλλά με την ψυχή σας! Αυτή την ανεκτίμητη ψυχή που μπορεί να γίνει πλούσια μ' ένα χαμόγελο και πάμπλουτη με την αγάπη. Τρόποι πάντα βρίσκονται όταν υπάρχει θέληση, ας μην τους αφήσουμε να χαθούν.

Να έχετε όλοι, ένα χαρούμενο μήνα!


to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram